Υπνεργατική Έρευνα [Sleep-Worker's Enquiry]

Αναδημοσιεύσεις άρθρων και κειμένων που βρήκατε κάπου αλλού και θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας .
Post Reply
StormRider
Gbyte level
Gbyte level
Posts: 1040
Joined: Mon Dec 18, 2006 5:34 pm
Gender:

Υπνεργατική Έρευνα [Sleep-Worker's Enquiry]

Post by StormRider » Mon Jul 27, 2015 11:44 am

Ίσως ενδιαφέρει κάποιες/ους.
Σε συνέχεια του κειμένου 5+1 θέσεις για τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του τεύχους νο.6 της Σφήκας, αποφασίσαμε να μεταφράσουμε την καταγεγραμμένη εμπειρία ενός πληροφοριακού εργάτη-προγραμματιστή, δημοσιευμένη στο 2ο τεύχος του περιοδικού Endnotes [1]. Ο συγγραφέας Rob Lucas περιγράφει με πιστό —και για τα δικά μας βιώματα— τρόπο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που (όπως και στα υπόλοιπα) ενυπάρχουν στο επάγγελμά του, τα αδιέξοδα και την κανονικοποίηση που τον κρατάνε δεμένο σε μια εξουθενωτική διαδικασία σκέψης ακόμα και στον ύπνο του, τελικά τη μετατροπή του «σε σκλάβο του αντικειμένου του».

Το κείμενο έχει μια αξία για την κατανόηση της εργασιακής συνθήκης στον κλάδο των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών και γενικότερα των τομέων του τριτογενούς με υψηλή εξειδίκευση, πιεστικούς ρυθμούς και ωράρια και συνεχή εκπαίδευση, καθώς, αφενός λείπουν τουλάχιστον στον ελλαδικό χώρο οι κριτικές περιγραφές τέτοιων εμπειριών, αφετέρου οι τομείς αυτοί επεκτείνονται, η αυτοματοποίηση και το just-in-time προχωράνε και πολλοί/ες νέοι/ες βγαίνουν από τις βαθμίδες εκπαίδευσης με προοπτικές απασχόλησης εκεί. Από ό,τι ως τώρα γνωρίζουμε, τα πράγματα είναι αρκετά σύνθετα: από τη μία, μέσα στην κρίση οι πληροφορικοί/προγραμματιστές αντιμετωπίζουν κάπως χαμηλότερο πρόβλημα ανεργίας σε σχέση με άλλους τομείς, γεγονός που τείνει να αποκρυσταλλώνεται σε πολλούς/ές ως «αίσθημα κοινωνικής χρησιμότητας», ταύτιση κι ενδιαφέρον για το επάγγελμα, εξατομίκευση, ιεραρχία ή δημιουργία κοινότητας με στοιχεία «εργατικής αριστοκρατίας», πρόσδεση με το μεμονωμένο κεφάλαιο κλπ. Από την άλλη, οι περικοπές στους μισθούς, τα συνεχή άλματα στις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες, ο έντονος προσωπικός ανταγωνισμός που ευνοείται από την εξατομικευμένη σύμβαση/σχέση με το αφεντικό —αλλά και τη βελτίωση καθενός/μίας στον ελεύθερο του/της χρόνο— καθώς και η πιεστική, με αυστηρά deadlines νοητική εργασία δημιουργούν συχνά υπερκοπώσεις, στρες, απώλεια προσωπικού χρόνου κι ευχαρίστησης, burnouts, παραιτήσεις (εκφράσεις γνωστές για την απόδοση της κατάστασης είναι π.χ. «κάθε μέρα το μυαλό πουρές», «έχω καεί», «έπαθα overflow»…).

Η ανάλυση ωστόσο του κειμένου είναι πολύ απαισιόδοξη ως προς τις προοπτικές συλλογικών αρνήσεων και αγώνα στο χώρο εργασίας. Από την οπτική ενός γενικευμένου ή κλαδικού αγώνα, μπορούμε, με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν, να πούμε ότι η θέση έχει βάση: ο τομέας είναι πολυδιασπασμένος, η σχέση προσωπικού background/βιογραφικού και καριέρας κυριαρχεί, τα μικρά γραφεία, οι εργολαβίες, η εξωτερική συνεργασία/μπλοκάκι και η πολυεπίπεδη μισθολογική κλίμακα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Ούτε όμως συμβαίνει αυτό μόνο στο συγκεκριμένο τομέα, ούτε η ματαιότητα βοήθησε ποτέ κανέναν. Αυτό που παρατηρούμε στην Ελλάδα, είναι ότι στις μικρές εταιρείες, όπου η δουλειά μοιάζει αρκετά με του αυτή του τεχνίτη (αφού υπάρχει έντονο το προσωπικό στοιχείο και η δυσκολία συντήρησης του έργου από τρίτο πρόσωπο), υπάρχει εμφανής δυσκολία συλλογικοποίησης ή δυνατότητας σαμποτάζ, από την άλλη ο ανταγωνισμός παίρνει τη μορφή προσωπικής μισθολογικής διεκδίκησης και σχετικού ελέγχου του εργασιακού χρόνου/διάρκειας του project (ειδικά στην περίπτωση που η διοίκηση/εργοδότης δε γνωρίζουν το αντικείμενο). Στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, όπου οι συνθήκες γίνονται ολοένα και πιο άγριες και διευρύνεται η κατάσταση του «αναλώσιμου», υπάρχουν μεμονωμένα παραδείγματα συνδικαλιστικής διεκδίκησης (π.χ. σωματεία Intracom, Nokia Siemens, άλλα πιο μικρά γραφεία), με συχνότερα επίδικα απολύσεις ή μεγάλες περικοπές μισθών.

Είναι γεγονός ότι ο υπερτεχνολογικός καπιταλισμός αιχμής έχει δημιουργήσει στους εργαζόμενούς του κάποια διαφορετικά της σωματικής κούρασης των σκληρών επαγγελμάτων συμπτώματα και μια βίαιη «επιχειρηματική υποκειμενοποίηση», ακόμα και όταν συνοδεύεται από έναν για την εποχή «καλό» μισθό. Δε γνωρίζουμε αν η όλο και μεγαλύτερη υπαγωγή της ζωής (εδώ και του ύπνου) στο Κεφάλαιο και την εκμετάλλευση που σέρνει μαζί του θα δημιουργήσει την αναγκαιότητα δημιουργίας νέων κοινωνικών σχέσεων ή αν θα γινόμαστε όλο και πιο καπιταλιστικοί, χάνοντας τη δυνατότητα πρακτικής δραστηριότητας προς κάτι πέραν του υπάρχοντος —αυτό θα το δείξει η ιστορία. Προς το παρόν, αφήνουμε την περιγραφή στο συγγραφέα και τα κωδικοποιημένα του όνειρα.

— ρενέ, root


***

Σήμερα το πρωί, όντας στην κατάσταση εκείνη μεταξύ ύπνου και συνειδητότητας στην οποία έχεις συναίσθηση του περιεχομένου των ονείρων σου λίγο πριν ξυπνήσεις, συνειδητοποίησα ότι ονειρευόμουν ξανά σε κώδικα. Αυτό συμβαίνει πάνω-κάτω τις τελευταίες εβδομάδες —στην πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές που συνειδητοποιώ το περιεχόμενο των διαδρομών της ασυνείδητης σκέψης μου, αυτό συνδέεται με έναν αφηρημένο τρόπο με τη δουλειά μου. Θυμάμαι να ακούω τον ήχο του τηλεφωνικού κέντρου, ενώ βρίσκομαι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου όταν αυτή ήταν η δουλειά μου, ή επίσης ιστορίες φίλων που, όταν έκαναν μια επιπλέον βάρδια στο σουπερμάρκετ πριν πάνε για ύπνο, ξυπνούσαν από τα επαναλαμβανόμενα μπιπ της ταμειακής μηχανής που αντηχούσαν στη νύχτα. Αλλά το να ονειρεύεσαι για τη δουλειά σου είναι ένα πράγμα· το να ονειρεύεσαι όμως μέσα στη λογική της δουλειάς σου είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Φυσικά είναι θλιβερό το γεγονός αν το υποσυνείδητο κάποιου δε βρίσκει κάτι καλύτερο να κάνει από το να επιστρέφει σε μια εγκόσμια δουλειά και να συνεχίζει να εργάζεται, ή αν οι αισθήσεις του επηρεάζονται από την εμπειρία μιας παρατεταμένης εργατοημέρας. Αλλά, στην περίπτωση των ονείρων που βλέπω, ολόκληρη η λογική του μυαλού μου μετασχηματίζεται: γίνεται αυτή της δουλειάς μου. Είναι σαν τα καθημερινά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα σκέψης και ιδιαίτερα η λογική που ακολουθώ όταν ασχολούμαι με τη δουλειά μου να παγιώνονται· να αποτελούν πια την προκαθορισμένη λογική με την οποία σκέφτομαι. Αυτό είναι κάτι το απογοητευτικό.
Συνέχεια στη μετάφραση
Image
Post Reply

Return to “Αναδημοσιεύσεις”