σε ένα θέμα μου με προβληματίζει σχετικά με τη σχολή. Ειδικότερα, στο πρώτο μου έτος
έμαθα από φίλους άλλων τμημάτων πχ. λογιστικής, πως στα πλαίσια των μαθημάτων
πληροφορικής που κάνουν διδάσκονται τα βασικά του Microsoft Office, κυρίως Word
και Excel. Πολύ φυσικό σκέφτηκα. Με έκπληξη διαπίστωσα πως σε εμάς θεωρούνται
όλα αυτά δεδομένα, μιας και είναι το κύριο αντικείμενό μας.
Εντάξει, είμαι σίγουρη πως η συντριπτική πλειοψηφία που δηλώνει τη σχολή ενδιαφέρεται
αρκετά για το αντικείμενο ώστε να γνωρίζει εκ των προτέρον σχεδόν τα πάντα για το Word
και τα βασικότερα τελοσπάντων στοιχεία για Excel ή Powerpoint, κι ανάμεσά τους κι εγώ.
Τι γίνεται όμως με τη μικρολεπτόμερεια, με τις νέες βελτιώσεις, με tips του πληκτρολογίου,
με κάποιες διευκολύνσεις του προγράμματος που μπορεί να μην έπεσε κάποιος κατά τύχη;
Τι γίνεται με πιο πολύπλοκα προγράμματα όπως το Access ή το FrontPage που δεν τα παίζει
ο οποιοσδήποτε στα δάκτυλα; Τι γίνεται, για να πω κι άλλο παράδειγμα, με την εκμάθηση
τυφλού συστήματος;
Θα μου πείτε, γιατί δεν παίρνεις ένα βιβλιαράκι ή να μπεις σε μια ιστοσελιδούλα σχετική ή να
πληρώσεις ένα σωρό χρήματα σε σχετικό φροντιστήριο και να αφήσεις και μας στην ησυχία μας;
Εντάξει, έχω όλη την καλή πρόθεση - και τελικά κάτι από αυτά έκανα από ανάγκη. Αν το
πάμε όμως έτσι, υπάρχουν εγχειρίδια αυτοδιδασκαλίας και για Java, SQL, C++, Δίκτυα...
Ποιος ο λόγος να πατάμε ποτέ στη σχολή αφού τα πάντα υπάρχουν στα βιβλία; Όπως
παρακολουθούμε τις διαλέξεις για να καταλαβαίνουμε καλύτερα και να για να ρωτάμε απορίες
έτσι κρίνω απαραίτητη και την ύπαρξη μαθήματος Office. Καλύτερο θα ήταν μάλιστα να γινόταν
υπό την μορφή μη υποχρεωτικών ολιγόωρων σεμιναρίων ώστε να τα παρακολουθεί
οικειοθελώς όποιος νομίζει πως έχει κενά.
Τα παραπάνω αποτελούν καθαρά προσωπική μου άποψη, δεν τα λέω σε καμιά περίπτωση
με τόνο επιθετικό, απλά έχω συχνά την εντύπωση πως κανείς δεν έχει παρατηρήσει πως
στη σχολή περνάνε και άτομα που πριν είχαν μικρή εξοικείωση με το αντικείμενο, είτε
γιατί έρχονταν από θετική κατεύθυνση, είτε γιατί η σχολή ήταν η έκτη τους προτίμηση στο
μηχανογραφικό, είτε γιατί δεν έχουν κανένα στην οικογένεια να τους δείξει μερικά κολπάκια,
είτε γιατί στο σχολείο τους μάθαιναν μόνο να παίζουν πασιέντζα. Από τη στιγμή που τα άτομα
αυτά έχουν πολύ όρεξη για μάθηση - οι υπόλοιποι (που δεν ξέρουν και δεν τους νοιάζει να
μάθουν) μάλλον είναι άξιοι της μοίρας τους - γιατί να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά ενός κατώτερου
θεού;
Λοιπόν, περιμένω τις απόψεις σας πάνω στο θέμα, γιατί στο τέλος τέλος μπορεί να
έχω εγώ το άδικο και να νιώθω μόνο εγώ έτσι


