Venus AUEB Forum

Πώς δύο 30άρηδες προγραμματιστές έγιναν δισεκατομμυριούχοι με πελάτες τη Facebook, τη ΒΜW και τη Citi

Ο Scott Farquhar και ο Mike Cannon-Brookes είναι τα δύο νέα μέλη του κλαμπ των δισεκατομμυριούχων της Αυστραλίας. Η εταιρεία λογισμικού, που διευθύνουν, μόλις ολοκλήρωσε ένα γύρο χρηματοδότησης, που ανεβάζει την αξία της στα 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια.

O Farquhar και ο Cannon-Brookes, αμφότεροι 34 ετών, ίδρυσαν την Atlassian πριν από δώδεκα χρόνια. Κανείς από τους δύο δεν πούλησε τις μετοχές του κατά τον τελευταίο γύρο χρηματοδότησης και με δεδομένο ότι έκαστος κατέχει το ένα τρίτο της εταιρείας, το μερίδιο του αντιστοιχεί σε 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η T. Rowe Price και η Dragoneer Investment Capital επένδυσαν 150 εκατομμύρια δολάρια στην Atlassian, καταλαμβάνοντας το 4,6%.

Τώρα γιατί έχει ανέβει τόσο η αξία της εταιρείας; Σύμφωνα με το Forbes, έχει υιοθετήσει ένα μοναδικό επιχειρηματικό μοντέλο, το οποίο την έχει οδηγήσει σε ταχεία ανάπτυξη και σε έναν ευέλικτο ισολογισμό, που πολλές τεχνολογικές εταιρείες θα ήθελαν να διέθεταν.

Η Atlassian εξειδικεύεται στην ανάπτυξη online εργαλεία λογισμικού για επιχειρήσεις, όπως το JIRA, ένα εμπορικό πρόγραμμα που συνήθως χρησιμοποιείται ως σύστημα παρακολούθησης σφαλμάτων κώδικα και ως σύστημα διαχείρισης έργων. Τις υπηρεσίες του χρησιμοποιούν περισσότερες από 35.000 εταιρείες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων κολοσσών, όπως οι BMW, American Airlines, Cisco, Facebook και Citigroup. Ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της εταιρείας κυμαίνεται στο 40% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Αμφότεροι οι ιδρυτές της Atlassian ήταν προγραμματιστές και γνωρίστηκαν ενώ σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ, στις αρχές του 2000. Το 2002 αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους εταιρεία και σιγά σιγά έφθασαν στη JIRA, την οποία χρηματοδότησαν χρεώνοντας μία πιστωτική κάρτα με 10.000 δολάρια!

Σε αντίθεση με την Oracle, τη Workday ή τη Box, η Atlassian επέλεξε να ελαχιστοποιήσει τα κόστη με το να μην επενδύσει σε προσωπικό για τις πωλήσεις ή το μάρκετινγκ και αντ' αυτού να επικεντρωθεί στην έρευνα και την ανάπτυξη. Προτίμησε πολύ απλά να πουλήσει τα προϊόντα της σε ανταγωνιστικές τιμές στο διαδίκτυο.

“Πιστέψαμε ότι εάν μπορούσαμε να πουλήσουμε κάτι σε λογική τιμή μέσω Ιντερνετ θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε μία αγορά. Και αυτό πράξαμε”, λέει ο Farquhar.

Οπως σε πολλές start-ups, οι πρώτες πωλήσεις προήλθαν από τους φίλους, τους φίλους των φίλων και τους γνωστούς. Η εταιρεία ήταν έτοιμη για το επόμενο βήμα όταν απέκτησε πελάτη την American Airlines.

Τα τελευταία 12 χρόνια, καταγράφει ταχύτατη ανάπτυξη με ετήσια έσοδα της τάξης των 200 εκατομμυρίων δολαρίων. Η εταιρεία έχει τα κεντρικά γραφεία της στο Σίδνεϊ και το Σαν Φρανσίσκο, ενώ διατηρεί εγκαταστάσεις και στο Αμστερνταμ, τη Γιοκοχάμα και τη Μανίλα.

Σκοπεύει να αυξήσει το εργατικό δυναμικό των 800 υπαλλήλων της κατά 30% έως τον Ιούνιο, ενώ θα ανοίξει νέα γραφεία στο Οστιν του Τέξας.

rose wrote:Παντως η φάση με τα startups βρομάει, δεκάδες εκατ. σε project χωρίς ουσία. Οταν το homejoy.com (για οσους δεν το γνωρίζουν ειναι μία ιστοσελίδα που φέρνει σε επαφή καθαρίστριες με πελάτες) χρηματοδοτείται με 38εκατ. τοτε ο ενθουσιασμός εχει πιάσει κορυφή. Εννοείται οτι είμαι υπερ των startups και γουστάρω τρελά νέους επιχειρηματίες αλλα οι υπερβολές δεν βοηθούν κανέναν(εκτος απο αυτούς που έκαναν ή θα κανουν - για ποσο ακομα? - τα πολλά λεφτά).