Να θυμηθώ το αφανέ μαλλί (που ακόμα δεν έχω ξεπεράσει το σοκ που είδα τη μάνα μου σε μία φωτογραφία και τρελάθηκα) ή αυτό το έρημο το (ας το πούμε) βάψιμο που μάτι δε βλέπεις, ένα πράγμα μπλέ βλέπεις και λες τώρα από μπουνιά είναι αυτό;
Η πιο παρεξηγημένη -μουσικά και αισθητικά- δεκαετία λέει, μα είναι ανάγκη να επανέλθει στις μέρες μας μήπως και αναθεωρήσουμε; Το δε electroclash που μας σερβίρεται (ανελέητα) ως νέα τάση, δεν παύει να μας θυμίζει την electropop των 80's,

:arrow: Ας μην εκτραχυνθώ τελείως και βγω από τα ρούχα μου γιατί μετά θα αναγκαστώ να φορέσω τίποτα ξεχειλωμένα μπλουζοφουστάνια με βάτες και γόβα κόκκινη απο κάτω και δεν το θέλω.
Όποιος ακόμα δεν πείστηκε μπορεί να ανατρέξει στην "βιντεογραφία" . "Ρόδα τσάντα και κοπάνα", Γαρδέλης με άσπρο σακάκι μέσα στην ντίσκο ή Μιχαλόπουλος να προτρέπει "να του π*******ε την αδερφή" (όποιος κατάλαβε κατάλαβε), όπου αδερφή βάλε Καίτη Φίνου με πράσινο σακάκι (βάτα απαραίτητη), λαχουρέ πουκάμισο(βάτα απαραίτητη), μωβ φούστα και γόβα (δε θυμάμαι χρώμα θα σας κοροιδέψω και δεν το θέλω).
Κάτι πιο "σύγχρονο" μα εξίσου ενδεικτικό της kitch coutoure είναι το "Ρετιρέ" από το Mega.
Ελπίζω να σας έπεισα.