Oι γυναίκες στην αντίσταση
Posted: Tue Oct 28, 2008 11:21 am
Έκανα ένα μικρό google search και είπα να παραθέσω ένα μικρό (επετειακό) αφιέρωμα με αφορμή το όνομα της Ηρώς Κωνσταντοπούλου που το θυμάμαι από μια (παραδόξος επιτυχημένη και καθόλου κίτς) σχολική εορτή...
Οι γυναίκες στο Χαϊδάρι
Στην απομόνωση όμως δεν έφερναν μόνο άνδρες. Φέρνανε και γυναίκες που οι πιο πολλές ήταν σύζυγοι ή κόρες Ισραηλιτών. Τις έβαζαν σε ιδιαίτερο διαμέρισμα. Η πρώτη Ελληνίδα που την έκλεισαν στο θάλαμο «11» του «15» ήταν η Ηλέκτρα. Επειδή ο αριθμός τους διαρκώς μεγάλωνε ης μετέφεραν το Γενάρη του 1944 στο Μπλοκ «11» και αργότερα στο «Μπλοκ 6».
Ένα περιστατικό που χαρακτηρίζει την πραγματική Ελληνίδα είναι το παρακάτω.
Κάποια μέρα, μέσα στην αποθήκη με τα ρούχα, μπήκε ο «σεφ» της εσωτερικής φρουράς ακολουθούμενος από ένα κορίτσι 20 ετών περίπου. Χωρίς να πει λέξη άρχισε να ψάχνει τα γυναικεία φορέματα. Πήρε ένα μεταξωτό και το έδωσε στην κοπέλα, που στεκόταν αμίλητη. Εκείνη ξαφνιάστηκε και χωρίς να χάσει καιρό του το πέταξε εξαγριωμένη στα μούτρα κι έφυγε. Το κτήνος αγρίεψε για την προσβολή και βρίζοντας κυνήγησε το κορίτσι, το έπιασε στο διάδρομο κι ένα χαστούκι αντήχησε παντού μαζί με μια ψιλή φωνούλα διαμαρτυρίας. «Είμαι Ελληνίδα και τέτοια δεν περνούν σε μένα». Το γερμανικό λυσσασμένο θηρίο έπιασε την κοπέλα από τα μαλλιά, τη χτυπούσε στην απομόνωση στο «15». Από τότε κανείς δεν την ξαναείδε (από άρθρο του δημοσιογράφου Ν. Ραμαντάνη).
Αυτή η φρικαλέα συμπεριφορά των Γερμανών απέναντι στις γυναίκες δεν σταμάτησε εκεί. Η περίπτωση της Αριάδνης Καλούδη, μιας ψηλής, όμορφης κοπέλας γύρω στα 24. δείχνει όλο το σαδισμό αυτών των ανθρωποειδών. Αφού πρώτα τη βασάνισαν απάνθρωπα στη Μέρλιν. βάζοντας την να καθήσει πάνω σε ένα ηλεκτρικό μάτι που προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα στο αριστερό και δεξιό γλουτό, και αφού πάνω στο κορμάκι της άφησαν τα ίχνη της θηριωδίας τους, την έστειλαν στο Χαϊδάρι. Ο γιατρός Φλούντζης -γιατρός του στρατοπέδου- την υπέβαλε σε συστηματική θεραπεία και άρχισε να συνέρχεται.
Ανάμεσα στις γυναίκες και η 17χρονη Ηρώ Κωνσταντοπούλου, κόρη αστυνομικού που την πρόδωσε ο ίδιος ο πατέρας της πιστεύοντας ότι έτσι θα την αποσπούσε από τις αντιστασιακές οργανώσεις που ήταν γραμμένη. Είχε γεννηθεί από Σπαρτιάτες γονείς στις 16 Ιουλίου 1927 και ζούσε στην Αθήνα. ’Ηταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και, όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, τους μαστίγωνε στη γλώσσα τους. Τη συνέλαβαν για δεύτερη φορά στις 31 Ιούλη 1944.Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που τις έκαναν απέδωσαν. Στις 5 του Σεπτέμβρη του 1944 μαζί με άλλους πατριώτες οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Ηλέκτρα Αποστόλου
26 Ιουλίου 1944.Στους δρόμους της Αθήνας βρίσκεται πεταμένο το πτώμα μιας γυναίκας, φρικτά παραμορφωμένο. Είναι το σώμα της ηρωίδας Ηλέκτρας Αποστόλου,
μιας από τις πιο φωτεινές μορφές του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης. Αφού τη συνέλαβαν οι Γερμανοί, τη βασάνισαν φρικτά μέρας ολόκληρες. Μην μπορώντας
να κλονίσουν την αδάμαστη θέλησή της τη μαστιγώνουν με συρματένιο βούρδουλα, καίνε το κορμί της με πυρωμένα σίδερα, τη βάζουν να περπατήσει πάνω σε
αναμμένα κάρβουνα και τέλος την κρεμούν από τις μασχάλες και τη βασανίζουν ως την τελευταία πνοή.
Η Ηλέκτρα αντιμετωπίζει αλύγιστη τα μαρτύρια, χωρίς να βγάλει λέξη από το στόμα της. Στις ερωτήσεις των δημίων, που προσπαθούν να την κάνουν να μαρτυρήσει μυστικά του Αγώνα, απαντά περήφανα και λακωνικά.
-Πώς σε λένε;
-Ελληνίδα.
-Πού μένεις;
-Στην Ελλάδα.
-Τι δουλειά κάνεις;
-Υπηρετώ τον Ελληνικό λαό.
Σχετικά: Ο Δήμος είχε την δική του αμνησία, Ηλέκτρα Αποστόλου 1 2 3, Αγώνες για την ιστορική μνήμη στην Κυψέλη
Οι γυναίκες στο Χαϊδάρι
Στην απομόνωση όμως δεν έφερναν μόνο άνδρες. Φέρνανε και γυναίκες που οι πιο πολλές ήταν σύζυγοι ή κόρες Ισραηλιτών. Τις έβαζαν σε ιδιαίτερο διαμέρισμα. Η πρώτη Ελληνίδα που την έκλεισαν στο θάλαμο «11» του «15» ήταν η Ηλέκτρα. Επειδή ο αριθμός τους διαρκώς μεγάλωνε ης μετέφεραν το Γενάρη του 1944 στο Μπλοκ «11» και αργότερα στο «Μπλοκ 6».
Ένα περιστατικό που χαρακτηρίζει την πραγματική Ελληνίδα είναι το παρακάτω.
Κάποια μέρα, μέσα στην αποθήκη με τα ρούχα, μπήκε ο «σεφ» της εσωτερικής φρουράς ακολουθούμενος από ένα κορίτσι 20 ετών περίπου. Χωρίς να πει λέξη άρχισε να ψάχνει τα γυναικεία φορέματα. Πήρε ένα μεταξωτό και το έδωσε στην κοπέλα, που στεκόταν αμίλητη. Εκείνη ξαφνιάστηκε και χωρίς να χάσει καιρό του το πέταξε εξαγριωμένη στα μούτρα κι έφυγε. Το κτήνος αγρίεψε για την προσβολή και βρίζοντας κυνήγησε το κορίτσι, το έπιασε στο διάδρομο κι ένα χαστούκι αντήχησε παντού μαζί με μια ψιλή φωνούλα διαμαρτυρίας. «Είμαι Ελληνίδα και τέτοια δεν περνούν σε μένα». Το γερμανικό λυσσασμένο θηρίο έπιασε την κοπέλα από τα μαλλιά, τη χτυπούσε στην απομόνωση στο «15». Από τότε κανείς δεν την ξαναείδε (από άρθρο του δημοσιογράφου Ν. Ραμαντάνη).
Αυτή η φρικαλέα συμπεριφορά των Γερμανών απέναντι στις γυναίκες δεν σταμάτησε εκεί. Η περίπτωση της Αριάδνης Καλούδη, μιας ψηλής, όμορφης κοπέλας γύρω στα 24. δείχνει όλο το σαδισμό αυτών των ανθρωποειδών. Αφού πρώτα τη βασάνισαν απάνθρωπα στη Μέρλιν. βάζοντας την να καθήσει πάνω σε ένα ηλεκτρικό μάτι που προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα στο αριστερό και δεξιό γλουτό, και αφού πάνω στο κορμάκι της άφησαν τα ίχνη της θηριωδίας τους, την έστειλαν στο Χαϊδάρι. Ο γιατρός Φλούντζης -γιατρός του στρατοπέδου- την υπέβαλε σε συστηματική θεραπεία και άρχισε να συνέρχεται.
Ανάμεσα στις γυναίκες και η 17χρονη Ηρώ Κωνσταντοπούλου, κόρη αστυνομικού που την πρόδωσε ο ίδιος ο πατέρας της πιστεύοντας ότι έτσι θα την αποσπούσε από τις αντιστασιακές οργανώσεις που ήταν γραμμένη. Είχε γεννηθεί από Σπαρτιάτες γονείς στις 16 Ιουλίου 1927 και ζούσε στην Αθήνα. ’Ηταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και, όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, τους μαστίγωνε στη γλώσσα τους. Τη συνέλαβαν για δεύτερη φορά στις 31 Ιούλη 1944.Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που τις έκαναν απέδωσαν. Στις 5 του Σεπτέμβρη του 1944 μαζί με άλλους πατριώτες οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Ηλέκτρα Αποστόλου
26 Ιουλίου 1944.Στους δρόμους της Αθήνας βρίσκεται πεταμένο το πτώμα μιας γυναίκας, φρικτά παραμορφωμένο. Είναι το σώμα της ηρωίδας Ηλέκτρας Αποστόλου,
μιας από τις πιο φωτεινές μορφές του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης. Αφού τη συνέλαβαν οι Γερμανοί, τη βασάνισαν φρικτά μέρας ολόκληρες. Μην μπορώντας
να κλονίσουν την αδάμαστη θέλησή της τη μαστιγώνουν με συρματένιο βούρδουλα, καίνε το κορμί της με πυρωμένα σίδερα, τη βάζουν να περπατήσει πάνω σε
αναμμένα κάρβουνα και τέλος την κρεμούν από τις μασχάλες και τη βασανίζουν ως την τελευταία πνοή.
Η Ηλέκτρα αντιμετωπίζει αλύγιστη τα μαρτύρια, χωρίς να βγάλει λέξη από το στόμα της. Στις ερωτήσεις των δημίων, που προσπαθούν να την κάνουν να μαρτυρήσει μυστικά του Αγώνα, απαντά περήφανα και λακωνικά.
-Πώς σε λένε;
-Ελληνίδα.
-Πού μένεις;
-Στην Ελλάδα.
-Τι δουλειά κάνεις;
-Υπηρετώ τον Ελληνικό λαό.
Σχετικά: Ο Δήμος είχε την δική του αμνησία, Ηλέκτρα Αποστόλου 1 2 3, Αγώνες για την ιστορική μνήμη στην Κυψέλη
