Post
by mpoulouka » Thu Aug 26, 2004 12:50 am
λοιπόν θα πω και γω την γκαντεμιά μου
Βρισκομαι μεσα στη Εξετεστική, το βράδυ της παραμόνης του τελευταίου
και σημαντικότερου μαθήματος. Κάνω ένα κ...λοσχέδιο και το αρχείο είναι πολύ βαρύ και κολλάει ο υπολογιστής μου. Μαζεύω τα μπογαλάκια μου και πάω σε έναν φίλο που έχει καλύτερο υπολογιστη. Αυτός φεύγει και γω μένω σπίτι του να δουλέυω με το μοναδικό cd μέσα στον υπολογιστη. Τα νευρα έχουν γίνει τσαντάλια το αρχείο συνεχίζει να κολλάει, καθε εντολή θέλει κανα πενταλεπτο για να πραγματοποιηθει και γω στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Ξαφνικά σβήνει ο υπολογιστής, και σκοτάδι απλώνεται στο σπίτι,είχε καεί η ασφάλεια. Παιρνώ τον αναπτήρα που είχα διπλα και πάω προς τονπινακα για να δω, λίγο πριν φτάσω στο ξεκάρφωτο πετάγεται το ελατηριακι του αναπτήρα και αυτός γίνεται χίλια κομμάτια στα χέρια μου. Γυρνάω πίσω στο δωμάτιο για να πάρω το κινήτο μου που είχε φως και φυσικα να πάρω το φιλο μου να του το πω, επίσης λίγο πριν φτάσω στον πίνακα το κινητό πέφτει από μπαταρία, είμαι έτοιμη να τα μπίξω, ξαναγυρνάω στο δωμάτιο για να πάρω το σταθερό, αλλά συνειδητοποιώ οτι έχει ασύρματο,άτιμη τεχνολογία, και έτσι δεν μπορω να τηλεφωνήσω. Ε δεν άντεξα αλλό και άρχισα να κλαίω μόνη μου σα το βλμμένο μεστη μέση του δωματίου, και σαν να μη μου φταναν τα δικά μου χτυπάει και το κουδούνι και να σου το delivery με κάτι σουβλάκια που χα παραγγείλει πριν από μια ωρα