Έχει ωραία εκπομπή στους Πρωταγωνιστές (με μέλος της ΑΚ). Μαριε, θα σου απαντήσω συνοπτικά αργότερααυτ κάνοντας edit αυτό το ποστ
edit2:
Υπάρχει ένα θέμα με τους ορισμούς. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για εξαιρετικά λεπτά πολιτικά ζητήματα των οποίων η πολυπλοκότητα είναι ΝΡ. Κάθε όρισμα, έχει διαφορετικό νόημα ανάλογα με το κίνημα το οποίο το χρησιμοποιεί και το μεταλλάσει. Κάθε κίνημα, όπως και αυτό που ζούμε τώρα -με αυτά τα ελαχίστως πολιτικοποιημένα χαρακτηριστικά που έχει λάβει μέχρι στιγμής- αφήνει ένα σημάδι τόσο στα πολιτικά υποκείμενα από τα οποία προήλθε, όσο και στα πολιτικά υποκείμενα στα οποία αναφέρεται (συνήθως το συλλογικό φαντασιακό).
Κατ' αρχήν το αντάρτικο πόλης είναι μέθοδος του ένοπλου αγώνα. Προσοχή με τη λέξη "ένοπλος", καθότι δε δηλώνει απαραίτητα τη μιλιταριστική τάση των μελών της οργάνωσης του αντάρτικου. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει φετιχισμός της βίας, αλλά η χρήση αντι-βίας, ενώ δεν είναι απαραίτητη η χρήση όπλων.
Το πρώτο στάδιο του αντάρτικου πολέμου είναι η "ένοπλη" προπαγάνδα. Αυτό σημαίνει ότι -σύμφωνα με τα παραπάνω- γίνονται ενέργειες οι οποίες -ανεξάρτητα με το στόχο τους- μπορούν να εκφράσουν λαϊκά στρώματα και να επεκτείνουν την αποδοχή του αντάρτικου από τη λαϊκή τάξη. Αυτό βέβαια προυποθέτει ότι το επίπεδο σύγκρουσης της αντάρτικης οργάνωσης δεν είναι πιο επεκταμένο από αυτό που μπορεί να "αντέξει" η συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων. Το αντίθετο δλδ από αυτό που γίνεται τώρα: η τυφλή βία, είναι πάραπάνω από αυτή που μπορεί να αντέξει η λαϊκή οργή. Η ένοπλη προπαγάνδα λοιπόν σκοπεύει να μετασχηματιστεί η ταξική και επαναστατική συνείδηση του λαού, σε σημείο ώστε να κάνουμε λόγο για "ένοπλο λαο".
Τι σημαίνει ένοπλος λαός; Σημαίνει την κατάργηση των ειδικευμένων ένοπλων τμημάτων (κατάργηση ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, αφοπλισμός αστυνομίας, μείωση κονδυλίων για την Αμυνα), και κατ' επέκταση την κατοχή της ισχύος από τους εργαζόμενους, την αποκέντρωσή της, την αυτοδιαχείριση, για διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, μέσα σε ένα γενικό πολιτικό σχέδιο.
Αν πρέπει να ψάξουμε κάπου για να αποδόσουμε το νόημα του Αντάρτικου πόλης στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, θα πρέπει να κοιτάξουμε τη 17Ν: Πόσο εξέφρασε τα λαϊκά στρώματα η δολοφονία του σταθμάρχη της CIA; Υπάρχουν σίγουρα κινήσεις της εν λόγω -αυτοαποκαλούμενης- επαναστατικής ομάδας που δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό αντάρτικο πόλης. Υπάρχουν δολοφονίες, που δεν τον δικαιολογούν.
Ποιος είναι ο λόγος του αντάρτικου πόλης; Αυτό μπορεί να συνοψιστεί στις φράσεις του Τσε που αναφέρεται, στη μη αναγκαιότητα της πλήρους ωρίμανσης των επαναστατικών συνειδήσεων -εφόσον υπάρχει ένας πολύ συνειδητοποιημένος επαναστατικός πυρήνας (δλδ. πλήθος λαϊκών στρωμάτων που θέλουν επανάσταση)- και στην επιτάχυνση της ωρίμανσης αυτών των σχέσεων και των συνειδήσεων, μέσω π.χ. της ενοπλης προπαγάνδας.
Απέχει πάρα πολύ αυτό που ανέφερα, με αυτό που συμβαίνει τώρα. Ο κόσμος καν δε σκέφτεται κάποια αλλαγή. Τα "αντάρτικα" δεν έχουν πολιτικό βάθος. Αλλά εδώ είμαστε. Να κοινωνοικοποιήσουμε και να πολιτικοποιήσουμε τις αντιδράσεις για να βγει έστω κάτι δημιουργικό.
edit1:
http://link.brightcove.com/services/pla ... 4128532001 Προσοχή απο στο 0:30