Στο επίπεδο - ρεκόρ του 27% η ανεργία το Νοέμβριο

[PASCAL]

Στο επίπεδο - ρεκόρ του 27% η ανεργία το Νοέμβριο
Νέο ρεκόρ σημείωσε η ανεργία τον περασμένο Νοέμβριο, καθώς εκτοξεύτηκε στο 27%, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή την Πέμπτη. Την ίδια ώρα, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας άγγιξε το 6% στο δ' τρίμηνο του 2012. Στο μεταξύ, τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία χτυπά η έκθεση του ΚΕΠΕ που πρόκειται να δημοσιοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η οικονομία βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της, με την ύφεση να είναι πάνω από 4,1% για το 2013 και την ανεργία θα εκτιναχθεί στο επίπεδο σοκ του 30%.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό ανεργίας το Νοέµβριο του 2012 ανήλθε σε 27%, έναντι 20,8% το Νοέµβριο του 2011 και 26,6% τον Οκτώβριο του 2012.

Το σύνολο των απασχολουµένων εκτιµάται ότι ανήλθε σε 3.642.102 άτοµα.

Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.350.181 άτοµα, ενώ ο οικονοµικά µη ενεργός πληθυσµός ανήλθε σε 3.339.982 άτοµα.

Οι απασχολούµενοι µειώθηκαν κατά 265.584 άτοµα σε σχέση µε το Νοέµβριο του 2011 (µείωση 6,8%) και κατά 30.144 άτοµα σε σχέση µε τον Οκτώβριο του 2012 (µείωση 0,8%).

Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 323.808 άτοµα σε σχέση µε το Νοέµβριο του 2011 (+31,5%) και κατά 20.255 άτοµα σε σχέση µε τον Οκτώβριο του 2012 (+1,5%).

Οι οικονοµικά µη ενεργοί, δηλαδή τα άτοµα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, µειώθηκαν κατά 19.577 άτοµα σε σχέση µε το Νοέµβριο του 2011 (-0,6%) και κατά 2.683 άτοµα σε σχέση µε τον Οκτώβριο του 2012 (-0,1%).

Στους νέους ηλικίας έως 24 ετών, το ποσοστό ανεργίας ανήλθε στο 61,7% από 50,1% τον αντίστοιχο μήνα του 2011.

Κατά περιφέρεια, τα υψηλότερα ποσοστά είναι σε Αττική (29%), Ήπειρο - Δυτική Μακεδονία (28,2%) και Μακεδονία - Θράκη με 27,2%.

Στο 6% η ύφεση

Στο 6% διαμορφώθηκε η ύφεση της ελληνικής οικονομίας το τέταρτο τρίμηνο του 2012, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.

Σε απόλυτα μεγέθη, το ΑΕΠ διαμορφώθηκε στα 40,625 δισ. ευρώ. Στο σύνολο του 2012, το ΑΕΠ υποχώρησε στα 166,403 δισ. ευρώ.

Όπως φαίνεται από τα στοιχεία, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, η συρρίκνωση της οκονομικής δραστηριότητας παράμεινε σε όλα τα τρίμηνα πάνω από 6%.

Συγκεκριμένα, το α΄τρίμηνο το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 6,7%, το δεύτερο τρίμηνο κατά 6,4% και το τρίτο κατά 6,7%.

Οι εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ αυτών των τριμήνων έχει αναθεωρηθεί με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία των λογαριασμών της Γενικής Κυβέρνησης, καθώς και νεώτερες εκτιμήσεις των βραχυχρόνιων δεικτών.

Μαύρα... μαντάτα προβλέπει το ΚΕΠΕ

Τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία χτυπά η έκθεση του ΚΕΠΕ που πρόκειται να δημοσιοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι η οικονομία βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της, με την ύφεση να είναι πάνω από 4,1% για το 2013 και την ανεργία θα εκτιναχθεί στο επίπεδο σοκ του 30%.

Ανάλογη πρόβλεψη για την ανεργία έχει διατυπώσει εδώ και μήνες το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, αλλά ο θεσμικός ρόλος του ΚΕΠΕ είναι αυτός που δίνει βαρύτητα και πολλαπλασιάζει την ανησυχία που επικρατεί σε σοβαρούς οικονομικούς και πολιτικούς κύκλους, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών.


Την ίδια ώρα τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται στο κόκκινο. Κατά τις πληροφορίες, τα έσοδα του ΙΚΑ τον Ιανουάριο συρρικνώθηκαν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10% κι αντί της πρόβλεψης για είσπραξη 1,05 δισ. ευρώ κινήθηκαν λίγο πάνω από 900 εκατ. ευρώ.


Ακόμη μεγαλύτερη, πάνω από 15%, είναι η πτώση των εσόδων του ΟΑΕΕ (του ταμείου ασφάλισης των αυτοαπασχολουμένων) καθώς αυξάνεται ο αριθμός εμπόρων, βιοτεχνών, αυτοκινητιστών και ελεύθερων επαγγελματιών που δεν είναι σε θέση να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Και στις δυο περιπτώσεις οι επιμέρους δείκτες, όπως η πτώση των εσόδων από ΦΠΑ που ανήλθε σε 17% τον περασμένο μήνα ή η αύξηση του αριθμού των ανέργων σε ποσοστό πάνω από 26% στις αρχές του έτους, δείχνουν ότι η πραγματική οικονομία σαρώνεται από πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση κύμα ύφεσης.
http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB% ... CE%BF-2013

Απορώ πώς δεν έχουν πάρει όλοι τα καλάσνικοφ παρά μόνο 4...

[Lifer]

Πιστευω οτι ευτυχως οι περισοτεροι πολιτες προτιμούν το φτωχοί πλην τιμιοι απο το να βγαινουν με οπλα και να ληστευουν .Και εμενα η ηθικη μου αυτο λεει .
Και δεν νομιζω οτι οι 4 ληστευαν απο ανεχια και πεινα ... αλλα τελος παντων

Και 30% να φτασει και παραπανω η ανεργία αντίδραση δεν βλεπω .Η αποχαύνωση εχει φτασει σε ιστορικά υψηλά ο κόσμος δεν αντιδρά ....

[rose]

Πιστευω οτι ευτυχως οι περισοτεροι πολιτες προτιμούν το φτωχοί πλην τιμιοι απο το να βγαινουν με οπλα και να ληστευουν .Και εμενα η ηθικη μου αυτο λεει .
Και δεν νομιζω οτι οι 4 ληστευαν απο ανεχια και πεινα ... αλλα τελος παντων

Και 30% να φτασει και παραπανω η ανεργία αντίδραση δεν βλεπω .Η αποχαύνωση εχει φτασει σε ιστορικά υψηλά ο κόσμος δεν αντιδρά ....

Λογικο η αποχαυνωση και η αδιαφορία ειναι το τελευταιο ψυχολογικο σταδιο στην καθοδική φάση του οικονοµικού κύκλου. Ο κοσμος εχει σταματησει να ελπιζει, η αντιδραση δεν εχει νόημα

[tsilochr]

Από περιέργεια, στην κατηγορία 16-24, πως μετράται η ανεργία και σε τι νούμερα πρέπει να ελπίζουμε; Οι φοιτητές μετρούν ως άνεργοι; 'Η το 67% αφορά όσους δεν σπουδάζουν οτιδήποτε;

[rose]

Η το 67% αφορά όσους δεν σπουδάζουν οτιδήποτε

Αυτο μαλλον.

EDIT:
Εδω να σημειώσουμε και το ατοπημα του Μεγρου που μονο τυχαιο και γκαφα δεν ηταν. Επισημως πια παμε σε πρωτο μισθο βουλγαρίας. Δυστυχώς.

[PASCAL]

Πιστευω οτι ευτυχως οι περισοτεροι πολιτες προτιμούν το φτωχοί πλην τιμιοι απο το να βγαινουν με οπλα και να ληστευουν .Και εμενα η ηθικη μου αυτο λεει .
Και δεν νομιζω οτι οι 4 ληστευαν απο ανεχια και πεινα ... αλλα τελος παντων

Και 30% να φτασει και παραπανω η ανεργία αντίδραση δεν βλεπω .Η αποχαύνωση εχει φτασει σε ιστορικά υψηλά ο κόσμος δεν αντιδρά ....

Μαζί σου θα διαφωνήσουν όλοι οι λάοι του κόσμου από τους Γάλλους του 1789 μέχρι τους Τυνήσιους του 2011. Διότι η ανεργία είναι μια μορφή ΒΙΑΣ στην καθημερινότητα. Είναι ένας αργός και ενίοτε ξαφνικός θάνατος από πείνα, κρύο, αθεράπευτες αρώστιες και ψυχολογικά αδιέξοδα. Ενώ παράλληλα είναι ένας διαρκής κοινωνικός θάνατος με θύματα τις ανθρώπινες σχέσεις όπως ο αποκλεισμός από φίλους και συνεργάτες. Υπό αυτή την οπτική η μόνη φυσική αντίδραση είναι η αντανακλαστική δηλαδή το ένστικτο της επιβίωσης δηλαδή η ακόμα και βίαιη αυτοάμυνα στην απειλή του θανάτου. Μιας απειλής θανάτου που έχει ονοματεπώνυμο και δεν είναι άλλο από τα αφεντικά και το καπιταλισμό.

Έπειτα αυτοί που καταδικάζουν τη βία ως επιλογή θα πρέπει να μας πουν αν καταδικάζουν τα σώματα ασφαλείας και το κράτος. Δηλαδή θα πρέπει να μας πουν αν είναι οπαδοί του αναρχικού πασιφισμού ή οπαδοί του Γκάντι ή φανατικοί χριστιανοί ή μάρτυρες του Ιεχωβά ή Ζέν βουδιστές. Δίοτι άτομα που κατατάσσονται στο στρατό ή πέρνουν τηλέφωνο την αστυνόμια για να τους σώσει μάλλον αντιφάσκουν. Η βία ως επιλογή και ειδικά η ένοπλη, ασφαλώς και πρέπει να είναι η έσχατη επιλογή. Όμως τυχαίνει να ζούμε έσχατες καταστάσεις! Μπορεί οι συνθήκες να μην είναι ώριμες για ένα αντάρτικο εντός και εκτός πόλεων αλλά κανείς δεν μπορεί να το αποκλείσει αν η φτώχεια επεκταθεί. Προς το παρόν ώστοσο δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλειστούν άλλες μορφές πιο ήπιας βίας όπως κλείσιμο εθνικών οδών, σαμποτάζ στα ΜΜΕ, καταλήψεις, σπάσιμο και εμπρησμός μνημονιακών γραφείων καθώς και λιντσάρισμα ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΔΗΜΑΡΙΤΩΝ και λοιπών σκουληκιών που μας έφεραν ως εδώ. Δυστυχώς άλλη γλώσσα δεν καταλαβαίνουν.

Φυσικά η αντίδραση είναι το πρώτο βήμα αλλά δεν θα φέρει νέες θέσεις εργασίες παρά μόνο την ΑΝΑΓΚΑΙΑ πολιτική ανατροπή. Για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας πρέπει μαζί με την πολιτική ανατροπή να περάσουμε στο δεύτερο βήμα δηλαδή σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Αυτό το το μοντέλο δεν μπορεί να είναι άλλο από την αυτοοργανωμένη παραγωγική διαδικασία και τον εργατικό έλεγχο χωρίς αφεντικά(ιδιωτικά ή κομματικά). Τον δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση τον έχουν ανοίξει ήδη ιστορικά οι Ισπανοί το 1936-1939 ενώ σήμερα το δρόμο δείχνουν τα παραδείγματα της Αργεντινής(βλ. εργοστάσιο Ζανόν) αλλά και η καθ' ημάς Ελληνική ΒΙΟΜΕΤ. Τέλος ειδικά εμείς σαν πληροφορικάριοι πρέπει να στηρίζουμε ΜΟΝΟ αυτή την κατεύθυνση παραγωικής διαδικασίας ως αναπόσπαστοι χρήστες ΕΛΑΚ και σχετικών κοινοτήτων.

[ja_the_invincible]

Η το 67% αφορά όσους δεν σπουδάζουν οτιδήποτε

Έλα τρολάρεις δεν γίνεται.Δες ποσοστά ανεργίας στους γιατρούς για παράδειγμα.Δες και τι κόστος έχει να ανοίξεις ιατρείο επίσης για να μην μου πεις ότι μπορούν να εργαστούν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες.

[Lifer]

Πιστευω οτι ευτυχως οι περισοτεροι πολιτες προτιμούν το φτωχοί πλην τιμιοι απο το να βγαινουν με οπλα και να ληστευουν .Και εμενα η ηθικη μου αυτο λεει .
Και δεν νομιζω οτι οι 4 ληστευαν απο ανεχια και πεινα ... αλλα τελος παντων

Και 30% να φτασει και παραπανω η ανεργία αντίδραση δεν βλεπω .Η αποχαύνωση εχει φτασει σε ιστορικά υψηλά ο κόσμος δεν αντιδρά ....

Μαζί σου θα διαφωνήσουν όλοι οι λάοι του κόσμου από τους Γάλλους του 1789 μέχρι τους Τυνήσιους του 2011. Διότι η ανεργία είναι μια μορφή ΒΙΑΣ στην καθημερινότητα. Είναι ένας αργός και ενίοτε ξαφνικός θάνατος από πείνα, κρύο, αθεράπευτες αρώστιες και ψυχολογικά αδιέξοδα. Ενώ παράλληλα είναι ένας διαρκής κοινωνικός θάνατος με θύματα τις ανθρώπινες σχέσεις όπως ο αποκλεισμός από φίλους και συνεργάτες. Υπό αυτή την οπτική η μόνη φυσική αντίδραση είναι η αντανακλαστική δηλαδή το ένστικτο της επιβίωσης δηλαδή η ακόμα και βίαιη αυτοάμυνα στην απειλή του θανάτου. Μιας απειλής θανάτου που έχει ονοματεπώνυμο και δεν είναι άλλο από τα αφεντικά και το καπιταλισμό.

Έπειτα αυτοί που καταδικάζουν τη βία ως επιλογή θα πρέπει να μας πουν αν καταδικάζουν τα σώματα ασφαλείας και το κράτος. Δηλαδή θα πρέπει να μας πουν αν είναι οπαδοί του αναρχικού πασιφισμού ή οπαδοί του Γκάντι ή φανατικοί χριστιανοί ή μάρτυρες του Ιεχωβά ή Ζέν βουδιστές. Δίοτι άτομα που κατατάσσονται στο στρατό ή πέρνουν τηλέφωνο την αστυνόμια για να τους σώσει μάλλον αντιφάσκουν. Η βία ως επιλογή και ειδικά η ένοπλη, ασφαλώς και πρέπει να είναι η έσχατη επιλογή. Όμως τυχαίνει να ζούμε έσχατες καταστάσεις! Μπορεί οι συνθήκες να μην είναι ώριμες για ένα αντάρτικο εντός και εκτός πόλεων αλλά κανείς δεν μπορεί να το αποκλείσει αν η φτώχεια επεκταθεί. Προς το παρόν ώστοσο δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλειστούν άλλες μορφές πιο ήπιας βίας όπως κλείσιμο εθνικών οδών, σαμποτάζ στα ΜΜΕ, καταλήψεις, σπάσιμο και εμπρησμός μνημονιακών γραφείων καθώς και λιντσάρισμα ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΔΗΜΑΡΙΤΩΝ και λοιπών σκουληκιών που μας έφεραν ως εδώ. Δυστυχώς άλλη γλώσσα δεν καταλαβαίνουν.

Φυσικά η αντίδραση είναι το πρώτο βήμα αλλά δεν θα φέρει νέες θέσεις εργασίες παρά μόνο την ΑΝΑΓΚΑΙΑ πολιτική ανατροπή. Για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας πρέπει μαζί με την πολιτική ανατροπή να περάσουμε στο δεύτερο βήμα δηλαδή σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Αυτό το το μοντέλο δεν μπορεί να είναι άλλο από την αυτοοργανωμένη παραγωγική διαδικασία και τον εργατικό έλεγχο χωρίς αφεντικά(ιδιωτικά ή κομματικά). Τον δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση τον έχουν ανοίξει ήδη ιστορικά οι Ισπανοί το 1936-1939 ενώ σήμερα το δρόμο δείχνουν τα παραδείγματα της Αργεντινής(βλ. εργοστάσιο Ζανόν) αλλά και η καθ' ημάς Ελληνική ΒΙΟΜΕΤ. Τέλος ειδικά εμείς σαν πληροφορικάριοι πρέπει να στηρίζουμε ΜΟΝΟ αυτή την κατεύθυνση παραγωικής διαδικασίας ως αναπόσπαστοι χρήστες ΕΛΑΚ και σχετικών κοινοτήτων.

Οι Γαλλοι το 1789 δεν πηγαν και ψηφισαν την τρικοματικη με 45% .. Τωρα για τους Τυνησιους δεν βγηκαν με καλασνικοφ αλλα εγιναν τεραστιες συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις μαζι με απεργιες .Προφανως και υπηρχε βια γιατι υπηρχε και βιαιη κατασταλτική αντιδραση αλλα δεν βγηκαν για να σφαξουν εκ των προτέρων .
Και ξαναλεω , δεν αντιδρα κανεις για τιποτα .Μονο νεα μελη η χρυση αυγη μαζευει .. για πια εξεγερση μου μιλας εσυ ;
Θα δουμε και στην απεργια την Τεταρτη

[rose]

@ja

Από περιέργεια, στην κατηγορία 16-24, πως μετράται η ανεργία και σε τι νούμερα πρέπει να ελπίζουμε; Οι φοιτητές μετρούν ως άνεργοι; 'Η το 67% αφορά όσους δεν σπουδάζουν οτιδήποτε;

Στους νέους ηλικίας έως 24 ετών, το ποσοστό ανεργίας ανήλθε στο 61,7% από 50,1% τον αντίστοιχο μήνα του 2011.

Μεχρι 24, εχουμε φοιτητές που δεν τους μετράνε και αυτους που δεν σπουδάζουν οτιδηποτε και ανηκουν στο εργατικο δυναμικό, ελάχιστοι απο αυτους εχουν τελειώσει σχολές, σιγουρα οχι γιατροι.

[ja_the_invincible]

Ναι δεν είχα δει το 16-24 my bad , thanks loner.

Λογικά μιλάει για μη προστατευόμενα μέλη , υποθέτω και γω ότι μετράει μόνο απόφοιτους και μη σπουδάζοντες.Τώρα το πόσους απόφοιτους έχεις μέχρι τα 24 είναι ένα θέμα μιας και οι περισσότερες σχολές έχουν μ.ο αποφοίτησης >= 5 χρόνια.Έχω πάντως την εντύπωση ότι γενικά απόφοιτοι της σχολής μας και του τομέα μας βρίσκουν πιο εύκολα απασχόληση σε σχέση με απόφοιτους άλλων , θεωρητικά καλών , σχολών π.χ νομικής , ιατρικής , οικονομικών κλπ.

[rose]

χω πάντως την εντύπωση ότι γενικά απόφοιτοι της σχολής μας και του τομέα μας βρίσκουν πιο εύκολα απασχόληση σε σχέση με απόφοιτους άλλων , θεωρητικά καλών , σχολών π.χ νομικής , ιατρικής , οικονομικών κλπ.

Ναι ισχυει, αλλα τελευταια που μιλαω με παιδια απο την σχολή δεν...

Το ερωτημα ειναι ποσο πρεπει να αλλαξει ο ιδιωτικός τομέας και η ψυχολογία-αγορά ωστε να απορροφηθει αυτο το 1εκατ+, πολυ δυσκολο. Να πουμε και οτι δεν περιμένουμε θεσεις απο retail και κατασκευές(αν και ο κλαδος διαφοροποιειται τελευταια με ενεργειακα εργα) με τη σημαντικότατη επιρροή στο ΑΕΠ τα προηγουμενα χρονια.

[ja_the_invincible]

Ισχύει , τα νούμερα αυτά βέβαια δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη.Π.χ , ελάχιστοι στην ηλικία μας θα στραφούν σε χειρωνακτικές εργασίες (γεωργία κλπ ) ενώ σαν κλάδοι απασχολούν πολλούς εργαζόμενους , και μέχρι στιγμής το κενό το καλύπτουν μετανάστες.Υπάρχει ένα ταμπού στην Ελλάδα και γενικότερη η μανία του να πάρει κάποιος πτυχίο.Δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά σίγουρα κάποιος που πιάνει 3000-5000 μόρια στις πανελλήνιες από το να σπουδάσει σε κάποιο ΙΕΚ , ιδιωτικό κλπ ίσως έπρεπε να κατευθυνθεί σε κάτι πρακτικό (ΤΕΕ) από το γυμνάσιο.Έπειτα έχεις υπερπληθώρα επιστημόνων για επαγγέλματα που έχουν μικρό μερίδιο στην αγορά.Οκ , προφανώς κάποιος που σπουδάζει 4-5 χρόνια θέλει να εξασκήσει αυτό που έμαθε στην σχολή αλλά τα 4 τμήματα ψυχολογίας για παράδειγμα είναι πολλά.Εδώ είναι πολλά τα 6 τμήματα αρχιτεκτόνων , ειδικά τώρα που η οικοδομή έχει πάρει την κάτω βόλτα.Δεν μιλάω καν για τμήματα τα οποία δεν έχουν κάποιο νόημα ύπαρξης και δεν αφήνουν τίποτα στον φοιτητή συνεπώς βγάζουν απόφοιτους με γνώσεις πάνω στο τίποτα.

Έπειτα , μιλάμε για πτώση της ανταγωνιστικότητας η οποία για να αντιμετωπιστεί πρέπει να πέσει ο βασικός μισθός.Για μισό λεπτό , επί των κυβερνήσεων του Πασοκ και το ανεξέλεγκτου συνδικαλισμού του , κλείσανε ή πουλήθηκαν δεκάδες υγιείς Ελληνικές επιχειρήσεις.Είναι απαράδεκτο στην Ελλάδα , με την γεωργική παραγωγή που έχει να έχεις άνεργους χημικούς τροφίμων , για παράδειγμα.Επίσης όποιος προσπαθεί να ξεκινήσει κάτι , μια startup επιχείρηση π.χ έρχεται αντιμέτωπος με ένα γραφειοκρατικό τέρας και μια απαράδεκτη φορολογία.Επομένως δεν είναι ότι βλέπεις προσπάθεια από το κράτος να τονωθεί η εγχώρια επιχειρηματικότητα , βλέπεις μια τάση εξαθλίωσης της μέσης τάξης έτσι ώστε να προσελκύσεις με φθηνούς μισθούς τους έξω.Λες και η Βουλγαρία/Ρουμανία κλπ με τους χαμηλούς μισθούς προσελκύσανε τις άπειρες επιχειρήσεις και έχει νόημα μια τέτοια πολιτική.

υ.γ αυτά τα θέματα υπήρχαν χρόνια , αλλά βλέπεις δεν απασχολούσαν τον κόσμο γιατί μεγάλο κομμάτι κυνηγούσε το όνειρο του διορισμού στο δημόσιο.

[WoLfeN Ilic]

Στα πόσα MBA είναι η ταρίφα για την ανταγωνιστικότητα φέτος?

[rose]

Διάβασα,


Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την Ελλάδα, Του Γιώργου Καισάριου

Οι εισφορές στη χώρα μας όλοι ξέρουν ότι είναι στην τριάδα των υψηλότερων στον κόσμο. Ο ευκολότερος τρόπος οι εργαζόμενοι σε αυτή τη χώρα να πάρουν αύξηση (και μάλιστα γενναιόδωρη) είναι να μειωθούν δραστικά οι εισφορές. Είναι ένα ζήτημα που έχω αναφέρει πολλές φορές.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι καταργείται η παρακράτηση εισφορών όπως είναι σήμερα. Επίσης να υποθέσουμε ότι ο μισθός του εργαζόμενου θα είναι το 100% των δαπανών από την πλευρά του εργοδότη. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που σήμερα παίρνει 1100 ευρώ καθαρά, ουσιαστικά έχει κόστος
περίπου 2.000 ευρώ το μήνα (ίσως παραπάνω και χωρίς να υπολογίζουμε την άδεια κτλ). Επί της ουσίας δηλαδή, ένας εργαζόμενος που σήμερα παίρνει 1.100 ευρώ τον μήνα καθαρά ή 13.200 ευρώ τον χρόνο, στην πραγματικότητα παίρνει περίπου 24.000 τον χρόνο.

Τώρα ας υποθέσουμε ότι αλλάζουμε το σημερινό καθεστώς ως εξής. Από τον μισθό του κάθε εργαζόμενου, το 5% του συνολικού ποσού θα πηγαίνει σε έναν ειδικό συνταξιοδοτικό λογαριασμό στην τράπεζα, όπου δεν θα μπορεί να τον αγγίξει έως τα 65 του χρόνια. Επίσης θα υπάρχει 1% παρακράτηση που θα πηγαίνει σε ένα ειδικό λογαριασμό για ασφάλιση έναντι απόλυσης (για να παίρνει ταμείο ανεργίας όταν χρειαστεί), 1% υπέρ του κράτους σε ειδικό λογαριασμό για ειδικές δαπάνες (ειδικές ιατρικές επεμβάσεις, εργατικά ατυχήματα κτλ.) και 1% υπέρ ειδικού ταμεία για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανέργων.

Όσον αφορά το κομμάτι της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ο κάθε εργαζόμενος θα αγοράζει αυτή την κάλυψη από την αγορά. Σήμερα ένα μεσαίο πακέτο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τετραμελή οικογένεια κοστίζει περίπου 4.000-5.000 ευρώ το χρόνο. Αν τώρα όλοι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αγοράσουν ασφάλεια από τον ιδιωτικό τομέα, νομίζω ότι το κόστος θα πέσει πάρα πολύ και ίσως μπορεί να διαμορφωθεί στις 3.000 ευρώ το χρόνο ή και λιγότερο.

Άρα ένας εργαζόμενος με μισθό 24.000 ευρώ τον χρόνο, θα έχει κάθε μήνα παρακράτηση περίπου 160 ευρώ, εκ των οποίων τα 100 θα πηγαίνουν στον ειδικό ατομικό του λογαριασμό στην τράπεζα (ή σε χρηματιστηριακό λογαριασμό) και τα υπόλοιπα στο κράτος, ξανά σε ειδικούς λογαριασμούς για ειδικό σκοπό.

Στη συνέχεια ο εργαζόμενος θα πρέπει να αγοράσει και ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, που θα κοστίζει περίπου 250 ευρώ το μήνα περίπου. Άρα από το μισθό του θα αφαιρούνται περίπου 460 το μήνα και θα του μένουν καθαρά τα 1.540 προ φορολογίας. Αν υποθέσουμε ότι η φορολογία είναι 15%, τότε θα υπάρχει και περαιτέρω παρακράτηση 231 ευρώ και τα καθαρά που θα παίρνει το μήνα μετά από φόρους και κρατήσεις θα είναι περίπου 1.309 ευρώ το μήνα.

Στον δε ατομικό του λογαριασμό στην τράπεζα ή στην χρηματιστηριακή του, θα μπορεί να προσθέτει αν θέλει, ως και 3.000 ευρώ το χρόνο που δεν θα φορολογούνται. Επίσης θα μπορεί να τα διαχειριστεί όπως θέλει και να τα επενδύσει όπου θέλει. Μετοχές, ομόλογα ή επενδύσεις σταθερού εισοδήματος.

Το κράτος δεν θα έχει καμία ανάμιξη στις συντάξεις και ο κάθε ένας θα είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και θα κάνει το κουμάντο του και θα παίρνει αυτά που έχει πληρώσει. Αν για παράδειγμα ένας υδραυλικός κάνει μαύρη εργασία, τότε δεν θα πληρώνει τίποτα, αλλά δεν θα πάρει και καμία σύνταξη διότι δεν θα έχει πληρώσει.

Δεν θα υπάρχει καμία φοροαπαλλαγή σε καμία δαπάνη, εκτός μόνο από τους τόκους που πληρώνει κανείς στην τράπεζα (ή στην πιστωτική του κάρτα κτλ.), κάτι που εκτιμώ ότι θα δώσει αναπτυξιακή ώθηση στο κλάδο της στέγασης και στην οικονομία συνολικά.

Με αυτό το σχέδιο οι εργαζόμενοι θα πάρουν μια αύξηση 20% περίπου, θα έχουν πολύ καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με σήμερα) και θα ξέρουν ακριβώς πόση σύνταξη θα πάρουν και πόσα έχουν πληρώσει και πόσο αυτά έχουν αποδώσει.

Τώρα θα ήθελα, παρακαλώ, όλοι οι αριστερίζοντες να μου πουν που διαφωνούν με αυτό το σχέδιο.

[WoLfeN Ilic]

Κάτσε, για να καταλάβω, προτείνει ιδιωτική ασφάλιση και ιδιωτικό συνταξιοδοτικό λογαριασμό?
Νομίζω πως οι πρώτοι που θα διαφωνίσουν θα είναι οι φίλοι του της ΤτΕ που δεν θα έχουν ασφαλιστικά ταμεία να ποντάρουν στο χρηματιστήριο...

Επίσης ωραία βγαίνουν τα νούμερα για όσους παίρνουν 1100 (που εύκολα στρογγυλοποιήθηκε στο διπλάσιο 2200), αλλά μάλλον ο συγκεκριμένος κύριος έχει καιρό να διαβάσει εφημερίδα, καθώς ο βασικός μισθός είναι 586 ευρώ. Οπότε σύμφωνα με τη λογική του επιστήμονα, για τον κύριο που παίρνει 586 ευρώ το μήνα, θα μένουν γύρω στα 150 ευρώ για να τη βγάλει (χωρίς να έχει πληρώσει κανένα λογαριασμό ή νοίκι, κάτι που επίσης αγνοεί ο επιστήμονάς μας)

[michalis]

@Pascal εσύ γιατί δεν πήρες ακόμα τα καλάσνικοφ;


@rose επειδή κι εμένα γενικά πάντα μου φαινόταν "λογικό" το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, μέχρι πρότινος όπου δύο πράγματα ήρθαν στο μυαλό μου.
Πρώτον, οι ιδιωτικές τράπεζες όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν ότι σε 40 χρόνια θα μου δώσουν πίσω τα λεφτά μου, αλλά πλέον ούτε καν μπορούν να μας πουν σε πόσο καιρό θα κλείσουν, θα εκκαθαριστούν, θα αποτύχουν να διασωθούν και τα αφεντικά τους θα φύγουν στη Βενεζουέλα. Έχει αποδειχτεί με το χειρότερο τρόπο αυτό απ'την Αργεντινή μέχρι την Ευρωζώνη την τελευταία δεκαετία. Καλώς ή κακώς το αν θα εισπράξω τη σύνταξή μου δε μπορεί να είναι μόνο θέμα συμβατικής υποχρέωσης, οφείλει να είναι ΚΑΙ πολιτικό. Για να ξέρει ένας υπουργός ότι αν δεν εισπράξω αυτά που μου χρωστάνε θα πέσει το δικό του κεφάλι. Ο τραπεζίτης, γενικά, δεν έχει τέτοιες αναστολές...Στην τελική δεν τον ξέρει κανένας.
Δεύτερον, έχουμε δει ότι στη "σταθερή" Ευρωζώνη, μέσα σε 2 χρόνια έχουν έρθει τα πάνω κάτω σε αγοραστική δύναμη και επίπεδο τιμών. Σε ορίζοντα 40 ετών, πως ακριβώς ένας καταθετικός λογαριασμός με προστατεύει από τον πληθωρισμό και όλα τα επακόλουθα μιας ασταθούς οικονομίας; Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό, είναι γελοίο και το να ισχυρίζεται κάποιος ότι μπορεί να προβλέψει σταθερότητα για 40 χρόνια....Δε μπορεί ούτε για 5, το γνωρίζουμε. Το πως θα επενδύεται, λοιπόν, ένας συνταξιοδοτικός λογαριασμός δε μπορεί να είναι θέμα τράπεζας, για λόγους ηθικής και αξιοπιστίας, ούτε και θέμα εργαζομένου. Δεν είναι υποχρεωμένος ο μπετατζής να ξέρει να ποντάρει σε μετοχές προκειμένου να εξασφαλίσει αξιοπρεπή σύνταξη. Δεν είμαι "αριστερίζοντας", αλλά αντιστρέφω το ερώτημα και ρωτάω τον κύριο του άρθρου σου γιατί θα διαφωνούσε με την ανάληψη όλων αυτών των επενδύσεων από ένα μεγάλο, ειδικευμένο επενδυτικό οργανισμό με συγκεκριμένους στόχους και θεσμικό πλαίσιο, όπως το The Government Pension Fund of Norway που τυχαίνει να στηρίζει, ίσως, το πιο εξελιγμένο και επιτυχημένο συνταξιοδοτικό σύστημα παγκοσμίως. Και χωρίς να δανείζεται.

[tsilochr]

@rose επειδή κι εμένα γενικά πάντα μου φαινόταν "λογικό" το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, μέχρι πρότινος όπου δύο πράγματα ήρθαν στο μυαλό μου.
Πρώτον, οι ιδιωτικές τράπεζες όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν ότι σε 40 χρόνια θα μου δώσουν πίσω τα λεφτά μου, αλλά πλέον ούτε καν μπορούν να μας πουν σε πόσο καιρό θα κλείσουν, θα εκκαθαριστούν, θα αποτύχουν να διασωθούν και τα αφεντικά τους θα φύγουν στη Βενεζουέλα. Έχει αποδειχτεί με το χειρότερο τρόπο αυτό απ'την Αργεντινή μέχρι την Ευρωζώνη την τελευταία δεκαετία. Καλώς ή κακώς το αν θα εισπράξω τη σύνταξή μου δε μπορεί να είναι μόνο θέμα συμβατικής υποχρέωσης, οφείλει να είναι ΚΑΙ πολιτικό. Για να ξέρει ένας υπουργός ότι αν δεν εισπράξω αυτά που μου χρωστάνε θα πέσει το δικό του κεφάλι. Ο τραπεζίτης, γενικά, δεν έχει τέτοιες αναστολές...Στην τελική δεν τον ξέρει κανένας.
Δεύτερον, έχουμε δει ότι στη "σταθερή" Ευρωζώνη, μέσα σε 2 χρόνια έχουν έρθει τα πάνω κάτω σε αγοραστική δύναμη και επίπεδο τιμών. Σε ορίζοντα 40 ετών, πως ακριβώς ένας καταθετικός λογαριασμός με προστατεύει από τον πληθωρισμό και όλα τα επακόλουθα μιας ασταθούς οικονομίας; Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό, είναι γελοίο και το να ισχυρίζεται κάποιος ότι μπορεί να προβλέψει σταθερότητα για 40 χρόνια....Δε μπορεί ούτε για 5, το γνωρίζουμε. Το πως θα επενδύεται, λοιπόν, ένας συνταξιοδοτικός λογαριασμός δε μπορεί να είναι θέμα τράπεζας, για λόγους ηθικής και αξιοπιστίας, ούτε και θέμα εργαζομένου. Δεν είναι υποχρεωμένος ο μπετατζής να ξέρει να ποντάρει σε μετοχές προκειμένου να εξασφαλίσει αξιοπρεπή σύνταξη. Δεν είμαι "αριστερίζοντας", αλλά αντιστρέφω το ερώτημα και ρωτάω τον κύριο του άρθρου σου γιατί θα διαφωνούσε με την ανάληψη όλων αυτών των επενδύσεων από ένα μεγάλο, ειδικευμένο επενδυτικό οργανισμό με συγκεκριμένους στόχους και θεσμικό πλαίσιο, όπως το The Government Pension Fund of Norway που τυχαίνει να στηρίζει, ίσως, το πιο εξελιγμένο και επιτυχημένο συνταξιοδοτικό σύστημα παγκοσμίως. Και χωρίς να δανείζεται.

2 πράγματα:

1. In theory, οι ιδιωτικοί οργανισμοί που παρέχουν προγράμματα σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης υπό κανονικές συνθήκες ελέγχονται και ρυθμίζονται από το κράτος ώστε να μην ρισκάρουν τα λεφτά των εργαζομένων. In theory φυσικά. Στην Ελλάδα βέβαια, αυτό απέτυχε γιατί και σε αυτή τη περίπτωση, το σκέλος της πολιτικής μεριάς (Υπ. Ανάπτυξης) δεν έκανε καλά τη δουλειά του. Δείτε την περίπτωση της Ασπίς Πρόνοια όπου οι πελάτες έχουν κάνει μήνυση και στο δημόσιο γιατί το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν επόπτευσε σωστά την εταιρία.

2. Το πρόβλημα με την πρόβλεψη για 40 χρόνια μπροστά αφορά και τα 2 είδη ασφάλισης (κεφαλαιοποιητικό - αναδιανεμητικό) είτε είναι ιδιωτικό είτε δημόσιο διότι πολύ απλά δεν μπορείς να κάνεις πλέον πρόβλεψη, όπως πριν από 20-30 χρόνια. Επιπλέον, ολόκληρη η Ευρώπη είναι γερασμένη. Η Ελλάδα ακόμα περισσότερο - κάπου είδα ότι με το ρυθμό υπογεννητικότητας που έχουμε, το 2030 το 30% των Ελλήνων θα είναι μεγαλύτερο από 65 χρονών. Πολύ δύσκολη εξίσωση για οποιοδήποτε από τα 2 συστήματα.

[michalis]

Σύμφωνοι με τη ρύθμιση των ιδιωτικών φορέων, αλλά αυτό που έχουμε δει (και σίγουρα όχι μόνο στην Ελλάδα κι εκεί εντοπίζω το πρόβλημα, γιατί δεν είναι τα πάντα μόνο θέμα κακής διαχείρισης, είναι και θέμα αρχών) είναι συνήθως ο ρόλος του κράτους στην ελεύθερη αγορά, σε περιπτώσεις εταιριών "too big/too important to fail" είναι να μπαίνει σαν διασώστης και με λεφτά του φορολογούμενου να βγάζει λάδι τις διοικήσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις εξελίσσεται τόσο πολύ η τεχνική που τα λεφτά μπαίνουν στην ψύχρα σαν δωράκι σε αποτυχημένους managers, αντί να μπουν σαν τιμή πακέτου εξαγοράς, όπως θα γινόταν σε συναλλαγή μεταξύ δύο επιχειρήσεων. Μέχρι εκεί που βολεύει (κερδοφορία), καπιταλιστές, μετά στα δύσκολα (bailouts) σοσιαλιστές και στο καπάκι πάλι καπιταλιστές γιατί "ο ρόλος του κράτους δεν είναι να διοικεί επιχειρήσεις" (κάτι το οποίο, υπό άλλες συνθήκες, πιστεύω κι εγώ).
Όταν προκύπτει η ανάγκη να "ρυθμίζεται" κάτι επειδή επέχει πολύ μεγάλη κοινωνική σημασία προσωπικά δε βρίσκω το λόγο να μην είναι εξ'αρχής κάποια κρατική αρχή. Απ'τη στιγμή που ρυθμίζεται και έχει ως back-up την κρατική διάσωση, ο όρος "ελεύθερη αγορά" δεν υφίσταται. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν είναι και τόσο αξιόπιστη η ανάληψη του συνταξιοδοτικού συστήματος μίας κοινωνίας από τράπεζες που είναι ιδιωτικές και κλείνουν ό,τι ώρα θέλουν, αντίθετα με το κράτος που δε μπορεί παρά να έχει συνέχεια. Θα μου πεις, ούτε κι απ'το κράτος είναι αξιόπιστη όπως έδειξε η ελληνική περίπτωση, αλλά αντίθετα με τις τράπεζες που απέτυχαν παντού και ανεξαρτήτως τοπικών πολιτικών, γνωρίζουμε ότι η δική μας περίπτωση όντως είναι εξαίρεση και θέμα κακής διαχείρισης.

Σχετικά με τα δύο συστήματα, αυτό που εξ'ορισμού λύνει η αναδιανομή είναι τα θέματα τιμών και πληθωρισμού γιατί οι συντάξεις χρηματοδοτούνται απευθείας από την οικονομική δραστηριότητα εκείνης της δεδομένης στιγμής. Και οι λύσεις των επενδύσεων στα αποθεματικά των ταμείων μπορούν να αντιμετωπίσουν, σε κάποιο βαθμό, τη γήρανση του πλυθησμού περίπου με τον ίδιο τρόπο που θα δημιουργούσε πλεόνασμα και η ιδιωτική επένδυση κάποιου εργαζόμενου. Απλά ένα ταμείο έχει τη δυνατότητα να επενδύει πολύ περισσότερα χρήματα, με πολύ καλύτερες αποδόσεις, προς όφελος όλου του σώματος των ασφαλισμένων κι έχοντας το κατάλληλο expertise για να το κάνει.

Το ελληνικό, δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα έχει αποτύχει όχι γιατί είναι δημόσιο, αλλά γιατί είναι ελληνικό. Και προσωπικά το όλο θέμα με τις εισφορές το θεωρώ ψιλο-απάτη. Δηλαδή αν καταργήσουμε τις εργοδοτικές εισφορές και τελικά πληρώνει ο εργαζόμενος κάποια ασφαλιστική τι θ'αλλάξει; Οι Αρχές Οικονομίας λένε ότι, αφού θα αυξηθεί η κατανάλωση (ασφαλιστικών προιόντων), θα αυξηθεί το ΑΕΠ, άρα θα έχουμε πληθωρισμό, άρα θα πρέπει (την επόμενη χρονιά) οι εργαζόμενοι να πάρουν τις σχετικές αυξήσεις για να αντισταθμίσουν την απώλεια. Εγώ θεωρώ ότι όχι μόνο δεν θα πάρουν αυτές τις αυξήσεις (καθότι δεν έχουμε πληθωριστική αναπροσαρμογή στην Ελλάδα) αλλά ούτε και θα δουν ποτέ τις αυξήσεις που ο αρθρογράφος επιχειρηματολογεί ότι θα πάρουν αν καταργηθούν οι εισφορές. Τη διαφορά εννοείται ότι θα την τσεπώσει ο εργοδότης, στην κατεύθυνση της βουλγαροποίησης των αποδοχών στη χώρα, για την...ανταγωνιστικότητα. Μην κοροιδευόμαστε και μεταξύ μας...

[tsilochr]

Για το "too big/too important to fail", αυτό απαιτεί μια μεγάλη μεταρρύθμιση που πρέπει να επιδιώξουμε προκειμένου να σταματήσουν τέτοια φαινόμενα.
Για το αν πρέπει να είναι είναι κρατική η ασφάλιση: δεν έχω πρόβλημα με την προϋπόθεση ότι ο πολιτικός προϊστάμενος δεν διαχειρίζεται το φορέα με πελατειακό τρόπο ή δεν κάνει χρήση των πόρων του φορέα για πολιτικό όφελος.

διόρθωση: έφυγε ένα μην που έκανε διαστρέβλωνε τελείως το νόημα του post

[rose]

Ενας αριθμός που δειχνει το πρόβλημα,

Και για να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα να απορροφήσουν 1.500.000 ανέργους πρέπει να διατεθούν κεφάλαια πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ευρώ.

http://www.capital.gr/jArticles.asp?jid=14

[michalis]

Τώρα σοβαρά αυτό που λες το θεωρείς αξιόπιστο; Μπορώ να σου ζητήσω να σπάσεις αυτό το ποσό (αν αληθεύει) στις συνιστώσες που το αποτελούν για να δούμε αν είναι όντως εκεί το πρόβλημα; Γιατί απ΄την αρχή της κρίσης προσωπικά αυτό που ακούω απ'τους εμπόρους είναι ότι τα μαγαζιά τους δεν τα κλείσανε οι...δήθεν υψηλοί μισθοί αλλά η πτώση της κατανάλωσης, που βασικά είναι ακριβώς το αντίθετο. Έχω την αίσθηση ότι οι "επενδύσεις" που κάνουν τόσο μεγάλο θέμα το ύψος των ήδη εξευτελισμένων μισθών και εισφορών στη χώρα είναι επενδύσεις που βασικά γυρεύουν να ανοίξουν sweatshops στην Ελλάδα τώρα που τα μεταφορικά από την Κίνα και το Μπαγκλαντές ακρίβυναν.

[rose]

Καταλαβες τι λεει το κειμενο? 1τρις σε επενδυσεις για να απορροφήσει η αγορά 1.5εκατ ανεργους. Το ποσο αυτό αν ρωτάς δεν μπορω να το σπασω, μου φαινεται τεραστιο να πω την αληθεια. Μια αφελής προσέγγιση μπορει να γινει μετρώντας θεσεις εργασίας που προσφέρουν εταιριες με βαση την κεφαλαιοποιηση τους. Η apple αν και ακραιο παραδειγμα με ~κεφ. 500δις προσφέρει 600-700 χιλ θεσεις εργασιας. Αν μετρησουμε τοκους, ρισκο, εταιρειες που κλεινουν ή θα κλεισουν λογο υφεσης, αναχρηματοδότησης κλτ τοτε καταλαβαινεις οτι το 1τρις δεν ειναι και τοσο εξωτικο.