Αγαπημένοι Στίχοι

[Stayrakas]

Πουερτο ρικο

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»

Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι
αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη

Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες
ημερολόγια καίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
για της ζωής του την σκηνοθεσία

Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa
στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη

Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα
και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα

Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε
δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη του
την κόλαση και τον παράδεισό του

Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»

Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο

Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα

[smile]

We've Had Enough ( Michael Jackson)

Love was taken from a young life
And no one told her why
Her direction has a dimlight
From one more violent crime

She innocently questioned why
Why her father had to die
She asked the men in blue
How is it that you get to choose
Who will live and who will die
Did God say that you could decide?
You saw he didn't run
And that my daddy had no gun

In the middle of a village
Way in a distant land
Lies a poor boy with his broken toy
Too young to understand

He's awaken, ground is shakin
His father grabs his hand
Screaming, crying, his wife's dying
Now he's left to explain

He innocently questioned why
Why his mother had to die
What did these soldiers come here for?
If they're for peace, why is there war?

Did God say that they could decide
Who will live and who will die?
All my mama ever did
Was try to take care of her kids

We're innocently standing by
Watching people lose their lives
It seems as if we have no voice
It's time for us to make a choice

Only God could decide
Who will live and who will die
There's nothing that can't be done
If we raise our voice as one

They got to hear it from me
They got to hear it from you
They got to hear it from us
We can't take it
We've already had enough

They got to hear it from me
They got to hear it from you
They got to hear it from us

We can't take it
We've already had enough

[mosquito110]

Πουερτο ρικο

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου: «Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του» Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες ημερολόγια καίει και πτυχία Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό για της ζωής του την σκηνοθεσία Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του ζητώντας με μανία στην αγκάλη του την κόλαση και τον παράδεισό του Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει: «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει» Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο; Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ με των ματιών σας την φωτιά σημαία είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα

«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
αυτή η φράση τα λέει όλα!

[zaveti]

NATALIE MERCHANT

"Which Side Are You On?"

Come all you good workers
Good news to you I'll tell
Of how the good old union
Has come in here to dwell

Which side are you on boys?
Which side are you on?

My daddy was a miner
He's now in the air and sun
He'll be with you fellow workers
Until the battle's won

Which side are you on boys?
Which side are you on?

They say in Harlan County
There are no neutrals there
You'll either be a union man
Or a thug for J. H. Claire

Which side are you on boys?
Which side are you on?

Oh workers can you stand it?
Oh tell me how you can
Will you be a lousy scab
Or will you be a man?

Which side are you on boys?
Which side are you on?

Don't scab for the bosses
Don't listen to their lies
Poor folks ain't got a chance
Unless they organize

Which side are you on boys?
Which side are you on?


Link

[Eldebryn]

Για κάποιον που λέγονταν Raistlin ...

~Blind Guardian - The Soulforged

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

I'm not insane That's how it seems though Spiteful cruel but wise Beyond his age My body fails My soul will rise The end of life's immortalized disease and agony And I see death through golden eyes Beyond the door There's something more It seems there's just one way On through the heat I've felt the touch of evil I still feel the icy claw in me For a decent price I've banned kindness from my heart The spirit of all truth and beauty Pawned for my desire And from the flames As chance would have it The soulforged will come into light And from the flames as chance would have it The soulforged, The stainless will rise I will never change my mind I will leave it all behind And through the hour glass Everything's grey Everyone's pale No colour nor beauty will enlighten my heart The seat of life's empty and cold Cadaverous you all seem to me Stillborn but you're still alive You're still alive Truth lies in loneliness When hope is long gone by I'll wipe out the bliss of the new age And welcome you precious night And from the flames As chance would have it The soulforged will come into light And from the flames as chance would have it The soulforged, The stainless will rise From a distant time Voices echo in the hall "Come and join us Enter life and everything is gone now" And through the looking glass I still fear mortality and its loss in the end Unlimited power in my hands The claw of the dragon ascends "Mourn for his lost soul He's cursed and condemned" Each step I take May it hurt may it ache Leads me further Away from the past But as long as I breathe Each smile in my bleak face I'm on my way to find Back to the peace of mind And from the flames As chance would have it The soulforged will come into light And from the flames as chance would have it The soulforged, The stainless will rise I will never change my mind I will leave it all behind