"Χορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες" (Το κείμενο του Ν. Ρωμανού)

[MpoMp]

Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.

Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως. Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.

Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.

Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Οι εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».

Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.

Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.

Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.

Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.

Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.

Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.

ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνησή μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός

/discuss

[stoupeace]

Tι discuss, μιλάμε ξεκάθαρα για κρατική δολοφονία. Μεγάλο ρισπέκτ στο παιδί που δε λυγίζει.

[MpoMp]

Update: Το σκεπτικό της απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου για τον Ρωμανό

Το δικαστικό συμβούλιο απέρριψε για τυπικούς λόγους το αίτημα του Νίκου Ρωμανού να του χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια προκειμένου να παρακολουθήσει τα μαθήματά του στη σχολή του, καθώς σύμφωνα με δικαστικές πηγές, δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος και για τον λόγο αυτόν το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών δεν μπήκε στην ουσία του θέματος.

Όπως ανέφεραν οι δικαστικές πηγές, ο νόμος προϋποθέτει για τις περιπτώσεις των υποδίκων, βάσει του άρθρου 50 του σωφρονιστικού κώδικα, τη σύμφωνη γνώμη του οργάνου που διέταξε την κράτηση, που στην περίπτωση του Ρωμανού είναι ο ειδικός εφέτης - ανακριτής, του οποίου η εισήγηση για το θέμα ήταν αρνητική.

Ο ειδικός εφέτης- ανακριτής δεν συναίνεσε στο αίτημα του απεργού πείνας και έκρινε ότι η παραμονή του στη φυλακή είναι απαραίτητη μέχρι να εκδικαστούν οι εκκρεμείς υποθέσεις εις βάρος του, καθώς έχει τρία εντάλματα για τα οποία κρατείται.

http://www.naftemporiki.gr/story/886738 ... ton-romano

Τώρα νομίζουν πως ελάφρυναν τη θέση τους οι εμπλεκόμενοι δηλαδή?

[nachos]

Οι αρμόδιοι θα έπρεπε να πιάσουν τον παλμό των καιρών και να τρολάρουν τον Ρωμάνο έτσι όπως του αξίζει. Χορήγηση εκπαιδευτικής αδείας με αστυνομική συνοδεία, και μια κλούβα ΜΑΤ μαζί του αγγαζέ στο αμφιθέατρο.

Problem -> solved.

--------------------------------------------------------------------------

@MpoMp

FYI μια καλή παρατήρηση που μόλις διάβασα:

Κανένας κρατούμενος δεν έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να παίρνει άδειες. Έχει δυνατότητα υπό προϋποθέσεις που, μάλιστα, πρέπει να ισχύουν όλες μαζί:
1. Να έχει εκτίσει το 1/5 της ποινής του, χωρίς ευεργετικό υπολογισμό των ημερών ποινής λόγω εργασίας, και η κράτησή του να έχει διαρκέσει τουλάχιστον 3 μήνες. Σε περίπτωση έκτισης ισοβίου κάθειρξης, η κράτηση πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη.
2. Να μην εκκρεμεί κατά του κατάδικου ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος.
3. Να εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειας, τέλεσης νέων εγκλημάτων.
4. Να συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του.
Στην περίπτωση του Ρωμανού δεν ισχύει καμμία προϋπόθεση! Όχι μόνο οι κατ' εκτίμηση αλλά και η χρονική προϋπόθεση: έφαγε 15 χρόνια φυλακή. Το 1/5 είναι 3 χρόνια. Έχει μείνει στη φυλακή 1 χρόνο και κάτι μήνες. Άρα δεν δικαιούται αδείας ακόμα κι αν ήταν τύπος και υπογραμμός.

Ηθικό δίδαγμα: αν θες να σπουδάσεις ανενόχλητος, μη μπουκάρεις σε τράπεζες με AK-47 στα χέρια. Just saying

[MpoMp]

@nachos δεκτό, όμως δε σημαίνει ότι ο νόμος δε θα ήθελε και καμιά τροποποίηση ώστε να είναι εφικτό να υπάρχουν εξαιρέσεις όπου κάποιος δε θέλει απλά να φύγει, αλλά να πάει μέχρι το πανεπιστήμιο και να επιστρέφει, υπό προϋποθέσεις και έλεγχο πάντα.

Μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση ενός πρόσφατου απόφοιτου νομικής. Προσωπικά με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.

Μερικές σκέψεις και από μένα για την υπόθεση Ρωμανού

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο δημόσιο διάλογο σήμερα είναι η αδυναμία διάκρισης εννοιών. Η πολτοποίηση νοημάτων, ο τυφλός μανιχαϊσμός, η προσέγγιση κάθε ζητήματος επικαιρότητας όχι ως ένα ζήτημα που απαιτεί πραγματιστική διαχείριση βάσει κανόνων και αρχών, αλλά ως μέρος μιας γενικευμένης σύγκρουσης σε έναν άτυπο και ακήρυχτο εμφύλιο πόλεμο.

«Εμείς ή αυτοί», οι «καλοί» και τα «καθάρματα» (ω, τι υπέροχη λέξη για να χρησιμοποιείται σε πολιτικές τοποθετήσεις!), «χούντες», «τρομοκράτες», υπερπολιτικοποίηση των πάντων, ακόμα και των πιο αθώων ή απλών πραγμάτων, σε μια εξόχως φασιστική διαλεκτική. Σπατάλη λέξεων και εννοιών, συχνά απενοχοποιητικές για την πραγματική απαξία που αυτές εμπεριέχουν.

Και από δίπλα ένα ατελειώτο "βίπερ-νόρα", αμέτρητες "αναλύσεις-άρλεκιν", σε βουλη, κανάλια, μπλογκς και σόσιαλ μήντια, με στόχο όχι την αποσαφήνιση εννοιών, αλλά έγερση συναισθημάτων και εν τέλει την πολτοποίηση των ίδιων των εννοιών προς χάρη του υπέρτερου πολιτικού στόχου. Την κυριαρχία επί του «αντιπάλου» έναντι οιουδήποτε κόστους.

Σε μια επιστολή του λίγους μήνες πριν την έναρξη του εμφυλίου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε γράψει σε μια επιστολή του για «ανεπαρκείς ηγεσίες και έναν λαό που αντιμετώπισε πάντοτε με νοσηρό συναισθηματισμό τα πολιτικά του προβλήματα και κατατρύχεται ήδη από ψυχώσεις». Τη συνέχεια φαντάζομαι την ξέρετε, οπότε δεν χρειάζεται να πω ποιοι είναι οι κίνδυνοι όταν ανεύθυνες ηγεσίες καθοδηγούν ένα πλήθος που διακατέχεται από ψυχώσεις και νοσηρό συναισθηματισμό...

Θεώρησα απαραίτητη αυτή την εισαγωγή, πριν μπω στην ουσία του θέματος και του τι πιστεύω ότι πρέπει να γίνει, για τον απλούστατο λόγο ότι η υπόθεση αυτή έχει εξαρχής ξεφεύγει από το νομικό της σκέλος και έχει αποκτήσει ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά.

Σε ό,τι αφορά στο νομικό σκέλος:
- Το δικαίωμα του Ρωμανού στην εκπαίδευση είναι ιερό, πρέπει να γίνει σεβαστό, είναι ο καλύτερος τρόπος σωφρονισμού. Αυτό δεν συζητιέται και ερωτήματα τύπου «μα δεν έδωσε εξετάσεις για μπορεί να φευγει και να...» είναι αδιάφορα και άσχετα. Το δικαιούται, τέλος.
- Η άδεια είναι επίσης δικαίωμα, το οποίο όμως παρέχεται βάσει προϋποθέσεων. Οι επιφυλάξεις για το αν ο συγκεκριμένος κρατούμενος δικαιούται άδεια είναι απολύτως δικαιολογημένες. Δεν έχει συμπληρώσει τον απαραίτητο χρόνο κράτησης, είναι υπόδικος για κακούργημα, υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει την άδεια για τέλεση παράνομων πράξεων – ενδείξεις που ο ίδιος παρέχει απλόχερα μέσα από τις ανακοινώσεις του. Μόνο τυφλός, αφελής ή πωρωμένος μπορεί να τα παραβλέπει αυτά.
- Οι άδειες δεν δίδονται ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αντιπολίτευση, ούτε από εφημερίδες, ούτε από επιτροπές υποστήριξης, ούτε από ιεροδιάκονους, ούτε από εκδοροσφαγείς. Δίδονται από αρμόδια όργανα της πολιτείας. Το να ζητάς ευθύνες ή παρέμβαση από την κυβέρνηση (ή την αντιπολίτευση ή όποιον από όσους ανέφερα) προκειμένου να βγει μια συγκεκριμένη απόφαση είναι απροκάλυπτη παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης και αυτό δεν μπορεί να αποτελεί ούτε βάση συζήτησης, ούτε σημείο αντιπαράθεσης. Είναι εξ' ορισμού απορριπτέο. Ούτε φυσικά μπορεί η δικαιοσύνη να αξιολογείται κατά το δοκούν. "Γενναίοι" οι δικαστές που τον αθώωσαν για την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, "τομάρια" εκείνοι που είχαν εύλογες ενστάσεις για το αν – βάσει νόμου πάντα – δικαιούται άδεια. Προφανώς υπάρχουν καλοί δικαστές και υπάρχουν και τομάρια. Θα τους κρίνεις αν περίπτωση και με νομικά επιχειρήματα, χωρίς υστερίες. Δεν γίνεται όμως οι "απέναντι" να είναι πάντα οι κακοί. Ούτε μπορείς να αποδέχεσαι μόνο τις αποφάσεις που σου αρέσουν και να απειλείς με κάψιμο την Αθήνα γι αυτές που δεν σε συμφέρουν. Δικαιοσύνη υπό καθεστώς εκβιασμών δεν είναι δικαιοσύνη, τελεία και παύλα, από όποια μεριά και αν προέρχεται ο εκβιασμός.

Τούτων δοθέντων, το πραγματικό ερώτημα στην υπόθεση Ρωμανού ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να είναι ένα:
Πώς η Ελληνική Πολιτεία, η οποία είναι υπεύθυνη για τον εγκλεισμό και τον σωφρονισμό ενός κρατούμενου θα μπορέσει να του παρέχει ένα νόμιμο δικαίωμά του, προλαμβάνοντας παράλληλα την τέλεση αξιόποινων πράξεων, δεδομένου ότι υπάρχουν διακηρυγμένες τέτοιες προθέσεις. Αυτό και μόνο αυτό θα έπρεπε είναι το ερώτημα, σε μια κανονική χώρα και σε κανονικές εποχές.

Αν η Ελληνική Πολιτεία δεν διασφαλίσει ένα από τα δύο υποερωτήματα, είναι υπόλογη.

Ξενέρωτο, ε; Έτσι είναι... Που πάμε χωρίς δράματα, χωρίς σύμβολα αντίστασης, χωρίς «κράτος που δολοφονεί», χωρίς «γενναίο» κράτος που «αγωνίζεται απέναντι στα μπάχαλα». Πολύ πεζά και ρηχά όλα αυτά για τη σημερινή Ελλάδα των «ντράμα κουήνς»...
Όμως η ελληνική πολιτεία πρέπει να ασχοληθεί με αυτό και μόνο με αυτό. Να προστατεύσει τη ζωή και τα δικαιώματα του κρατούμενου και να προστατεύσει την κοινωνική ειρήνη. Δεν είναι θέμα τσαμπουκά, δεν είναι θέμα ποιος θα τσακίσει ποιον. Αυτά είναι τα μικρά "δέντρα" στα μυαλά των πειραγμένων φανατικών (είτε ομοϊδεατών - συνήθως - είτε αντιφρονούντων), που έχουν τη δική τους ατζέντα, όχι το πραγματικό δάσος για την πλειοψηφία των πολιτών.

Η ελληνική πολιτεία (χρησιμοποιώ αυτό τον όρο και όχι τον όρο η Κυβέρνηση διότι ΔΕΝ ταυτίζονται ) οφείλει να φέρει άμεσα νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει στον Νίκο Ρωμανό να παρακολουθήσει τα μαθήματά του. Αν αυτό θα γίνει μεσω διαδικτύου, με βραχιολάκι, με επισκέψεις καθηγητών στη φυλακή, δεν είναι δικό μου θέμα, θα το κρίνουν αρμοδιότεροι εμού. Πρέπει όμως αυτό να γίνει. όχι αύριο, χθες.

Αν η πολιτεία θα πράξει αυτό το αυτονόητο χρέος της, μετά όλα θα μπουν στη σειρά τους.
Τότε θα φανεί ποιοι όντως νοιάζονται για τον άνθρωπο Ρωμανό και τα δικαιώματά του και ποιοι έψαχναν απλώς μια αφορμή αντιπολιτευτικής ρητορίας ή ακόμα χειρότερα μια αφορμή για ένα νέο κάψιμο της Αθήνας.
Τότε θα φανεί ποιοι θέλουν δικαιώματα και νομιμότητα ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και ποιοι απλώς αναζητούν σύμβολα και δράματα για να θα συντηρήσουν και να φουντώσουν περαιτέρω το εμφυλιοπολεμικό κλίμα με το οποίο ήδη έχουν ήδη ποτίσει το μυαλό τους, επιδιώκοντας το χάος και την καταστροφή.

Δυστυχώς για αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις πλέον κάτι. Δεν αλλάζουν. Το μίσος και ο φανατισμός σε συνδυασμό με έναν επικίνδυνο πολιτικό βολονταρισμό όμοιο με αυτόν που χαρακτήρισε κάθε ολοκληρωτικό ιστορικό φαινόμενο, έχει ποτίσει την ύπαρξή τους την ίδια. Μπορείς όμως να τους ξεσκεπάσεις και να τους βγάλεις τη μάσκα του δήθεν ευαίσθητου υπερασπιστή δικαιωμάτων. Αρκεί βέβαια αυτά να τα σέβεται πρώτη η Ελληνική Πολιτεία.

Θέλω ακόμα να πιστεύω ότι όσοι θέλουν μια χώρα με νόμους, δικαιώματα για όλους και κοινωνική ειρήνη, είναι περισσότεροι. Και ότι βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Θέλω να ελπίζω ότι οι άνθρωποι που μπορούν να σκέφτονται ακόμα στοιχειωδώς ψύχραιμα, να βάζουν τη σκέψη τους σε μια σειρά και κυρίως να αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική αντιπαράθεση έχει κανόνες και πλαίσιο, στο οποίο δεν χωράνε ούτε καψίματα, ούτε μολότωφ, ούτε απειλές, ούτε τυφλή βία, είναι περισσότεροι.
Αλλιώς αλίμονό μας...

ΥΓ: Για όποιον ενδιαφέρεται ή καταλαβαίνει τη διαφορά, να διευκρινίσω ότι το ποστ αυτό δεν αποτελεί πολιτική ανάλυση, αλλά την προσωπική θέση μου για ένα θέμα αιχμής. Στις πολιτικές αναλύσεις μου προσπαθώ να προσεγγίζω τα γεγονότα από τη σκοπιά της στρατηγικής και της επικοινωνίας, σε σχέση πάντα με τις επιπτώσεις τους στον πολιτικό ανταγωνισμό, αδιαφορώντας για την επί της ουσίας αξιολόγηση κάθε δράσης. Εδώ τη γνώμη μου επί της ουσίας, ως πολίτης.

[gsgfdf]

Κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνετε πόσο παράλογη είναι η χώρα στην οποία ζούμε.
Έχουμε μία κυβέρνηση που παίζει παιχνίδια με μία ζωή ενώ έχει λύση. Αντί να φέρει τη τροπολογία κατευθείαν και να μη γίνει αυτός ο κακός χαμός προτίμησε να δώσει παραπάνω αφορμές σε όλα τα καμμένα μυαλά να ξεφύγουν. Να δουν οι νοικοκυραιοι τους κακούς 'αριστερούς' να τρομάξουν. Είναι τόσο αδίστακτοι που φεύγουν τώρα γνωρίζοντας ότι εγκλωβιζουν το Σύριζα, αδιαφορώντας για το κακό στην οικονομία. Μία κίνηση που πέντε πράγματα να καταλαβαίνεις δείχνει πόσο παρτάκηδες και καιροσκόποι είναι.
Μία αντιπολίτευση που αγνοεί επιδεικτικά το γεγονός ότι ο Ρωμανός δε πληρεί σχεδόν καμία προϋπόθεση για την άδεια, αλλά παρ' όλα αυτά φωνάζει λες και φυλακίσανε το Γκάντι. Μία αντιπολίτευση που μοιάζει να ενδιαφέρεται μόνο να κυβερνήσει, ανεξάρτητα από το πόσο ικανή είναι να το κάνει.
Ειλικρινά το μόνο λογικό στο θέατρο του παραλόγου των τελευταίων ημερών είναι ότι τα μεγάλα κανάλια κάνουν πλάτες στη κυβέρνηση, όσο γελοίο κι αν είναι αυτό.

[MpoMp]

Κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνετε πόσο παράλογη είναι η χώρα στην οποία ζούμε.
Έχουμε μία κυβέρνηση που παίζει παιχνίδια με μία ζωή ενώ έχει λύση. Αντί να φέρει τη τροπολογία κατευθείαν και να μη γίνει αυτός ο κακός χαμός προτίμησε να δώσει παραπάνω αφορμές σε όλα τα καμμένα μυαλά να ξεφύγουν. Να δουν οι νοικοκυραιοι τους κακούς 'αριστερούς' να τρομάξουν. Είναι τόσο αδίστακτοι που φεύγουν τώρα γνωρίζοντας ότι εγκλωβιζουν το Σύριζα, αδιαφορώντας για το κακό στην οικονομία. Μία κίνηση που πέντε πράγματα να καταλαβαίνεις δείχνει πόσο παρτάκηδες και καιροσκόποι είναι.
Μία αντιπολίτευση που αγνοεί επιδεικτικά το γεγονός ότι ο Ρωμανός δε πληρεί σχεδόν καμία προϋπόθεση για την άδεια, αλλά παρ' όλα αυτά φωνάζει λες και φυλακίσανε το Γκάντι. Μία αντιπολίτευση που μοιάζει να ενδιαφέρεται μόνο να κυβερνήσει, ανεξάρτητα από το πόσο ικανή είναι να το κάνει.
Ειλικρινά το μόνο λογικό στο θέατρο του παραλόγου των τελευταίων ημερών είναι ότι τα μεγάλα κανάλια κάνουν πλάτες στη κυβέρνηση, όσο γελοίο κι αν είναι αυτό.

Πες τα...

Και το ΕΚΠΑ κατέλαβαν τώρα εξωπανεπιστημιακοί, δεν άφησαν καν τον Φ.Σ. να μπει να κάνει τη συνέλευσή του να αποφασίσει τουλάχιστον... Και μετά σκίζονται οι αυτο-αποκαλούμενοι "αναρχικοί/αντιεξουσιαστές" αν τους πεις φασίστες...

Ρε έχουμε τη χώρα που μας αξίζει και δε θέλουμε ν' αλλάξουμε σα λαός, ποια επανάσταση και ποιος αγώνας? Ο καθένας το προσωπικό και πολιτικό του συμφέρον κοιτάει, οι Έλληνες την ιστορία την ξεχνάνε, τα γεγονότα τα αγνοούν οικειοθελώς και την σκέψη την απεχθάνονται, τους κουράζει.

[Classy]

Το πιο πετυχημένο άρθρο που έχω διαβάσει για το θέμα,μπορει να είναι ειρωνικό,μπορει να είναι από site ποικίλης ύλης,όμως προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο...!μη με λιθοβολήσετε guys...αλλά προχθές έκανα μάθημα υπό τον ήχο δυνατής ροκ και συνθημάτων για τον Ρωμανό.....
http://www.eyedoll.gr/ngine/article/447 ... E%BF%CF%85

[stoupeace]

http://www.eyedoll.gr/ngine/article/447 ... E%BF%CF%85

Τουλάχιστον γελοίος.

[bstrds]

ισχυει, αυτο το κειμενο ακροβατει στα ορια δημοσιογραφιας τυπου τριανταφυλλοπουλου, αλλα ο συγγραφεας δεν ειναι καν αρκετα ξυπνιος για να μπορεσει να το κανει να μην ακουγεται σαν παραληρημα ενος μπετοβλακα, γενικα ειναι αρκετα κακος hater ο τυπος

[MpoMp]

Πέρα από τα κίνητρα του συγγραφέα και το ειρωνικό ύφος, για διαψεύστε και τίποτα. Γιατί το από πού προέρχεται ο Ρωμανός και τι κίνητρα έχει, νομίζω είναι κοινό μυστικό εδώ που φτάσαμε.

Καλά έκανε και διεκδίκησε (και πέτυχε) το δικαίωμα εκπαιδευτικής άδειας. 2014 έχουμε, υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξέρεις πού είναι κάποιος ανά πάσα στιγμή.

Και ρωτάω εγώ ο κακοπροαίρετος τώρα. Πού σπουδάζει? Τον καίει να πάρει το πτυχίο ή απλά το να έχει επαφή με τον έξω κόσμο? Γιατί οι δηλώσεις του όσο ήταν στο νοσοκομείο κάθε άλλο παρά δίψα για μόρφωση έδειχναν?

Όχι τίποτα άλλο, απλά καταντάνε και λίγο γραφικά τα σχόλια τύπου "γελοίος προβοκάτορας/κοιτάτε τι γράφει ο βλάκας/ουστ φασίστα" χωρίς επιχειρήματα και γεγονότα.

[stoupeace]

1) Αν καταδικάζεις κάποιον και νομίζεις ότι γνωρίζεις τα κίνητρα του λόγω της καταγωγής και της οικογένειας του, ειδικά τη στιγμή που έχει φτάσει και ενεργήσει εντελώς έξω από τα στερεότυπα στα οποία προσπαθεις να τον βάλεις, καλύτερα να ξανασκεφτείς τη συλλογιστική σου.

2)Έχει πει ξεκάθαρα ότι απλώς θέλει να χρησιμοποιήσει το νόμο αυτό για μια ανάσα ελευθερίας (sic). Αυτό και μόνο λέει πολλά για την ηθική του.

Προσπαθείτε να κρίνετε τον Ρωμανό και τις πράξεις του έχοντας στο μυαλό σας ότι είναι υποστηρικτής της δημοκρατίας. Δεν είναι. Δρα έξω από αυτή. Δε θα αναλύσω τα δικά του ιδανικά, βιβλιογραφία υπάρχει περί αναρχίας.

Ο λόγος που είναι γελοίοι οι λόγοι και τα επιχειρηματα, είναι ότι εσείς ως υποστηρικτές της δημοκρατίας αμφισβητείτε τη δημοκρατική αντιμετώπιση ενός εγκληματία. Τι έχει να λέει ο λόγος του; Η δημοκρατία, έστω η παρωδία που λέμε ότι έχουμε εδώ, λέει αλλά.

Η ειρωνεία λοιπόν μπροστά σε έναν πραγματικό αγωνιστή με θάρρος μεγαλύτερο από κάθε αμφισβητία του, είναι τουλάχιστον λίγη και δεν τον αγγίζει. Εμένα αγγίζει που νιώθω την ανάγκη να φωνάξω ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιες αντιλήψεις.

Ραντ τέλος

[nachos]

Επιτέλους πλησιάζουμε το πρότυπο των Σκανδιναβικών σοσιαλδημοκρατιών

http://www.euronews.com/2014/02/14/far- ... ames-end-/

Trololo

MpoMp νομίζω ότι παίρνεις το θέμα πολύ στα σοβαρά. Όχι ότι δεν αξίζει γενικά να επεξεργάζεσαι τις πτυχές του ζητήματος (που εν προκειμένω είναι αρκετές τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο), αλλά γιατί απλά πέραν της δικής σου πνευματικής αναζήτησης και προβληματισμού, σε τι ακριβώς αποσκοπείς; Όπως έχω ξαναπεί πολλάκις, ζούμε σε μια τεράστια επικοινωνιακή φούσκα σε αυτή τη χώρα, η ουσία δε φαίνεται να έχει καμμία αξία για τον περισσότερο κόσμο, ο οποίος εν γένει ζει στην κοσμάρα του, και με τις αποψάρες του. Θα παραθέσω μερικές σκέψεις σε bullets, γιατί είναι τόσα πολλά τα ζητήματα, που μου είναι δύσκολο να τα παρουσιάσω με συγκεκριμένή ροή βαρδιάτικα:

Επί της ουσίας και για να απαντήσω και στην ερώτησή σου, θέλει ο Ρωμανός να σπουδάσει και ήταν αυτό το ζητούμενο; Προφανώς όχι. Αν ήταν, δεν θα είχε πρόβλημα να αποδεχτεί τις εναλλακτικές που είχαν πέσει εδώ και μέρες στο τραπέζι. Βάδειν στα χνάρια του συντρόφου Ξηρού μάλλον θέλει να κάνει το "παιδί", αν και αυτό μου είναι σχετικά αδιάφορο. Εν έτει 2014 θα έπρεπε να υπήρχαν ήδη οι δικλίδες ώστε να μη φτάνουμε σε τέτοια ζητούμενα (π.χ. διαλέξεις εξ αποστάσεως, ή εντός των φυλακών για όσους όντως επιδιώκουν τη μόρφωση ως μέρος του σοφρονισμού).

Πιο ενδιαφέρον είναι το πόρισμα που βγαίνει για την κοινωνική αντιληψη περί "δικαιωμάτων". Σε αυτή τη χώρα, και ειδικά στο τρέχον κοινονικοπολιτικό context, αρκεί να πετάξεις μια αμπλεοφιλοσοφική παρλαπίπα για να πείσεις τα πλήθη ότι αδικείσαι ακόμα και σε νομικό επίπεδο, άσχετα του τι λέει ο ίδιος ο νόμος. Θα μου πεις βέβαια, "ναι nachos, αλλά ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;". Δεν έχω ιδέα, για τον απλούστατο λόγο ότι η ηθική δεν είναι αξιωματική ούτε μονοδιάστατη. Ήδη π.χ. σε αυτό το thread, υπάρχει η ηθική του nachos, του MpoMp, του stoupeace, του bstrds και πάει λέγοντας. Κοινώς η ηθική είναι απλά ένα συνώνυμο της κοσμοθεωρίας, και προφανώς δε μπορείς να βασίζεις τη λειτουργία μιας κοινωνίας στην αποψάρα του καθενός. Η ουσία των θεσμών και των νόμων μέσα σε μια δημοκρατία έγκειται στο ότι προκύπτουν με χρήση δικλείδων και διαδικασιών, που από τη μία εκφράζουν την λαϊκή βούληση, στα πλάσια όμως πάντα ενός απαράβατου πλαισίου (σύνταγμα), το οποίο εξασφαλίζει και την πυρηνική δημοκρατική λειτουργία, ακόμα και αν η λαϊκή βούληση δεν ευθυγραμμίζεται πάντα με αυτήν. Με δεδομένο αυτό, υπάρχουν τα standards βάσει των οποίων ένανς νόμος μπορεί να κρίνεται ως ανεπαρκής και να χρίζει βελτίωσης, αλλά αυτά προκείπτουν με βάση όσα ανέφερα νωρίτερα, και όχι με το τι μπορεί να απαιτεί ανά πάσα στιγμή κάποιος ψυχάκιας, ή την όποια αβάσιμη άποψη της κοινής γνώμης.

Μιλώντας βέβαια για το κοινωνικοπολιτικό context και την κοινή γνώμη, φτάνουμε επιτέλους στην ταμπακιέρα, τον λόγο που το θέμα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις αυτόν τον καιρό. Είναι δεδομένες εδώ και χρόνια οι πρακτικές των media, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ανά πάσα στιγμή το τι "πουλάει" στον κόσμο. Και αυτή τη στιγμή αυτο που πουλάει είναι κάποιου είδους "ήρωας" που παλεύει ενάντια στο κατεστημένο το οποίο θέλει να τον "φάει". Και τυπικά ως προς αυτή την προσέγγιση, παίζει και η ακριβώς αντίθετη, το πολωμένο έτερον άκρο, όπως πολύ σωστά παραθέσατε σε νωρίτερα ποστς. Και οι δύο αυτές λογικές άλλωστε αναπαράγονται από τους δυο κυρίαρχους κομματικούς πόλους, οι οποίοι πασχίζουν να συσπειρώσουν όσα ψηφαλάκια μπορούν προ της κάλπης.

@stoupeace

Ευχαριστούμε για την λύρική ποίηση του τελευταίου ποστ, αλλά όπως έγραψα και τις προάλλες στο thread της ασφάλειας, η ρητορική είναι μια τέχνη που δεν στοχεύει απαραίτητα στην άναδειξη της αλήθειας. Συγκεκριμένα:

1. Δεν καταδικάζουμε κανέναν λόγω καταγωγής. Αυτή απλά μας βοηθά να κατανοήσουμε το background του. Συγκεκριμένα δε, είναι σύνηθες φαινόμενο για τους ευκατάστατους γόνους των Β.Π. η ενασχόληση με τις εξής υποκουλτούρες: αναρχία, emo, dubstep, skate κλπ, και αντικειμενικά σε αυτά τα στερεότυπα δεν βάλαμε εμείς κανέναν, αυτοί πάνε και πέφτουν μέσα συνήθως από μόνοι τους.

2. Αφενός δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει τον νόμο, αλλά την παραλλαγή αυτού που νομίζει ότι δικαιούται (κοινώς αδειούλα ανευ προϋποθέσεων). Αφετέρου, σχετικά με την ατάκα περί "ανάσας ελευθερίας" θα ήταν ψαρωτική αν ήμασταν groupies του Ρωμανού, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Κρίνουμε τον Ρωμανό με βάση τις πράξεις του. Περίοδος. Σε αντίθεση με τον ισχυρισμό σου, αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά το γεγονός ότι "απορρίπτει" τη δημοκρατία και πως πιστεύει ότι είναι πολέμιος του αστικού κράτους (sic), αλλά πραγματικά αυτό δεν έχει καμμία σημασία ως προς την κριτική. Βρίσκεται στη φυλακή γιατί πολύ απλά παραβίασε το νόμο, και το ζητούμενο είναι να εφαρμοστεί το ευρύτερο νομικό πλαίσιο για την περίπτωσή του. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λίγότερο. Τώρα που ο νόμος για την εκπαιδευτική άδεια θα αλλάξει, ο ισχυρισμός μου θα είναι ακριβώς ίδιος: να εφαρμοστεί η νομιμότητα. Η ένσταση μου έγκειται στο ότι έπρεπε να χρειαστεί ενας Γόνος Ρωμανού/Νάσιουτζικ για κατά παραγγελίαν αλλαγή του νομικού πλαισίου και όχι απαραιτητα προς τη σωστή κατεύθυνση (αλήθεια stoup, ένας Anders Breivik με βραχιολάκι πως θα σου φαινόταν στο αμφ. Δεριγνύ;)

Και εδώ βασικά είναι η δομική διαφορά ενός σωστού δημοκράτη, από έναν ψευτοαναρχικό της πλάκας (ή και σκέτο "της πλάκας" - η ιδεολογία είναι ολίγον αδιάφορη), και μάλιστα είναι τo ακριβώς αντίθετο από αυτό που έθεσες: ο σωστός δημοκράτης αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η εφαρμογή του νόμου, άσχετα από τη δική του προσωπική τοποθέτηση σε ένα ζήτημα και άσχετα από το προσωπικό του συμφέρον, και την επιζητεί ανεξαιρέτως σε όλες τις περιπτώσεις. Ο Ρωμανός από την άλλη, παρότι "φτύνει" το αστικό κράτος και την κοινοβουλευτική δημοκρατία (και καλά), περιμένει από αυτά να του εξασφαλίσουν "δικαιώματα" που οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του δεν θα είχε. Άρα λοιπόν, αν τον κρίνω και με βάση τη Μαύρη Βίβλο της αναρχίας - όπως ζήτησες νωρίτερα δηλαδή - αυτό μάλλον τον καθιστά ανέντιμο απέναντι στο ιδεώδες του (και λίγο "κουταλιανό" για να το πούμε και πιο λαϊκά)

Υ.Γ.: Τις γλαφυρές ατάκες περί "πραγματικών αγωνιστών" τις αφήνω ασχολίαστες.

[MpoMp]

@stoupeace
Με κάλυψε απόλυτα ο nachos, δεν έχω κάτι να προσθέσω,, θεώρησέ το και δική μου απάντηση.

MpoMp νομίζω ότι παίρνεις το θέμα πολύ στα σοβαρά. Όχι ότι δεν αξίζει γενικά να επεξεργάζεσαι τις πτυχές του ζητήματος (που εν προκειμένω είναι αρκετές τόσο σε πολιτικό όσο και κοινωνικό επίπεδο), αλλά γιατί απλά πέραν της δικής σου πνευματικής αναζήτησης και προβληματισμού, σε τι ακριβώς αποσκοπείς; Όπως έχω ξαναπεί πολλάκις, ζούμε σε μια τεράστια επικοινωνιακή φούσκα σε αυτή τη χώρα, η ουσία δε φαίνεται να έχει καμμία αξία για τον περισσότερο κόσμο, ο οποίος εν γένει ζει στην κοσμάρα του, και με τις αποψάρες του.

Δε θα έπρεπε να το βλέπω σοβαρά δηλαδή? Εννοείς ότι δεν αξίζει τόση σοβαρότητα το θέμα ή ότι εγώ έγινα υπερβολικά ευαίσθητος?
Ή μήπως ότι δεν έχει νόημα να εξετάζω τον παραλογισμό με λογική σκέψη?

@υπόλοιπο ποστ
Και καταλήγουμε πάλι στο πόρισμα πολλών συζητήσεων, ότι το ζουμί της υπόθεσης είναι ότι το αυτονόητο από τη μεριά της λογικής, θεωρείται αδιανόητο στην χώρα των Ελλήνων.

Σίγουρα ηθικό και νόμιμο δε πρέπει να θεωρούνται παράλληλα, πόσο μάλλον κοινά. Πάντως νομίζω ότι υπάρχει μια "αντικειμενική ηθική", αυτή της ανθρωπιστικής σκοπιάς, που διατυπώνεται στις χάρτες ανθρώπινων δικαιωμάτων. Το ότι οι πιο πολλοί αποκλίνουν θεωρώντας ότι η δική τους κοσμοθεωρία ταυτίζεται με την κοινή ηθική, είναι πρόβλημά τους, εγώ προσωπικά μιλάω (όσο μπορώ και κρατιέμαι ανεπηρέαστος συναισθηματικά) με βάση τη λογική και τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως τα έχω μάθει από τις παραπάνω χάρτες.

Εν γένει, πολύ καλά τα λες, αυτό που ήθελα να θίξω κι εγώ παραπάνω, είναι ακριβώς αυτό που έγραψες:

Κρίνουμε τον Ρωμανό με βάση τις πράξεις του. Περίοδος. Σε αντίθεση με τον ισχυρισμό σου, αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά το γεγονός ότι "απορρίπτει" τη δημοκρατία και πως πιστεύει ότι είναι πολέμιος του αστικού κράτους (sic), αλλά πραγματικά αυτό δεν έχει καμμία σημασία ως προς την κριτική. Βρίσκεται στη φυλακή γιατί πολύ απλά παραβίασε το νόμο, και το ζητούμενο είναι να εφαρμοστεί το ευρύτερο νομικό πλαίσιο για την περίπτωσή του. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λίγότερο. Τώρα που ο νόμος για την εκπαιδευτική άδεια θα αλλάξει, ο ισχυρισμός μου θα είναι ακριβώς ίδιος: να εφαρμοστεί η νομιμότητα. Η ένσταση μου έγκειται στο ότι έπρεπε να χρειαστεί ενας Γόνος Ρωμανού/Νάσιουτζικ για κατά παραγγελίαν αλλαγή του νομικού πλαισίου και όχι απαραιτητα προς τη σωστή κατεύθυνση (αλήθεια stoup, ένας Anders Breivik με βραχιολάκι πως θα σου φαινόταν στο αμφ. Δεριγνύ;)

και εμπλούτισες με κάτι το οποίο και πάλι με εκφράζει απόλυτα, ή καλύτερα, με προβληματίζει και γι' αυτό δε δέχομαι τα σχόλια των stoupeace και bstrds:

Και εδώ βασικά είναι η δομική διαφορά ενός σωστού δημοκράτη, από έναν ψευτοαναρχικό της πλάκας (ή και σκέτο "της πλάκας" - η ιδεολογία είναι ολίγον αδιάφορη), και μάλιστα είναι τo ακριβώς αντίθετο από αυτό που έθεσες: ο σωστός δημοκράτης αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η εφαρμογή του νόμου, άσχετα από τη δική του προσωπική τοποθέτηση σε ένα ζήτημα και άσχετα από το προσωπικό του συμφέρον, και την επιζητεί ανεξαιρέτως σε όλες τις περιπτώσεις. Ο Ρωμανός από την άλλη, παρότι "φτύνει" το αστικό κράτος και την κοινοβουλευτική δημοκρατία (και καλά), περιμένει από αυτά να του εξασφαλίσουν "δικαιώματα" που οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του δεν θα είχε. Άρα λοιπόν, αν τον κρίνω και με βάση τη Μαύρη Βίβλο της αναρχίας - όπως ζήτησες νωρίτερα δηλαδή - αυτό μάλλον τον καθιστά ανέντιμο απέναντι στο ιδεώδες του (και λίγο "κουταλιανό" για να το πούμε και πιο λαϊκά)

Εν ολίγοις, όπως ζητάτε να κοιτάξουμε τον Ρωμανό χωρίς να επηρεαζόμαστε από το background του, κοιτάξτε τον κι εσείς χωρίς επικλήσεις στο συναίσθημα και αντικρουόμενα επιχειρήματα περί δημοκρατικότητας αναμειγμένης με αναρχικά ιδεώδη.

Κι όλα αυτά αγνοώντας τα μεμονωμένα περιστατικά των τελευταίων ημερών όπου οι "επαναστάτες κατά του κράτους" επέβαλλαν τις κινητοποιήσεις τους σε εντελώς άκυρες τοποθεσίες, με κύριο στόχο τα πανεπιστήμια όπου θεωρούν πως έχουν άσυλο και την πληρώνουν οι φοιτητές. (Ναι το λέω πολλοστή φορά και δε θα σταματήσω.)

Υ.Γ.
Ελπίζω ότι στο Venus όπου γνωριζόμαστε λίγο παραπάνω τουλάχιστον, μπορούμε να τα συζητάμε αυτά χωρίς να βάζουμε ταμπέλες στους άλλους. Δηλαδή, όταν κάποιος εκφράζει μια άποψη που δεν αρέσει σε όσους υποστηρίζουν απόλυτα τον Ρωμανό χωρίς να κοιτάνε και πολλές λεπτομέρειες, να μην τον βαφτίζουν φασίστα ή δεξιό. Γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια μου σε σχόλια αναρτήσεων σε κοινωνικά δίκτυα και ειδησεογραφικά sites. Οι Έλληνες δε ξέρουν να συζητάνε. Ελπίζω ότι τα μέλη του Venus μπορούν, γι' αυτό μπαίνω στον κόπο και ανοίγω συχνά θέματα στις αναδημοσιεύσεις. Καλή καρδιά λοιπόν, συζήτηση κάνουμε, δε χωρίζουμε χωράφια.

[stoupeace]

Κρίνουμε τον Ρωμανό με βάση τις πράξεις του. Περίοδος. Σε αντίθεση με τον ισχυρισμό σου, αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά το γεγονός ότι "απορρίπτει" τη δημοκρατία και πως πιστεύει ότι είναι πολέμιος του αστικού κράτους (sic), αλλά πραγματικά αυτό δεν έχει καμμία σημασία ως προς την κριτική. Βρίσκεται στη φυλακή γιατί πολύ απλά παραβίασε το νόμο, και το ζητούμενο είναι να εφαρμοστεί το ευρύτερο νομικό πλαίσιο για την περίπτωσή του. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λίγότερο. Τώρα που ο νόμος για την εκπαιδευτική άδεια θα αλλάξει, ο ισχυρισμός μου θα είναι ακριβώς ίδιος: να εφαρμοστεί η νομιμότητα. Η ένσταση μου έγκειται στο ότι έπρεπε να χρειαστεί ενας Γόνος Ρωμανού/Νάσιουτζικ για κατά παραγγελίαν αλλαγή του νομικού πλαισίου και όχι απαραιτητα προς τη σωστή κατεύθυνση (αλήθεια stoup, ένας Anders Breivik με βραχιολάκι πως θα σου φαινόταν στο αμφ. Δεριγνύ;)

Ναι, ας συγκρίνουμε έναν κατα συρροή δολοφόνο, και ψυχιατρικά διαπιστωμένο σχιζοφρενή τύπο, με έναν 20άχρονο με το παρελθόν του Ρωμανού που μέχρι και οι άνθρωποι που ήταν στην τράπεζα στο Βελβεντό είπαν ότι δεν αισθάνθηκαν απειλή. Προφανώς παραβίασε το νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί στα πλαίσια αυτού, ωστόσο τι ζητάς, τιμωρία ή αντεκδίκηση; Γιατί ιστορικά είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος εκδικείται μόνο στις περιπτώσεις των τρομοκρατών, και αλλού απλά τιμωρεί ή και χαϊδεύει (βλέπε βουλευτες ΧΑ που έπαιρναν άδεια για να καταψηφίσουν τις τροπολογίες όπου χρειάζονταν).

Και εδώ βασικά είναι η δομική διαφορά ενός σωστού δημοκράτη, από έναν ψευτοαναρχικό της πλάκας (ή και σκέτο "της πλάκας" - η ιδεολογία είναι ολίγον αδιάφορη), και μάλιστα είναι τo ακριβώς αντίθετο από αυτό που έθεσες: ο σωστός δημοκράτης αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η εφαρμογή του νόμου, άσχετα από τη δική του προσωπική τοποθέτηση σε ένα ζήτημα και άσχετα από το προσωπικό του συμφέρον, και την επιζητεί ανεξαιρέτως σε όλες τις περιπτώσεις. Ο Ρωμανός από την άλλη, παρότι "φτύνει" το αστικό κράτος και την κοινοβουλευτική δημοκρατία (και καλά), περιμένει από αυτά να του εξασφαλίσουν "δικαιώματα" που οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του δεν θα είχε. Άρα λοιπόν, αν τον κρίνω και με βάση τη Μαύρη Βίβλο της αναρχίας - όπως ζήτησες νωρίτερα δηλαδή - αυτό μάλλον τον καθιστά ανέντιμο απέναντι στο ιδεώδες του (και λίγο "κουταλιανό" για να το πούμε και πιο λαϊκά)

Δεν περίμενε από κανέναν να του τα εξασφαλίσουν. Τα εξασφάλισε ασκώντας πολιτική πίεση, βάζοντας το σώμα του μπροστά. Και τα κατάφερε. Ηθικά λοιπόν, όχι μόνο στάθηκε σωστός σε αυτά που δηλώνει ότι στηρίζει, αλλά εξασφάλισε (ίσως, θα δούμε) και αντίστοιχα δικαιώματα για άλλους φυλακισμένους. Το πως θα εφαρμοστεί αυτός ο νόμος πάλι έχει να κάνει με την κρίση εισαγγελέων και δικαστών. Δεν θα βγει ο παιδόφιλος υπόδικος να πάει σε παιδικές χαρές. Εκτός αν είναι βουλευτής;

Υ.Γ.: Τις γλαφυρές ατάκες περί "πραγματικών αγωνιστών" τις αφήνω ασχολίαστες.

Απεργία πείνας 31 μέρες. Που τελείωσε με δικαίωση. Για έναν άνθρωπο που αθωώθηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παρόλα αυτά αντιμετωπίζεται με τον τρομονόμο.

[MpoMp]

Ναι, ας συγκρίνουμε έναν κατα συρροή δολοφόνο, και ψυχιατρικά διαπιστωμένο σχιζοφρενή τύπο, με έναν 20άχρονο με το παρελθόν του Ρωμανού που μέχρι και οι άνθρωποι που ήταν στην τράπεζα στο Βελβεντό είπαν ότι δεν αισθάνθηκαν απειλή. Προφανώς παραβίασε το νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί στα πλαίσια αυτού, ωστόσο τι ζητάς, τιμωρία ή αντεκδίκηση; Γιατί ιστορικά είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος εκδικείται μόνο στις περιπτώσεις των τρομοκρατών, και αλλού απλά τιμωρεί ή και χαϊδεύει (βλέπε βουλευτες ΧΑ που έπαιρναν άδεια για να καταψηφίσουν τις τροπολογίες όπου χρειάζονταν).

Ωραία, άσε τον Breivik στην άκρη. Εν ολίγοις, ο Ρωμανός απέδειξε ότι είναι ικανός να πάρει το όπλο και να απειλήσει. Το αν η απειλή θα είναι προσωπική ή όχι, μικρή σημασία έχει. Από τη στιγμή που παίρνεις όπλο στο χέρι και βγαίνεις έξω, συμβαίνουν ακόμα και ατυχήματα που μπορεί να κοστίζουν ζωές. Είναι λογικό να θεωρηθεί τρομοκράτης (καλώς ή κακώς) και ύποπτος φυγής.

Επίσης, το αντεπιχείρημα τύπου "ναι αλλά και οι άλλοι έκαναν άλλα και δεν τιμωρήθηκαν" παραπέμπει σε τακτικές των υποψηφίων σε προεκλογικά debate, οπότε καλύτερα να το αποφεύγεις. Προφανώς δε θα διαφωνήσουμε στο ότι υπάρχουν και χειρότερα ατιμώρητα εγκλήματα. Τώρα όμως μιλάμε για μια συγκεκριμένη περίπτωση.

[nachos]

Δε θα έπρεπε να το βλέπω σοβαρά δηλαδή? Εννοείς ότι δεν αξίζει τόση σοβαρότητα το θέμα ή ότι εγώ έγινα υπερβολικά ευαίσθητος?
Ή μήπως ότι δεν έχει νόημα να εξετάζω τον παραλογισμό με λογική σκέψη?

Τιποτε απ' τα τρία, εννοώ κυρίως το να μη τα αφήνεις να σε επηρεάζουν τόσο. Κι εγώ μέχρι και τα τελευταία χρόνια έβλεπα μλκιες τριγύρω και έβγαζα αφρούς, τώρα έχω αρχίσει να τα παίρνω πιο χαλαρά. Εξακολουθώ να τα αναλύω κριτικά, δεν είμαι αδιάφορος προφανώς, αλλά από την άλλη όμως δέχομαι προς το παρόν πως κάποια πράματα είναι ως έχουν, και με το να τσαντίζεσαι και να "φωνάζεις" δεν αλλάζει κάτι. Αυτό είναι περισσότερο παιδική αντίληψη των πραγμάτων, το να περιμένεις ο κόσμος να αλλάξει τριγύρω σου και να προσαρμοστεί σε εσένα. Τυπικά δε διαφέρει στη ρίζα του π.χ. από την αντίληψη του "αναρχικού", ο οποίος "απορρίπτει" το σύστημα και θέλει να το "διαλύσει" για να το φέρει στα μέτρα του.

Στην πραγματικότητα, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να προσαρμοστεί ο ίδιος στα πράγματα, και αν θέλει να επηρεάσει τη ροή του ποταμού, να παίξει με συγκεκριμένους κανόνες που μπορεί να μη του αρέσουν. Καταρχάς θεωρώ αυτονόητο ότι για να μπορέσεις να δραστηριοποιηθείς και να ασκήσεις επιρροή, χρειάζεσαι χρήμα και διασυνδέσεις. Δεν εννοώ να είσαι κροίσος, αλλά σίγουρα να πατάς γερά στα πόδια σου, καθώς κανείς δεν πρόκειται να σε ακούσει σ' αυτή τη ζωή αν είσαι αδύναμος. Επίσης θα πρέπει να βρεις μια ομάδα ατόμων με παρεμφερή χαρακτηριστικά και στόχους, και προφανώς, να είσαι έτοιμος να αφοσιωθείς σε αυτό το πράγμα. Θα πρέπει τρόπον τινά να γίνεις λίγο "Δαπίτης", πράγμα το οποίο σε πρώτο άκουσμα δεν αρέσει καθόλου, αλλά δυστυχώς είναι απαιτούμενο. Και δε το εννοώ μόνο από την άποψη επένδυσης χρόνου, αλλά και των μέσων που θα χρησιμοποιήσεις. Θα πρέπει να "βρωμίσουν" και λίγο τα χέρια σου, αλλιώς δε γίνεται δουλειά. Ολα τα παραπάνω σημαίνουν ψηλά χαμηλά ότι θα πρέπει να έχεις φτάσει στα 50 σου, να έχεις ήδη χτίσει ένα portfolio και κοινωνικό status που απαιτούνται, και σε εκείνη τη φάση της ζωής σου, να πείς ότι ξεκινάς την προσπάθεια. Θες να το πεις κόμμα, κάποιου είδους οργάνωση ή κίνημα τύπου civil rights, ό,τι νομίζεις anyway και να είσαι έτοιμος για προσπάθεια ετών, η οποία μπορεί και να μην οδηγήσει πουθενά, ή και στον πάτο.

Τέσπα, sorry για το off-topic, τα παραπάνω γενικά με προβληματίζουν εδώ και αρκετό καιρό, και μου φάνηκαν σχετικά με βάση την παρατήρησή σου.

---------------------------------------------

@stoupeace

Ναι, ας συγκρίνουμε έναν κατα συρροή δολοφόνο, και ψυχιατρικά διαπιστωμένο σχιζοφρενή τύπο, με έναν 20άχρονο με το παρελθόν του Ρωμανού που μέχρι και οι άνθρωποι που ήταν στην τράπεζα στο Βελβεντό είπαν ότι δεν αισθάνθηκαν απειλή. Προφανώς παραβίασε το νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί στα πλαίσια αυτού, ωστόσο τι ζητάς, τιμωρία ή αντεκδίκηση; Γιατί ιστορικά είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος εκδικείται μόνο στις περιπτώσεις των τρομοκρατών, και αλλού απλά τιμωρεί ή και χαϊδεύει (βλέπε βουλευτες ΧΑ που έπαιρναν άδεια για να καταψηφίσουν τις τροπολογίες όπου χρειάζονταν).

Δεν συγκρίνω τίποτα, απλά εσύ δε διαβάζεις προσεκτικά. Θα το πιάσω με ανάκατη σειρά γιατί έθιξες 3 σημεία που με ενδιαφέρουν.

1. Ζητώ την εφαμοργή του νόμου, ούτε τιμωρίες ούτε αντεκδικήσεις, νομίζω δε θα μπορούσα να το πω πιο ξεκάθαρα.

2. Το ότι υπάρχουν περιπτώσεις που η δικαιοσύνη/θεσμοί χαϊδεύουν αυτιά, σημαίνει ότι πρέπει να εστιάσουμε στο να διορθωθεί αύτο ακριβώς το πρόβλημα και να σταματήσουμε επιτέλους να το χρησιμοποιούμε σαν καραμέλα, για να δικαιολογούμε οτιδήποτε συνάδει με την προσωπική μας κοσμοθεωρία. Με την ίδια λογική σου, αν κάποιος έρθει και σκοτώσει τη μάνα μου, δε θα πρέπει να μπει φυλακή, γιατί αυτή τη στιγμη ο Λαυρεντιάδης είναι ελεύθερος και κάνει παρτάκια στη Μύκονο. Και για μένα, αυτό είναι κατά πολύ ειδεχθέστερο έγκλημα, καθώς δεν επηρεάζει μόνο την αφεντιά μου, αλλά 10 εκατ. μάλ@κες.

3. Τον Breivik τον ανέφερα να σε προβλήματίσω, αλλά ήξερα ότι αντικειμενικά τό μόνο που θα σε ένοιαζε θα ήταν να υπερασπιστείς τον αγέρωχο καβαλάρη της αυτοδιαχείρισης. Δεν ισχυρίζομαι ότι το έχω κάνει προσωπικά, αλλά πραγματικά, έχει τσεκάρει κανείς την τροπολογία που θα περάσει; Μήπως στην προσπάθεια να βγάλουμε τον μπουμπούκο έξω από την μπουζού, δώσουμε την δυνατότητα στον κάθε Ρωχάμη, να μπορεί να παίρνει αδειούλα για σπουδές, και μετά να τον κυνηγάμε στα βουνά και τα λαγγάδια;

Δεν περίμενε από κανέναν να του τα εξασφαλίσουν. Τα εξασφάλισε ασκώντας πολιτική πίεση, βάζοντας το σώμα του μπροστά. Και τα κατάφερε. Ηθικά λοιπόν, όχι μόνο στάθηκε σωστός σε αυτά που δηλώνει ότι στηρίζει, αλλά εξασφάλισε (ίσως, θα δούμε) και αντίστοιχα δικαιώματα για άλλους φυλακισμένους. Το πως θα εφαρμοστεί αυτός ο νόμος πάλι έχει να κάνει με την κρίση εισαγγελέων και δικαστών. Δεν θα βγει ο παιδόφιλος υπόδικος να πάει σε παιδικές χαρές. Εκτός αν είναι βουλευτής;

Δεν κατάφερε απολύτως τίποτα. Αν δεν ήταν γόνος Νάσιουτζικ θα λάμβανε μπαλίτσες, και θα ψόφαγε σα το σκυλί. Μέσα στη συγκυρία βάζω προφανώς και τη δυναμική που έχει πλέον ο Συριζα, ο οποίος είναι ο μεγάλος κερδισμένος της υπόθεσης επικοινωνιακά.

Απεργία πείνας 31 μέρες. Που τελείωσε με δικαίωση. Για έναν άνθρωπο που αθωώθηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παρόλα αυτά αντιμετωπίζεται με τον τρομονόμο.

Μπορούμε να πάμε μαζί στο Δαφνί, να δούμε αμέτρητους ανθρώπους με αυτοκτονικές τάσεις, και πιθανόν πολλοί από αυτους να έχουν συναφές ψυχολογικό background με το Ρωμανό. Κανείς από αυτούς δε θεωρείται ήρωας υποθέτω, γιατί δεν πρόλαβε να πιάσει ΑΚ-47 στα χέρια. Και ούτως ή άλλως για μένα, δεν υπάρχει αξιοπρέπεια στο θάνατο, παρά μόνο στη ζωή. Και αυτή σε μαγάλο βαθμό μετριέται από το πόσα χτυπήματα μπορείς να δεχτείς, να υπομείνεις και να συνεχίσεις να προχωράς μπροστά. Και με βάση αυτό το κριτήριο, ο Ρωμανός είναι μηδέν σαν άνθρωπος, με δεδομένο ότι στην πρώτη αναποδιά που του έτυχε (θάνατος Γρηγορόπουλου), για να το ξεπεράσει αποφάσισε να "εκδικηθεί" την "άτιμη κοινωνία" και το "σάπιο σύστημα", στη δε δεύτερη (μη χορήγηση αδείας) αποφάσισε να παραδόσει τη ζωή του.

Βέβαια αυτή είναι μια προσωπική άποψη για το άτομό του, η οποία προφανώς δεν σχετίζεται με τα νομοθετικά/κοινωνικά ζητήματα που θέτουμε τόσην ώρα. Απλά μιας που βλέπω ότι συνεχίζεις να βάζεις συναισθηματικές τσόντες στα ποστς σου, είπα να το τσοντάρω κι εγώ για να πατσίσουμε.