PASCAL wrote:Μόνη λύση η συνειδητή
στάση πληρωμών από τα κάτω:
-Δεν χτυπάμε εισητήριο
-Επιλέγουμε γεμάτα ΜΜΜ ώστε να είναι δύσκολος ή αδύνατος ο έλεγχος από ελεγκτές
-Εμποδίζουμε/απασχολούμε τη διέλευση των ελεγκτών
-Δείχνουμε αλληλεγγύη στα θύματα των ελεγκτών
-Βγαίνουμε έξυπνα από τα ΜΜΜ σε περίπτωση παρουσίας ελεγκτών
-Δραπετεύουμε βίαια σε περίπτωση ελέγχου μας
-Δίνουμε στους επόμενους το εισιτήριο μας
Και αν χρειαστεί κατάληψη και αυτοοργάνωση στα ΜΜΜ:

1) Τι γίνεται με όσους παίρνουμε κάρτες λόγω συχνής χρήσης; Χρησιμοποιώ τα μέσα περίπου 40 φορές το μήνα.
2) Δεν εξυπακούεται αυτό κι εν πάση περιπτώση, να το αναφέρουμε κι αυτό, ευχαρίστως θα το έκανα όταν ορισμένοι συμπολίτες μας, Έλληνες και ξένοι, καταλάβαιναν τη χρησιμότητα της εφεύρεσης "μπανιέρα". Να μην απαγορευτεί η είσοδος σ'αυτούς που δεν πληρώνουν, μου φαίνεται όμως ότι πρέπει να απαγορευτεί σ'αυτούς που δεν πλένονται.
3) Αν τη δικαιούνται, ναι. Όχι σε πιτσιρίκια που δεν πληρώνουν για να πάνε μετά για καφέ.
4) Μερικοί το έχουν κάνει επιστήμη.
5) Μπορείς απλά να μην πληρώσεις.
6) Σ'αυτό συμφωνώ απόλυτα, έτσι κι αλλιώς τα 90 λεπτά "ζωής" του εισιτηρίου πληρωμένα είναι, είτε τα χρησιμοποιήσει κάποιος, είτε όχι.
Γενικά, πάντως, η διαφορά με τα διόδια είναι εξόφθαλμη, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Στα διόδια καλούμαστε να πληρώσουμε για έργα που έχουμε πληρώσει ήδη, στα μέσα μεταφοράς το κόστος είναι και πολύ πιο λογικό και όντως ανταποκρίνεται σε κάποιο κόστος λειτουργίας που πρέπει να καλυφθεί. Αν υποθέταμε ότι 1 εκατομμύριο Αθηναίοι το μήνα χρησιμοποιούν το μετρό, αν όλοι έβγαζαν κάρτα, μιλάμε για 23 εκατομμύρια ευρώ το μήνα, που είναι αρκετά λογικό ποσό. Σε καμία περίπτωση δε μιλάμε για 1 και 2 δισεκατομμύρια καθαρά κέρδη για τις κοινοπραξίες που έβαλαν μόνο το 10% του αρχικού κεφαλαίου και δεν προσφέρουν ούτε τα ελάχιστα απ'αυτά που έχουν υπογράψει. Ούτε σταθμοί, ούτε τουαλέτες, ούτε βενζινάδικα, ούτε εκχιονιστικά, μόνο σταθμοί διοδίων.