Venus AUEB Forum

Τα παιδιά του Α’ Αντιπροέδρου της Βουλής, Γρηγόρη Νιώτη, ήταν ανάμεσα στα 22 άτομα που συνελήφθησαν χθες στο χώρο του "Ρεσάλτο".

Πρόκειται για τον γιο του και την κόρη του του κ. Νιώτη.

Η zougla.gr επικοινώνησε με τον κ. Νιώτη, ο οποίος υποστήριξε ότι: «Έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και στα παιδιά μου».

Εισβολή πριν λίγη ώρα σε αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Κερατσίνι.

Σύμφωνα με πληροφορίες, άνδρες των ΜΑΤ έσπασαν τα τζάμια και μπήκαν στον αυτοδιαχειριζόμενο στέκι το οποίο φέρει την ονομασία «Ρεσάλτο».

Φαίνεται μάλιστα πως έχουν προσάγει πάνω από 10 άτομα τα οποία όπως λένε οι πληροφορίες θα οδηγηθούν στη ΓΑΔΑ και όχι σε κάποιο αστυνομικό τμήμα. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες οι προσαχθέντες ξεπερνούν τους 20.

Προς το παρόν δεν υπάρχει σαφής εικόνα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η έφοδος ενώ παραμένει άγνωοστο το αν οι προσαχθέντες θα κατηγορηθούν για κάποιο αδίκημα.

Η έφοδος έγινε με την παρουσία εισαγγελέα χωρίς όμως να έχει γίνει γνωστός ο ακριβής λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση.

Ωστόσο βρέθηκαν μέσα στο στέκι αντιασφυξιογόνες μάσκες, εύφλεκτα υλικά πιθανότατα βενζίνες, βαριοπούλες και άλλα υλικά τα οποία κατασχέθηκαν.

Πιο συγκεκριμένα κατασχέθηκαν 200 άδεια μπουκάλια, 2 σφυριά, 3 βαριοπούλες, 2 μπιτόνια με εύφλεκτο υλικό, 3 κράνη, 7 κοντάρια και 13 αντιασφυξιογόνες μάσκες αλλά και μία χειροβομβίδα κρότου λάμψης.

Επίσης, κατασχέθηκε 1 ηλεκτρονικός υπολογιστής τον οποίον μάλιστα οι προσαχθέντες προσπάθησαν να τον καταστρέψουν χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Εικάζεται πάντως ότι οι έφοδοι σε στέκια αντιεξουσιαστών θα συνεχιστούν καθώς είναι μέρος του γενικότερου σχεδίου της αστυνομίας.

tZoLe wrote:Μην μπερδευόμαστε, οι λάσπες που κάποιοι θέλησαν να ρίξουν στο όνομα ενός δολοφονημένου παιδιού δεν σχετίζονται με αυτό.

Ο καθένας μπορεί να είναι επαναστάτης από όπου και αν προέρχεται. Υπερεπαναστάτης όμως στα 20 σου με τις πλάτες του μπαμπά και βολεμένος στα 30, όμως είναι γελοίο. Βασικά, δεν μιλάμε για επαναστάτες, αλλά κοινούς εγκληματίες που παρασιτούν στην κοινωνία μας.

Ganther wrote:Oχι φιλε, δεν μπορεις να "μαχεσαι" κατα του συστηματος και της σαπιλας, και μετα στην 1η στραβη να το χρησιμοπειεις το ιδιο ακριβως συστημα για να τη βγαλεις ζαχαρη. Aυτο φανταζομαι θελει να πει ο τζολε.
Ετσι απλα ειναι τα πραγματα. Τι ακριβως δεν καταλαβαινεις?

Και για να σου δωσω απτο παραδειγμα, στο στρατο γνωρισα μπαχαλακο-αναρχικο πες τον οπως θελεις, οποτε ηταν εξω εσπαγε και εκαιγε (υπερβολη, αλλα με δοση αληθειας) και ηταν το μεγαλυτερο βυσμα που γνωρισα. Αυτο φιλε, ειναι απλα υποκρισια. Και αυτο θελει -πιστευω- να θιξει ο Τζολε. δεν μπορεις απο τη μια να μου εισαι κατα του συστηματος και απο την αλλη οπου βρεις ευκαιρια να το χρησιμοποιεις για να βολευεσαι συντηρωντας το!

chriskin wrote:

Ganther wrote:Oχι φιλε, δεν μπορεις να "μαχεσαι" κατα του συστηματος και της σαπιλας, και μετα στην 1η στραβη να το χρησιμοπειεις το ιδιο ακριβως συστημα για να τη βγαλεις ζαχαρη. Aυτο φανταζομαι θελει να πει ο τζολε.
Ετσι απλα ειναι τα πραγματα. Τι ακριβως δεν καταλαβαινεις?

Και για να σου δωσω απτο παραδειγμα, στο στρατο γνωρισα μπαχαλακο-αναρχικο πες τον οπως θελεις, οποτε ηταν εξω εσπαγε και εκαιγε (υπερβολη, αλλα με δοση αληθειας) και ηταν το μεγαλυτερο βυσμα που γνωρισα. Αυτο φιλε, ειναι απλα υποκρισια. Και αυτο θελει -πιστευω- να θιξει ο Τζολε. δεν μπορεις απο τη μια να μου εισαι κατα του συστηματος και απο την αλλη οπου βρεις ευκαιρια να το χρησιμοποιεις για να βολευεσαι συντηρωντας το!

ναι ρε παιδια, δεν μπορεις
αλλα που το ξερουμε οτι ειναι ετσι τα παιδια;
δεν μπορω να κρινω αρνητικα ανθρωπο που δεν ξερω - δεν ξερουμε αμα τα παιδια πιστευουν η οχι , και ειναι σιγουρα παρα λογο να κρινουμε αμα τα πιστευουν μονο απο τους γονεις τους.

αντιθετα, ειναι καλο να ειναι πολιτικα ενεργα τα παιδια των κυβερνωντων, ειναι ο μονος τροπος να σταματησει αυτο το ηλιθιο παιχνιδι οικογενειων που γινεται στην ελληνικη πολιτικη.

Έλενα Ακρίτα wrote:
ΔΕΣΜΟΙ, ΔΕΣΜΑ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΣ...

Μη χαλάς την καρδιά σου , καρδιά μου...
Αυτή η Τετάρτη -η Μαύρη Τετάρτη- Τετάρτη ήταν και πέρασε. Μια βλαμένη Τετάρτη. Μίζερη, ανέραστη κι εκδικητική. Μια Τετάρτη που σε άγχωσε, που σε τρέλανε, που η καρδιά έφθασε στο στόμα και οι σφυγμοί σου χτύπησαν διακόσια. Μια συμπλεγματική Τετάρτη που έγινε σταρ, στα καλά καθούμενα, μόνο και μόνο γιατί κρατούσε στο τσεπάκι της τη ζώη σου. Το μέλλον σου. Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ σου. Τις βάσεις και τις βαθμολογίες σου. Τα όνειρα σου. Που σε πείσανε ότι είναι δικά σου. Και σε δέσανε. Και σε δεσμεύσανε. Μη μένεις δέσμιος της δέσμης σου, καρδιά μου ... .

Δεν φταις εσύ. Δεν φταις εσύ που το εκπαιδευτικό σύστημα αλλάζει Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο, κάθε καινούριος υπουργός, μόλις μπει στο ρετιρέ τις Παιδείας, τον πιάνει μανία να αλλάξει τη διακόσμηση. Πάρτε από 'κεί τον καναπέ, φέρτε πίσω την εταζέρα, ξεκρεμάστε τον πίνακα, αλλάξτε το πορτατίφ, τις λάμπες, τα λαμπατέρ, αλλάξτε τους τα φώτα γενικώς.

Δεν φταις εσύ που η μάνα σου κι ο πατέρας σου επενδύσανε τη μάνα τους και τον πατέρα τους πάνω σου. Που εδώ ο κόσμος καίγεται κι εκείνοι φαντασιώνονται μια μπρονζέ κορνίζα με το δίπλωμά σου πάνω από την κασέλα.

Πώς το πάθανε αυτό; Πότε το πάθανε αυτό και δεν το πήρανε χαμπάρι; Μια χαρά γενιά του Πολυτεχνείου υπήρξαν οι άνθρωποι. Με τα πανό τους, με τα πλακάτ τους, με τον Μαρκούζε τους, με τον Ρομέρ και τον Γκοντάρ τους, με τις προγαμιαίες τους. Είδες καρδιά μου, τι παθαίνει ο άνθρωπος μόλις πατάει τα σαράντα; Παθαίνει μια εξέλιξη. Μεταλλάσσεται ως Πόκεμον. Ό,τι κορόιδευε, τώρα το λούζεται. Ό,τι πολέμησε, τώρα το ασπάζεται. Δηλώνει αστός, φέρεται σαν μικροαστός και ψηφίζει Αριστερά. Άβυσσος η ψυχή του τεχνοκράτη. Μόλις μπει το Home Cinema από την πόρτα, βγαίνει ο Μαρξ από το παράθυρο.

Κι έτσι, για τα προσχήματα, έτσι για ένα άλλοθι στο προχόλ της μέσης ηλικίας κάποιες μνήμες ανασύρονται ενίοτε. Κάποιες σπάνιες συναντήσεις με τους <<παλιούς>>. Τους <<συναγωνιστές>> μην πω καμιά βαριά κουβέντα σαββατιάτικα: << Τι ωραία που ήταν όλα τότε, θυμάσαι βρε; Μας κυνηγούσαν οι μπάτσοι στη Στουρνάρη, τρέχαμε στις διαδηλώσεις... Τι νόστιμα, τι γραφικά σαν ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη ένα πράγμα. Θυμάσε βρε; Αλήθεια το 'χεις κρατήσει ακόμα εκείνο το χακί αμπέχωνο; Αλήθεια, το 'χεις ακόμα εκείνο το κατακόκκινο όραμα; Μπράβο βρε...>>. Κατάλαβες καρδιά μου;

Αυτός ήταν ο μπαμπάς σου κάποτε. Αυτή ήταν η μαμά σου. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι ολόφωτα, σαν αστραπές στο σκότος και στο έρεβος Μακριά μαλλιά, βλέμμα - αγκαλιά, σώμα χωρίς κυτταρίτιδα. Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που τώρα, με ρόμπα και τσόκαρο, σβήνουν το ένα τσιγάρο πίσω απ' το άλλο. Και Τετάρτη πρωί, ακριβώς στις δέκα, κάθονται κολλημένοι στην οθόνη, να δουν αν μπήκες εσύ στο Πανεπιστήμιο.

Πώς να μπεις στο Πανεπιστήμιο, καρδιά μου; Πώς; Ποιος σώφρων άνθρωπος μπορεί να πιάσει βαθμολογία 19,7; Να σου το δώσω και ολογράφως να το εντυπωθείς: Δεκαεννέα κόμμα επτά. Που σημαίνει ότι με 19,6 είσαι για φτύσιμο. Νούλα. Αποτυχημένος. Με 19,6 θα πουλάς εμφιαλωμένα νερά στα φανάρια. Έτσι και αλλιώς, ως επιστήμων, δεν θα δεις προκοπή, καρδιά μου.

Δικηγόρο έχω. Παθολόγο έχω. Καρδιολόγο έχω. Ενδοκρινολόγο, οδοντίατρο, γυναικολόγο, χειρουργό, ορθοπεδικό έχω. (Ψυχίατρο δεν έχω, αλλά που θα πάει...) Τους έχω όλους αυτούς σε όλες τις συσκευασίες. Και σε καθηγητή και σε υφηγητή και σε κάτι πιο λάιτ, άμα μου 'ρχεται βαρύ στο στομάχι όλο αυτό το κρεμασμένο χαρτομάνι στο γραφείο του, όλη αυτή η διπλωματία, το ξένο Πανεπιστήμιο, το ντοκτορά και η διάκριση

Υδραυλικό δεν έχω, καρδιά μου. Στον ηλεκτρολόγο κάνω τάματα να 'ρθει να δει το ρελέ ασφαλείας που τα 'χει φτύσει. Καυστηρατζή δεν βρίσκω. Αυτοί λείπουν από τη ζωή μου. Αυτοί που έρχονται, αν έρθουν, κάθονται ένα τέταρτο, παίρνουν μια εικοσάρα και δεν σου δίνουν και απόδειξη. Και κάθε μισό λεπτό, βαράει το κινητό τους. Ουρές περιμένουν. Ουρές ατέλειωτες μέσα στην κατάνυξη. Τεχνικός μπήκε στο σπίτι μου ή ο Τίμιος Σταυρός;

Όχι, καρδιά μου, δεν σου λέω <<γίνε υδραυλικός>>, επειδή δεν βρίσκω εγώ υδραυλικό. Δεν είναι τόσο ιδιοτελή τα κίνητρά μου. Σου λέω, απλώς, γράψ' την αυτή τη Μαύρη Τετάρτη. Γράψ' την κανονικά. Μπορεί να μη με πιστεύεις τώρα, αλλά κάποτε θα τη θυμάσαι και θα ρίχνεις το γέλιο της αρκούδας. Μπορεί να μην το ξέρεις τώρα, τώρα που τα μάτια σου ναι υγρά ακόμα, αλλά η ζωή πάντα βρίσκει τρόπους να σου κλείνει το μάτι. Δεν είναι η Κηφισίας ο μόνος δρόμος για να φθάσεις Σύνταγμα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι. Κι αν δεν είσαι ακόμα σίγουρος ότι καλά και σώνει θέλεις να φθάσεις Σύνταγμα, ότι καλά και σώνει αυτός είναι ο προορισμός σου, δεν πειράζει. Δεν έγινε και τίποτα. Η διαδρομή μετράει, καρδιά μου...

Και όταν δεις το μέρος που θέλεις, μόνος σου θα το καταλάβεις. Θα παρκάρεις και θα βγεις. Θα κοιτάξεις γύρο σου. Θα έχεις φθάσει. Επιτέλους, ύστερα από χρόνια στα θρανία, ύστερα από δέσμες και δεσμά, βάσεις και Βασούλες, ύστερα από απύθμενες ηλιθιότητες, εσύ θα έχεις φθάσει. Εκεί που θέλεις. Εκεί που Εσύ θέλεις. Τελικά. Αρχικά. Καλή αρχή, καρδιά μου. Καλή ζωή.

The Heart Collector wrote:Για άλλη μια φορά εδώ κάποιοι τα ξέρουν όλα. Ξέρουν και κρίνουν άτομα που δεν ξέρουν και δεν γνώρισαν ποτέ, παρασυρόμενοι από τις "κιτρινίλες" του http://www.zougla.gr.


2ον Τα ευρήματα και αυτά που ακούσαμε όλοι περι "κατασκευαστηρίου μολότωφ" είναι:
α. Τα 200 άδεια μπουκάλια μπύρας, όπου όπως κάθε στέκι που αράζει ο κόσμος και περνάει την ώρα του πίνει και μπίρες εκεί, και κρατούν τα μπουκάλια για να τα επιστρέφουν μαζικά.(έχω πόσους φίλους που έχουν 40-50 μπουκάλια μπύρας σπίτι τους. Λέτε να έχουν πρόβλημα?)
β. Το "εύφλεκτο υγρό" που βρέθηκε είναι κηροζίνη ή πετρέλαιο. Το κτίριο δε διαθέτει κεντρική θέρμανση εξού και το υγρό. Μακάρι να μπορούσαμε να βάζουμε στις σόμπες νερό, να μην πληρώνουμε και τόσα λεφτά.

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

[quote="Δημοσιογράφος του star για την πορεία σήμερα είπε"]Υπάρχουν κομμάτια σπασμένο μάρμαρο στους δρόμους και πρέπει να πούμε ότι αυτό είναι εξαιρετικά επικινδυνο γιατι μπορεί οι διαδηλωτές να γλιστρήσουν[/quote] Ναι.