Venus AUEB Forum

Περίμενα καιρό για ένα τέτοιο θέμα, και καθώς βλέπω ότι δεν το ανοίγει κανείς σκέφτηκα να κάνω το πρώτο βήμα.

Το concept του topic είναι να λέει ο κάθε ένας μας τι βιβλίο διαβάζει αυτήν την περίοδο και όταν το τελειώνει να κάνει μια απλή κριτική-περιγραφή (να παίρνουμε και feedback οι υπόλοιποι)

Κάνω την αρχή λοιπόν ...

Γράμμα στον πατέρα - Franz Kafka

Είναι μικρό οπότε λογικά θα έχετε σύντομα review.

Όταν το ξεκινήσω (σήμερα ή αύριο)

Οι Παράξενες Αναμνήσεις του Τόμας Πένμαν - Bruce Robinson

Η Διδασκαλία του Δον Χουάν - Carlos Castaneda

Communication Paradigms for Sensor Networks (paper είναι) .

Ο πλατωνικός παράδεισος του Αινστάιν - John. L. Casti

Φοβερό μέχρι στιγμής! Αν και διαστρεβλώνει λιγάκι τα ιστορικά γεγονότα για της ανάγκες της εξιστόρησης, για να συναντηθεί πχ ο Οπενχάιμερ με τον Γκέντελ μάς αλλάζει λίγο τις χρονολογίες, αλλά προσωπικά δε με χαλάει καθόλου! Συσχετίζει κιόλας τα αγαπημένα μου αντικείμενα, φυσική με πληροφορική, οπότε...

Το κορίτσι με τα πορτοκάλια - Jostein Gaarder

Εμ..Δεν είμαι καθόλου καλή στο να γράφω κριτικές ... Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια:

Από πλευράς τεχνικής, ο συγγραφέας "βάζει" δύο από τους ήρωες του να κάνουν την αφήγηση. Ο ένας μας διηγείται το παρόν και ο δεύτερος, (μέσα από τον πρώτο) μας αφηγείται μια ιστορία από το παρελθόν...Αν και το παρόν είναι δυσάρεστο, όλο το βιβλίο αφήνει μια γλυκιά αίσθηση αισιοδοξίας, η οποία πηγάζει από την ιστορία του παρελθόντος. Επίσης, απόλαυσα ιδιαίτερα το γεγονός ότι η αφήγηση δεν αφήνει συναισθηματικά κενά και απορίες στον αναγνώστη.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια ισχυρή απόδειξη ότι μπορούμε και μεις (οι κοινοί καθημερινοί θνητοί) να γίνουμε οι ήρωες του δικού μας παραμυθιού, να πρωταγωνιστήσουμε στην δική μας ιστορία.Και το αντίστροφο, δλδ οι ήρωες που θαυμάζουμε, δεν είναι τίποτε άλλο παρά άνθρωποι σαν και μας.



Και επειδή τα γράφω περίεργα και δεν καταλάβατε τίποτα , αυτή είναι η περίληψη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Δύο φωνές ενώνονται σε έναν εκπληκτικό διάλογο και δημιουργούν ένα βιβλίο έμπνευσης και αισιοδοξίας που δίνει απαντήσεις σε βαθιά προσωπικά ερωτήματα.Βρείτε την αγάπη και κυρίως τη δύναμη να επιλέξετε τα πιο δύσβατα μονοπάτια της ζωής. Ένα μυθιστόρημα που υπερβαίνει τα σύνορα του χρόνου και μας οδηγεί σε επίγειους και υπέργειους παράδεισους.
Ο συγγραφέας [..] ξετυλίγει το νήμα της ιστορίας ενός μυστηριώδους κοριτσιού που έμελλε να αλλάξει την πορεία της ζωής ενός απλού καθημερινού αγοριού και φιλοδοξεί να αλλάξει και τη δική σας.

"Το Κοινωνικό Συμβόλαιο" - Ζαν Ζακ Ρουσώ, εκδ. ΠΟΛΙΣ.
Η απόλυτη θεμελίωση της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης και φιλοσοφίας.

Καλά, εγώ έχω ουρά ολόκληρη από βιβλία που με περιμένουν να τα διαβάσω, οπότε θα είμαι τακτικός πόστερ....

Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με δύο:
"Η βιογραφία του φωτός", Γ. Γραμματικάκης και
"Η πύλη των φιλοσόφων", Robert Zimmer.

Υ.Γ. Punisher, τα δύο βιβλία που σας είχαν προτείνει στις ομιλίες για τα 100 χρόνια Kurt Godel ποιά ήταν;

Ωραίο το "Αυτοβιογραφία του φωτός" αλλά σε σημεία εκνευριστικά ναρκισσιστικό!

[off]το ένα θυμάμαι το λέγανε "πυθαγόρεια εγκλήματα", το άλλο δεν το θυμάμαι ...[/off]

ailouros wrote:Ωραίο το "Αυτοβιογραφία του φωτός" αλλά σε σημεία εκνευριστικά ναρκισσιστικό!

Ναι, ακριβώς!Δεν είναι;
Ώρες-ώρες σκέπτομαι "Μας τρέλανες με το φώς σου!"
Άσε που περιγράφει συνεχώς πόσο μεγαλοφυής ήταν ο Χ και ο Υ και νοιώθω μειονεκτικά!
Αλλά πολύ ωραίο κατα τ'άλλα!

[off]

The Punisher wrote:το ένα θυμάμαι το λέγανε "πυθαγόρεια εγκλήματα", το άλλο δεν το θυμάμαι

Άααααα γειά σου!
Το άλλο, κάτι με Μηδέν δεν είχε ο τίτλος του μέσα;[/off]

Ναι, ακριβώς!Δεν είναι;
Ώρες-ώρες σκέπτομαι "Μας τρέλανες με το φώς σου!" Very Happy
Άσε που περιγράφει συνεχώς πόσο μεγαλοφυής ήταν ο Χ και ο Υ και νοιώθω μειονεκτικά!
Αλλά πολύ ωραίο κατα τ'άλλα!

Ειδικά τα σημεία όπου επιβάλλει το υπονοούμενο ότι αυτός μπορεί να είναι το φως εκεί γίνεται τρελή φάση.
Εξάλλου "αυτοβιογραφία του φωτός" γραμμένη από τον Γραμματικάκη άρα Γραμματικάκης=φως (ηθοποιός σημαίνει φως κλπ).
Στα δε χωρία (και είναι πολλά) όπου αναφέρεται στην μούσα του εκεί και αν γίνεται "κλείσε τα μάτια".
Πάντως αυτό το βιβλίο στο Φυσικό Ηρακλείου είναι μάθημα επιλογής ,όπου η ύλη είναι το βιβλίο.

Μπράβο πάντως στους επιστήμονες που κάνουν το άνοιγμα στην λογοτεχνία, αποδεικνύοντας ότι ο επιστήμονας μπορεί και πρέπει να είναι και φιλόσοφος (βλ. Παπαδημητρίου, Δοξιάδης, Γραμματικάκης σε μικρότερη κλίμακα-δεν έχω διαβάσει άλλα δικά του). Δεν μπορώ να πω το ίδιο για αυτούς που γράφουν pop scientific βιβλία ..

Καλημέρα Αίλουρε!

ailouros wrote:Ειδικά τα σημεία όπου επιβάλλει το υπονοούμενο ότι αυτός μπορεί να είναι το φως εκεί γίνεται τρελή φάση.
Εξάλλου "αυτοβιογραφία του φωτός" γραμμένη από τον Γραμματικάκη άρα Γραμματικάκης=φως (ηθοποιός σημαίνει φως κλπ).
Στα δε χωρία (και είναι πολλά) όπου αναφέρεται στην μούσα του εκεί και αν γίνεται "κλείσε τα μάτια".

.
ROOOOOOOFL!!!!!!!
Δεν έχω φτάσει εκεί ακόμα! :smt046

ailouros wrote:Πάντως αυτό το βιβλίο στο Φυσικό Ηρακλείου είναι μάθημα επιλογής ,όπου η ύλη είναι το βιβλίο.

Το έχω καταλάβει, επειδή γράφει "Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης" (μεγαλοφυής και εγώ έ; Faraday, Maxwell, και Einstein, τρέμετε...)!Τσ!

ailouros wrote:Μπράβο πάντως στους επιστήμονες που κάνουν το άνοιγμα στην λογοτεχνία, αποδεικνύοντας ότι ο επιστήμονας μπορεί και πρέπει να είναι και φιλόσοφος (βλ. Παπαδημητρίου, Δοξιάδης, Γραμματικάκης σε μικρότερη κλίμακα-δεν έχω διαβάσει άλλα δικά του). Δεν μπορώ να πω το ίδιο για αυτούς που γράφουν pop scientific βιβλία ..

Και εμένα μ'αρέσει αυτή η νέα τάση.
Τί είναι pop scientific...;

Σ'ευχαριστώ πολύ για το ξεκαρδιστικό Post, μου έφτιαξες την ημέρα.

Core Servlets and JavaServer Pages™: Volume 1: Core Technologies, 2nd Edition
By Marty Hall, Larry Brown

Prentice Hall PTR

Popular science εννοώ εκλαϊκευμένη επιστήμη .Π.χ "τι ρωτησε ο Αινστάιν τον κουρέα του"(κάπως έτσι είναι ο τίτλος). Και του Γραμματικάκη εκεί θα εντασσόταν αν δεν είχε ο γράφων (έτσι αναφέρεται συνέχεια στον εαυτό του) μια λυρική τάση και μια αμφιλεγόμενη λογοτεχνική ικανότητα. Με άλλα λόγια βιβλία που υπόσχονται να εξηγήσουν στην Κούλα την κομμώτρια το πως λειτουργεί το σύμπαν , με απλές και σταράτες κουβέντες. Τα πιο καλογραμμένα μάλλον γίνονται και best seller (χρονικό του χρόνου). Για ένα παιδί του Γυμνασίου πάντως ένα καλογραμμένο βιβλίο "λαϊκής επιστήμης" είναι πολύ καλό δώρο..

ailouros wrote:Popular science εννοώ εκλαϊκευμένη επιστήμη

Α, popular εννοούσες;
Το φτωχό μου το μυαλό πήγε στο γνωστό είδος μουσικής...
Ωχ, και pop music είναι η popular music ε;
Κοίτα τί συνειδητοποιεί κανείς στα 23 του...

ailouros wrote:Για ένα παιδί του Γυμνασίου πάντως ένα καλογραμμένο βιβλίο "λαϊκής επιστήμης" είναι πολύ καλό δώρο..

Μάλλον δεν ξέρεις και πολλά από παιδιά Γυμνασίου ε;

PASCAL wrote:"Το Κοινωνικό Συμβόλαιο" - Ζαν Ζακ Ρουσώ, εκδ. ΠΟΛΙΣ.
Η απόλυτη θεμελίωση της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης και φιλοσοφίας.

Το έχεις τελειώσει ?Αν και δεν είναι ογκοδέστατο εγώ είμαι ακόμα στο βιβλίο τρίτο

Τέρμα το "Γράμμα στον πατέρα" του Κάφκα

Δύσκολο βιβλίο, με ελάχιστη λογοτεχνική και ηθική αξία. Πρόκειται ουσιαστικά (όπως μαρτυρεί κι ο τίτλος) για ένα γράμμα-κατηγορητήριο που προόριζε να στείλει στον πατέρα του. Δε θα σας συνιστούσα να σπαταλήσετε χρόνο μαζί του, καθώς υπάρχουν καλύτερα...

Επόμενο βιβλίο :

"Η Μουσική των Πρώτων αριθμών" , Marcus du Sautoy

nancyk wrote:

PASCAL wrote:"Το Κοινωνικό Συμβόλαιο" - Ζαν Ζακ Ρουσώ, εκδ. ΠΟΛΙΣ.
Η απόλυτη θεμελίωση της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης και φιλοσοφίας.

Το έχεις τελειώσει ?Αν και δεν είναι ογκοδέστατο εγώ είμαι ακόμα στο βιβλίο τρίτο

Όχι δεν το έχω τελειώσει, είμαι ακόμα στο βιβλίο 3, Κεφάλαιο 7, "Περί μεικτών μορφών διακυβέρνησης". Το βιβλίο είναι μικρό αλλά και πολύ πυκνογραμμένο. Αυτό που σε κρατάει είναι η πολύ καλή συλλογιστική πορεία που έχει ο Ρουσσώ(παραγωγική).

The Punisher wrote:
Επόμενο βιβλίο :

"Η Μουσική των Πρώτων αριθμών" , Marcus du Sautoy

Χάρη, όταν το τελειώσεις θέλω εντυπώσεις οπωσδήποτε! Ήθελα να το πάρω, αλλά μου είχε φανεί λίγο ακαταλαβίστικο στο ξεφύλλισμα, αν θυμάμαι καλά...

Και εγώ το έχω διαβάσει, αν και δεν θυμάμαι και πολλά...
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι μου άρεσε πάρα πάρα πάρα πολύ!!!!!!

Έγκλημα στο Νείλο - Αγκάθα Κρίστι

Αν και το πρώτο που διαβάζω από Αγκάθα Κρίστι είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον μυθιστόρημα αστυνομικής λογοτεχνίας και μπορώ να πω ότι σε "κρατάει". Έχει βέβαια κάποιες υπερβολές πάνω στις συμπτώσεις που συμβαίνουν αλλά γενικά δικαιολογούνται στα πλαίσια του σεναριακόυ τρόπου γραφής.