Ταινίες Τρόμου
Βασικά εγώ λατρεύω Stephen King αλλά δεν νομίζω ότι καμία από τις ταινίες που έχω δει από μεταφορές βιβλίων του ανταποκρινόταν στο στυλ του ακριβώς. Ο τύπος στο είδος του είναι κορυφαίος!Έχω δει πολλά από τα βιβλία που έχω διαβάσει και τα περισσότερα είναι φτωχοπαραγωγές της πλάκας, με ηθοποιούς που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους. Οι ταινίες δεν σου μεταφέρουν ούτε κατά διάνοια το κλίμα που καταφέρνει να σου μεταφέρει εκείνος με την γραφή του στα βιβλία του.Γενικά δεν νομίζω ότι μέχρι τώρα έχω δει κάποια ταινία από μεταφορά βιβλίου που να με ικανοποιήσει.
Η τιμωρία του ψεύτη δεν είναι ότι δεν τον πιστεύουν, αλλά ότι αυτός δεν μπορεί να πιστέψει.
Σω, Τζορτζ Μπέρναρντ
Σω, Τζορτζ Μπέρναρντ
- AnINffected
- Gbyte level
- Posts: 1935
- Joined: Fri Jul 30, 2004 7:12 am
- Location: There and Back Again
Από τα καλύτερα τρόμου που έχω δει τελευταία είναι ο Εξορκισμός της Emily Rose.Έχει 2 πολύ τρομακτικές σκηνές (και αρκετές ανατριχιαστικές), αλλά το κυριότερο πλεονέκτημα του είναι ο τρόπος που παρουσιάζει τα γεγονότα (βασισμένο σε αληθινή ιστορία).
Εμένα Το Αυτό (ΙΤ) μου άρεσε πολύ αν εξαιρέσουμε το τέλος.
Καλά για το βιβλίο δε το συζητάμε το είχα αρχίσει και το παράτησα στη μέση...Για τόση υποβολή μιλάμε!
Ένα άλλο πολύ καλό του King είναι το H Kαταιγίδα του Αιώνα (5ωρη και αυτή).
Επίσης για όσους γνωρίζουν τον H.P. Lovecraft, πολύ καλή ταινία είναι το Dagon (ελληνικό τίτλο δε θυμάμαι).
Είναι από τις λίγες ταινίες οπου ο πρωταγωνιστής δε γίνεται υπερήρωας, αλλά είναι ενας πολύ φοβισμένος άνθρωπος (λογικό)!
Μια σκηνή που μου εκανε εντύπωση είναι που τρέχει κυνηγημένος και μπαίνει σ'ενα αμάξι (δε θυμάμαι πως μπήκε).Τεσπα μην εχοντας τα κλειδιά πάει να κάνει το γνωστό που κάνουν με τα καλώδια...το μόνο που καταφέρνει είναι να το διαλύσει τελείως.
Γενικά είναι μία ταινία αρκετά αντι-κλισέ...
Τί άλλο;The Others (Οι άλλοι) και το Darkness (το Απόλυτο Σκοτάδι) είναι δύο που μου έρχονται στο μυαλό.Και ο Λευκός Θόρυβος (White Noise) μ'άρεσε.
Επίσης μην ξεχνάμε την κλασσική τριλογία Alien.Αν και οι γυναίκες το βρίσκουν μάλλον αηδιαστικό.
Εμένα Το Αυτό (ΙΤ) μου άρεσε πολύ αν εξαιρέσουμε το τέλος.
Καλά για το βιβλίο δε το συζητάμε το είχα αρχίσει και το παράτησα στη μέση...Για τόση υποβολή μιλάμε!
Ένα άλλο πολύ καλό του King είναι το H Kαταιγίδα του Αιώνα (5ωρη και αυτή).
Επίσης για όσους γνωρίζουν τον H.P. Lovecraft, πολύ καλή ταινία είναι το Dagon (ελληνικό τίτλο δε θυμάμαι).
Είναι από τις λίγες ταινίες οπου ο πρωταγωνιστής δε γίνεται υπερήρωας, αλλά είναι ενας πολύ φοβισμένος άνθρωπος (λογικό)!
Μια σκηνή που μου εκανε εντύπωση είναι που τρέχει κυνηγημένος και μπαίνει σ'ενα αμάξι (δε θυμάμαι πως μπήκε).Τεσπα μην εχοντας τα κλειδιά πάει να κάνει το γνωστό που κάνουν με τα καλώδια...το μόνο που καταφέρνει είναι να το διαλύσει τελείως.
Γενικά είναι μία ταινία αρκετά αντι-κλισέ...
Τί άλλο;The Others (Οι άλλοι) και το Darkness (το Απόλυτο Σκοτάδι) είναι δύο που μου έρχονται στο μυαλό.Και ο Λευκός Θόρυβος (White Noise) μ'άρεσε.
Επίσης μην ξεχνάμε την κλασσική τριλογία Alien.Αν και οι γυναίκες το βρίσκουν μάλλον αηδιαστικό.
The Analytical Engine has no pretensions to originate anything. It can do whatever we know how to order it to perform (...)
Ada Lovelace
Θέλω και εγώ να παίξω D&D λέμε!!!
Ada Lovelace
Θέλω και εγώ να παίξω D&D λέμε!!!
Προσωπικά πάντως τα Alien είναι από τα αγαπημένα μου (νομίζω όμως ότι είναι τέσσερα...). Τα έχω δει 3-4 φορές το καθένα και χαλαρά τα ξαναέβλεπα! Αν και δεν θεωρώ ότι μπορεί κάποιος να φοβηθεί, όπως περιμένει κανείς στα θρίλερ.Επίσης μην ξεχνάμε την κλασσική τριλογία Alien.Αν και οι γυναίκες το βρίσκουν μάλλον αηδιαστικό.
- Theofaman
- Mbyte level
- Posts: 984
- Joined: Sat Sep 24, 2005 1:07 am
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
- Location: Running from the weak side to the low post
Έχω και τα 4. Τα έχω δει πάρα πολλές φορές (ειδικά το Aliens - το sequel δηλαδή) και δεν το μόνο που έχω να πω είναι ένα. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ. Ειδικά τα 2 πρώτα. Στο 1ο κυριαρχεί ο τρόμος και ο φόβος πρως το άγνωστο ενώ στο 2ο κυριαρχεί η αγωνία προς την επικείμενη κυριαρχία των εξωγήινων. Το 3ο ουσιαστικά ήταν το κύκνειο άσμα της σειράς, παρ'ότι το 1997 βγήκε και 4ο επεισόδι με κάπως υπερβολικό σενάριο.ράνια wrote:Προσωπικά πάντως τα Alien είναι από τα αγαπημένα μου (νομίζω όμως ότι είναι τέσσερα...). Τα έχω δει 3-4 φορές το καθένα και χαλαρά τα ξαναέβλεπα! Αν και δεν θεωρώ ότι μπορεί κάποιος να φοβηθεί, όπως περιμένει κανείς στα θρίλερ.Επίσης μην ξεχνάμε την κλασσική τριλογία Alien.Αν και οι γυναίκες το βρίσκουν μάλλον αηδιαστικό.
Χαρακτηριστικό όλης της σειράς είναι τα εφέ αλλά και η ερμηνεία της Σιγκούρνι Γουίβερ.
Όσοι δεν έχετε δει κάποιο από αυτά δεν ξέρετε τί χάνετε
Theo(pame na)fam(e mprizoles)an!
Από τα Allien έχω κάτσει να δω (σοβαρά) τα 2 πρώτα και μου άρεσαν αρκετά.Κυρίως το doom-οειδές περιβάλλον που είχαν.Είδα και το Allien Vs Predator και το βρήκα ευχάριστο(κοινώς δε βαρέθηκα).Ειδικά εκεί με την πυραμίδα το έργο με τρέλανε.Κόλλησα.Στο τέλος με χάλασε αρκετά. Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν ότι το Allien τις έφαγε για τα καλά.Το σάπησε κυριολεκτικά ο Predator.Αν γινόταν το ανάποδο η ταινία θα μου άρεσε αρκετά παραπάνω.Κ εννοείται ότι και αυτό δεν ήταν θρίλερ.
"Mess with the best die like the rest" - Major
- Theofaman
- Mbyte level
- Posts: 984
- Joined: Sat Sep 24, 2005 1:07 am
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
- Location: Running from the weak side to the low post
Όντως με λύπησε και εμένα το γεγονός ότι το Alien στο AvP χάνει με μεγάλη διαφορά. Γενικά όμως το AvP δεν ήταν όσο καλογυρισμένο έπρεπε, δηλαδή ήταν μία πρόχειρη παραγωγή για να φάνε λεφτά από τους φίλους των 2 σειρών και από ότι φαίνεται τα κατάφερανMajor wrote:Από τα Allien έχω κάτσει να δω (σοβαρά) τα 2 πρώτα και μου άρεσαν αρκετά.Κυρίως το doom-οειδές περιβάλλον που είχαν.Είδα και το Allien Vs Predator και το βρήκα ευχάριστο(κοινώς δε βαρέθηκα).Ειδικά εκεί με την πυραμίδα το έργο με τρέλανε.Κόλλησα.Στο τέλος με χάλασε αρκετά. Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν ότι το Allien τις έφαγε για τα καλά.Το σάπησε κυριολεκτικά ο Predator.Αν γινόταν το ανάποδο η ταινία θα μου άρεσε αρκετά παραπάνω.Κ εννοείται ότι και αυτό δεν ήταν θρίλερ.
Theo(pame na)fam(e mprizoles)an!
-
- Venus Former Team Member
- Posts: 7561
- Joined: Thu Oct 27, 2005 1:43 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
- Location: Boston, MA
Το είχα δει στο σινεμά όταν πρωτοβγήκε.(επιλογή άλλων να το δούμε,γιατί έχουμε και ένα επίπεδο!!!).Δε βρήκα κάτι το ωραίo στην ταινία εκτός από 2 σκηνές μετρημένες.Πάντως μην περιμένετε να δείτε τίποτα εξορκισμούς στυλ "Εξορκιστή".Λίγα πράματα.Βγήκε και σε DVD
"Mess with the best die like the rest" - Major
- sofia_bonny
- Kilobyte level
- Posts: 433
- Joined: Thu Sep 29, 2005 12:00 am
- Academic status: 4th year
- Gender: ♀
- Fairy
- Gbyte level
- Posts: 1733
- Joined: Tue Jan 24, 2006 4:48 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♀
- Location: Mairyland Park
Εγώ πάλι, επειδή έχω μια άλφα αντιπάθεια στο σπλάτερ - με τόση κέτσαπ με πιάνει γέλιο στο τέλος -
προτιμώ τα κάτι σε ψυχολογικό θρίλερ ή έστω dark ατμόσφαιρα. Υπέροχο ήταν το "Πράσινο Μίλι" από
Stephen King, αν και με τάραξε τόσο που δεν αντέχω να το ξαναδώ ούτε γι' αστείο.
Επίσης, πολύ αγαπημένο - θα το έχω δει και έξι φορές - το "Οι Άλλοι" με τη Nicole Kidman.
Ατμόσφαιρα, όχι αστεία! Δεν είναι βέβαια τρομαχτικό με την έννοια ότι πετάγονται πράγματα
ξαφνικα, ούτε αίμα έχει, απλά σε βάζει σε μία κατάσταση... σκοτεινή θα ήταν η καλύτερη λέξη!
Τέλος, όσο μπορώ να θυμηθώ τώρα, μου άρεσε μια ταινία τελείως ανάλογου ύφους. το
"Presence of Mind" με τη Sadie Frost. Εντελώς απρόοπτα εμφανίζονταν από το πουθενά κατι
ανατριχιαστικές μορφές, πολύ αθόρυβα και φυσικά, που σου σηκωνόταν η τρίχα...
προτιμώ τα κάτι σε ψυχολογικό θρίλερ ή έστω dark ατμόσφαιρα. Υπέροχο ήταν το "Πράσινο Μίλι" από
Stephen King, αν και με τάραξε τόσο που δεν αντέχω να το ξαναδώ ούτε γι' αστείο.
Επίσης, πολύ αγαπημένο - θα το έχω δει και έξι φορές - το "Οι Άλλοι" με τη Nicole Kidman.
Ατμόσφαιρα, όχι αστεία! Δεν είναι βέβαια τρομαχτικό με την έννοια ότι πετάγονται πράγματα
ξαφνικα, ούτε αίμα έχει, απλά σε βάζει σε μία κατάσταση... σκοτεινή θα ήταν η καλύτερη λέξη!
Τέλος, όσο μπορώ να θυμηθώ τώρα, μου άρεσε μια ταινία τελείως ανάλογου ύφους. το
"Presence of Mind" με τη Sadie Frost. Εντελώς απρόοπτα εμφανίζονταν από το πουθενά κατι
ανατριχιαστικές μορφές, πολύ αθόρυβα και φυσικά, που σου σηκωνόταν η τρίχα...
"Αν αυτό που έκανες χτες σου φαίνεται ακόμα μεγάλο, δεν έχεις κάνει αρκετά σήμερα."