Venus AUEB Forum

Κλεισμένος μέσα σε ένα εργαστήριο και πάνω από έναν υπολογιστή. Κλεισμένος σε ένα δωμάτιο ή γραφείο και πάνω από ένα σχεδιαστήριο. Καρφωμένος σε μία καρέκλα και πάνω από ένα βιβλίο να διαβάζουμε με τις ώρες. Πολλές φορές επειδή θέλουμε να τα κάνουμε όλα αυτά και άλλες γιατί μας αναγκάζουν. Πελαγώνουμε, αγχωνόμαστε και στην τελική όσο και να μας αρέσει η δουλειά που κάνουμε κάπου λέμε ότι δεν πάει άλλο. Αγανακτούμε, μιζεριάζουμε και γινόμαστε κάτι σαν robot. Ψάχνουμε τον ελεύθερο χρόνο και πολλές φορές δεν τον βρίσκουμε.
Αυτά σκεφτόμουν σήμερα μετά από έναν διαπλικτισμό μου με καθηγητή της σχολής.
Ποιο είναι λοιπόν το νόημα της ζωής για τον καθένα?

Όποιος έχει απάντηση ας πει κάτι.

Εγώ προσωπικά το μόνο που θα ήθελα θα ήταν να μπορέσω να βγάλω έξω την καλογυαλισμένη μου CBR που θα μου την έχει στείλει ο θεός, να την φορτώσω με τις βασικές αποσκευές, να έχω πίσω την "κοπέλα μου" και να φύγω για ταξίδι. Χωρίς να ξέρω που θα τελειώσει και που θα με βγάλει. Ένα μεγάλο διάλειμμα από την καθημερινότητα.
Φτάνει πια!!!

Ολοι καπως ετσι αισθανονται. ισως εκανε καλο σε μερικους να φυγουνε απο την αθηνα. φταιει σε πολλα αυτη η πολη. δεν προσφερεται για ζωη ευκολη απεριττη και με πολλες αποδρασεις... Γενικως ειναι πολη που ΣΥΝΕΧΕΙΑ σε αγχωνει.

Απ'οτι έχω καταλάβει Βασίλη, είσαι Βόλο οπότε μάλλον δεν φταίει η Αθήνα γι'αυτή τη κατάσταση.
Είναι κρίμα μετά από ένα διαπληκτισμό με έναν καθηγητή να αισθάνεσαι έτσι. Πριν δλδ δεν ήσουν έτσι?
Προσωπική μου άποψη είναι ότι το νόημα της ζωής είναι διαφορετικό για τον καθένα μας. Νόημα έχει ό,τι μας κάνει να αισθανόμστε οκ με αυτό που κάνουμε. Ακόμη και αν είμαστε κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο μπροστά από ένα βιβλίο ή έναν υπολογιστή. Όπως γουστάρει ο καθένας. Εγώ γουστάρω να είμαι μπροστά από έναν υπολογιστή και να δημιουργώ με Java. Άμα δεν αντέχω άλλο θέλω να δω ένα dvd ή να πάω βόλτα, να δω τους φίλους μου ή τη γυναίκα. Το θέμα είναι όμως ότι δεν γίνεται να κάνουμε συνεχώς πράγματα με νόημα. Είναι φορές που πρέπεινα κάνουμε να κάνουμε πράγματα (π.χ. εξεταστική). Εδώ βρίσκεται και η όλη υπόθεση. Αυτά που πρέπει να κάνουμε να είναι λιγότερα από αυτά που έχει νόημα να κάνουμε.
Η ύπαρξη δλδ να είναι απλά ένα διάλειμμα της ζωής

Do think it is air what you are breathing ???

Ίσως Einherjar να έχεις δίκιο, που δίκιο έχεις.
Ποιο το νόημα όμως των "πρέπει" και των κοινωνικών μας αναγκών?
Ποιος είναι αυτός που βάζει τα όρια ώστε να ξέρεις να μην τα ξεπερνάς?
Πόσες φορές ξεπέρασες τα πρέπει σου για κάτι που θα σου έδινε μερικές στιγμές ύπαρξης.
Η ερώτηση είναι ρητορική και και θα απαντήσω μόνος μου.
Ελάχιστες φορές κατάφερα να ξεπεράσω αυτά τα "πρέπει" και να ζήσω μια στιγμή χωρίς ενοχές και τύψεις.
Ελάχιστες στιγμές ένιωσα ότι υπάρχω σε έναν κατεγισμό από "υποχρεώσεις" που από τη μέρα που γεννήθηκα μου πέρασαν ότι έτσι είναι.
Πραγματικά δεν ξέρω την τεράστια διαφορά που θα είχε η ζωή μου αν την έβλεπα περισσότερο cool. Μάλλον καλύτερα να "ήταν" περισσότερο cool γιατί δεν έχει τραγικό νόημα να πιστεύεις το όμορφα πλασμένο παραμύθι σου.
Προσωπικά δεν ζω καθόλου έτσι και πετυχαίνομαι σε στιγμή που μου τα έχω μαζεμένα
Vasili δεν ξέρω πόσο καλά ή άσχημα έκανες που άνοιξες το topic μιας και δεν θέλω πολύ να σου έρθω για καφεδάκι στο Bόλο

Στο βαθμό που η ανάγκη θεωρείται κοινωνικό όνειρο, το όνειρο καθίσταται αναγκαίο.

PaP wrote:Do you think it is air what you are breathing ???

Enter the Matrix!!!

(Μόνο που εδώ δε νομίζω να κάνουμε τίποτα τέτοιες καρατιές για να τα σπάσουμε με τα θέματα που θα μας βάλουν... )

Νομίζω ότι αν η ζωή σου ήταν συνέχεια cool θα βαριόσουν. Όλα χρειάζονται απλά πρέπει να είναι σε ανεκτό βαθμό. Αν ξεπεράσεις το εσωτερικό σου όριο, τότε πρέπει να παρατήσεις για λίγο και να πάς για κάνα μπανάκι

Συμφωνώ απόλυτα με τον Einherjar...τώρα τελαυταία σου έχω πεί πόσο σε αγαπάω;; ...Και εγώ έτσι είμαι όταν έχω να κάνω πράγματα συνίθως πρέπει να ασχολούμε 20ώρες την ημέρα οπότε και αρχίζω και λέω αντε να τελειώσω κλπ.Εάν τελειώσω θα κάτσω μια βδομαδούλα αλλά μετά θα τρελαθώ εαν δεν βάλω να κάνω κάτι άλλο,μα δουλειά,μα απασχόληση μα οτιδήποτε. Απο εκεί και πέρα εάν σκάσω πάλι χαλαρώνω και ξανασυνεχίζω

Εάν τελειώσω θα κάτσω μια βδομαδούλα αλλά μετά θα τρελαθώ εαν δεν βάλω να κάνω κάτι άλλο,μα δουλειά,μα απασχόληση μα οτιδήποτε. Απο εκεί και πέρα εάν σκάσω πάλι χαλαρώνω και ξανασυνεχίζω

Είναι ωραίο όταν το κάνεις επειδή το θέλεις και σε γεμίζει. Το κάνεις για την πάρτη σου και το γουστάρεις. Τι γίνεται όταν σε αναγκάζουν. Σε αναγκάζουν οι άνθρωποι και ο χρόνος. Και όπως λες βρίσκεις λίγο χρόνο να χαλαρώσεις...και εκεί που χαλαρώνεις σε πιάνουν οι τύψεις! "και γιατί κάθομαι", "και μήπως να κανω καμια δουλειά" και όλα αυτά που μας έχουν μάθει. Γιατί εγώ νομίζω πως μας έχουν μάθει να αγχωνόμαστε...

Είναι κρίμα μετά από ένα διαπληκτισμό με έναν καθηγητή να αισθάνεσαι έτσι. Πριν δλδ δεν ήσουν έτσι?

Είναι γενικότερα η κατάσταση του τελευταίου καιρού. Πολύ άγχος και τρέξιμο. Και το ένα φέρνει το άλλο.

Vasili δεν ξέρω πόσο καλά ή άσχημα έκανες που άνοιξες το topic μιας και δεν θέλω πολύ να σου έρθω για καφεδάκι στο Bόλο

Εγώ εδω θα είμαι, αν και παίζει να επισκεφθώ και την Αθήνα σε λίγες μέρες. Στο Βόλο μόνο τσίπουρα και μετά καφέδες.

Ωραία θα ήταν αν μπορούσαμε να δουλεύουμε μόνο για να καλύψουμε ανάγκες εσωτερικής αναζήτησης και όχι υποχρεώσεις..
θα μου άρεσε επίσης να μπορώ να συνεχίζω να έχω ανθρώπους, που ενδιαφέρομαι γι αυτούς και που ενδιαφέρονται για μενα, κοντά μου..να μπορώ να κάνω συχνά πράγματα που θέλω (να πάω μια βόλτα με τους φίλους μου, μια συναυλία ή ένα ταξίδι κτλ) και να νιώθω καλά με τον εαυτό μου, ότι και να κάνω..

αυτά

"Ευτυχισμένοι τέλος όσοι αγάπανε,
και όσοι αγαπιόνται δεμένοι σφιχτά,
ευτυχισμένοι και όσοι μπορέσαν,
να ξεπεράσουνε αυτά τα δεσμά..."

αυτό από που είναι;;;

Συνήθεις Ύποπτοι...

Αν άφηνες τις γκαφρίλες και άκουγες και τίποτα καλό θα το ήξερες...

καλά ρε Σάββα!!μη βαράς...κάνω φιλότιμες προσπάθειες πάντως.. ε, Βασίλη;;

Σάββα εσύ είσαι ο τύπος στη φωτογραφία? Δεν σε κατάλαβα!

Κάνεις κάποιες προσπάθειες, αλλά όχι αρκετές. Επιδέχεσαι βελτίωση! Θα κοιτάξω τι μπορώ να κάνω για σένα! Ξεκίνα με Θηβαίο, άκου λίγο Μάλαμα, να επιμείνεις με την Chapman και βλέπουμε τι άλλο θα προτείνουμε μετά. Αυτά για αρχή είναι καλά.

Και για να μην ξεφύγουμε από το θέμα και φωνάξει η Ethel πάλι όπως σε άλλο topic ( ):

"Tonight your soul sleeps, but one day you will feel real pain, maybe then you will see me as i am, a fragile wreck on a storm of emotion"

Ουπς! Μπέρδεψα τα topic! Αυτό μάλλον πήγαινε για άλλο θέμα.

Vasilis wrote: Και για να μην ξεφύγουμε από το θέμα και φωνάξει η Ethel πάλι όπως σε άλλο topic ( ):

Vasilis wrote:Ουπς! Μπέρδεψα τα topic! Αυτό μάλλον πήγαινε για άλλο θέμα.

Είχες δεν είχες πάλι μπλέχτηκες!!!!! Άδικο έχω;

Vasilis wrote:Σάββα εσύ είσαι ο τύπος στη φωτογραφία? Δεν σε κατάλαβα!

Ναι και δαγκώνω ένα πελόριο τόστ!!!
καλά ρε Ethel μη βαράς...

Νόημα ε;
Θα σας πω πιο είναι το νόημα... θάλασσα, ήλιος, ούζο, συντροφιά... (πού είσαι ρε Johnnyc;;; )

Εεεεεμ! Μπερδεύτηκα λίγο ρε Ethel! Είδες? Η κακία μου... Μπερδευτηκα εγώ, μπέρδεψα και εσάς!

YiannisF wrote:Νόημα ε;
Θα σας πω πιο είναι το νόημα... θάλασσα, ήλιος, ούζο, συντροφιά...

αυτό το νόημα μου αρέσει πολύ αλλά όχι με όποια κι όποια παρέα...με πολύ συγκερκιμένη!!!(u know who u r )

Όπα η Δανάη... Τι έγινε ρε??? Είχαμε εξελίξεις???