Page 1 of 1
Τί εννοούμε "μη μισθολογικό κόστος";
Posted: Sun Jan 29, 2012 11:41 pm
by rose
Του Γιώργου Καισάριου
Έχω μπερδευτεί αγαπητέ αναγνώστη. Όλοι ξαφνικά μιλούν για την μείωση του “μη μισθολογικού κόστους”. Τι ακριβώς εννοούν δεν έχω καταλάβει.
Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Το μισθολογικό κόστος είναι το συνολικό κόστος από την πλευρά του εργοδότη. Με λίγα λόγια, αυτά που βλέπει (εισπράττει καθαρά) ο εργαζόμενος, καθώς και αυτό που δεν εισπράττει και ούτε βλέπει. Άσχετα του πως καταλογίζονται οι κρατήσεις, ο εργοδότης είναι αυτός που πληρώνει το σύνολο των κρατήσεων του εργαζόμενου.
Ένας άλλος τρόπος να το δούμε αυτό είναι ως εξής. Ο
μισθός του μέσου εργαζόμενου δεν είναι αυτό που παίρνει καθαρά στο χέρι, αλλά το συνολικό ποσό που κοστίζει στον εργοδότη του.
Ή με άλλα λόγια, ο μισθολογικό κόστος είναι το συνολικό κόστος που πληρώνει ένας εργοδότης.
Τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες, οι πολιτικοί έχουν μπερδέψει τους εργαζόμενους, λέγοντας τους ότι ο εργαζόμενος θα πληρώσει ένα ποσοστό για τις συνταξιοδοτικές του εισφορές και ο εργοδότης πληρώνει ένα άλλο ποσοστό.
Αυτό όμως είναι άπατη. Άσχετα του πως καταλογίζονται οι κρατήσεις λογιστικά, αυτό που έχει σημασία είναι ότι το σύνολο του κόστους θα πρέπει να το πληρώσει ο εργοδότης.
Στην πραγματικότητα δηλαδή, ένας εργαζόμενος που παίρνει καθαρά 1.000 ευρώ τον μήνα, δεν παίρνει πραγματικά 1.000 ευρώ. Δεν παίρνει καν το λεγόμενο μεικτό. Στην πραγματικότητα παίρνει σχεδόν 2.000 ή και παραπάνω.
Αντί δηλαδή κάποιος να λέει παίρνω 1.000 ευρώ τον μήνα, θα έπρεπε να λέει παίρνω 2.000 ευρώ, αλλά μετά από τις κρατήσεις μου μένουν 1.000. Και επειδή αυτά τα 2.000 ευρώ είναι αυτά που κοστίζει αυτός ο εργαζόμενος στον εργοδότη του, αυτό είναι και το μισθολογικό κόστος.
Πριν μερικά χρόνια ζήτησα από έναν φίλο μου, να ζητήσει τον λογιστή του να μου αναλύσει ακριβώς πόσο είναι το κόστος του κάθε εργαζόμενου που είχε στην εταιρεία.
Παρακαλώ διαβάστε "Πόσος είναι ο πραγματικός μισθός του μέσου εργαζόμενου". Σημειώστε παρακαλώ ότι τα στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνουν τον 13ο και 14ο μισθό.
Το αποτέλεσμα της έρευνας (μπορεί σήμερα να είναι διαφορετικά τα νούμερα) είναι ότι για να πάρει ένας εργαζόμενος 1.078 ευρώ καθαρά, το πραγματικό κόστος από την πλευρά του εργοδότη (σε μηνιαία βάση χωρίς extra) ήταν 1.991 ευρώ.
Που θέλω να καταλήξω;
Αν θέλουμε να μειώσουμε τον κόστος από την πλευρά του εργοδότη, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας. Αυτά που πρέπει να μειωθούν είναι οι κρατήσεις και κυρίως οι εισφορές, που είναι ίσως οι μεγαλύτερες στον δυτικό κόσμο.
Μειώνοντας τις εισφορές, μπορεί να μειωθεί το μισθολογικό κόστος από την πλευρά του εργοδότη, χωρίς να μειωθούν οι καθαρές αποδοχές του μέσου εργαζόμενου.
Ή μπορεί να γίνει και το εξής. Κρατώντας το συνολικό κόστος από την πλευρά του εργοδότη σταθερό, αλλά μειώνοντας τις εισφορές, οι εργαζόμενοι σε αυτή τη χώρα μπορούν να πάρουν μια γενναιόδωρη αύξηση, χωρίς ουσιαστικά να αυξηθεί το κόστος για κανέναν.
Βέβαια θα πρέπει να μειωθούν οι εισφορές, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση για μια διαφορετική μέρα. Και επειδή δεν με πληρώνει κανένας να γίνω κακός με κανέναν, θα περιοριστώ να πω ότι κάποτε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για το ασφαλιστικό, και κατά πόσο ορισμένοι δικαιούνται να παίρνουν τις παχουλές συντάξεις που παίρνουν, ενώ ορισμένοι άλλοι να ζουν με 500 ευρώ τον μήνα.
Η κατάληξη είναι ότι το μισθολογικό κόστος είναι το συνολικό κόστος από την πλευρά του εργοδότη. Δεν υπάρχει “μη μισθολογικό κόστος” που μπορεί να μειωθεί. Αυτό το λεγόμενο “μη μισθολογικό κόστος” δεν είναι άλλο από τις εισφορές.
Και ναι μεν σωστά ακούγεται αυτές τις μέρες ότι θα πρέπει να μειωθεί το συνολικό εργοδοτικό κόστος, αλλά ας τα πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Αυτό που όλοι εννοούν όλοι φοβούνται να ξεστομίσουν, είναι ότι θα πρέπει να μειωθούν οι εισφορές.
Με λιγα λογια ενας εργαζομενος των 1000Ε πληρώνει αλλα τοσα σε κρατησεις!
Re: Τί εννοούμε "μη μισθολογικό κόστος";
Posted: Mon Jan 30, 2012 5:12 am
by michalis
Όσο χειροτερεύει η αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων, τόσο γίνεται μάλλον περισσότερο πιθανό να αυξηθούν οι εισφορές. Τα ποσά των συντάξεων δεν είναι αυθαίρετα, υπολογίζονται με βάση τους μισθούς με τη λογική ότι όταν ένας εργαζόμενος συνταξιοδοτείται πρέπει να διατηρεί το ίδιο βιοτικό επίπεδο που είχε και όταν εργαζόταν. Οπότε στην ουσία ακόμη κι όταν κάποιος παίρνει 2500 ευρώ σύνταξη, μάλλον σημαίνει ότι κάποτε έπαιρνε μισθό 5000 ευρώ και τα μισά πήγαιναν σε κρατήσεις, οπότε δεν κοστίζει περισσότερο απ'όσα πλήρωσε. Στο παρόν σύστημα, όπου ο εργαζόμενος δίνει εισφορές για να χρηματοδοτήσει συντάξεις των τωρινών συνταξιούχων και όχι τη δική του σύνταξη χρειάζεται επίσης να δίνει και κάτι παραπάνω για τις "κοινωνικές" συντάξεις. Πολλοί χαμηλοσυνταξιούχοι, αγρότες, ανάπηροι, πολύτεκνοι κλπ. δεν έχουν χρηματοδοτήσει ποτέ τα λεφτά που εισπράττουν, αλλά για κοινωνικούς λόγους πρέπει να τα εισπράττουν. Η μεγαλύτερη απάτη που έγινε ποτέ και δεν την πλήρωσε κανένας ήταν τα λεφτά των ταμείων που χάθηκαν σε...μαύρες τρύπες το '99 και πήγαν σε συγκεκριμένες τσέπες. Στην ουσία πρόκειται για τη μεγαλύτερη κλοπή συνταξιοδοτικών εισφορών των Ελλήνων εργαζομένων και πέρασε λες και ήταν ένα ακόμη σκάνδαλο. Για να μη μιλήσω για τα ομόλογα δημοσίου, όπου εξανάγκαζαν τους εργαζόμενους να χρηματοδοτούν τις σπατάλες του ελληνικού κράτους....και τώρα έρχονται και λένε ότι επειδή δε μας βγάλανε αυτά που σας κλέβαμε τόσα χρόνια, δώστε και κάτι παραπάνω, ένα-δυο μισθούς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι εμπιστεύτηκε ο κόσμος την ασφαλιστική του κάλυψη σε οργανισμούς του ελληνικού δημοσίου που λειτουργούσαν έτσι όπως λειτουργούσαν όλα αυτά τα χρόνια. Πραγματικά πιστεύω ότι αν ο καθένας είχε κάνει ένα συνταξιοδοτικό σε μία ιδιωτική ασφαλιστική θα είχε λιγότερες πιθανότητες να χάσει λεφτά. Τραγική η διαπίστωση, όταν σε σοβαρές χώρες όχι μόνο το κράτος αναλαμβάνει την ευθύνη των ασφαλιστικών ταμείων με πλήρη διαφάνεια, αλλά έχει συγκεκριμένες πολιτικές ώστε οι συνταξιούχοι να παίρνουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο του κρατικού πλούτου. Στη Νορβηγία, για παράδειγμα, με ευθύνη της κυβέρνησης όλα τα πλεονάσματα απ'το πετρέλαιο τοποθετούνται στα ταμεία, για μεγαλύτερες συντάξεις και μικρότερες εισφορές. Στην Ελλάδα, με ευθύνη κανενός όπως φαίνεται, τα ταμεία ήταν πολύτιμη πηγή χρημάτων για όποιον ανώτερο υπάλληλο ήθελε να βγάλει γρήγορα λεφτά και μετά να την κάνει στις νήσους Cayman. Ενδεικτικό της διαφοράς στη σκέψη είναι ότι το σχετικό ταμείο της Νορβηγίας έχει μέχρι και συμβούλιο που πρόσφατα απείλησε ότι θα αποσύρει επενδύσεις του από τη Siemens, επειδή η εταιρεία είναι συστηματικά διεφθαρμένη. Μεταξύ μας, δε νομίζω να την πειράξει. Θα καλύψει τα σπασμένα από λεφτά ελληνικών ταμείων που θα στείλουμε προτού καν ζητηθούν.
Re: Τί εννοούμε "μη μισθολογικό κόστος";
Posted: Mon Jan 30, 2012 9:23 am
by ja_the_invincible
michalis wrote: Η μεγαλύτερη απάτη που έγινε ποτέ και δεν την πλήρωσε κανένας ήταν τα λεφτά των ταμείων που χάθηκαν σε...μαύρες τρύπες το '99 και πήγαν σε συγκεκριμένες τσέπες. Στην ουσία πρόκειται για τη μεγαλύτερη κλοπή συνταξιοδοτικών εισφορών των Ελλήνων εργαζομένων και πέρασε λες και ήταν ένα ακόμη σκάνδαλο. Για να μη μιλήσω για τα ομόλογα δημοσίου, όπου εξανάγκαζαν τους εργαζόμενους να χρηματοδοτούν τις σπατάλες του ελληνικού κράτους....και τώρα έρχονται και λένε ότι επειδή δε μας βγάλανε αυτά που σας κλέβαμε τόσα χρόνια, δώστε και κάτι παραπάνω, ένα-δυο μισθούς.
++
Συγκεκριμένα τα λεφτά των ταμείων τα "παίξανε" στο χρηματιστήριο.Που θα πάει οι κρεμάλες έρχονται...
Re: Τί εννοούμε "μη μισθολογικό κόστος";
Posted: Mon Jan 30, 2012 12:27 pm
by PASCAL
Ουσιαστικά το άρθρο προσπαθεί να παραπλανήσει και να "πείσει" ότι πρέπει να μειωθεί ο καθαρός μισθός. Δεν αναφέρει πουθενά ότι για μια επιχείρηση πέρα από το μισθολογικό κόστος υπάρχει και το κόστος για τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ, τον εξοπλισμό, τα τοκοχρεολύσια, τις έκτακτες εισφορές, την τακτική φορολογία, τα πρόστιμα και, ω ναι, το κόστος των bonus των αφεντικών και οι δεκαπλάσιοι μισθοί τους.
Re: Τί εννοούμε "μη μισθολογικό κόστος";
Posted: Mon Jan 30, 2012 3:55 pm
by michalis
ja_the_invincible wrote:michalis wrote: Η μεγαλύτερη απάτη που έγινε ποτέ και δεν την πλήρωσε κανένας ήταν τα λεφτά των ταμείων που χάθηκαν σε...μαύρες τρύπες το '99 και πήγαν σε συγκεκριμένες τσέπες. Στην ουσία πρόκειται για τη μεγαλύτερη κλοπή συνταξιοδοτικών εισφορών των Ελλήνων εργαζομένων και πέρασε λες και ήταν ένα ακόμη σκάνδαλο. Για να μη μιλήσω για τα ομόλογα δημοσίου, όπου εξανάγκαζαν τους εργαζόμενους να χρηματοδοτούν τις σπατάλες του ελληνικού κράτους....και τώρα έρχονται και λένε ότι επειδή δε μας βγάλανε αυτά που σας κλέβαμε τόσα χρόνια, δώστε και κάτι παραπάνω, ένα-δυο μισθούς.
++
Συγκεκριμένα τα λεφτά των ταμείων τα "παίξανε" στο χρηματιστήριο.Που θα πάει οι κρεμάλες έρχονται...
Δε θα χρησιμοποιούσα τη λέξη γιατί περιέχει και την παράμετρο της τύχης μέσα. Και σαφώς δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπήκαν τα λεφτά σε φούσκες που έσκασαν τη στιγμή που έπρεπε και που πίσω απ'αυτές ήταν συγκεκριμένα πρόσωπα...Δεν ξέρω αν έρχονται κρεμάλες, αλλά το πάρτι που γίνεται τόσα χρόνια μ'εκείνα τα λεφτά δυστυχώς δεν αποζημιώνεται. Κι επειδή το χρήμα πάει στο χρήμα, τα χρόνια που ακολούθησαν τα ξαναπληρώσαμε πολλές φορές εκείνα τα κλεμμένα. Δεν είναι ότι τα φάγανε, τα βγάλανε έξω και τέλος. Είναι ότι φάγαν άλλα τόσα μετά, με τη βοήθεια της πρώτης αρπαχτής, με τους Ολυμπιακούς, τα δομημένα, τα βατοπέδια και πρόσφατα, τους τοκογλύφους της συμπρωτεύουσας. Είναι τόσο μικρή αυτή η χώρα που τελικά όσοι κάναν πάρτι τόσα χρόνια χωρίς να έχουν κερδίσει τίμια τα λεφτά τους, μάλλον τρώγανε από κοινό ταμείο. Από ποδοσφαιριστές μέχρι καναλάρχες και εργολάβους. Όποιος πάλι σήμερα ζει χειρότερα απ'όσο ζούσε πριν 3 χρόνια, δουλεύοντας το ίδιο ή και περισσότερο, με τη διαφορά να πηγαίνει σε φόρους και εισφορές, μάλλον μπορεί να είναι σίγουρος ότι τόσα χρόνια χρηματοδοτούσε το πάρτι με τον κόπο του, αλλά φυσικά δεν ήταν καλεσμένος.