Εγώ από τις προηγούμενες του Stormrider ξεχωρίζω 2: To Scent of a woman(η καλύτερη κατά την γνώμη μου ερμηνεία του Πατσίνο μαζί με τον δικηγόρο του διαβόλου) και φυσικά το Dead Poets Society(μιλάμε ότι η ταινία είναι από είναι από εκείνες που όταν τελειώνουν και τις βλέπεις για πρώτη φορά, αισθάνεσαι ότι πέρασες πολύ ευχάριστω τον χρόνο σου και ταυτόχρονα ότι έγινες πιο σωστός ανθρωπος, συνειδητοποίησες πράγματα για την ζωή και τις ευκαιρίες... Seaze the day(για να μην ξαναγράψω carpe diem
)
Και προσθέτω και εγώ κάποιες από τις αγαπημένες μου:
American History X(Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας)
είχε αναφερθεί πιο πριν αλλά όταν μιλάω για καλές ταινίες το #1 μου δεν μπορεί να λείπει.
Ο Edward Norton σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, αξιοποιώντας ένα από τα πιο βαθιά σενάρια(για τους μη-γνώστες η ταινία μιλάει για νεοναζισμό, δείχνοντας κάποιες αιτίες και κάποιες εσφαλμένες προκαταλήψεις) και μια εξαιρετική σκηνοθεσία(ειδικά η ιδέα με το ασπρόμαυρο στην αρχή της ταινίας)! Από τις ταινίες που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία(με εξαιρεση τις 2 σκληρές σκηνές της)!
Clockwork Orange(Κουρδιστό πορτοκάλι)
Το απόλυτο αριστούργημα του Κιούμπρικ. Για να χρησιμοποιήσω ένα επιχείρημα που είχα διαβάσει καιρό πριν σε μια κριτική της ταινίας: "Το μόνιμο παράπονο ενός σινε-φίλ είναι ότι δεν μπορεί να πείσει τους φίλους του ότι αν μια ταινία δεν έχει πολλά εφε, μπορεί να ειναι αριστούργημα. Το Κουρδιστό Πορτοκάλι είναι το πειστήριο του". Και πάλι για όσους δεν ξέρουν, η ταινία μιλάει για το πως θα είχε καταντήσει ο κόσμος την δεκαετία του 90(η ταινία ειναι του 1970), παρέχοντας μια ματιά στην διαστρέβλωση της κοινωνίας, στην καταστροφή των σχέσεων, ακομά και μεταξύ γονέων και παιδιών, και την καθαρά κερδοσκοπική εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ αγνώστων(ή όχι και τόσο για όσους ξέρουν
). Τέλος δείχνει την διάθεση της κοινωνίας να κάνει ανθρώπους πειραματόζωα, την δική τους πορεία μέχρι να επανέλθουν σαν άνθρωποι και όχι σαν κατεστραμένοι ανθρωποι. Καταπληκτική ταινία σε κάθε τομέα!
Braveheart
Από τις πλέον συνταρακτικές ταινίες(δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην την έχει δει, την έχει βάλει πάνω από 15 φορές η τηλεόραση). Η ιστορία του William Wallace(ή ένα μεγάλο μέρος της) σε σκηνοθεσία Mel Gibson(ο ίδιος πρωταγωνιστεί κιόλας).
FREEEEEEEEEEDDDDDDDDDDDDDDOOOOOOOOOOOOOMMMMM!
La Vita e bella(Η ζωη ειναι ωραία)
Το oscar του Benigni. Από τις πιο όμορφες ιστορίες(πατέρας-παιδί) σε ένα από τα πιο άσχημα φόντα(WW2), αλλά στο τέλος σου βγάζει ένα αίσθημα λύτρωσης, αναμιγμένο με λύπη. Bogiorno Principessa...
Αυτές ειναι άνετα μαζί με το Dead Poets Society το Top-5 μου από ταινίες... Enjoy!
Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη- G.G.M.
Η μεγαλύτερη ευτυχία είναι να ξέρεις την πηγή της δυστυχίας-F.D.
Η μουσική εκφράζει αυτά που δεν μπορούν να ειπωθούν και που είναι αδύνατο να μείνουν στη σιωπή-V.H.
Πίστη στην πρόοδο, δεν σημαίνει και πίστη στο ότι έχει συμβεί κάποια πρόοδος-F.K.
Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος-F.N
στο τέλος...
Για όσους αρέσουν οι υπερήρωες κτλ δείτε το Spiderman 3, οι άλλοι που δεν το έχουν δει δεν χρειάζεται να κάνουν το κόπο.
Εγώ πάντως δεν πήγα να την δω επειδή η ιστορία μου δημιούργησε άσχημη εντύπωση. Αφού λέτε ότι αξίζει αν βρώ χρόνο θα την δώ 
Το άρωμα-η ιστορία ενός δολοφόνου με απογοήτευσε κάπως, το βιβλίο ήταν σαφώς ανώτερο. Πάντως πολλές ταινίες βλέπεις μέσα σε περίοδο εξεταστικής 
Άντε να διαβάζουμε σιγά σιγά 
