Venus AUEB Forum

Υπάρχουν στιγμές κατά την ανάγνωση ενός βιβλίου,που κάποιες φράσεις τυπώνονται στη καρδία μας.....

Ας τις μοιραστούμε.....


"Κάτι μεγάλωσε μέσα μου και μίκρυνε ο κόσμος"
"Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μ. Λουντέμη


«Τριών λογιών είναι οι ψυχές, τριών λογιών οι προσευχές:
α' Δοξάρι είμαι στα χέρια σου Κύριε, τέντωσέ με να μη σαπίσω
β' Μη με παρατεντώσεις, θα σπάσω
γ' Παρατέντωσέ με, κι ας σπάσω.
Διάλεξε.»
Αναφορά στον Γκρέκο

Ένα το χελιδόνι
κι η Άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος
θέλει δουλειά πολλή

Θέλει νεκροί χιλιάδες
να 'ναι στους τροχούς
θέλει κι οι ζωντανοί να
δίνουν το αίμα τους

Θεέ μου πρωτομάστορα
μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θεέ μου πρωτομάστορα
μ' έχτισες μές τη θάλασσα

Πάρθηκεν απ' τους Μάγους
το σώμα του Μαγιού
το 'χουνε θάψει σ' ένα
μνήμα το πέλαγου

Σ' ένα βαθύ πηγάδι
το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι
κι όλη η άβυσσο

Θεέ μου πρωτομάστορα
μέσα στις πασχαλιές κι εσύ
Θεέ μου πρωτομάστορα
μύρισε κι η Ανάσταση

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Supercalifragilisticexplialidocious (Marry Poppins )

Δε θελω τιποτε αλλο παρα να μιλησω απλα,να μου δωθει ετουτη η χαρη.
Γιατι και το τραγουδι το φορτωσαμε με τοσες μουσικες που σιγα σιγα βουλιαζει
και την τεχνη μας τη στολισαμε τοσο πολυ που φαγωθηκε απο τα μαλαματα το προσωπο της
κι ειναι καιρος να πουμε τα λιγοστα μας λογια γιατι η ψυχη μας αυριο κανει πανια.

Γιωργος Σεφερης

Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: ο Μιχάλης
που έφυγε μ' ανοιχτές πληγές απ' το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας. "Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε..."
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.

Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν.

-----------------------
"Τελευταίος Σταθμός" Γ. Σεφέρης

αχ το θυμάμαι απ το σχολείο αυτό!!

Πράγματι εκεί το πέτυχα πρώτη φορά!
Μάλιστα εμείς το είχαμε κάνει απλά σαν παράλληλο κείμενο. Έτσι
περιοριστήκαμε στην απλή ανάγνωση και δεν το αναλύσαμε
δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς γιατί, όντας υπερρεαλιστικό, το πλήρες
ποίημα είναι αρκετά δύσκολο στα νοήματά του. Θυμάμαι πολύ καλά
όμως πως στο σημείο αυτό στην πρώτη ανάγνωση ανατρίχιασα κι ας
μην είχα πιάσει κανένα νόημα! Στο κάτω κάτω αυτή είναι η μαγεία
της ποίησης, ο καθένας τα ερμηνεύει υποκειμενικά, όπως νιώθει...

"Λυπούμαι γιατί άφησα να περάση ένα πλατύ ποτάμι μέσα από
τα δάχτυλά μου χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα"

κ αυτό από Σεφέρη

- Ώστε λοιπόν...έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας;
-(...)Έχουμε κάτι καλύτερο, καλύτερο απ' όλη τη ζωή!
-Καλύτερο απ'όλη τη ζωή;
-Ναι, έχουμε δύο μέρες!

ΣΑΣΑ ΓΚΙΤΡΙ, "Ας ονειρευτούμε"

Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ΄τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ' ουρανού. Όλα ήταν γάλα... γάλα... λουλάκι... και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε...ολόκληρο το βράδυ. Έγραφε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι...
Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν... παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' άστρα... Να τα μετρήσει όλα... σιγά σιγά... ένα ένα... Όλα...
Και τα βρήκε σωστά.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ: Ένα παιδί μετράει τ' άστρα.
(Εκδ. Ελληνικά Γράμματα)

Η φαντασία είναι τα πάντα.Είναι η ανεπίσημη πρώτη προβολή του κινηματογραφικού έργου της ζωής.
'' Άλμπερτ Α'ι'νστάιν ''
Από '' το μυστικό ''

"Προσπάθησε να τα φυλάξεις, ποιητή,
όσο κι αν είναι λίγα αυτά που σταματιούνται.
Του ερωτισμού σου τα οράματα.
Βάλ' τα, μισοκρυμένα, μες τες φράσεις σου.
Προσπάθησε να τα κρατήσεις, ποιητή,
όταν διεγείρονται μες το μυαλό σου
την νύχτα ή μες την λάμψι του μεσημεριού."

Κ. Π. Καβάφης

Αν στο μελλοθανάτο πεις ότι στη αιωνιότητα θα είναι σε μια στάλα γης, στην οποία ίσα που χωράει να στέκεται στο ένα πόδι, θα ζητήσει εναγωνίως να τον βάλεις εκει... Το μόνο που τον νοιάζει ειναι να μην πεθάνει, να ζήσει... Να ζήσει...

Φίοντορ Ντοστογιέβσκι-Έγκλημα και τιμωρία

"To σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει, όταν προσπαθούμε να ζήσουμε το προσωπικό μας όνειρο"

Paulo Coelho, Ο Αλχημιστής

Για όσους έχουν διαβάσει ή δει το Atonement...

Το να βρεις δεν είναι τίποτα.. Το δύσκολο είναι να προσθέσεις τον εαυτό σου σ' αυτό που βρήκες.

Σώτη Τριανταφύλλου, Το Εργοστάσιο των Μολυβιών

"If you want to know what a man's like, take a look at how he treats his inferiors, not his equals."
Rowling

Ωραίο θέμα, ας παραθέσω όμως ένα πολύ κλασσικό, μετρημένο ποίημα του Καβάφη, ως αφορμή για όλη την ποιητική του ανθολογία που βρίσκεται...εδώ!

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Οι περισσότεροι θα το 'χετε κάνει στο σχολείο, εκεί που φροντίζουν να κατασπαράξουν και να κατακερματίσουν τη μαγεία της ποίησης... ευτυχώς ή δυστυχώς τα σχολικά εγχειρίδια δεν κοιτάν ποτέ κατάματα την τέχνη γιατί με τ' αλλήθωρά τους μάτια θα 'χαν χάσει κάθε νόημα τα διαμάντια, που η "ελεύθερη κοινωνία" μας όρισε ως ταμπού (μιλώντας περί Καβάφη και άλλων)

@Stormrider: thanx για το link..
ΆΨΟΓΟ..

Η Ιθάκη είναι το μόνο ποίημα που μου άρεσε ποτέ!!! Δεν μπορώ να διαβάσω ποίηση, αλλά την Ιθάκη πιάνω τον εαυτό μου να την μουρμουρίζει σε ανύποπτες στιγμές. Είναι υπέροχο.

το καφενείο που πίνω τον καφέ μου
είναι άδειο
μόνο εγώ υπάρχω
έτσι το καφενείο είναι τελείως άδειο
γιατί ούτε εγώ υπάρχω.


Η μικρη ιστορια-Μιλτος Σαχτουρης

Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις.
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τοσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.

Συ θάχεις μάτια γαλανά,θάχεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό,
από το πρώτο ξάφνισμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο -όχι σκλάβος ή προδότης.

Tη νύχτα θα συκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν' ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,
κ' ύστερα απ' το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι

Kι αν κάποτε τα φρένα σου μ' αλήθεια, φως της αστραπής,
χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού, παιδάκι μου να μη την πεις!
Θεριά οι ανθρώποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!
Δεν είν' αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν!

( Μελοποιήθηκε από τον Λουκά Θάνου και αποδόθηκε ανατριχιαστικά από τον Ξυλούρη.
Όχι, το αριστούργημα δεν γράφτηκε για να το βάζουν κοντόφθαλμοι πιστοί στα blog τους τη μεγάλη βδομάδα κάτω από εικόνες της Παναγίας, ούτε να το ανεβάζουν στα διάφορα tubes με αποκόμματα από το "Τα πάθη του Χριστού"... ως-πότε-στο-σκοταδισμό?)


Οι Μοιραίοι, Τσιγγάνικο, Οι πόνοι της Παναγιάς, Η μπαλάντα του κυρ' Μέντιου, Θυσία, Ζούγκλα, Πρόλογος
Μερικά ποιήματα ακόμα
Αρκετά ποιήματα ακόμα

Κώστας Βάρναλης