Venus AUEB Forum

Όποτε αναφερθεί πως για την οικονομική και ηθική χρεοκοπία της χώρας σημαντική ευθύνη φέρει και η πέραν του ΠΑΣΟΚ αριστερά, οι φωνασκίες της «γαλαρίας» ανεβάζουν ένταση: «Μας πως είναι δυνατόν, η αριστερά δεν κυβέρνησε...» κλπ.

Κι όμως, στο πελατειακό κράτος του δικομματισμού οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της αριστεράς στο δημόσιο και τις ΔΕΚΟ έχουν καταφέρει να λαμβάνουν διπλάσια ποσοστά απ’ ό,τι συγκεντρώνει στις βουλευτικές εκλογές...

Επί της ουσίας η αριστερά μας είναι κρατικοδίαιτη ενός αντιπαραγωγικού, παρασιτικού και διεφθαρμένου δημοσίου. Αν όπως έλεγε ο θείος Κάρολος ισχύει το "πες μου την παραγωγική σου βάση να δυο πω ποιος είσαι", τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα.

Το επιχείρημα πως απολαμβάνουν μεγαλύτερα ποσοστά στα σωματεία του δημοσίου γιατί πείθουν με τα επιχειρήματα τους εργαζόμενους είναι αστείο. Γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα;

Ο τρόπος με τον οποίο η αριστερά, αν δεν κυβερνά απολύτως, συγκυβερνά τον τόπο έγινε ιδιαίτερα σαφής στα προχθεσινά επεισόδια που ματαίωσαν την εκλογή πρυτανικών αρχών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Για τρίτη φορά η διαδικασία ματαιώθηκε όταν οι συνήθεις μειοψηφικές ομάδες φοιτητών, πανεπιστημιακών, διοικητικών με την βοήθεια και βουλευτού τους ΚΚ δεν επέτρεψαν στους πανεπιστημιακούς να εκλέξουν διοίκηση και παρεμπόδισαν την εφαρμογή ενός νόμου που ψηφίστηκε με ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή.

Ανάλογα φαινόμενα έχουν επαναληφθεί τους τελευταίους μήνες στα περισσότερα πανεπιστήμια.

Η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι ορατή ακόμη και αν περάσει κανείς έξω από αυτά. Όπως δήλωσε και ο Δήμαρχος Αθηναίων προχθές, έχουν μεταβληθεί σε βασικές εστίες της εγκληματικότητας που κυριαρχεί στο κέντρο της Αθήνας.

Η συνδιαλλαγή φοιτητικών παρατάξεων με καθηγητές για την εκλογή των διοικήσεων όχι μόνο έχει υποβαθμίσει το επίπεδο των σπουδών, αλλά και το ίδιο το θεσμό σε επίπεδο κεντροαφρικανικής χώρας.

Ο Έλληνας πολίτης δεν στέλνει τα παιδιά του στο πανεπιστήμιο για να το διοικήσουν, αλλά για να σπουδάσουν...

Το «καρκίνωμα» στην ανώτατη παιδεία ακούει στο όνομα φοιτητικές παρατάξεις, οι οποίες έχουν μεταβληθεί σε φυτώρια της κομματοκρατίας για το παρασιτικό δημόσιο. Οι παρατάξεις των εκπαιδευτικών δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση...

Τα πανεπιστήμια είναι ένας κατ’ εξοχήν χώρος που η αριστερά εμφανίζει σημαντική ισχύ. Η κατάστασή τους είναι χαρακτηριστική του παρασιτικού αναξιοκρατικού οράματος που ευαγγελίζεται η ελληνική αριστερά.

Το παράδειγμα της ματαίωσης εκλογής διοίκησης στο ΑΠΘ αποτελεί ένα μικρό δείγμα, του τρόπου με τον οποίο παρεμβαίνει και συγκυβερνά η ελληνική αριστερά τα τελευταία 30 χρόνια, όχι μόνο τα πανεπιστήμια, αλλά το σύνολο του δημοσίου τομέα και των ΔΕΚΟ.

Δια της καταστρατήγησης της εφαρμογής των κανόνων λειτουργίας και δια την διεκδίκησης και επιβολής κεκτημένων σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας... και των επόμενων γενεών που καλούνται να πληρώσουν τα χρέη αυτών των κεκτημένων.

Προσέξτε πως τις τελευταίες μέρες που ξεσκεπάζονται βροχή από σκάνδαλα, όπως της θηλυκής συμμορίας στο ΙΚΑ, των μιζαδόρων εκβιαστών στο Υπουργείο Ανάπτυξης, καμία νύξη δεν γίνεται από τα συνδικάτα, τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τα κόμματα για να φτάσει το νυστέρι εκκαθάρισης της διαφοράς στο κόκκαλο. Μήπως επειδή η σιωπή είναι συνενοχή, όπως έλεγε ένα παλιό σύνθημα της άκρας αριστεράς;

Σίγουρα το πελατειακό παρασιτικό κράτος οφείλεται στα δυο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η αριστερά όμως έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης από ό,τι αναλογεί στα εκλογικά ποσοστά της, ίσως διπλάσιο ή και τριπλάσιο ακόμη...

Επιπλέον δεν υπάρχει καμία επένδυση ιδιώτη στη χώρα στην οποία δεν έφερε αντιρρήσεις η αριστερά. Υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που έκλεισαν χάρη στην συμβολή και τις κινητοποιήσεις της αριστεράς.

Αδύναμο κράτος...

Η αριστερά τα τελευταία τριάντα χρόνια της μεταπολίτευσης εκμεταλλεύεται την αδυναμία του κράτους να επιβάλλει το νόμο. Η αδυναμία αυτή πηγάζει τόσο από σύμπλεγμα ενοχής της κοινωνίας για την μετεμφυλιακή συμπεριφορά απέναντι της, όσο και από το σύμπλεγμα του πελατειακού κράτους και νιώθει ένοχο για τον τρόπο που υπάρχει και άρα είναι ανεκτικό σε οποιαδήποτε ασυδοσία.

Δυστυχώς αναδημουργία του ελληνικού κράτους με τα συστατικά του πολιτικού συστήματος των δυο πελατειακών κομμάτων που κυβερνούν τις τελευταίες δεκαετίες και των αριστερών συνοδοιπόρων τους δεν υπάρχει...

Πως θα καθαρίσει η Κόπρος του Αυγεία; Οδυνηρά, με την πρόσκρουση της οικονομίας και της κοινωνίας στον τοίχο της χρεοκοπίας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Την διάλυση και την επανασύνθεσή της σε νέες βάσεις.

Γιατί δεν ανησυχώ πως οι νέες αυτές βάσεις μπορεί να είναι αυτές της αριστεράς, που φουσκώνει δημοσκοπικά; Γιατί, ευτυχώς, η ελληνική αριστερά είναι η πιο καθυστερημένη της Δύσης καθώς παραμένει προσκολλημένη στο σοβιετικό μοντέλο. Σοβιετικό μοντέλο χωρίς ΕΣΣΔ να τροφοδοτεί του δορυφόρους με πρώτες ύλες δεν στέκεται ούτε τρεις μήνες...

Σοσιαλισμός χωρίς λεφτά άλλων ή δανεικά δεν μπορεί να σταθεί ούτε δυο εβδομάδες. Οι καταθέσεις έχουν φύγει τα δανεικά τελείωσαν...

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
16 Μαρτίου 2012

ΣΗΜΕΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Οι Ευθύνες της Αριστεράς

Η προσπάθεια της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, να διεκδικεί για τον εαυτόν της το ρόλο του γενικού κατήγορου για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η οικονομία, ως να μην έχει καμία ευθύνη η ίδια με τις πράξεις και τη συμπεριφορά της προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών.
Για δεκαετίες τα κόμματα και οι ομάδες της Αριστεράς άσκησαν καταλυτική επίδραση στην εξάπλωση όλων των παθογενειών που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Και μάλιστα, ακόμη και σήμερα, τις ίδιες αυτές πρακτικές που διέβρωσαν τα θεμέλια της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, συνεχίζει να τις υποθάλπει, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς καμία διάθεση διόρθωσης των υπονομευτικών της πολιτικών, χωρίς καμία ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από την κρίση.
Η ασυλία των «ιερών αγελάδων» που διατηρούσε παραδόξως η Αριστερά ως σήμερα έχει τελειώσει.
Και στην Αριστερά οι ευθύνες είναι τεράστιες και ουσιαστικές:
· Εξανάγκασε με στοχευμένες κινητοποιήσεις και μαξιμαλιστικές θέσεις μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις να βάλουν «λουκέτο», καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Αναφέρουμε για παράδειγμα ότι στις αρχές της 10ετίας του 1990 Pirelliκαι Goodyear αποχώρησαν από την Ελλάδα επειδή τα συνδικάτα δεν δέχθηκαν τη μείωση του προσωπικού κατά 10%. Μέχρι τότε το 80% των ελαστικών αυτοκινήτων κατασκευαζόταν στην Ελλάδα και γίνονταν και εξαγωγές, ενώ σήμερα εισάγονται όλα.
· Ακύρωσε επενδυτικές δραστηριότητες, έδιωξε επενδυτές και δημιούργησε σε παγκόσμιο επίπεδο την εικόνα μιας χώρας εχθρικής στις επενδύσεις λόγω των «κοινωνικών» αντιδράσεων, που υποδαύλιζε.
· Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, ο οποίος στο όχι μακρινό παρελθόν κυριολεκτικά ανθούσε, φέρει βαριά ευθύνη για την κατάρρευσή του.
· Καθοδήγησε διαμαρτυρίες που πλήγωσαν καίρια τον τουριστικό τομέα, τόσο στην πρωτεύουσα, η οποία πλήττεται από την κατακόρυφη μείωση τουριστικών αφίξεων όσο και στον τομέα της κρουαζιέρας, που ως συνέπεια έχει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας.
· Έδωσε τη χαριστική βολή, κυριολεκτικά, στην εμπορική κίνηση στο κέντρο της πρωτεύουσας με συνεχείς κινητοποιήσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις λίγων δεκάδων διαδηλωτών, που εμπόδιζαν την κίνηση, και απέτρεπαν τους καταναλωτές να πάνε στα καταστήματα, ταλαιπωρώντας τους ίδιους τους εργαζομένους Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ «τα προβλήματα που δημιουργούν ετησίως οι 1300 πορείες διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας έχουν ως αποτέλεσμα να περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών και την εμπορική κίνηση, στερώντας από την αγορά περίπου τέσσερις παραγωγικές ώρες ημερησίως και μεγάλο ποσοστό του ετήσιου τζίρου των 90 δις από τις περίπου 82.000 εμπορικές επιχειρήσεις της Αθήνας».
· Υποστήριξε κάθε παράλογο και αντικοινωνικό προνόμιο που επεδίωξε η οποιαδήποτε συντεχνία. Προνόμια τα οποία ικανοποιήθηκαν με ασυλλόγιστο εξωτερικό δανεισμό, τον οποίο καλούνται σήμερα οι Έλληνες φορολογούμενοι, μέσα σε επώδυνες συνθήκες, να ξεπληρώσουν.
· Εναντιώθηκε με κάθε τρόπο στην ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, εμποδίζοντας έτσι τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τον περιορισμό της μετανάστευσης των νέων, την ευγενή άμιλλα με στόχο τη βελτίωση της τριτοβάθμιας Παιδείας.
· Επέτρεψε, δίνοντας ιδεολογικό άλλοθι, και σε μερικές περιπτώσεις από κάποια τμήματα της Αριστεράς και πολιτική κάλυψη, στους «γνωστούς αγνώστους», κουκουλοφόρους ή μη, να καίνε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, να ασκούν βία σε πολίτες, να καταλύουν κάθε έννοια νομιμότητας και ευταξίας.
· Εναντιώθηκε στη λήψη οποιουδήποτε μέτρου που στοχεύει στην υπεράσπιση της νομιμότητας, της προστασίας του απλού πολίτη, της επιχειρηματικής δραστηριότητας,
· Υπερασπίστηκε και συνεχίζει να υπερασπίζεται ως σήμερα, το δικαίωμα συμμοριών, με ιδεολογικό ή μη περίβλημα, να χρησιμοποιούν τους πανεπιστημιακούς χώρους ως άσυλο της εγκληματικής δραστηριότητάς τους. Αντιθέτως, αφήνουν τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών έρμαιο στις διαθέσεις των οργανωμένων και βίαιων μειοψηφιών.
· Καθοδήγησε για χρόνια καταλήψεις σχολείων, με μειοψηφικές ομάδες μαθητών, ή ακόμη και εξωσχολικών στοιχείων, με δήθεν αιτήματα αναβάθμισης της εκπαίδευσης, εμπεδώνοντας ένα πνεύμα χαλαρότητας και διάλυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας εις βάρος των μαθητών, ιδιαίτερα των πιο υποβαθμισμένων οικονομικά περιοχών.
· Αντιτάχθηκε σε οποιοδήποτε μέτρο περιορισμού της λαθρομετανάστευσης, και της γενικευμένης ανομίας σε αστικές περιοχές που έχουν μετατραπεί σε γκέτο, ενώ στήριξε το νόμο του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια, που αποτελεί επιπλέον κίνητρο προσέλκυσης χιλιάδων λαθρομεταναστών.
· Συντάχθηκε και προώθησε κάθε ιδεολόγημα το οποίο στόχευε στην υπονόμευση της ελληνικής ταυτότητας, στην αρνητική αναθεώρηση της ελληνικής ιστορίας, στην ενότητα του ελληνικού λαού.

Η Αριστερά δεν μπορεί να παριστάνει σήμερα τον κριτή των πάντων, θεωρώντας ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν κοντή μνήμη.
Οι παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας έχουν και τη δική της καθοριστική σφραγίδα.
Η Αριστερά επίσης, δεν μπορεί να επενδύει στην καταστροφολογία και στην οργή των πολιτών για την υποβάθμιση της ζωής τους.
Χωρίς σχέδιο για το αύριο, χωρίς προοπτική, χωρίς πραγματική ελπίδα, το μόνο που πραγματικά υπόσχεται είναι η συνέχιση της οικονομικής ύφεσης και της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής.
Σήμερα, η χώρα χρειάζεται να βάλει οριστικό τέλος στις παθογένειες της μεταπολίτευσης, να ανοίξει ένα νέο ιστορικό κύκλο.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της νέας μεταπολίτευσης.
http://www.nd.gr/web//secretary-politik ... 762/922207

PASCAL wrote:Αναμένουμε κι άλλα "πρωτότυπα" κείμενα από το δεξιό τύπο!

Ισοβίτης wrote:

PASCAL wrote:Αναμένουμε κι άλλα "πρωτότυπα" κείμενα από το δεξιό τύπο!

Το κείμενο που ανάρτησε ο rose είναι πέρα για πέρα σωστό. Μπορείς να το αντικρούσεις, αλλά ένα ακόμα χαρακτηριστικό της ελληνικής αριστεράς είναι το ότι δεν μιλάει ποτέ με επιχειρήματα .

Ισοβίτης wrote:

PASCAL wrote:Αναμένουμε κι άλλα "πρωτότυπα" κείμενα από το δεξιό τύπο!

Το κείμενο που ανάρτησε ο rose είναι πέρα για πέρα σωστό. Μπορείς να το αντικρούσεις, αλλά ένα ακόμα χαρακτηριστικό της ελληνικής αριστεράς είναι το ότι
δεν μιλάει ποτέ με επιχειρήματα .

zweistein wrote:ακόμα δεν έχουν καταλάβει πολλοί ότι είτε αριστερά είτε δεξιά τα ίδια ***@ είναι η πολιτική αυτής της χώρας lol