Venus AUEB Forum

«ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ για τα 100.000 δολάρια! Εχεις κάνει σεξ με το αφεντικό σου για να πάρεις προαγωγή;» - «Ναι». - «Σωστά, μόλις κέρδισες!» Το τηλεπαιχνίδι του καναλιού FOX «The moment of truth» (η στιγμή της αλήθειας) κάνει πάταγο στην Αμερική. Παρακαλάει ο κοσμάκης να παίξει και να βγάλει τ' άπλυτά του στη φόρα. Για να κερδίσεις, πρέπει να πεις την αλήθεια σε ό,τι κι αν σε ρωτήσει ο κουτσομπόλης παρουσιαστής. Αν κάνεις τον εξυπνάκια και πεις ψέματα, ο ανιχνευτής ψεύδους, με τον οποίο σε έχουν καλωδιώσει, θα το καταλάβει και τότε... τα χάνεις όλα!

ΑΥΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΙ η Lauren, που είπε όλη την αλήθεια μπροστά στους γονείς και τον άντρα της για να κερδίσει 200.000 δολάρια. Οι ερωτήσεις στην αρχή ήταν πιο λάιτ: «Εχεις βγάλει ποτέ τη βέρα σου για να φαίνεται ότι είσαι ελεύθερη;» Δαγκώθηκε λίγο η Lauren, το σκέφτηκε καλά, και απάντησε θετικά. Ο άντρας της -ένα ήσυχο αγοράκι με γυαλιά, γύρω στα 25- χαμογελούσε αμήχανα. Οι γονείς της, δίπλα, του χτύπαγαν τον ώμο για να τον ενθαρρύνουν. Δεν ήξεραν τι θα επακολουθούσε...

ΜΕ ΒΛΟΣΥΡΟ ΥΦΟΣ, ο παρουσιαστής τής έκανε την επόμενη ερώτηση για τα 50.000 δολάρια: «Ησουν ερωτευμένη με κάποιον πρώην σου την ημέρα του γάμου σου;» Εδώ σε θέλω, Lauren! Το ξανασκέφτεται αυτή, παίρνει βαθιές ανάσες και με απολογητικό ύφος απαντάει θετικά. Ο πιτσιρικάς, ο γυαλάκιας, ήθελε να τη σκοτώσει live από τα νεύρα του. Και ενώ όλοι λέγανε ότι δεν θα γίνουμε άλλο ρόμπα, σκάει ο πρώην γκόμενός της, ο Φρανκ, και ρωτάει: «Πιστεύεις ότι έπρεπε να παντρευτείς εμένα;»

ΚΟΙΤΑΖΕΙ Η LAUREN μια το τεκνό, τον πρώην της, και μια τον γυαλάκια. «Φοβάμαι πως ναι, έπρεπε να σε είχα παντρευτεί». Ο ανιχνευτής ψεύδους επιβεβαιώνει την απάντηση και όλη η οικογένεια μένει άφωνη. Η μάνα τής Lauren σαν να ήθελε να την αρπάξει από το μαλλί, ενώ ο πατέρας μάλλον αναλογιζόταν όλα τα έξοδα που έκανε για το γάμο με τον γυαλάκια. Αλλά η κορούλα τους -που ήθελε διακαώς τα 200.000 δολάρια- δεν κώλωσε σ' αυτά. Οταν ο παρουσιαστής τη ρώτησε αν είχε σεξουαλικές επαφές με άλλους άντρες όσο ήταν παντρεμένη, εκείνη δεν δίστασε να πει ξανά το ηχηρό «ναι»! Ο κερατάς (και επίσημα) γυαλάκιας φαινόταν πως το πήρε απόφαση ότι θα τη σκοτώσει την ατιμασμένη, ενώ ο πατέρας της δεν ήξερε από πού να φύγει...

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ, αυτή που θα της έδινε τα πολυπόθητα 200.000, ήταν η πιο ειρωνική: «Πιστεύεις ότι είσαι καλός άνθρωπος;» - «Ναι, πιστεύω ότι είμαι καλός άνθρωπος» δηλώνει ευθαρσώς η ξετσίπωτη Lauren. Περιμένουν όλοι με αγωνία την απάντηση του ανιχνευτή ψεύδους. Για λίγα δευτερόλεπτα δεν μιλάει κανείς. Παγωμάρα. Η φωνή του ανιχνευτή έβγαλε το αποτέλεσμα: «ΑΥΤΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΨΕΜΑ!» Τα έχασε όλα η Lauren κι έγινε και ρόμπα σε πανεθνικό δίκτυο. Απ' το αστυνομικό δελτίο δεν προκύπτει -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- ότι ο γυαλάκιας την έχει τεμαχίσει...

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

vincent wrote:Αλήθεια, ο εθνικόφρων τζουτζούκος ...

Αν υπάρχει μια συσκευή στο σπίτι που απεχθάνομαι είναι η TV. Χάρηκα ιδιαίτερα όταν διάβασα πως "η τηλεόραση είναι ίσως η πιο "ανόητη συσκευή" στο σπίτι. Ένας φούρνος μικροκυμάτων έχει πιθανότατα περισσότερους μικροεπεξεργαστές απ' ό,τι η τηλεόραση". Λυπάμαι, γιατί είμαι υποχρεωμένος να έχω όχι ένα, αλλά δύο "χαζοκούτια". Λυπάμαι διπλά που είχα την ατυχία να δω σκηνές από τη... στιγμή της αλήθειας.

Στο ζάπινγκ επάνω, είδα αυτό το θεσπέσιο τηλεπαιχνίδι. Ένα νεαρό παιδί ξεφτιλίστηκε, διαπόμπευσε τη σχέση του, διέσυρε μια νεαρή κοπέλα, προκειμένου να μαζέψει 25.000 ευρώ για τις σπουδές του (όπως είπε). Ακόμα και στη NASA να βρεθεί, και νέους πλανήτες να ανακαλύψει, αν για να φτάσει στο όνειρό του έπρεπε να "τσαλακώσει" τόσο πολύ την προσωπικότητά του, κρίμα. Και δυο φορές κρίμα γιατί στο πλευρό του είχε τη μητέρα του. Την επόμενη μέρα, δε, πέρασε άλλη μια βόλτα από τον ΑΝΤ1, για να εξηγήσει το "τί και πώς". Έτσι ώστε αν δεν τον είδαμε, να μάθουμε περί ποιου πρόκειται, αφού στο μεσοδιάστημα ήταν βασικό θέμα συζήτησης παντού.

Το κλασσικό κουτσομπολιό, αυτό που γινόταν στα χωριά, στα θυρωρεία και στις γειτονιές, ήταν ένα στοιχείο κοινωνικής συνοχής. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Η κοινωνία που προστατεύει τον αυτόχειρα από την τραγική απόφασή του, ή τον ναρκομανή από την επιθυμία που θα τον οδηγήσει στον θάνατο, δεν προστατεύει τον τηλεοπτικό άφρονα, ίσα ίσα τον ενθαρρύνει, όπως κάποτε ενθάρρυνε τους νάνους και τις γενειοφόρες γυναίκες να εκτίθενται στα πανηγύρια.

Όλα αυτά προς χάρη της τηλεθέασης. Το κανάλι κερδίζει, η τηλεπαρουσιάστρια κερδίζει και ο άφρων γίνεται παγκόσμιο πρότυπο. Έχω την αίσθηση πως ζούμε αυτή την στιγμή σε ένα μέρος του Χωροχρόνου, όπου κάθε γεγονός -ακόμα και αν βρίσκεται πέρα από κάθε λογική ή νόμο- έχει αυξημένη πιθανότητα να συμβεί.
Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να σε λένε Ευγενία και να κάνεις αγενείς ερωτήσεις, αλλά από την άλλη συμβαίνει να ζει μαζί με έναν Άδωνη και να ξυπνά με τον Γεωργιάδη...

Η αλήθεια είναι πως αυτό το τηλεπαιχνίδι θα μπορούσε και να μού αρέσει. Να με καθηλώσει. Θα ήθελα να εμφανιστεί ως παίκτης ο Άδωνης, να μιλήσει για τον αδερφό του και τη σχέση τους, να μας πει πόσο εκτιμά ο ένας τον άλλον. Να ερωτηθεί αν βρίσκει βαρετή την Ευγενία και πως αν την ώρα της πράξης φαντασιώνεται τη Φρειδερίκη, την Ασπασία του Περικλή, αν ντύνεται Σπαρτιάτης πριν ερωτοτροπήσει με τη συμβία του. Να τον ρωτούσε τί θα ένιωθε αν η καλή του συνευρίσκονταν με έναν πλεονεκτικό σε μελανίνη ("μαύρο"), αν είναι στυτικά περιορισμένος ("ανίκανος"), αν έχει πάει ποτέ με γυναίκα προσβάσιμη οριζοντίως ("πόρνη"). Πλάκα δεν θα 'χε;

Φαντάζομαι ακούγονται σκληρά όλα αυτά, αλλά δεν είναι σκληρό να ξεσκίζεις νέους ανθρώπους, τους οποίους αφού τους οδηγήσαμε να πιστέψουν πως το χρήμα είναι ο Θεός τους, τους περνάνε από τη σύγχρονη μηχανή του κιμά;
Δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κ. Γεωργιάδη (δεν είναι του γούστου μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι), όμως από τη στιγμή που ως δημόσιο πρόσωπο δήλωσε "εγώ την ενθάρρυνα να πάει στο παιχνίδι", πιθανολογώ ότι συμφωνεί με ερωτήσεις του στυλ "θα έβλεπες ερωτικά την αδερφή σου", άρα θα μπορούσε να απαντήσει και ο ίδιος σε ανάλογη ερώτηση για τον δικό του αδερφό.

Δεν είμαι φονταμεταλιστής να υποστηρίξω το κάψιμο βιβλιοπωλείων και το κλείσιμο τηλεοράσεων, εκπομπών. Δεν αφήνω τις κόρες μου να παίξουν με πόκεμον, αλλά δεν συμφωνώ και με το Κοράνι, που απαγορεύει την απεικόνιση φανταστικών ζώων. Σε μια δημοκρατική χώρα και αντίληψη, χωράνε όλα και όλοι. Το μέτρο το βάζει καθένας, βάσει της κουλτούρας του. Το κακό είναι πως η τηλεόραση έχει μετατραπεί σε κοινωνικοποιητή. Ψυχαγωγούμαστε, μέσω της τηλεόρασης, στο σαλόνι μας, με ανθρώπους που δεν θα τους επιτρέπαμε ποτέ να μπούνε στο σπίτι μας. Καλή ώρα σαν τον Άδωνη και την Ευγενία.

proskopos wrote:

Το κλασσικό κουτσομπολιό, αυτό που γινόταν στα χωριά, στα θυρωρεία και στις γειτονιές, ήταν ένα στοιχείο κοινωνικής συνοχής. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Η κοινωνία που προστατεύει τον αυτόχειρα από την τραγική απόφασή του, ή τον ναρκομανή από την επιθυμία που θα τον οδηγήσει στον θάνατο, δεν προστατεύει τον τηλεοπτικό άφρονα, ίσα ίσα τον ενθαρρύνει, όπως κάποτε ενθάρρυνε τους νάνους και τις γενειοφόρες γυναίκες να εκτίθενται στα πανηγύρια.

Zifnab wrote: http://www.youtube.com/watch?v=sPeMuLs- ... re=related