Σκηνές από το μέλλον του ιδιότυπου «εμφυλίου» μεταξύ εργαζομένων
Posted: Wed May 19, 2010 6:22 pm
Να ένα ενδιαφέρον θέμα για συζήτηση... Αντίστοιχα περιστατικά έχουν συμβεί και σε μεγαλύτερη κλίμακα στο παρελθόν και όπως εύστοχα παρατηρεί ο συντάκτης μάλλον θα ξανασυμβούν στο μέλλον. Το να δουλεύει κάποιος "μαύρα" είναι φυσικά απαράδεκτο. Το να μένουν όλοι άνεργοι, επίσης. Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνουν οι εργαζόμενοι, ο εργοδότης και η επιθεώρηση εργασίας;Κ wrote:Oι συνδικαλιστικές πιέσεις έφεραν λουκέτο και ανεργία
Του Θαναση Tσιγγανα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Τα πεζοδρόμια στη συμβολή των οδών Παύλου Μελά και Στρ. Καλλάρη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν χθες το μεσημέρι έρημα.
Στις μεγάλες τζαμαρίες του ρεστοράν Banquet (Συμπόσιο) ξεχωρίζουν τα δύο πανό που ανήρτησαν οι εργαζόμενοί του.
Δεξιά, «Αυτοί που υποστηρίζουν τους εργαζόμενους κατάφεραν οι εργαζόμενοι να μείνουν χωρίς δουλειά» κι αριστερά της εισόδου, «Οι 21 εργαζόμενοι του Banquet καταδικάζουμε τις παράνομες κινήσεις του Σωματείου που μας οδήγησαν να μείνουμε χωρίς δουλειά».
Την ίδια ώρα, στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, οι εκπρόσωποι του Σωματείου Επισιτιστικών και Τουριστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης - Πιερίας - Χαλκιδικής κατήγγειλαν για μία ακόμη φορά τους ιδιοκτήτες του ίδιου ρεστοράν που απασχολούσε συνολικά 29 εργαζομένους για εργοδοτική αυθαιρεσία και «αιφνιδιαστικό» κλείσιμο της επιχείρησης.
Σκηνές από το μέλλον
Το καφέ - ρεστοράν έβαλε λουκέτο το περασμένο Σάββατο, αλλά το κλείσιμό του, όπως λένε πολλοί, φέρνει στην επιφάνεια σκηνές από το μέλλον της ελληνικής οικονομικής κρίσης.
Η περίπτωση έφτασε ώς τη Βουλή με επερώτηση βουλευτή της Ν. Δ. και την τοποθέτηση στελέχους του ΣΥΝ και απασχόλησε επί τρεις εβδομάδες Εργατικό Κέντρο, Αστυνομία, εκατοντάδες περιοίκους και φορείς, συνδικαλιστές, αρκετά μπλογκ και ιστοσελίδες ενημέρωσης. Είναι μια άγρια σύγκρουση μάλλον πρωτόγνωρη για τα ελληνικά (εργασιακά και εργοδοτικά) δεδομένα, παρ’ όλο που η αφορμή είναι κοινή στην αγορά εργασίας.
Τι έχει συμβεί; Λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα, οι ιδιοκτήτες του ρεστοράν απέλυσαν έναν 26χρονο που εργαζόταν ως βοηθός σερβιτόρου από τον περασμένο Οκτώβριο. Ο νεαρός εργαζόμενος υποστήριξε ότι η απομάκρυνσή του ήρθε όταν διαμαρτυρήθηκε για τη μη καταβολή του δώρου και καθυστερήσεις στη μισθοδοσία και κατήγγειλε την επιχείρηση στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ.
Οι ιδιοκτήτες του Banquet αναγνωρίζουν πως ήταν σφάλμα τους το ότι δεν έκαναν κανονική πρόσληψη και ασφάλιση στον εργαζόμενο και υποστηρίζουν ότι του έδωσαν δουλειά γιατί είδαν ότι είχε ανάγκη χρημάτων.
Ακολούθησε παρέμβαση του Σωματείου, που τάχθηκε στο πλευρό του βοηθού σερβιτόρου και η πρώτη κινητοποίηση με εκατοντάδες διαδηλωτές στις 23 του περασμένου μήνα έφτασε στο εστιατόριο απαιτώντας την επαναπρόσληψή του.
Υπό την πίεση των διαδηλωτών και την ένταση που δημιουργήθηκε, καθώς το ρεστοράν ήταν γεμάτο από πελάτες, ο ιδιοκτήτης υπέγραψε την επαναπρόσληψη του 26χρονου, αλλά απολύθηκε μετά δυο-τρεις μέρες «επειδή δεν ανταποκρίθηκε στο πρόγραμμα λειτουργίας του μαγαζιού», σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες.
Η εξέλιξη αυτή έφερε όμως μια καθημερινή παρουσία 30 - 50 ατόμων –συμπαραστάτες του απολυμένου– έξω από το εστιατόριο να διαδηλώνουν με πανό και ντουντούκα τις ώρες που αυτό λειτουργούσε, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις σε περιοίκους, περαστικούς, πελάτες του εστιατορίου, αλλά και εργαζομένους του, που ζήτησαν την παρέμβαση του ΕΚΘ.
Διχασμός και διαδηλώσεις
Οι εργαζόμενοι διχάστηκαν. Εφτά απ’ αυτούς κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας παραβιάσεις της εργοδοσίας, που αφορούν υπερωρίες και νυχτερινά, αλλά συνέχισαν να εργάζονται στο πόστο τους, ενώ οι υπόλοιποι 21 αντέδρασαν τόσο στην παρέμβαση των συνδικαλιστών όσο και με την καθημερινή πρακτική της παρενόχλησης των διαδηλωτών, ζητώντας «δικαίωμα στην εργασία».
«Μας φώναζαν ρουφιάνους και προσκυνημένους επειδή εργαζόμασταν», ανέφερε χαρακτηριστικά σερβιτόρα του ρεστοράν.
Η «πολιορκία» από τα μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης Σωματείων κι Εργαζομένων συνεχίστηκε επί τρεις εβδομάδες, με αποτέλεσμα το αρνητικό κλίμα να αποδεκατίσει την πελατεία του εστιατορίου.
Η κατάληξη ήταν το λουκέτο και η έξοδος στην ανεργία όλων τελικά των εργαζομένων, «καθώς δεν μπορούσαμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια των πελατών, του προσωπικού, των γύρω επαγγελματιών, των γειτόνων», όπως υποστηρίζει ένας εκ των ιδιοκτητών και κάνει λόγο για ωμό εκβιασμό. «Ξεκινήσαμε», πρόσθεσε, «πριν από δύο χρόνια, επενδύσαμε 800.000 ευρώ. Σε δύο χρόνια υπολογίζαμε ότι θα κάναμε απόσβεση, αλλά δεν γινόταν να συνεχίσουμε υπό τις παρούσες συνθήκες… Πώς ν’ αντιδράσεις; Ηταν ο παραλογισμός σ’ όλο του το μεγαλείο.»
«Ηταν μια εκβιαστική κίνηση από πλευράς του εργοδότη, που ενώ εγγράφως υποσχέθηκε να εφαρμόσει την εργατική νομοθεσία, αθέτησε τις δεσμεύσεις του κι έκλεισε το κατάστημα», είπε ο 26χρονος βοηθός σερβιτόρου στη συνέντευξη που παραχώρησε χθες το Σωματείο σε αίθουσα του ΕΚΘ.
Ανάμεσα στις δύο θέσεις και οι δηλώσεις δύο εκ των 21 εργαζομένων –τώρα ανέργων– που ανήρτησαν προχθές τα δικά τους πανό διαμαρτυρίας κατά συνδικαλιστών. «Δέκα χρόνια στην Ελλάδα, τα δύο τελευταία αισθανόμουν ασφάλεια», ανέφερε η αλλοδαπή λαντζέρισσα του καταστήματος. «... κι εμείς μείναμε τώρα χωρίς δουλειά, με τις υποχρεώσεις να τρέχουν για τα παιδιά και τα δάνεια», λέει από την πλευρά της η εργαζόμενη Ντίνα Βογιατζόγλου.
) θα τον καταδικάσουμε στη θανατική ποινή.
). Δηλαδή είναι πιο κακό να κλέβεις έναν περιπτερά απ' ότι έναν μισθωτό ή (τώρα θα ξεχυθούν 
) μία τράπεζα; Ή πρέπει να τιμωρηθεί διαφορετικά αυτός που έκλεψε το παπάκι από έναν πιτσιρικά και αυτός που το έκλεψε από έναν εισοδηματία ("α, αυτός είχε λεφτά άρα δεν πειράζει που του το έκλεψες - καλά του έκανες κιόλας!"); Όχι φυσικά: Η κλοπή είναι και παραμένει κλοπή.