Οκτώ λόγοι για να φύγετε για το χωριό σας...

[rose]

Ανατριχιαστικο αρθρο, αινιγματικό...μια ματια στο σκοτάδι

Οκτώ λόγοι για να φύγετε για το χωριό σας...

Υπάρχουν οκτώ λόγοι για να φύγει κανείς από την Αθήνα ή τις άλλες μεγάλες πόλεις και να επιστρέψει στο χωριό του. Αν και εφόσον έχει ρίζες σε ένα χωριό. Ένα κεραμίδι για να μην βρέχεται κι ένα χωράφι για να μην πεινάει. Αν δεν έχει ρίζες, δεν πρέπει πάλι να απελπίζεται. Αν εγκαταλείψουν την Αθήνα οι «άλλοι», ίσως μείνει λίγη γη για πατάτες και κρεμμύδια...

Πρώτος λόγος: Οι άνθρωποι βιώνουν την κρίση με μεγαλύτερη ένταση στις πόλεις και αυτό προκαλεί έντονο στρες με σοβαρό κίνδυνο για την υγεία τους.

Δεύτερος λόγος: Όσοι
είναι άνεργοι και μεγάλης ηλικίας έχουν αντικειμενικό πρόβλημα να βρουν άμεσα εργασία στην πόλη, ακόμη κι αν ξεπεράσουμε ως χώρα την κρίση σε σχετικά σύντομο χρόνο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα χρειαστούμε αρκετά χρόνια για να καταφέρουμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση στον εργασιακό τομέα.

Τρίτος λόγος: Στην Ελλάδα της ΟΝΕ καταφέραμε να μην παράγουμε ούτε σκόρδα και να αναγκαζόμαστε να τα εισάγουμε από όλα τα μέρη του κόσμου. Με την γεωργική παραγωγή να είναι στο ναδίρ, πιθανότατα να βρει κανείς ουσιαστικές ευκαιρίες...

Τέταρτος λόγος: Η επιδείνωση της κρίσης αυξάνει την εγκληματικότητα στις πόλεις.

Πέμπτος λόγος: Στο χωριό μπορείς και να κλείσεις την τηλεόραση την ώρα του βραδινού δελτίου ειδήσεων. Μπορείς να βρεις πιο εύκολα ασχολίες για να αντικαταστήσεις τον «χαμένο χρόνο».

Έκτος λόγος: Αν τα πράγματα ξεφύγουν με μία ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, τότε θα πρέπει να είστε ήδη στο χωριό για να προετοιμάσετε τον δρόμο για τους υπόλοιπους φίλους και συγγενείς που θα έχουν μείνει πίσω...

Έβδομος λόγος: Θα είστε ένα βήμα πιο κοντά στην ανταλλακτική Οικονομία, στην περίπτωση εκείνη που οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν αντέξουν στην επίθεση που δέχονται.

Όγδοος λόγος: Για να βρεθούμε εμείς και τα παιδιά μας πλησιέστερα στη φύση και σ΄ έναν πιο ανθρώπινο τρόπο ζωής.

Εμείς βρήκαμε οκτώ λόγους. Εσείς μπορείτε να βρείτε άλλους τόσους. Και μην πιστέψει κανείς ότι έχουμε κάποια δήθεν χιουμοριστική διάθεση. Η κρισιμότητα των στιγμών είναι τέτοια που δεν υπάρχουν περιθώρια για αστειάκια...

Θανάσης Μαυρίδης

[PASCAL]

Προσωπικά θεωρώ επαναστατικό να φύγεις από μια μεγάλη πόλη και ειδικά την πρωτεύουσα. Είναι όμως και ουτοπικό αν σκεφτείς ότι κλάδοι όπως η πληροφορική ή η βιοτεχνολογία δεν υπάρχουν στην επαρχία. Το να στραφείς σε άλλο επάγγελμα είναι απλά μια κουβέντα ειδικά όταν έχεις κοπιάσει για ένα πτυχίο και ακόμα χειρότερα για ένα πτυχίο που πραγματικά ήθελες(και δεν σου επέβαλαν οι γονείς, το σύστημα κτλ.) Πάντως είναι μεγάλη ρήξη με την κοινωνική νόρμα να αποκεντρωθείς. Δεν αρκεί όμως μια απλή μετακίνηση εκτός μεγαλούπολης και παράλληλα μια μεταμόσχευση του τρόπου ζωής της πόλης στο χωριό. Συνοπτικά αν θες πραγματικά κάτι επαναστατικό εκτός της σύγχρονης πόλης πρέπει να κάνεις και τα εξής:

• Να κατοικήσεις σε μονοκατοικία. Σε ένα σπίτι με αυλή, κήπο και γιατί όχι μερικά ζαρζαβατικά για χόμπυ.
  Να απορρίψεις το σουπερ μαρκετ. Να αναζητήσεις την τροφή σου σε παραγωγούς και λαϊκές αγορές.
  Να απορρίψεiς τα άχρηστα καταναλωτικά αγαθά.
  Να απορρίψεις την τηλεόραση χάριν του ραδιοφώνο και του internet.
  Να μετακινήσε οικολογικά. Το περπάτημα, το ποδήλατο και τα δημόσια μέσα μεταφοράς να έχουν προτεραιότητα έναντι της μοτοσυκλέτας και του αυτοκινήτου.
  Να απορρίψεις τα συνθετικά υλικά. Να στραφείς σε πρωτογενή υλικά όπως ξύλο, σίδηρος, πηλός, βαμβάκι.
  Να βάλεις στη ζωή σου τη δημιουργικότητα και τις κατασκευές.
  Να ασχοληθείς με κάποιο άθλημα και επωφεληθείς από από τα οφέλη της θάλασσας, του κάμπου και του βουνού για την υγεία.
  Να απορρίψεις τις ψεύτικες σχέσεις των social media και την απρόσωπη κίνηση στη μάζα των αγνώστων της μεγαλούπολης. Να επιδιώξεις αληθινές φιλίες επωφελούμενος των μικρών αποστάσεων και των λίγων κατοίκων.

Και τώρα να ξυπνήσεις. Γιατί όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να έχεις μια δουλειά το πολύ οκταώρου, να μην σε αγχώνει και να σου μένει ελεύθερος χρόνος. Και όλα αυτά πακέτο με ένα αξιοπρεπές εισόδημα.

ΥΓ. Επίσης στην επαρχία πρέπει να συμβιβαστείς με την έλλειψη πολιτιστικών και πολιτικών γεγονότων. Αυτό για άλλους είναι ηρεμία και για άλλους κατάθλιψη.

[StRanastassis]

Και τώρα να ξυπνήσεις. Γιατί όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να έχεις μια δουλειά το πολύ οκταώρου, να μην σε αγχώνει και να σου μένει ελεύθερος χρόνος. Και όλα αυτά πακέτο με ένα αξιοπρεπές εισόδημα.

ΥΓ. Επίσης στην επαρχία πρέπει να συμβιβαστείς με την έλλειψη πολιτιστικών και πολιτικών γεγονότων. Αυτό για άλλους είναι ηρεμία και για άλλους κατάθλιψη.

++++

[rose]

Pascal βλέπω σε εχει πιάσει το επαναστατικο σου Συμωνώ απόλυτα. Αν τελικά η Αθηνα δεν κανει βουτια στην αβυσσο, θα εχουμε ολο τον χρονο να αναθεωρήσουμε πολλά από τον μέχρι τώρα τρόπο ζωής μας.

[Zifnab]

Η Ελλάδα αφού γυρίζει στις εποχές 1940-1950 .. θα γυρίσει στην γεωργία και η ζωή θα μοιάζει με του χωριού και ουσιαστικά πατάμε restart...με κάποιους λίγους να περνάνε με τις Cayenne δίπλα από τα Τρακτέρ μας..

[PASCAL]

Το θέμα δεν είναι να γυρίσει ο πληθυσμός στην επαρχία επειδή το επιβάλλουν οι αντίξοες οικονομικές συνθήκες στις μεγάλες πόλεις. Το θέμα είναι αυτό να γίνει από επιλογή, με την έννοια ότι κάποιος στην επαρχία θα μπορεί να εργάζεται σε ανάλογη δουλειά με ανάλογο μισθό όπως στην πόλη. Που έχοντας εξασφαλισμένη την επιβίωση είτε στο κέντρο είτε στην περιφέρεια θα καταλάβει παράλληλα ότι είναι παρανοϊκό πάνω απ' το ταβάνι να μην υπάρχει ουρανός, ότι είναι παρανοϊκό ο ορίζοντας να είναι καλώδια, ο αέρας κοκτέιλ CO και CO2, το ξυπνητήρι το σκουπιδιάρικο και ένα σωρό άλλα απάνθρωπα. Η συνειδητοποίηση και απόρριψη αυτού του μοντέλου ζωής είναι επαναστατική εφόσον όπως προείπα υπάρχουν οι όροι επιβίωσης παντού στη χώρα. Γιατί επιστροφή κάποιου απλά στο "πατρικό" για να αναπνέει καθαρό αέρα και να ακούει τα κοκόρια αλλά συγχρόνως να ροκανίζει το μισθό και την περιουσία των συγγενών είναι epic fail. Όπως επίσης epic fail είναι να γίνουν οι γιατροί γελαδάρηδες, οι προγραμματιστές ψαράδες, οι δικηγόροι υδραυλικοί, οι δασκάλες ράφτρες.

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές στην Ελλάδα κίνητρα για επιστροφή στην επαρχία δεν υπάρχουν. Οι πόλοι ανάπτυξης όπως έχουν αποφασιστέι από το υπουργείο Ανάπτυξης είναι πρώτα η Αθήνα, μετά η Θεσσαλονίκη, μετά η Πάτρα, μετά τα Γιάννενα και τέλος το Ηράκλειο. Όλες τις άλλες περιοχές τις έχουν εγκαταλείψει. Ειδικά τους νομούς Φλώρινας και Ημαθίας με ανεργία άνω του 30%. Αποτέλεσμα είναι να έχει συσωρευτεί άνω του 50% του πληθυσμού στις "πόλεις ανάπτυξης" και να έχει ερημώσει η υπόλοιπη χώρα. Για να φέρω ένα παράδειγμα που μας αφορά και αν θυμάμαι καλά τα νούμερα, οι δουλειές Πληροφορικής στην Ελλάδα κατανέμονται ως εξής: Αθήνα 80%, Θεσ/νίκη 10% και Ηράκλειο-Γιάννενα 10%. Γιατί λοιπόν ένας πληροφορικάριος να πάει στο χωριό του; Η απάντηση είναι μόνο ως άνεργος ή βοσκός.

Φυσικά εδώ χωράνε μεγάλες π@π@ρολογίες του στυλ "έχουμε πήξει στους πτυχιούχους", τη στιγμή που έχουμε χιλιάδες ελλείψεις σε σχολεία και νοσοκομία αλλά πλεόνασμα σε παπάδες, μπάτσους και καραβανάδες.

[mikem4600]

κάποιος στην επαρχία θα μπορεί να εργάζεται σε ανάλογη δουλειά με ανάλογο μισθό όπως στην πόλη. (...)

Εννοείς χωρίς τις αστικές, ιμπεριαλιστικές επιδοτήσεις της ΕΕ; Και να δουλεύει "το πολύ" 8ωρο ως αγρότης; Πας γυρεύοντας μου φαίνεται...

[tsilochr]

• Να κατοικήσεις σε μονοκατοικία. Σε ένα σπίτι με αυλή, κήπο και γιατί όχι μερικά ζαρζαβατικά για χόμπυ.
  Να απορρίψεις το σουπερ μαρκετ. Να αναζητήσεις την τροφή σου σε παραγωγούς και λαϊκές αγορές.
  Να απορρίψεiς τα άχρηστα καταναλωτικά αγαθά.
  Να απορρίψεις την τηλεόραση χάριν του ραδιοφώνο και του internet.
  Να μετακινήσε οικολογικά. Το περπάτημα, το ποδήλατο και τα δημόσια μέσα μεταφοράς να έχουν προτεραιότητα έναντι της μοτοσυκλέτας και του αυτοκινήτου.
  Να απορρίψεις τα συνθετικά υλικά. Να στραφείς σε πρωτογενή υλικά όπως ξύλο, σίδηρος, πηλός, βαμβάκι.
  Να βάλεις στη ζωή σου τη δημιουργικότητα και τις κατασκευές.
  Να ασχοληθείς με κάποιο άθλημα και επωφεληθείς από από τα οφέλη της θάλασσας, του κάμπου και του βουνού για την υγεία.
  Να απορρίψεις τις ψεύτικες σχέσεις των social media και την απρόσωπη κίνηση στη μάζα των αγνώστων της μεγαλούπολης. Να επιδιώξεις αληθινές φιλίες επωφελούμενος των μικρών αποστάσεων και των λίγων κατοίκων.

Εγώ συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό στην λίστα που παραθέτεις αλλά θέλω να συζήτησουμε για το θέμα του internet. Το προβάλεις πολύ, και πολύς άλλος κόσμος, ως το μέσο επικοινωνίας που θα φέρει την επανάσταση απένταντι στο σύστημα (σε ό,τι θεωρεί ο καθένας ότι πρέπει να επαναστατήσει ). Προφανώς, το internet δίνει την δυνατότητα σε κόσμο να επικοινωνήσει και κυρίως να πληροφορηθεί από εναλλακτικά κανάλια ενημέρωσης, αποφεύγοντας τα ΜΜΕ του συστήματος. Και όλοι το γουστάρουμε αυτό. Αυτό όμως δεν αγιοποιεί το Internet, ούτε το κάνει το απόλυτο εργαλείο κατά του καπιταλισμού (όπως διάφοροι προβάλλουν) για τον απλούστατο λόγο ότι το internet είναι ΤΟ εργαλείο εξάπλωσης του καπιταλισμού. Ο λόγος που το Internet εμπορικοποιήθηκε (από ακαδημαϊκό τεχνολογικό πείραμα έγινε προϊόν) είναι γιατί νωρίς νωρίς οι τραπεζίτες βρήκαν ένα τεχνολογικό κατασκεύασμα για κίνηση κεφαλαίου (λέγε με τραπεζικές συναλλαγές). Και επειδή από την γενικότερη ρητορική σου νομίζω ότι υιοθετείς αντι-καπιτιλαστικές θέσεις, έχεις αναλογιστεί αν το Internet είναι εργαλείου του απόλυτου καπιταλισμού;

Να λάβεις υπόψην ότι το internet σήμερα τρέχει γιατί το έχουν στήσει οι μεγάλοι τηλεπικοινωνακοί πάροχοι. Όλα τα bits πληροφορίας περνάνε από καλώδια και κουτιά που κατασκεύασαν (αρχικά) και λειτουργούν (στην πορεία) μεγάλες πολυ-εθνικές καπιταλιστικές εταιρίες. Και μη εμπορικά δίκτυα, όπως το ΕΔΕΤ, με Cisco routers παίζουν. Κάθε φορά που σηκώνεται ένα blog εναλλακτικής πληροφόρησης στο blogger, χρησιμοποιεί υπηρεσίες (και συνεπώς ενδυναμώνει) έναν ιδιωτικό οργανισμό, που είναι στο χρηματίστηριο της Wall Street και που συμμέτεχει και αυτός το παιχνίδι (π.χ. φοροδιαφυγή)

[rose]

Φιλε tsilochr κάθε αγαθό απο την λιστα του PASCAL διαπραγματεύεται και εχει τιμή σε κάποιο χρηματιστήριο. Μαλιστα οτι μπορουμε και καταναλώνουμε βαμβάκι σε δικαιη τιμή ειναι αποτέλεσμα γρήγορης - πληροφόρησης(ιντερνετ).

[PASCAL]

• Να κατοικήσεις σε μονοκατοικία. Σε ένα σπίτι με αυλή, κήπο και γιατί όχι μερικά ζαρζαβατικά για χόμπυ.
  Να απορρίψεις το σουπερ μαρκετ. Να αναζητήσεις την τροφή σου σε παραγωγούς και λαϊκές αγορές.
  Να απορρίψεiς τα άχρηστα καταναλωτικά αγαθά.
  Να απορρίψεις την τηλεόραση χάριν του ραδιοφώνο και του internet.
  Να μετακινήσε οικολογικά. Το περπάτημα, το ποδήλατο και τα δημόσια μέσα μεταφοράς να έχουν προτεραιότητα έναντι της μοτοσυκλέτας και του αυτοκινήτου.
  Να απορρίψεις τα συνθετικά υλικά. Να στραφείς σε πρωτογενή υλικά όπως ξύλο, σίδηρος, πηλός, βαμβάκι.
  Να βάλεις στη ζωή σου τη δημιουργικότητα και τις κατασκευές.
  Να ασχοληθείς με κάποιο άθλημα και επωφεληθείς από από τα οφέλη της θάλασσας, του κάμπου και του βουνού για την υγεία.
  Να απορρίψεις τις ψεύτικες σχέσεις των social media και την απρόσωπη κίνηση στη μάζα των αγνώστων της μεγαλούπολης. Να επιδιώξεις αληθινές φιλίες επωφελούμενος των μικρών αποστάσεων και των λίγων κατοίκων.

Εγώ συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό στην λίστα που παραθέτεις αλλά θέλω να συζήτησουμε για το θέμα του internet. Το προβάλεις πολύ, και πολύς άλλος κόσμος, ως το μέσο επικοινωνίας που θα φέρει την επανάσταση απένταντι στο σύστημα (σε ό,τι θεωρεί ο καθένας ότι πρέπει να επαναστατήσει ). Προφανώς, το internet δίνει την δυνατότητα σε κόσμο να επικοινωνήσει και κυρίως να πληροφορηθεί από εναλλακτικά κανάλια ενημέρωσης, αποφεύγοντας τα ΜΜΕ του συστήματος. Και όλοι το γουστάρουμε αυτό. Αυτό όμως δεν αγιοποιεί το Internet, ούτε το κάνει το απόλυτο εργαλείο κατά του καπιταλισμού (όπως διάφοροι προβάλλουν) για τον απλούστατο λόγο ότι το internet είναι ΤΟ εργαλείο εξάπλωσης του καπιταλισμού. Ο λόγος που το Internet εμπορικοποιήθηκε (από ακαδημαϊκό τεχνολογικό πείραμα έγινε προϊόν) είναι γιατί νωρίς νωρίς οι τραπεζίτες βρήκαν ένα τεχνολογικό κατασκεύασμα για κίνηση κεφαλαίου (λέγε με τραπεζικές συναλλαγές). Και επειδή από την γενικότερη ρητορική σου νομίζω ότι υιοθετείς αντι-καπιτιλαστικές θέσεις, έχεις αναλογιστεί αν το Internet είναι εργαλείου του απόλυτου καπιταλισμού;

Να λάβεις υπόψην ότι το internet σήμερα τρέχει γιατί το έχουν στήσει οι μεγάλοι τηλεπικοινωνακοί πάροχοι. Όλα τα bits πληροφορίας περνάνε από καλώδια και κουτιά που κατασκεύασαν (αρχικά) και λειτουργούν (στην πορεία) μεγάλες πολυ-εθνικές καπιταλιστικές εταιρίες. Και μη εμπορικά δίκτυα, όπως το ΕΔΕΤ, με Cisco routers παίζουν. Κάθε φορά που σηκώνεται ένα blog εναλλακτικής πληροφόρησης στο blogger, χρησιμοποιεί υπηρεσίες (και συνεπώς ενδυναμώνει) έναν ιδιωτικό οργανισμό, που είναι στο χρηματίστηριο της Wall Street και που συμμέτεχει και αυτός το παιχνίδι (π.χ. φοροδιαφυγή)

Το internet είναι το μόνο μέσο στο οποίο υπάρχει αλληλεπίδραση και σχετικά μεγαλύτερη ελευθερία της έκφρασης. Επομένως δεν θα μπορούσε να μην είναι καλοδεχούμενο ως μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης. Κρύβει όμως μια αυταπάτη: ότι μπορεί να γίνει κοινωνική επανάσταση μέσα από αυτό. Αυτό αποδείχτηκε φέτος στην Τυνησία και την Αίγυπτο όταν οι αρχές έθεσαν εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση πληροφορίας στα δικά τους δίκτυα. Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις και συγκρούσεις έγιναν τις μέρες που "κόπηκε το internet". Επίσης σε αυτούς τους δύο λαούς δεν νομίζω ότι η χρήση του internet και η ευρυζωνικότητα να είναι τόσα προωθημένα. Φυσικά τα δυτικά ΜΜΕ τα βολεύει να προβάλλουν το επιχείρημα ότι το internet και τα social media μπορούν να φέρουν κοινωνικές επαναστάσεις. Γιατί ξέρουν πολύ καλά το ρόλο του ως απορροφητήρα συναισθημάτων(πχ πολλοί προτιμούν ένα οργισμένο post από μια επίθεση σε ένα υπουργό).

Προσωπικά δεν υποστήριξα ποτέ ότι το internet μπορεί να επιφέρει μια κοινωνική επανάσταση. Κάθε άλλο. Έχω επισημάνει αρκετές φορές και θα το ξαναεπισημάνω ότι η ζωή είναι αλλού. Για παράδειγμα το δικό μας φοιτητικό κίνημα δεν αναπτύσσεται μέσω του internet αλλά μέσω των γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων. Αυτό αποδεικνύει και η πρόσφατη αποτυχία των groups στο facebook για ανοιχτή σχολή. Φυσικά τα ΜΜΕ έχουν μεγάλη δύναμη ειδικά η τηλεόραση και μπορεί να μαζευτεί περισσότερος κόσμος που θα ψηφίσει ανοιχτή σχολή. Επειδή όμως μια μάζα από απολιτικ τηλεκατευθυνόμενους παρτάκηδες ψηφίζει απλά ανοιχτή σχολή δεν σημαίνει ότι σχολή θα ανοίξει ή ότι θα σταματήσουν οι πορείες ή θα καμφεί γενικότερα το φοιτητικό κίνημα. Μάλιστα αν σκουρύνουν κι άλλο τα πράγματα στην οικονομία όχι μόνο η σχολή θα κλείσει αλλά θα γίνουν και άλλα πιο δυναμικά πράγματα χωρίς έγκριση καμιάς γενικής συνέλευσης. Πόσο μάλλον να ληφθεί υπόψιν ένα group στο facebook. Είπαμε η ζωή είναι αλλού.

Σχετικά με τον προβληματισμό σου ότι internet είναι το κατεξοχήν εργαλείο καπιταλισμού έχω δύο ενστάσεις. Πρώτον το internet ως σκέτος δικτυακός εξοπλισμός δε λέει και πολλά. Όπως δε λέει και πολλά ένα pc χωρίς λειτουργικό. Και το internet αυτή τη στιγμή τρέχει πολύ, μα πάρα πολύ free/open source λογισμικό. Τώρα σε αυτό πρόσθεσε και τις παρεμβάσεις που μπορεί να κάνει το κράτος τόσο στον εξοπλισμό όσο και στο software και ξενασκέψου αν μπορείς να το χαρακτηρίσεις καπιταλιστικό. Δεύτερον σκέψου τη ροή πληροφορίας στο internet σήμερα όπως τη ροή χρήματος στις τράπεζες όσο υπήρχε η ΕΣΣΔ. Η ΕΣΣΔ έστελνε τεράστια ποσά σε κομμουνιστικά κόμματα, κινήματα, στρατούς, οτιδήποτε, απανταχού στη γη μέσω καπιταλιστικών τραπεζών εκτός από βαλίτσες. Αυτό τι σημαίνει; Ότι ενίσχυε το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα; Όχι. Γιατί αυτά τα λεφτά γινόνταν όπλα, σφαίρες, χάρτες, στολές, φυλλάδια, ραδιοσταθμοί προς χάριν του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Και έτσι έγιναν πολλές κοινωνικές ανατροπές. Κατ' αναλογία ότι διακινείται στο internet αν και δεν μπορεί να φέρει κοινωνική ανατροπή μπορεί ωστόσο να συμβάλει στην πολύπλευρη και ορθότερη ενημέρωση του κόσμου, να χτίσει άμυνες στην καπιταλιστική προπαγάνδα. Αυτή πιστεύω είναι η συμβολή του internet και μέχρι εκεί φτάνει.

Τέλος, όσον αφορά τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες που κατασκευάζουν τον δικτυακό εξοπλισμό καλύτερα να μετράμε τα λόγια μας γιατί όταν σήμερα κατασκεύαζεται laptop με 100 δολάρια δεν θα αργήσει η μέρα που servers θα κατασκευάζoνται και με 100 και με 50 και με 25 δολάρια. Κόστη πολύ δελεαστικά και για μικρής κλίμακας κατασκευαστές.

[rose]

Πρώτον το internet ως σκέτος δικτυακός εξοπλισμός δε λέει και πολλά. Όπως δε λέει και πολλά ένα pc χωρίς λειτουργικό. Και το internet αυτή τη στιγμή τρέχει πολύ, μα πάρα πολύ free/open source λογισμικό. Τώρα σε αυτό πρόσθεσε και τις παρεμβάσεις που μπορεί να κάνει το κράτος τόσο στον εξοπλισμό όσο και στο software και ξενασκέψου αν μπορείς να το χαρακτηρίσεις καπιταλιστικό.

Οι υπηρεσίες όμως που προσφέρει το open source μαλλον ειναι καπιταλιστικές, το software απο μονο του δεν λεει πολλά οπως και ενα pc χωρις λειτουργικο. Τις παρεμβάσεις δεν τις καταλαβα, τι ακριβώς θέλεις να πεις?

[PASCAL]

Οι υπηρεσίες όμως που προσφέρει το open source μαλλον ειναι καπιταλιστικές, το software απο μονο του δεν λεει πολλά οπως και ενα pc χωρις λειτουργικο. Τις παρεμβάσεις δεν τις καταλαβα, τι ακριβώς θέλεις να πεις?

Για παράδειγμα σκέψου το τεράστιο κρατικό firewall της Κίνας ή την εκδίωξη μιας εταιρείας(πάλι Κίνα-Google) ή τη δυνατότητα άρσης του απορρήτου ή την εγκατάσταση λογισμικού νόμιμων υποκλοπών ή πιο γενικά το θεσμικό πλαίσιο που θα λειτουργεί το διαδίκτυο, κάποια κρατικά standards για hardware/software. Πράγματα δηλαδή που δεν μπορείς να πεις ότι διαμορφώνονται από την ελεύθερη αγορά.

[tsilochr]

ήμουν έτοιμος να απαντήσω επί της ουσίας, μέχρι που είδα το παρακάτω άρθρο για ένα κείμενο που έγραψε ο γιος της Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου. Λένε ότι δημοσιεύτηκε στην athensvoice, δεν ξέρω αν είναι στο προηγούμενο ή στο επόμενο τεύχος (πολύ κουρασμένος τώρα για να το ψάξω). PASCAL, στο αφιερώνω. Το βρήκα εδώ

http://www.iefimerida.gr/news/19389/%CF ... E%B5%C2%BB

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ
Στις 25 Μάη ξέσπασε στην πλατεία Συντάγµατος ένα µαζικό πολιτικό κίνηµα αντίστασης και χειραφέτησης, που αποτέλεσε µια κρίσιµη καµπή στον «παρατεταµένο λαϊκό πόλεµο», ο οποίος ξεκίνησε µε την ψήφιση του επαχθούς Μνηµονίου και κλιµακώθηκε µε έντεκα πανεργατικές γενικές απεργίες. Στην υπό «κινεζοποίηση» Ελλάδα της διαρκούς λιτότητας και της οικονοµικής εξαθλίωσης, του εργασιακού µεσαίωνα και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, το κίνηµα των πλατειών εξέφρασε τη διάρρηξη των παγιωµένων σχέσεων αντιπροσώπευσης και των αστικών κοινωνικών συµµαχιών, µεταµορφώνοντας την κρίση από οικονοµική σε πολιτική. Kαθοριστικής σηµασίας στοιχείο, συµβάλλον και στην αντιφατικότητα του κινήµατος, υπήρξε η συµµετοχή χιλιάδων ψηφοφόρων του πελατειακού δικοµµατισµού, ορµώµενων από τη δυσαρέσκεια και την απόγνωση απέναντι στην πολιτική αφαίµαξης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Ο µαχητικός Ιούνιος, κατά τον οποίο εξαπλώθηκε σε δεκάδες πλατείες της χώρας ο δηµοκρατικός θεσµός της λαϊκής συνέλευσης, χαρακτηρίστηκε από γοργές εξελίξεις όσον αφορά στην ιδεολογική ταυτότητα του κινήµατος των «Αγανακτισµένων». Οι πρώτες µέρες της κινητοποίησης, όταν αυτή αγκαλιάστηκε από τα αντιδραστικά ΜΜΕ, σηµαδεύτηκαν από έντονη εχθρότητα απέναντι στην παρέµβαση κοινωνικών συλλογικοτήτων και οργανωµένων µορφών ταξικής πάλης (κόµµατα, συνδικάτα). Σύντοµα, όµως, αποδείχτηκε ότι για να αγωνιστούµε µε το σύνθηµα «δεν φεύγουµε αν δεν φύγουν κυβέρνηση, τρόικα, χρέος», έπρεπε το κίνηµα να ριζοσπαστικοποιηθεί, να αποκτήσει πολιτικές θέσεις και να µπολιαστεί στους χώρους εργασίας, δηλαδή να επεκταθεί η δηµοκρατική αυτοοργάνωση στο πεδίο της οικονοµίας, µε απώτερο σκοπό τον κοινωνικό εργατικό έλεγχο.

Σ' αυτή την κατεύθυνση υπήρξαν αξιοσηµείωτα βήµατα, καθώς στις κινητοποιήσεις πρωτοστάτησαν οι υπάλληλοι σε κλάδους εντατικής εκµετάλλευσης του ιδιωτικού τοµέα, οι νέοι της επισφαλούς διανοητικής εργασίας και των µισθών πείνας, οι συνδικαλισµένοι εργάτες και οι άνεργοι. Ο κόσµος χάραξε το δρόµο µε λαϊκές συνελεύσεις, απεργιακές φρουρές και καταλήψεις διαρκείας (∆ήµος Αθήνας, νοσοκοµείο Ιεράπετρας, σούπερ µάρκετ Dia, ∆ΕΚΟ), ενώ η επιγενόµενη απονοµιµοποίηση των γραφειοκρατικών ηγεσιών των ΓΣΕΕ-Α∆Ε∆Υ αύξησε την επιρροή των πρωτοβάθµιων σωµατείων βάσης και της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η γενικευµένη οργή για την εκποίηση της δηµόσιας περιουσίας και την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας αποκρυσταλλώθηκε στο σύνθηµα «δεν χρωστάµε, δεν πουλάµε, δεν πληρώνουµε».

Αναµφίβολα, οι ηµεροµηνίες που σφράγισαν την πρωτοφανή δυναµική του αγώνα ήταν 15-28-29 Ιουνίου, όταν οι γενικές απεργίες συναντήθηκαν µε τις λαϊκές συνελεύσεις. Η επιµονή του κόσµου, ο οποίος, παρά την κυβερνητική απόφαση για σκληρή αστυνοµική καταστολή, ανασυντασσόταν και παρέµενε στο Σύνταγµα, κατέδειξε τον πολιτικό µετασχηµατισµό του κινήµατος και την οριστική ρήξη του µε τη µνηµονιακή συναίνεση. Αποµαζικοποιηµένη λόγω της ιδεολογικής τροµοκρατίας κράτους και κεφαλαίου, που συµπυκνώθηκε στις απειλές «Μεσοπρόθεσµο ή χρεοκοπία/τανκς», η Κάτω Βουλή των πλατειών συνέχισε τις εργασίες της.
Οι παραπάνω εµπειρίες συνθέτουν την πολύχρωµη τοιχογραφία της λαϊκής εξέγερσης, που µολονότι δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την εισαγωγή της χώρας στην προκρούστεια κλίνη του Μεσοπρόθεσµου, εγκαινίασε µια νέα, ποιοτικά διαφορετική, πολιτική πραγµατικότητα, µε θεµέλιό της το αίτηµα για άµεση δηµοκρατία και «ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια».

Για τη συνέχιση του αγώνα είναι επιτακτική ανάγκη η δηµιουργία ενός ηγεµονικού πολιτικού µετώπου, µιας κρίσιµης µάζας κοµµάτων, συνελεύσεων, σωµατείων και πολιτών, που θα παλέψει για την πολιτική-κοινωνική χειραφέτηση και θα εκπονήσει ένα µεταβατικό πρόγραµµα εκτάκτου ανάγκης για την υπεράσπιση των λαϊκών συµφερόντων. Βασικοί άξονες πρέπει να είναι η στάση πληρωµών και η διαγραφή του χρέους σε ρήξη µε την Ε.Ε., η αναδιανοµή του εισοδήµατος εις βάρος του κεφαλαίου και υπέρ της µισθωτής εργασίας, η υπεράσπιση του δηµόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία), η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων και η χάραξη βιοµηχανικής πολιτικής µε στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανακούφιση των εργαζοµένων, η θέσπιση αποκεντρωµένων αµεσοδηµοκρατικών θεσµών και η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η βίαιη έκρηξη οργής της φτωχής και αποκλεισµένης νεολαίας της Αγγλίας και οι επερχόµενες κοινωνικές συγκρούσεις προοιωνίζουν το ευρωπαϊκό φθινόπωρο θερµό, και καθιστούν επίκαιρα τα λόγια του Αντόνιο Γκράµσι: «Ο παλιός κόσµος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούµε στην εποχή των τεράτων».

[PASCAL]

tsilochr φαντάζομαι πως εννοείς ότι είναι αντιφατικό να γράφονται τέτοια άρθρα από ένα γόνο μεγαλοβιομήχανου που πιθανά κάνει ζωάρα. Δεν έχεις άδικο. Η φιλοσοφία, ιδεολογία και κοσμοθεωρία σου πρέπει να συμβαδίζουν με τον τρόπο ζωή σου. Αλλιώς αντιφάσκεις και υποκρίνεσαι. Η ιστορία και η ζωή είναι γεμάτη και με αντιφατικούς και με συνεπείς ανθρώπους. Δεν καταλαβαίνω που ακριβώς κολάς; Όταν κάποιος αντιφάσκει και υποκρίνεται κάνει μπαμ και μπορείς να καταλάβεις αν τα λόγια στο στόμα του είναι κούφια ή όχι.