Απαντήσεις του υπ. Παιδείας για τη μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ

[enum21]

Δεν πρόκειται να επιβληθούν δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια και δεν απειλείται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας τους, ξεκαθαρίζει το υπουργείο Παιδείας σχετικά με τις προτάσεις για τη μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων.

Σε κείμενο που δημοσιοποίησε χθες με τη μορφή 32 απαντήσεων σε ισάριθμα ερωτήματα σχετικά με την επιχειρούμενη αλλαγή, το υπουργείο Παιδείας, «για την αποφυγή λανθασμένων εντυπώσεων, οιοποίες μπορεί να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά σε ό,τι αφορά στην ουσία του διαλόγου», όπως αναφέρεται, αναλύει και εξειδικεύει τις προτάσεις του. Ειδικά οι προτάσεις για τον τρόπο λειτουργίας των Συμβουλίων Διοίκησης που έχουν ξεσηκώσει αντιπαράθεση με τους πανεπιστημιακούς, αναλύονται με σαφήνεια.

Σύμφωνα με ορισμένες από τις απαντήσεις, στο εξής τα ιδρύματα θα κάνουν «παρακολούθηση της εξέλιξης των σπουδών των φοιτητών» ώστε να σταματήσει το φαινόμενο των «αιωνίων», ενώ ηπολιτεία θα εξακολουθήσει να περιλαμβάνει στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτωντους μισθούς του προσωπικού τους.

Ωστόσο, ένα ποσοστό της δημόσιας χρηματοδότησης (το οποίο στο εξωτερικό ποικίλλει από 5 έως 30%) θα κατανέμεται στο εξής στη βάση στόχων που θα πρέπει να εκπληρώνουν τα πανεπιστήμια.

Ακόμα, καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα και καθίσταται μη μόνιμη η βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, όμωςοι Λέκτορες που υπηρετούν σήμερα θα ενταχθούν σε μια μεταβατική περίοδο, κατά την οποία θα τους δοθεί η δυνατότητα να κριθούν.

Γιατί χρειάζεται αλλαγή του Νόμου για τα Πανεπιστήμια;

Για δύο λόγους: Πρώτον, το διεθνές περιβάλλον: Η Ανώτατη Εκπαίδευση διεθνώς βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Υπάρχουν πολλά κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία ζητούν απάντηση. Μεταξύ αυτών π.χ. το είδος, ο τρόπος και η μορφή της γνώσης που προσφέρουν τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ), ο ρόλος τους στη διεθνοποιημένη οικονομία, η ανάγκη για διεθνοποίηση και των σπουδών, αλλά και του ρόλου των Ιδρυμάτων.

Σε πολλές χώρες τις Ευρώπης (22 από τις 27, στην Γαλλία, Πορτογαλία, Αυστρία, Σουηδία, Γαλλία κ.λπ.) έγιναν και γίνονται μεταρρυθμίσεις ώστε να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα. Είναι, επομένως, ανάγκη και στην Ελλάδα να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά και να διαμορφώσουμε το περιβάλλον εκείνο που θα επιτρέψει στα ελληνικά ΑΕΙ να βρουν τη θέση τους στο νέο παγκόσμιο χάρτη της Εκπαίδευσης και να παράσχουν βέβαια στη νεολαία μας σπουδές με αξία.
Δεύτερον, για λόγους που αφορούν ειδικά τα ελληνικά πανεπιστήμια: Ο νόμος 1268/82 έχει επιτελέσει τον ρόλο του («άνοιξε» τα πανεπιστήμια στην κοινωνία, κ.λπ.).

Το θεσμικό πλαίσιο καταγράφεται με όλες τις αλλαγές σε πάνω από 500 σελίδες και επί μέρους διορθωτικές κινήσεις δεν βοηθούν το κάθε ΑΕΙ να προχωρήσει και να εκπληρώσει τον ρόλο του. Επιπλέον, υπάρχουν στα ελληνικά ΑΕΙ νέες δυνάμεις αριστείας που ασφυκτιούν στην κατάσταση όπως έχει παγιωθεί/διαμορφωθεί.Με τη μεταρρύθμιση θέλουμε να απελευθερώσουμε/να στηρίξουμε τις δυνάμεις αυτές, να δώσουμε ώθηση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, φοιτητικό και ερευνητικό.

Να ανοίξει το πανεπιστήμιο στην κοινωνία και τον διεθνή χώρο. Τέλος, έχουν ήδη περάσει σχεδόν 30 χρόνια από την προηγούμενη θεσμική αλλαγή ευρείας κλίμακας (Ν.1268/82) που καθόρισε την πορεία του ελληνικού πανεπιστημίου προς το 21ο αιώνα. Στο νέο αιώνα απαιτείται νέο θεσμικό πλαίσιο που θα προσαρμόζει τα ΑΕΙ στη νέα πραγματικότητα

Γιατί τώρα;

Η Ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση, μετά μία μακρά περίοδο άναρχης ανάπτυξης με ευθύνη και των πολιτικών ηγεσιών, έχει φτάσει στο σημείο να απαιτείται ένας επαναπροσδιορισμός του ρόλου της. Το ότι η ανάγκη αυτή συμπίπτει με την ανάγκη για ευρύτερες αλλαγές στην Ελληνική κοινωνία και το Ελληνικό κράτος αποτελεί ίσως μια χρήσιμη και οπωσδήποτε όχι τυχαία σύμπτωση.

- Το γεγονός ότι φτάσαμε χωρίς καμιά στρατηγική και μόνο για λόγους ικανοποίησης αιτημάτων, να έχουμε εικοσιτέσσερα Πανεπιστήμια και δεκαέξι ΤΕΙ, ενώ σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές κάθε ΑΕΙ πρέπει να αντιστοιχεί σε ένα εκατομμύριο κατοίκους,

- το γεγονός ότι έχουμε πεντακόσια πανεπιστημιακά Τμήματα και Τμήματα ΤΕΙ, πολλά από τα οποία είτε «επαναλαμβάνονται» χωρίς λόγο, είτε έχουν άκρως εξειδικευμένα αντικείμενα,

- το γεγονός ότι έχουν θεσμοθετηθεί χωρίς καμμία διαδικασία αξιολόγησης εξακόσια περίπου μεταπτυχιακά προγράμματα και έχουν υποβληθεί για έγκριση άλλα εκατό περίπου,

- το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό νέων που εισάγονται στην Ανώτατη Εκπαίδευση με ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά συμπλήρωσης σπουδών και από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη, αποτελούν ενδείξεις ότι η μέχρι τώρα πορεία και στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση ήταν σε λάθος κατεύθυνση.

Η γενικότερη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα επιβάλλει και μια εκ βάθρων αλλαγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, που θα επιτρέψει όχι μόνο να διορθωθούν οι αδυναμίες, μερικές από τις οποίες προαναφέρθηκαν, αλλά και να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε τα ελληνικά ΑΕΙ να συμβάλουν στην ανόρθωση της χώρας και να γίνουν ανταγωνιστικά στο διεθνές περιβάλλον.

Σε τι διαφέρουν οι αλλαγές που προτείνονται τώρα σε σχέση με τις αλλαγές που έχουν επιχειρηθεί μέχρι σήμερα;

Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες αλλαγών επικεντρώνονταν στην επίλυση προβλημάτων που η ίδια η προηγούμενη νομοθεσία αλλά και η συνεπακόλουθη λειτουργία των Ιδρυμάτων προκαλούσε (π.χ. σύνθεση εκλεκτορικών σωμάτων για εκλογές Καθηγητών, σύνθεση εκλεκτορικών σωμάτων για εκλογές Πρυτάνεων και Προέδρων, αριθμός εκλεκτόρων για τις εκλογές Καθηγητών, αριθμός δημοσιεύσεων και γενικότερα ποσοτικά κριτήρια για εκλογές διδασκόντων στις διάφορες βαθμίδες κ.λπ.), χωρίς να προσαρμόζει την εσωτερική λειτουργία των Ιδρυμάτων στη νέα διεθνή πραγματικότητα.

Η προσέγγιση αυτή όχι μόνο δεν έλυνε ουσιαστικά προβλήματα, αλλά αντίθετα αποτελούσε πηγή αντιπαράθεσης μεταξύ των διαφόρων ομάδων εσωτερικά στο ΑΕΙ και εξελισσόταν ανάλογα με τις προσβάσεις που είχαν οι ομάδες αυτές στη νομοθετική εξουσία.

Σήμερα, επιχειρούμε κάτι διαφορετικό. Προσπαθούμε να αλλάξουμε συνολικά τη δομή του ΑΕΙ με τρόπο ώστε η Πολιτεία να θέτει μεν τους γενικούς στόχους και κατευθύνσεις των ιδρυμάτων αλλά τα ίδια τα ΑΕΙ να αναλαμβάνουν την ευθύνη για όλα τα θέματα της ακαδημαϊκής λειτουργίας. Θέλουμε ένα νόμο πλαίσιο λιτό και σαφή. Μιλάμε, δηλαδή, για ουσιαστική ακαδημαϊκή αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, με ταυτόχρονη ουσιαστική εποπτεία του κράτους η οποία θα περιορίζεται να αξιολογεί πώς οι στρατηγικοί στόχοι της χώρας εξυπηρετούνται από τα Πανεπιστήμια, με έλεγχο των ακαδημαϊκών διαδικασιών στην είσοδο (input) και την έξοδο (output) και όχι στις ενδιάμεσες λεπτομέρειές τους.


Ποια είναι η σημαντικότερη αλλαγή που προτείνεται όσον αφορά στη διοίκηση των Ιδρυμάτων;

Η σημαντικότερη αλλαγή είναι η υιοθέτηση του Συμβουλίου του ΑΕΙ. Το Συμβούλιο αποτελεί μια μορφή διοίκησης που έχει υιοθετηθεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (π.χ. Δανία, Σουηδία, Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδία, Γαλλία, Πορτογαλία κτλ.). Παρόμοιες μορφές διοίκησης υφίστανται και στα Πανεπιστήμια της Αμερικής, της Ασίας και της Αυστραλίας. Το Συμβούλιο περιλαμβάνει μεταξύ των μελών του καταξιωμένα στην κοινωνία πρόσωπα που μπορούν να συμβάλλουν στην απαραίτητη αλληλεπίδραση της κοινωνίας με το Πανεπιστήμιο.
Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται, με έναν τρόπο, η παρουσία και η συμβολή της κοινωνίας στα ΑΕΙ και γίνεται ένας πρώτος απολογισμός του ιδρύματος προς ένα σώμα που περιλαμβάνει όχι μόνο ακαδημαϊκούς αλλά και μέλη της κοινωνίας. Οι ετήσιες εκθέσεις που υποβάλλονται τυπικά από τα ΑΕΙ δεν εξασφαλίζουν σήμερα έναν ουσιαστικό απολογισμό.


Πόσα θα είναι τα μέλη του Συμβουλίου και πόσα από αυτά θα είναι μη Πανεπιστημιακοί;

Οι διεθνείς πρακτικές ποικίλλουν όσον αφορά στον αριθμό των μελών του συμβουλίου από πολυπρόσωπα (π.χ. έως και 70) έως και ολιγοπρόσωπα (π.χ. έως και 7). Ο αριθμός των μελών του Συμβουλίου στις περιπτώσεις που ήδη εφαρμόζεται η πρακτική αυτή είναι αποτέλεσμα, συνήθως, τοπικών παραδόσεων ή και της αντίληψης που υπάρχει για τον τρόπο που θα πρέπει να λειτουργεί το Συμβούλιο. Για την περίπτωση της χώρας μας, καταλληλότερη θεωρείται μια ολιγοπρόσωπη σύνθεση Συμβουλίου για να είναι αποτελεσματική και επ’ αυτού αναμένουμε τα συμπεράσματα της διαβούλευσης.

Υπάρχουν Συμβούλια, στα οποία τα εξωτερικά μέλη εκλέγονται, άλλα στα οποία μερικά τουλάχιστον εξωτερικά μέλη διορίζονται, άλλα όπου συμμετέχουν θεσμικοί φορείς των τοπικών κοινωνιών και άλλα όπου τα εξωτερικά μέλη επιλέγονται με διάφορες άλλες διαδικασίες. Στο σχέδιο διαβούλευσης θα λάβουμε ασφαλώς υπόψη μας την Ελληνική εμπειρία (καλή και κακή), τα αποτελέσματα της διαβούλευσης και βέβαια το συνταγματικό πλαίσιο της χώρας.


Ποια είναι τα επιθυμητά χαρακτηριστικά των μελών του Συμβουλίου;

Κατά τεκμήριο, τα μέλη του Συμβουλίου πρέπει να είναι άτομα με επιτυχή πορεία στην κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή, με εμπειρία στη διοίκηση οργανισμών. Επίσης, πνευματικοί άνθρωποι που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους στον πολιτισμό της χώρας ή ακόμη και διεθνώς. Προηγούμενη εμπειρία από την ακαδημαϊκή ζωή είναι πάντοτε χρήσιμη. Αυτό που κυρίως θα πρέπει να διασφαλίζεται ,κατά το μέτρο του δυνατού, είναι τα πρόσωπα αυτά να μην προσδοκούν οφέλη από την ενδεχόμενη συμμετοχή τους στα Συμβούλια των ΑΕΙ.
Είναι βέβαιο ότι η διεθνής εμπειρία έχει δείξει πως σε πολλές περιπτώσεις πρόσωπα που έχουν συμμετάσχει σε τέτοια Συμβούλια δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες που προαναφέρθηκαν. Τέτοια αρνητικά παραδείγματα πρέπει να αποτελέσουν παραδείγματα προς αποφυγή.
Οπωσδήποτε, οι απόψεις που θα διατυπωθούν κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης θα αποτελέσουν εξαιρετικά χρήσιμο υλικό στη διαμόρφωση της τελικής πρότασης του Υπουργείου.

Πρέπει να υπάρχουν ακαδημαϊκά μέλη σε αυτό το Συμβούλιο και αν ναι, αυτά θα πρέπει να προέρχονται από το ίδιο το ΑΕΙ ή ενδεχομένως και από άλλα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα;
Ναι, θα υπάρχουν ακαδημαϊκά μέλη, τα οποία θα προέρχονται από το ίδιο το ίδρυμα. Η συνολική σύνθεση συνδέεται με τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου.

Πώς θα επιλέγεται ο Πρύτανης/Πρόεδρος ΤΕΙ στη νέα δομή του Πανεπιστημίου/ΤΕΙ;
Και εδώ, οι διεθνείς πρακτικές συγκλίνουν στη διαδικασία που έχει προταθεί από το Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή, σε μία διεθνή πρόσκληση στην οποία να μπορούν να ανταποκρίνονται όσοι ενδιαφέρονται. Θα συγκροτείται μια επιτροπή που θα διερευνά τις υποψηφιότητες αλλά ταυτόχρονα θα μπορεί να προσεγγίσει πρόσωπα που θα είχαν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά για να εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Σύμφωνα με την διεθνή πρακτική προτείνεται η διοργάνωση δημόσιας ακρόασης των υποψηφίων από τη Σύγκλητο ή ομάδα που αυτή θα ορίσει.

Ποιες θα είναι οι αρμοδιότητες του Πρύτανη/Προέδρου με τον νέο νόμο και σε τι θα διαφέρουν από αυτές που είχε μέχρι σήμερα;
Στο νέο σύστημα διοίκησης, ο Πρύτανης/Πρόεδρος θα είναι ο Ακαδημαϊκός ηγέτης του Ιδρύματος. Όσον αφορά στις ακαδημαϊκές του ικανότητες, αυτές θα έχουν κριθεί κατά τη διαδικασία της επιλογής του και θα έχουν υψηλότατες προδιαγραφές (standards). Ταυτόχρονα το Συμβούλιο θα μπορεί να αξιολογεί και τις διοικητικές του ικανότητες, πράγμα που σήμερα δεν συμβαίνει.

Ο Πρύτανης/Πρόεδρος δεν πρέπει να είναι ένας διαμεσολαβητής μεταξύ διαφορετικών ομάδων στο ίδρυμα, προσπαθώντας να εξισορροπήσει αντιθέσεις μεταξύ ομάδων καθηγητών διαφορετικών τμημάτων λαμβάνοντας υπόψη την ισχύ τους, μεταξύ διοικητικών υπαλλήλων και φοιτητών. Το ΑΕΙ, δεν μπορεί να λειτουργεί όπως άλλοι κοινωνικοί ή διοικητικοί οργανισμοί, π.χ. ένας Δήμος, όπου η διατήρηση των ισορροπιών είναι καθοριστικής σημασίας. Ο Πρύτανης/Πρόεδρος πρέπει να είναι ακαδημαϊκός ηγέτης, να έχει ισχυρές αρμοδιότητες, να αξιολογείται διαρκώς και να οδηγεί το ίδρυμα, του οποίου ηγείται, σε επιτυχίες.

Τι είναι εκείνο που δημιουργεί την ελπίδα ότι διακεκριμένες προσωπικότητες που συνδυάζουν ακαδημαϊκά και διοικητικά προσόντα θα ενδιαφερθούν να διοικήσουν ως Πρυτάνεις/Πρόεδροι ένα Πανεπιστήμιο/ΤΕΙ στην Ελλάδα;

Οι επιστήμονες με ικανότητες και δυνατότητες, πάντοτε ενδιαφέρονται να δείξουν τι μπορεί να επιτύχουν. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό των επιστημόνων. Σε κάθε περίπτωση, αναμένεται ότι οι Πρυτάνεις/Πρόεδροι θα προέρχονται είτε, κυρίως, από το εσωτερικό είτε από διακεκριμένους Έλληνες της Ομογένειας. Το σημαντικό είναι ότι πρόσωπα με ικανότητες θα μπορούν να διεκδικήσουν την τιμή να διοικούν ένα Ίδρυμα, πράγμα που έως σήμερα δεν ήταν εφικτό και αυτό θα γίνεται επ’ ωφελεία των ελληνικών ΑΕΙ.

11.Τι είναι εκείνο που κάνει τους Πρυτάνεις/Προέδρους που θα εκλέγονται με τον νέο τρόπο να ασκούν αποτελεσματικότερη διοίκηση από τη σημερινή;

Η διεθνής πρακτική, η οποία υιοθετείται και στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει δείξει ότι η εκλογή των Πρυτάνεων/Προέδρων με τον τρόπο που προαναφέρθηκε, τους επιτρέπει να αναδείξουν τις ηγετικές τους ικανότητες, να διατηρούν μια σχετική ανεξαρτησία από τις μονάδες που διοικούν ώστε να τις οδηγούν σε καλύτερα αποτελέσματα, χωρίς τις δεσμεύσεις πελατειακού χαρακτήρα που εμφιλοχωρούν στο σημερινό σύστημα εκλογής. Ταυτόχρονα, οι Πρυτάνεις/Πρόεδροι θα είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτούν και να αξιολογούνται, επί τη βάσει συγκεκριμένων στοιχείων και δεικτών, από το ανώτερο επίπεδο διοίκησης, ώστε σε κάθε περίπτωση οι Πρυτάνεις/Πρόεδροι να είναι υποχρεωμένοι να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του τρόπου που ασκούν διοίκηση.

12.Ποια είναι η σημαντική διαφορά όλων των παραπάνω ρυθμίσεων σε σχέση με αυτό που ισχύει σήμερα;

Το καθοριστικό στοιχείο είναι ότι οι ακαδημαϊκές μονάδες και τα ιδρύματα θα έχουν πλέον συγκεκριμένους στόχους. Οι στόχοι αυτοί θα είναι μετρήσιμοι καιη επιτυχία τους θα παρακολουθείται διαρκώς. Πέραν τούτου, θα υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα διαδικασίας ελέγχου και ισορροπίας, που δεν θα επιτρέπουν την αυθαιρεσία ισχυρών ομάδων ή προσώπων μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά ούτε την αυθαιρεσία των οργάνων διοίκησης.

Πώς θα διαμορφωθεί η χρηματοδότηση των ΑΕΙ;

Η δημόσια χρηματοδότηση των ΑΕΙ στην Ελλάδα υπερβαίνει σημαντικά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ως ποσοστό του ΑΕΠ χωρίς να έχουμε, ωστόσο, τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Η δημόσια χρηματοδότηση των ιδρυμάτων θα εξακολουθήσει να παρέχεται με τους όρους που γίνεται σήμερα σε όλα τα ιδρύματα. Ωστόσο, ένα ποσοστό αυτής της χρηματοδότησης (το οποίο στο εξωτερικό ποικίλλει από 5 έως 30%) θα κατανέμεται στη βάση στόχων, βαθμού εκπλήρωσής τους και συγκεκριμένων ποσοτικών και ποιοτικών δεικτών και κριτηρίων. Προϋπόθεση για χρηματοδότηση, βεβαίως, θα είναι συγκεκριμένες, διαφανείς και αδιάβλητες διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης. Οι συμφωνίες που θα προκύπτουν θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συναινετικών διαβουλεύσεων μεταξύ των θεσμικών εταίρων. Αποτελεί κοινή πρακτική σε ολόκληρο τον κόσμο ότι τα ΑΕΙ αντλούν πρόσθετους πόρους από τρίτες πηγές εθνικές ή ευρωπαϊκές,δημόσιες ή ιδιωτικές. Ήδη, σε αρκετές περιπτώσεις ελληνικών ιδρυμάτων οι πρόσθετες χρηματοδοτήσεις από πηγές όπως οι παραπάνω αποτελούν το 50% του συνόλου των εσόδων τους. Η επιπλέον χρηματοδότηση των ΑΕΙ, πέρα από τη δεδομένη χρηματοδότησή τους από το Υπουργείο Παιδείας, ενισχύει το δημόσιο χαρακτήρα τους και το άνοιγμά τους στην κοινωνία και τις ανάγκες της. Με τη διασύνδεση τους με το αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο προσδοκούμε τα ΑΕΙ, που αποτελούν τον αναγκαίο εταίρο στην πρόοδο της χώρας, να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία για την ανάπτυξη και την ευημερία της ευρύτερης περιοχής που είναι χωροθετημένα και κατ’ επέκταση της χώρας.

Τι θα γίνει αν η χρηματοδότηση δεν επαρκεί για να καλύψει όλες τις ανάγκες του Ιδρύματος;

Οι ανάγκες κάθε Ιδρύματος και η χρηματοδότησή τους θα έχει προσδιοριστεί με τις προγραμματικές συμφωνίες. Το κράτος θα αναλαμβάνει την ευθύνη της χρηματοδότησης των δραστηριοτήτων που θα έχουν συμφωνηθεί. Φυσικά, το κάθε Ίδρυμα, θα έχει την ευχέρεια να αναζητεί και πόρους από άλλες πηγές για να δημιουργήσει και άλλες δραστηριότητες πέραν αυτών που έχουν συμφωνηθεί με το κράτος (πράγμα που συμβαίνει και σήμερα σε ορισμένα ΑΕΙ). Για παράδειγμα, θα μπορεί να αποδέχεται εξωτερικές χρηματοδοτήσεις (χορηγίες) για καθηγητικές θέσεις. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές θα αφορούν μόνο την ίδρυση της θέσης και οι χρηματοδότες δεν θα έχουν καμιά δικαιοδοσία στο ακαδημαϊκό μέρος της διαδικασίας ούτε φυσικά στην εκλογή του Καθηγητή που θα καταλαμβάνει τη θέση που θα έχει χρηματοδοτηθεί.

Απειλείται ο δημόσιος χαρακτήρας των ελληνικών ΑΕΙ;
Ο δημόσιος χαρακτήρας των ελληνικών ΑΕΙ είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος και δεν υπάρχει ούτε η πρόθεση ούτε η δυνατότητα αλλαγής του. Αντίθετα, ενισχύεται με το δεδομένο ότι τα Ιδρύματα θα έχουν ουσιαστική διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια υπό την ουσιαστική εποπτεία της πολιτείας, αλλά επίσης θα είναι και υποχρεωμένα να εξηγούν στην κοινωνία τον τρόπο λειτουργίας τους και τις δαπάνες των χρημάτων του ελληνικού λαού.

Υπάρχει σκέψη για επιβολή διδάκτρων στα ΑΕΙ;
Όπως προβλέπει το άρθρο 16 του Συντάγματος, η εκπαίδευση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελεί υποχρέωση του κράτους και παρέχεται δωρεάν.

Ποιος θα αποφασίζει και ποιος θα καθορίζει τα προγράμματα σπουδών και τις Σχολές σε κάθε Ίδρυμα;

Εδώ θα έχουμε μία σημαντική μεταβολή από τη μέχρι σήμερα υφιστάμενη κατάσταση όπου την τελική απόφαση έπαιρνε το Υπουργείο Παιδείας. Το Υπουργείο Παιδείας μέχρι σήμερα έπαιρνε τις αποφάσεις αυτές χωρίς να αξιολογεί τα ουσιαστικά στοιχεία των προτάσεων, κυρίως με κριτήριο την ικανότητα καθηγητών ή άλλων παραγόντων να πείσουν την Ηγεσία του Υπουργείου για την αναγκαιότητα ίδρυσης ενός νέου προγράμματος. Με τα νέα δεδομένα, η αποκλειστική ευθύνη της δημιουργίας προγραμμάτων σπουδών θα ανήκει στο ίδιο το Ίδρυμα. Για το Ίδρυμα όμως θα υφίστανται πλέον οι ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να μην οδηγείται σε ένα ατέλειωτο πολλαπλασιασμό προγραμμάτων σπουδών, χωρίς την αντίστοιχη δυνατότητα υποστήριξης με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, τις υποδομές και τα εργαστήρια .Το Συμβούλιο, με βάση τον διαθέσιμο προϋπολογισμό, θα έχει την ευθύνη να εξετάσει και να αποφασίσει (με τη γνώμη ειδικών επιτροπών και αφού λάβει υπόψη τις πιστοποιήσεις των προτεινόμενων προγραμμάτων) ποια είναι τα προγράμματα που θα τεθούν σε λειτουργία, σε ποια έκταση, για ποιο διάστημα, με πόσους φοιτητές και ποια είναι εκείνα τα οποία δεν είναι πλέον αποδοτικά.

Τι θα γίνει με τους αιώνιους φοιτητές;

Το φαινόμενο των λεγομένων αιωνίων φοιτητών είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας εισόδου και επιλογής , καθώς και του τρόπου που λειτουργούν σήμερα τα ΑΕΙ.Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η εσωτερική οργάνωση των σπουδών και η μη τήρηση ακαδημαϊκών προτύπων ποιότητας.Όταν δεν υπάρχει καμία παρακολούθηση της εξέλιξης των σπουδών των φοιτητών, παρατηρείται το φαινόμενο οι τελευταίοι να μην δίνουν την απαιτούμενη έμφαση στις σπουδές τους. Έτσι, είτε με την πάροδο των χρόνων αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις ακαδημαϊκές απαιτήσεις του προγράμματος σπουδών είτε οδηγούνται στην αδιαφορία με αποτέλεσμα να περνούν τα χρόνια χωρίς να έχουν ικανοποιήσει τις ακαδημαϊκές απαιτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό έχει οδηγήσει στο φαινόμενο να έχουν γίνει τα πανεπιστήμια εξεταστικά κέντρα με πολλαπλές εξεταστικές περιόδους και οι φοιτητές να συσσωρεύονται σε πολλά μαθήματα και σε εξετάσεις χωρίς να έχουν ουσιαστικά παρακολουθήσει τα μαθήματα αυτά.

Η νέα δομή θα επιτρέψει στα Πανεπιστήμια να λειτουργούν σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, να παρακολουθούν την πορεία των φοιτητών τους και να τους καθοδηγούν έτσι ώστε να μην αφήνουν κενά, να αξιοποιούν τις δυνατότητες που προσφέρει το πανεπιστήμιο,και να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στον απαιτούμενο χρόνο για το καλό των ιδίων και των οικογενειών τους.

Υπάρχει χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των προτεινόμενων αλλαγών;

Όπως σε κάθε νομοσχέδιο του ΥΠΔΒΜΘ, παράλληλα με την κατάθεση νομοσχεδίων κατατίθεται και πλήρης κατάλογος των απαραίτητων ενεργειών (Π.Δ., Υ.Α., κ.λπ.), καταγραφή των μεταβατικών διατάξεων, καθώς και λεπτομερές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και εφαρμογής.

Πώς αξιοποιείται η διεθνής εμπειρία από μεγάλες αλλαγές σε εκπαιδευτικά συστήματα ανώτατης εκπαίδευσης άλλων χωρών;

Το κείμενο διαβούλευσης είναι αποτέλεσμα συστηματικής μελέτης της σχετικής διεθνούς βιβλιογραφίας, ευρύτατων συνεργασιών με υπουργούς και πολιτικά και διοικητικά στελέχη χωρών της ΕΕ που έχουν πραγματοποιήσει μεγάλες αλλαγές, καθώς και με διεθνείς οργανισμούς. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Γαλλία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Δανία, Αυστρία, Φινλανδία, Κύπρος.

Γιατί προτείνεται η κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα;

Ώστε να απλοποιηθεί το εσωτερικό σύστημα. Στα περισσότερα ΑΕΙ του κόσμου, οι κύριες ακαδημαϊκές βαθμίδες είναι τρεις. Υπάρχει και μία τέταρτη η οποία κυρίως αναφέρεται σε πρόσωπα που καλύπτουν συγκεκριμένες διδακτικές ανάγκες που δεν είναι μόνιμες. Σήμερα, οι ανάγκες αυτές καλύπτονται περιστασιακά με διδάσκοντες του ΠΔ 407/80. Οι προβλέψεις στο σχέδιο διαβούλευσης σχετικά με τους λέκτορες εξασφαλίζουν καλύτερες συνθήκες εργασίας από αυτές υπό τις οποίες εργάζονται σήμερα οι διδάσκοντες του ΠΔ 407/80. Οι νέοι λέκτορες ασφαλώς θα μπορούν να εκπονούν, εφόσον το επιθυμούν, ερευνητικό έργο το οποίο δεν προβλέπεται μεν από το έργο που τους ανατίθεται, αλλά αυτό θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν μία θέση στο πανεπιστήμιο σε ενδεχόμενη προκήρυξη θέσης επίκουρου καθηγητή, η οποία θα είναι εισαγωγική βαθμίδα του ΔΕΠ στα Πανεπιστήμια.

Τι θα γίνει με τους Λέκτορες που υπηρετούν σήμερα;

Οι Λέκτορες που υπηρετούν σήμερα στα πανεπιστήμια έχουν εκλεγεί με ακαδημαϊκές διαδικασίες ως μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού. Επομένως, όλοι οι Λέκτορες που υπηρετούν σήμερα θα ενταχθούν σε μια μεταβατική περίοδο, κατά την οποία θα τους δοθεί η δυνατότητα να κριθούν, όπως θα κρίνονταν με τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Δεν θα υπάρξουν, όμως, νέες προκηρύξεις στη βαθμίδα του Λέκτορα με τη μορφή που υφίσταται σήμερα.

Γιατί η βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή γίνεται μη μόνιμη;

Η βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή είναι η εισαγωγική ακαδημαϊκή βαθμίδα. Στους Επίκουρους Καθηγητές δίδεται μία περίοδος κατά την οποία αξιολογείται η απόδοσή τους και η ικανότητά τους.

Η μονιμοποίηση στην βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή δημιουργεί συνθήκες δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης. Υπάρχει ανάγκη για την ουσιαστική αξιολόγηση στο μέλλον των Επίκουρων Καθηγητών. Θα πρέπει δηλαδή μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να αξιολογηθούν ουσιαστικά και είτε να τους δοθεί η δυνατότητα -λόγω της απόδοσής τους- να εξελιχθούν και να μονιμοποιηθούν στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή είτε να αποχωρήσουν από το πανεπιστήμιο εφόσον αποδειχθεί ότι δεν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα για να εξελιχθούν ακαδημαϊκά. Η διαδικασία αυτή δεν ωφελεί μόνο το πανεπιστήμιο, τους φοιτητές και την έρευνα. Ωφελεί και τους ίδιους τους επιστήμονες που έχουν εκλεγεί ως Επίκουροι Καθηγητές γιατί τους δίνει μια δοκιμαστική περίοδο, στην οποία έχουν την ευχέρεια είτε να δείξουν τις ικανότητές τους, να εξελιχθούν ακαδημαϊκά και να μονιμοποιηθούν είτε να αντιληφθούν ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν στο συγκεκριμένο ίδρυμα και να επιλέξουν κάτι διαφορετικό για τη συνέχεια της καριέρας τους. Τους προστατεύει μάλιστα από μία αθέμιτη σχέση εξουσίας: σήμερα πολλοί μόνιμοι επίκουροι καθηγητές βρίσκονται σε μία ιδιότυπη κατάσταση «ομηρίας», όπου, ενώ είναι μόνιμοι, είναι υποχρεωμένοι διαρκώς στους ιεραρχικά ανώτερούς τους λόγω της εξάρτησής τους για το θέμα της εξέλιξης. Είναι απαράδεκτο να υπάρχει μία τέτοια σχέση εξουσίας ες αεί: η όλη λογική του καθηγητή είναι η ανεξαρτησία του και σε αυτό αποσκοπεί η νέα ρύθμιση.

Τι θα γίνει με τους Επίκουρους Καθηγητές που υπηρετούν σήμερα στα πανεπιστήμια;

Οι Επίκουροι Καθηγητές που υπηρετούν σήμερα, εάν έχουν μονιμοποιηθεί, θα εξακολουθήσουν να διατηρούν τη μονιμότητά τους. Αν δεν έχουν μονιμοποιηθεί, θα κριθούν για την περαιτέρω πορεία τους με βάση τα νέα δεδομένα.

Είναι διασφαλισμένος από την Πολιτεία ο μισθός των μελών ΔΕΠ και ΕΠ;

Ναι, είναι. Η πολιτεία θα εξακολουθήσει να περιλαμβάνει στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτωντους μισθούς του προσωπικού. Όπως προαναφέρθηκε, η χρηματοδότηση θα γίνεται αφενός με βάση συγκεκριμένους δείκτες που αφορούν στις ανελαστικές δαπάνες του Ιδρύματος και αφετέρου με βάση τους στόχους, τους οποίους επιτυγχάνουν τα ιδρύματα. Δηλαδή η αξιολόγησή τους μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα επιπλέον χρηματοδότηση σε όλους τους τομείς.

Προτείνεται να δίνεται η επιλογή στο ΑΕΙ να αυξήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις αμοιβές εκπαιδευτικών που διακρίνονται και έχουν υψηλές επιδόσεις σε θέματα έρευνας ή άλλα θέματα που θα ορίζει το ίδιο, με βάση διαφανείς προβλέψεις του εσωτερικού του κανονισμού και ύστερα από ειδική έγκριση της διοίκησης του ιδρύματος. Θέλουμε να δοθεί η δυνατότητα της επιβράβευσης του καλύτερου χωρίς να εισαγάγουμε την αυθαιρεσία, τον κακώς εννοούμενο ανταγωνισμό και τις πελατειακές σχέσεις.

Γιατί καταργείται ο θεσμός των διδασκόντων ΠΔ 407;

Ο θεσμός του διδάσκοντος με το ΠΔ 407 θεσμοθετήθηκε για τη διεξαγωγή διδακτικού, ερευνητικού, επιστημονικού και οργανωτικού έργου από επιστήμονες ανεγνωρισμένου επιστημονικού κύρους. Ωστόσο, εξελίχθηκε σε μια διαδικασία κατακερματισμένου έργου (με λίγες ώρες διδασκαλίας σε κάθε επιλεγόμενο επιστήμονα) με μειωμένες απολαβές και καμία εργασιακή ασφάλεια ή προοπτική. Ταυτόχρονα εγκλώβισε σημαντικό τμήμα των νέων επιστημόνων σε μια επαγγελματική τροχιά με περιορισμένες δυνατότητες επιστημονικής εξέλιξης και έθεσε στο επιστημονικό περιθώριο μεγάλη μερίδα πολύτιμου επιστημονικού δυναμικού. Η προτεινόμενη ρύθμιση που προβλέπει την αντικατάσταση του διδάσκοντα Π.Δ. 407 με μία μη εξελίξιμη θέση «εντεταλμένου διδασκαλίας» (ή λέκτορα) με σύμβαση ενός έως τριών ετών δίνει πλέον τη δυνατότητα σε νέους επιστήμονες να αφιερωθούν στα καθήκοντά τους με ικανοποιητική αμοιβή και δυνατότητα λειτουργίας σε κάποιο βάθος χρόνου χωρίς άγχος.

Για τη βελτίωση των προοπτικών των νέων επιστημόνων εισάγεται, επιπλέον, ο θεσμός του μεταδιδακτορικού υποτρόφου ενώ παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα ενίσχυσης των νέων επιστημόνων με μεταδιδακτορικές υποτροφίες.

Η ταυτόχρονη υπηρέτηση σε ελληνικό ΑΕΙ και σε ΑΕΙ ξένης χώρας ισχύει και για τους διδάσκοντες σε ελληνικά ΑΕΙ;

Είναι προφανές ότι τόσο για λόγους ισονομίας όσο και για λόγους εξωστρέφειας και διεθνοποίησης των ελληνικών ΑΕΙ η προτεινόμενη ταυτόχρονη υπηρέτηση ισχύει, υπό τις ίδιες προϋποθέσεις, και για τους διδάσκοντες των ελληνικών ΑΕΙ.

Γιατί οι διαδικασίες εξέλιξης των μελών ΔΕΠ/ΕΠ να είναι «κλειστές»;

Διαπιστώθηκε ότι το σημερινό καθεστώς των «ανοικτών» διαδικασιών δεν αξιοποιήθηκε από τα ιδρύματα. Ενώ οι διαδικασίες ήταν θεωρητικά «ανοικτές», στην πράξη ήταν κλειστές. Όποιος υπηρετεί σε ένα θεσμό δικαιούται να κριθεί με βάση αμερόληπτα εκλεκτορικά σώματα και αντικειμενικές διαδικασίες ώστε να κριθεί για την προσωπική του εξέλιξη. Εφ’ όσον έχει κριθεί κατάλληλος ανταγωνιστικά και με αδιάβλητες διαδικασίες να διδάσκει σε ένα Πανεπιστήμιο, η κρίση στη συνέχεια πρέπει να αναφέρεται στο αν έχει τα προσόντα να ενταχθεί στην ανώτερη βαθμίδα. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις και σε συνδυασμό με τη μονιμότητα των μελών ΔΕΠ/ΕΠ οι «ανοικτές» διαδικασίες δημιούργησαν ποικίλες στρεβλώσεις. Το νέο σύστημα κρίσεων, που ήδη έχει θεσπιστεί με το Νόμο 3848/2010 με διευρυμένα εκλεκτορικά και με εξωτερικούς κριτές, σε πολλές περιπτώσεις βοήθησε στην κατεύθυνση της αξιοκρατίας. Ένα νέο βήμα θα πρέπει να γίνει για την οριστική αποδέσμευση των κρίσεων από σχέσεις αλληλεξάρτησης εντός των τμημάτων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συγκρότηση μικτών επιτροπών κρίσης με συμμετοχή κριτών από πανεπιστήμια της Ελλάδος (εκτός του τμήματος του κρινόμενου) και του εξωτερικού. Η σύνθεση μπορεί να διαφοροποιείται ανά βαθμίδα αλλά και ανά ίδρυμα στο πλαίσιο των εσωτερικών κανονισμών του κάθε ιδρύματος. Τα κριτήρια αξιολόγησης των μελών ΔΕΠ/ΕΠ θα πρέπει να εναρμονιστούν στη βάση των διεθνών προτύπων και να συνεκτιμάται η διδακτική ικανότητα (που περιλαμβάνει και αξιολόγηση του διδακτικού έργου από φοιτητές) με το ερευνητικό έργο των υποψηφίων. Το πώς διεξάγονται οι κρίσεις των μελών ΔΕΠ/ΕΠ θα αφορά και τη διοίκηση του ιδρύματος και θα είναι ένας από τους ουσιαστικούς δείκτες αξιολόγησης των ακαδημαϊκών μονάδων και των ιδρυμάτων.

Πως αλλάζει η εκπροσώπηση των φοιτητών στη Διοίκηση των ΑΕΙ;

Η αλλαγή του μοντέλου Διοίκησης επικεντρώνεται στο διαχωρισμό των οικονομικών/διοικητικών λειτουργιών από τις ακαδημαϊκές. Η συμμετοχή εκπροσώπων φοιτητών στο Συμβούλιο αποτελεί μια ποιοτική αναβάθμιση του ρόλου των φοιτητών καθώς συμμετέχουν σε διαρκείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων και δεν περιορίζονται σε μια εφάπαξ συμμετοχή μέσω των εκλογών με αδυναμία επιρροής στη συνέχεια.

30. Πώς θα διαμορφωθούν οι Σχολές;

Η ανασυγκρότηση των ιδρυμάτων θα πρέπει να περιλαμβάνει και ανασυγκρότηση των σχολών που ήδη υφίστανται, την ίδρυση νέων κ.λπ.

31. Θα μπορούν οι φοιτητές να επιλέγουν ό,τι μαθήματα θέλουν;

Η ευχέρεια των φοιτητών να αλλάζουν κατεύθυνση, να επιλέγουν μαθήματα από άλλα τμήματα, σχολές ή ιδρύματα δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε προγράμματα σπουδών που θα μπορούν να επιλέγουν οι φοιτητές . Οι σχολές και το ίδρυμα θα πρέπει να θέτουν τις προϋποθέσεις ώστε τα προγράμματα και τα πτυχία να ανταποκρίνονται σε πιστοποιημένα επιστημονικά αντικείμενα. Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα πρέπει να αποφασιστούν από τα ίδια τα ιδρύματα και θα μπορούν να ποικίλλουν.

32. Ποιος ο ρόλος των Περιφερειακών Συμβουλίων;

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης θα πρέπει να έχει ρόλο συντονισμού όλων των μονάδων εκπαίδευσης σε περιφερειακό επίπεδο. Ως εκ τούτου θα πρέπει να περιλαμβάνει και θεσμικούς εκπροσώπους των Ιδρυμάτων της Περιφερειακής αλλά και καταξιωμένα μέλη της κοινωνίας.

tanea.gr

[MpoMp]

Καλό ακούγεται. Αν και υπάρχουν πολλά ασαφή σημεία όπως "ειδικές επιτροπές που κρίνουν" και πακέτα μαθημάτων που θα μπορούμε να διαλέγουμε, τα οποία θα ανταποκρίνονται σε "σε πιστοποιημένα επιστημονικά αντικείμενα".

Πάντως αντίθετα με όσα διατυμπάνιζαν κάποιοι συνάδελφοι, ούτε δίδακτρα βλέπω, ούτε επιχειρήσεις να διοικούν.

[ultimate_aektzis]

Για παράδειγμα, θα μπορεί να αποδέχεται εξωτερικές χρηματοδοτήσεις (χορηγίες) για καθηγητικές θέσεις.

Ετσι ετσι...προτεκτορατο των εταιρειων θα κανουμε τα πανεπιστημια.Πειτε με καχυποπτο αλλα κατι μου λεει οτι ο κανονας θα ειναι να παιρνουμε χορηγιες απο εταιρειες για να καλυπτουμε τα εξοδα μας και οχι το αναποδο οπως θελουν να περασουν.Φυσικα τα λεφτα θα ερχονται με αντιστοιχη προπαγανδα.Εισαγωγη στον προγραμματισμο απο ατομο της M$ πχ...

Επισης μου εκανε εντυπωση το ποσο προσπαθουν να μας πεισουν οτι θα γινουμε Χαρβαρντς.Προσεξατε ποσες φορες γραψανε την λεξη διεθνη μεσα?

Η ευχέρεια των φοιτητών να αλλάζουν κατεύθυνση, να επιλέγουν μαθήματα από άλλα τμήματα, σχολές ή ιδρύματα δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε προγράμματα σπουδών που θα μπορούν να επιλέγουν οι φοιτητές . Οι σχολές και το ίδρυμα θα πρέπει να θέτουν τις προϋποθέσεις ώστε τα προγράμματα και τα πτυχία να ανταποκρίνονται σε πιστοποιημένα επιστημονικά αντικείμενα. Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα πρέπει να αποφασιστούν από τα ίδια τα ιδρύματα και θα μπορούν να ποικίλλουν.

Επισης δεν καταλαβα αυτο.Οποιος ξερει ας εξηγησει...

Τελος, αφου αποφασισαν να αρχισουν τις απομονιμοποιησεις ας το κανουν με ολους.Αν καποια βαθμιδα απο το ΔΕΠ τιμαει τα λεφτα της ειναι οι επικουροι και οι λεκτορες γιατι ειναι νεοι και συνηθως ορεξατοι χωρις καρεκλοκενταυρικες βλεψεις.Τελειως εκτος τοπου και χρονου για μενα.Αν δεν τους εκαναν σαν επιστημονες να μην τους κανανε λεκτορες...

[chriskin]

@mpomp

εγω βλεπω οτι το συμβουλιο δεν θα ειναι μονο απο ακαδημαικους και πως τα πανεπιστημια θα βρισκουν πορους και απο αλλου "αμα χρειαστει"
που μην κοροιδευομαστε, θα χρειαστει.
οπως το οτι ο πρυτανης θα ερχεται βαλτος και οχι εκλεγμενος μεσα απο τη σχολη

δεν ξερω τι απο αυτα ειναι νεο και τι ισχυει ηδη (αμα ισχυει ηδη κατι απο αυτα) αλλα δεν απεχουν και πολυ απο αυτο που λενε τα κοκκινα παιδακια στη σχολη, αντιθετα με αυτο που λες.


@ ultimate

ειναι μανια του ελληνα να γινει δυτικος, οσο πιο πολλες φορες πεις το ποσο θα μοιαζει το νεο συστημα με τη δυση, τοσο πιο πολυ θετικος θα γινει
ασχετα που στη δυση γινεται πανικος επειδη ο κοσμος ειναι απογοητευμενος με το εκπαιδευτικο συστημα

[enum21]

Επισης μου εκανε εντυπωση το ποσο προσπαθουν να μας πεισουν οτι θα γινουμε Χαρβαρντς.Προσεξατε ποσες φορες γραψανε την λεξη διεθνη μεσα?

Καλά Harvard αποκλείεται να γίνουμε από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά ίσως ακολουθήσουμε μια διεθνή πολιτική στο χώρο της παιδείας.Με λίγα λόγια να υιοθετήσουμε συμπεριφορές και καταστάσεις άλλων πανεπιστημίων άλλων χωρών τα οποία έχουν διακριθεί. Δεν είναι κακό αυτό. Έτσι θα αλλάξει (φαντάζομαι προς το καλύτερο) η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια.

[MpoMp]

@chriskin
Για διάβασε καλύτερα.

Απειλείται ο δημόσιος χαρακτήρας των ελληνικών ΑΕΙ;
Ο δημόσιος χαρακτήρας των ελληνικών ΑΕΙ είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος και δεν υπάρχει ούτε η πρόθεση ούτε η δυνατότητα αλλαγής του. Αντίθετα, ενισχύεται με το δεδομένο ότι τα Ιδρύματα θα έχουν ουσιαστική διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια υπό την ουσιαστική εποπτεία της πολιτείας, αλλά επίσης θα είναι και υποχρεωμένα να εξηγούν στην κοινωνία τον τρόπο λειτουργίας τους και τις δαπάνες των χρημάτων του ελληνικού λαού.

Για παράδειγμα, θα μπορεί να αποδέχεται εξωτερικές χρηματοδοτήσεις (χορηγίες) για καθηγητικές θέσεις. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές θα αφορούν μόνο την ίδρυση της θέσης και οι χρηματοδότες δεν θα έχουν καμιά δικαιοδοσία στο ακαδημαϊκό μέρος της διαδικασίας ούτε φυσικά στην εκλογή του Καθηγητή που θα καταλαμβάνει τη θέση που θα έχει χρηματοδοτηθεί.

Δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμα κι αν κάποιο στέλεχος επιχείρησης πάρει μέρος στη διοίκηση, θα γίνουμε χειρότερα. Με την παρούσα κατάσταση, τι καλό βλέπουμε δηλαδή? Μόνο τον πρύτανη να κάθεται σε δερμάτινες πολυθρόνες κι εμείς σε σπασμένα έδρανα και αίθουσες που καταρρέουν.

Και επιμένω, τα κόκκινα παιδάκια κράζανε για τα δίδακτρα. Πού είναι τα δίδακτρα? Βέβαια, θα μου πεις, για τα συγγράμματα δεν ξεκαθαρίστηκε ακόμα αν θα είναι δωρεάν. Αλλά και πάλι. Εγώ δε βλέπω να λέει πουθενά ότι οι επιχειρήσεις θα αναλάβουν την διοίκηση, αποκλειστικά. Πάτε κατευθείαν στην χειρότερη περίπτωση.

Για την εκλογή του πρύτανη έχω αμφιβολίες για την επιτροπή που θα επιλέγει. Από εκεί και πέρα τα βλέπουμε τα καλά και με τον πρύτανη που βγήκε μέσα από την σχολή.

[marios]

Εγώ επιμένω σε αυτό που είχα γράψει και πιο παλιά. Δεν τα θεωρώ τα καλύτερα μέτρα, αλλά αφού είμαστε σε ένα σύστημα που είναι χάλια έτσι κι αλλιώς, ας γίνει κάποια αλλαγή μπας και αρχίσει να "κινείται" το όλο πράγμα.
Και προς το χειρότερο να είναι, οι αντιδράσεις(αν δεν είναι οι γνωστές κατευθυνόμενες "αντιδρώ γιατί έτσι πρέπει") θα έχουν ως αποτέλεσμα να πάμε σε κάτι καλύτερο από το σήμερα.
Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω...

[chriskin]

@mpomp
περιμενεις πραγματικα να σου γραψει στο νομοσχεδιο "ναι θα υπαρχει διαφθορα" ;;;

η περιμενεις οτι οι διαφορες εταιρειες θα δινουν στο πανεπιστημιο απο το καλο της καρδιας τους
ελα ρε συ...

οσο για τα διδακτρα ηδη υπαρχουν στα μεταπτυχια των δημοσιων πανεπιστημιων (δημοσια δωρεαν παιδεια με ισα δικαιωματα για ολους, εκτος απο οσους δεν εχουν να πανε για μεταπτυχιακο ; δικαιο ακουγεται )
αμα δεν αλλαξει κατι στο δρομο της χωρας, συντομα θα αρχισει να ξανακουβεντιαζεται η αλλαγη στο αρθρο 16 - και αυτη τη φορα απλα θα περασει κανονικοτατα. (οχι οτι την προηγουμενη φορα απετυχε, μια χαρα εχωσαν τα κολλεγια στην ελληνικη παιδεια)
μη βλεπεις καθε αλλαγη μονο για τα επομενα 2-3 χρονια παντως.
ναι, προφανως, στα επομενα 2-3 χρονια δεν θα υπαρχουν διδακτρα - ποσο πας στοιχημα ομως οτι θα υπαρξουν μεσα στη δεκαετια; (και αμα δεν ειναι διδακτρα θα ειναι η καταργηση των δωρεαν βιβλιων)


υγ : το οτι λεει κατι η κυβερνηση δεν σημαινει οτι ισχυει κιολας. να σου θυμισω : "υπαρχουν λεφτα" --> "ουπς, δεν υπαρχουν". "δεν θα ερθουν αλλα μετρα" ---> "ουπς, ξεχαστε τα περισσοτερα επιδοματα, το μισο μισθο σας κτλ" .


@marios : αλλαγη πρεπει να γινει, αλλα οχι ο,τι να 'ναι αλλαγη, απλα για να γινει. το δευτερο μερος που λες οτι οι αντιδρασεις θα φερουν κατι καλυτερο απο σημερα δεν ξερω που το βασιζεις - ειναι κατι αναμεσα σε υπερβολικα αισιοδοξο και παραλογο. συνηθως οι αντιδρασεις ισα που καταφερνουν να μικρυνουν την καταστροφη, αντε το πολυ να τη σταματησουν.

[MpoMp]

Σίγουρα, όπως έχει αποδειχθεί, τίποτα δεν θα γίνει ακριβώς όπως το ανακοινώνουν, αλλά συμφωνώ με τον marios: Κολυμπάμε που κολυμπάμε στα σκατ*, ας δοκιμάσουμε και στην δίπλα παραλία.
Και ας μην σχολιάζουμε το κατά πόσο θα εφαρμοστεί το σχέδιο. Εγώ σχολιάζω τις προτάσεις και την δομή του. Όχι το πώς θα το διαστρεβλώσει η κυβέρνηση για να το εφαρμόσει.

Δεν μπορώ να σου πω τι θα γίνει μετά από 4-5 χρόνια και νομίζω ούτε εσύ μπορείς να το πεις με σιγουριά. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί το μέτρο και γενικότερα η κατάσταση της Ελλάδας. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε τον νταβατζή ΔΝΤ να ελέγχει την οικονομία μας όπως γουστάρει. Οι προβλέψεις είναι προβλέψεις, και πολύ συχνά διαφέρουν.

Και ποιος είπε ότι έχουμε τώρα δωρεάν παιδεία? Επειδή πληρώνουμε έμμεσα αντί για άμεσα?
Και δεν βλέπω και γιατί οι επιχειρήσεις οπωσδήποτε το μέγιστο κακό. Ειδικά όταν (επαναλαμβάνω) δεν θα διοικούν αποκλειστικά αυτές (σύμφωνα με το σχέδιο).

[marios]

@marios : αλλαγη πρεπει να γινει, αλλα οχι ο,τι να 'ναι αλλαγη, απλα για να γινει. το δευτερο μερος που λες οτι οι αντιδρασεις θα φερουν κατι καλυτερο απο σημερα δεν ξερω που το βασιζεις - ειναι κατι αναμεσα σε υπερβολικα αισιοδοξο και παραλογο. συνηθως οι αντιδρασεις ισα που καταφερνουν να μικρυνουν την καταστροφη, αντε το πολυ να τη σταματησουν.

Έχουμε καταντήσει να είμαστε το πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, ενώ θα έπρεπε να είμαστε το πιο προοδευτικό. Και το κακο είναι ότι διατυμπανίζουμε ότι θέλουμε αλλαγές. Και δεν το λέω με κομματική λογική(είτε το ΠΑΣΟΚ τις κάνει, είτε η ΝΔ, είτε το ΚΚΕ το ίδιο μου είναι), αλλά καθαρά με πολιτική.
Αντιδρούμε σε οτιδήποτε πάει να αλλάξει κάτι, χωρίς να έχουμε φτιάξει κάποιο άλλο σχέδιο ώστε να αντιπροτείνουμε αυτό, παρά γιατί μόνο φοβόμαστε ότι η αλλαγή θα είναι εκ προοιμίου προς το χειρότερο και πρέπει να την αποτρέψουμε. Αυτή είναι η ρομαντική πλευρά στην οποία (όσο σε έχω καταλάβει) ανήκεις. Η πιο κυνική(η οποία είναι και πιο ισχυρή imho) είναι ότι αντιδρούμε γιατί οι από πάνω μας, θέλουν να βάλουν εμπόδιο σε κάθε νομοσχέδιο(καλό ή κακό) και εμείς σαν άβουλα(ή ακόμα χειρότερα, καιροσκοπικά) όντα, πρέπει να τους υπακούσουμε.
(ξεκαθαρίζω ότι δεν είναι κανενός είδους επίθεση προς τα εσένα ή οποιονδήποτε άλλο προσωπικά, σε περίπτωση που δεν είναι άμεσα αντιληπτό)

Για το δεύτερο, αν οι αντιδράσεις είναι πάνω στα πραγματικά προβλήματα και με σωστό τρόπο(και όχι καταλήψεις απλά και μόνο γιατι "πρέπει" να αντιδράσουμε), τότε δεν είναι υπερβολικά αισιόδοξο να θεωρείς ότι μπορεί να φέρουν αλλαγές που θα διορθώσουν κάποια προβλήματα. Αν είναι, πάει να πει ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα μέσο για να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη και φροντίζουμε να διατηρούμε το (κακό) επίπεδο που έχουμε σήμερα.

[chriskin]

@mpomp στη θεωρια τιποτα δεν ειναι "το μεγιστο κακο" - κατι μου λεει οτι η πραξη ενδιαφερει περισσοτερο τους φοιτητες ομως.


και εχεις δικιο , προφανως και δεν ξερω πως θα εξελιχθει καθε μετρο. αλλα οταν βλεπω οτι η διπλανη παραλια εχει περισσοτερα "πρακτικα σκατ*" απο τη δικη μου, θα ψαξω να βρω μια τριτη η θα κατσω στη δικη μου, δεν εχω προθεση να προτιμησω τη δευτερη επειδη εχει λιγοτερα "θεωρητικα σκατ*"


@marios
δεν προσεξα πουθενα να βαζεις την λογικη του "αντιδρω γιατι εχω κατι καλυτερο να προτινω, η γιατι εχω ΔΕΙ (απο αλλες χωρες που ισχυει πχ) πως αυτο που προτινεται ειναι χειροτερο απο το τωρινο - η εστω συνδιαζει ιδια θετικα με πολλους κινδυνους (για να μην λετε οτι αποφασισα απο τωρα οτι θα υπαρχει διαφθορα 100%)" . (== με εβαλες σε λαθος ομαδα, χωρις να εχω ιδιαιτερο θεμα μιας και δεν με ξερεις)
φαινεται σαν να εχεις μια αποψη πως οι διαφορες αντιδρασεις ειναι μονο γιατι φοβομαστε την αλλαγη γενικοτερα - ειτε δικαιολογημενα ειτε αδικαιολογητα . δεν βλεπω γιατι ομως.

η τελευταια παραγραφος σου ειναι θεωρητικα κολπακια με τα λογια, συγχωρεσε με.
ποιες αντιδρασεις ειναι αρκετα καλες για να παρουν το οκ σου δηλαδη;


υγ : καθε ομαδα η κομμα που εναντιωνεται στις αλλαγες , ιδιαιτερα σε θεματα παιδειας , να ξερεις οτι εχει ηδη ετοιμη προταση. δεν ειναι πως φωναζουν χωρις να εχουν κατι να πουν.

[MpoMp]

Δε βλέπω καθόλου γιατί είναι "θεωρητικά σκατ*" ένα σύστημα που έχει αποδειχθεί ότι σε άλλες χώρες δουλεύει εξαιρετικά.. Και γιατί πρέπει οπωσδήποτε να έχει και "πρακτικά σκατ*" που δεν ανταποκρίνονται στη θεωρία.

Όντως διακρίνω και εγώ έναν έντονο, ενδότερο φόβο για αλλαγή, αποτέλεσμα της καχυποψίας που μας προκαλούν οι γνωστοί κατηγορούμενοι.

Και για δώσε μου ένα σχέδιο που να είναι πρακτικό. Ξέρεις, ακολουθώντας με ευλάβεια την πρακτικότητα κάποια στιγμή πέφτεις πάνω σε ουτοπικά σχέδια, θεωρητικά τέλεια αλλά πρακτικά ανέφικτα.
Και για να μην πέφτουμε σε αυτά, κάτι πρέπει να γίνει με τη γραφειοκρατία πρώτα.

υγ : καθε ομαδα η κομμα που εναντιωνεται στις αλλαγες , ιδιαιτερα σε θεματα παιδειας , να ξερεις οτι εχει ηδη ετοιμη προταση. δεν ειναι πως φωναζουν χωρις να εχουν κατι να πουν.

Δεν έχουν πάντα έτοιμη πρόταση. Συνήθως απλά διαφωνούν και αργότερα ΙΣΩΣ έρθει η δική τους πρόταση. Που και αυτή συχνά είναι πρόχειρη.

[marios]

@marios
δεν προσεξα πουθενα να βαζεις την λογικη του "αντιδρω γιατι εχω κατι καλυτερο να προτινω, η γιατι εχω ΔΕΙ (απο αλλες χωρες που ισχυει πχ) πως αυτο που προτινεται ειναι χειροτερο απο το τωρινο - η εστω συνδιαζει ιδια θετικα με πολλους κινδυνους (για να μην λετε οτι αποφασισα απο τωρα οτι θα υπαρχει διαφθορα 100%)" . (== με εβαλες σε λαθος ομαδα, χωρις να εχω ιδιαιτερο θεμα μιας και δεν με ξερεις)
φαινεται σαν να εχεις μια αποψη πως οι διαφορες αντιδρασεις ειναι μονο γιατι φοβομαστε την αλλαγη γενικοτερα - ειτε δικαιολογημενα ειτε αδικαιολογητα . δεν βλεπω γιατι ομως.

η τελευταια παραγραφος σου ειναι θεωρητικα κολπακια με τα λογια, συγχωρεσε με.
ποιες αντιδρασεις ειναι αρκετα καλες για να παρουν το οκ σου δηλαδη;

Θες να μου πεις τι έχεις δει; Γιατί προσωπικά πολύ θα ήθελε να έχω πανεπιστήμια επιπέδου Ευρώπης ή Αμερικής, γιατί απλά δεν έχω δει να είναι εξίσου άσχημα με εμάς... Ότι στοιχεία και να έχω κοιτάξει, η έρευνα εδώ είναι πολύ πιο χαμηλά σε σχέση με εκεί(και είναι και το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, αφού εδώ όσο έχω κοιτάξει δεν επιτρέπουμε την αξιολόγιση των πανεπιστημίων ως προς εγκαταστάσεις κλπ).
Σόρρυ για την ομάδα που σε έβαλα, όπως ξεκαθάρισα δεν είχα σκοπό ούτε να σε μειώσω ούτε να σε προσβάλλω.
Έχω την άποψη ότι οι αντιδράσεις είναι αποτέλεσμα πρώτα και κύρια για κομματικούς σκοπούς(αυτό εννοώ με την 2η ομάδα πάνω), ώστε να μπουν προβλήματα στην (εκάστοτε) κυβέρνηση, μετά επειδή (και σαν κοινωνία) είμαστε συντηρητικοί και φοβόμαστε κάτι καινούργιο και σε ένα ελάχιστο(και σχετικά άφωνο) ποσοστό, επειδή έχουμε κάτι άλλο να προτεινουμε.
Πεσιμιστής, συνομωσιολόγος και μηδενιστής; Πολύ πιθανόν να είμαι, δεν έχω πει ότι θεωρώ ότι έχω δίκιο.

Η τελευταία παράγραφος δεν είναι καθόλου θεωρητική. Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν μου άρεσε να σκέφτομαι θεωρητικά, δεν θα το αρχίσω τώρα στα γεράματα( ).
Η αντιδράση που βρίσκω εγώ σωστή(η έγκριση μου είναι εντελώς άχρηστη) και στην οποία θα βοηθούσα, είναι για παράδειγμα να μαζευτούν ιδέες φοιτητών, καθηγητών, πρυτάνεων πάνω στο τι θεωρούν ότι είναι λάθος και το πώς να διορθωθεί και να αποσταλλούν στο υπουργείο σαν αίτημα αναπροσαρμογής του νομοσχεδίου.
Παθητικό και πιθανότατα άχρηστο θα μου πεις. Σίγουρα πάντως ουτοπικό νομίζω

[chriskin]

Δε βλέπω καθόλου γιατί είναι "θεωρητικά σκατ*" ένα σύστημα που έχει αποδειχθεί ότι σε άλλες χώρες δουλεύει εξαιρετικά.. Και γιατί πρέπει οπωσδήποτε να έχει και "πρακτικά σκατ*" που δεν ανταποκρίνονται στη θεωρία.

Όντως διακρίνω και εγώ έναν έντονο, ενδότερο φόβο για αλλαγή, αποτέλεσμα της καχυποψίας που μας προκαλούν οι γνωστοί κατηγορούμενοι.

Και για δώσε μου ένα σχέδιο που να είναι πρακτικό. Ξέρεις, ακολουθώντας με ευλάβεια την πρακτικότητα κάποια στιγμή πέφτεις πάνω σε ουτοπικά σχέδια, θεωρητικά τέλεια αλλά πρακτικά ανέφικτα.
Και για να μην πέφτουμε σε αυτά, κάτι πρέπει να γίνει με τη γραφειοκρατία πρώτα.

υγ : καθε ομαδα η κομμα που εναντιωνεται στις αλλαγες , ιδιαιτερα σε θεματα παιδειας , να ξερεις οτι εχει ηδη ετοιμη προταση. δεν ειναι πως φωναζουν χωρις να εχουν κατι να πουν.

Δεν έχουν πάντα έτοιμη πρόταση. Συνήθως απλά διαφωνούν και αργότερα ΙΣΩΣ έρθει η δική τους πρόταση. Που και αυτή συχνά είναι πρόχειρη.

χωρις να πεσω στην παγιδα να κατσω να γραψω ενα ολοκληρο προγραμμα για την παιδεια που θα παρει απλα την απαντηση "δεν ειναι καλυτερο απο το τωρινο" η "ειναι ουτοπικο" (η και τα δυο, αμα αποτυχω τελειως) , μιας και δεν ειμαι ειδικος, μπορω να σχολιασω μονο για τα υπολοιπα που λες :

στις αλλες χωρες, που δουλευει τοσο καλα, η εχουν πολυ λιγοτερες γνωσεις απο τους δικους μας αποφοιτους(ξερω παιδια που εχουν παει για μεταπτυχιακο σε μεγαλα πανεπιστημια του εξωτερικου - caltech πχ - και εκαναν στο μεταπτυχιακο πραγματα που ειχαν ηδη κανει στο προπτυχιακο εδω), η εχουν διδακτρα (για τα οποια γινεται ολοκληρος πανικος στις γυρω χωρες αμα το προσεξες, ενω η κυβερνησεις τους μαλιστα ειχαν υποσχεθει οτι δεν θα τα αυξησουν και τελικα - τι εκπληξη - τα αυξησαν) , η και τα δυο. δεν βλεπω γιατι παντα οι αλλοι ειναι καλυτεροι , και μαλιστα εξαιρετικοι. καλυτερες υποδομες εχουν συνηθως, οχι καλυτερο τροπο που οργανωνεται η εκπαιδευση.

οσο για το αμα εχουν ηδη λυσεις οι διαφορες ομαδες και κομματα, πηγαινε στα κεντρικα του καθενος και ρωτα, τι να πω. παρακολουθωντας (και) κομματικες (η φιλικες προς συγκεκριμενα κομματα) εφημεριδες (και οχι μονο αριστερες, αμα αυτο σκεφτηκες), βλεπω συχνα να βγαζουν τα διαφορα εναλλακτικα σχεδια τους εκει - πως τα βγαζουν αμα δεν υπαρχουν ; προφανως δνε ειναι τελεια, απλα καποια απο αυτα φαινονται και πιο ευκολα πραγματοποιησιμα και αρκετα καλυτερα απο αυτα που προτινει η κυβερνηση. προφανως θα μπαζουν και απο καπου, δεν τα εφτιαξε ο γκανταλφ .


@marios

χαλαρα, κουβεντα κανουμε, δεν προκειται να παρεξηγηθω. μπορει και να ειναι ψευδαισθηση μου και πραγματι απλα να φωναζω για να φωναξω , τι να πω (αμα με ειχες βαλει στην κομματικη γραμμη θα ειχα θεματακι ομως )

μα αυτο που λες γινεται καθε φορα οταν υπαρχει αντιδραση σε καποιο μετρο. παντα στο τελος μιας πορειας πχ παραδιδουν στο υπουργειο παιδειας (ΑΜΑ ασχοληθει ο/η υπουργος να τους μιλησει) τα αιτηματα για αλλαγες στο νομοσχεδιο, οπως συζητηθηκαν/διαμορθωθηκαν στις γενικες συνελευσεις. το ιδιο κανουν και οι πρυτανεις στα δικα τους συνεδρια (νομιζω ενα εγινε πριν απο λιγο καιρο με οχι-και-τοσο-θετικα σχολια προς τα προγραμματα της κυβερνησης, κατι σπανιο για τους πρυτανεις που σχεδον παντα ειναι θετικοι σε οτιδηποτε). για καθηγητες δεν ξερω, φανταζομαι εκπροσωπουνται απο τους πρυτανεις; δεν εχω ιδεα

(πριν προτινεις να δωσουν κοινο σχεδιο ολες οι ομαδες σκεψου οτι συχνα δεν θα συμφωνουν οποτε ειναι ψιλοαδυνατον)

[marios]

(πριν προτινεις να δωσουν κοινο σχεδιο ολες οι ομαδες σκεψου οτι συχνα δεν θα συμφωνουν οποτε ειναι ψιλοαδυνατον)

Το να μην συμφωνείς είναι αναμενόμενο και θεμιτό. Αν ρωτήσεις 3 ανθρώπους πάνω σε ένα θέμα, θα πάρεις 3 διαφορετικές απόψεις, ανεξάρτητα αν είναι μόνο φοιτητές, μόνο καθηγητές ή και από τους 2.
Το να μην μπορείς να κάνεις μια συζήτηση ώστε να βρεις την κοινή συνισταμένη σε αυτές τις απόψεις(που θα είναι και σχεδόν σίγουρα το λάθος) είναι το πρόβλημα.
Καθηγητές, φοιτητές και πρυτάνεις, όλοι (πρέπει να) έχουμε τον ίδιο στόχο. Το ότι είμαστε διεφθαρμένοι και ο καθένας κοιτάει με παρωπίδες το συμφέρον του είναι μια άλλη τραγική ιστορία.
Γι'αυτό έγραψα και το ουτοπικό από πάνω

[MpoMp]

χωρις να πεσω στην παγιδα να κατσω να γραψω ενα ολοκληρο προγραμμα για την παιδεια που θα παρει απλα την απαντηση "δεν ειναι καλυτερο απο το τωρινο" η "ειναι ουτοπικο" (η και τα δυο, αμα αποτυχω τελειως) , μιας και δεν ειμαι ειδικος, μπορω να σχολιασω μονο για τα υπολοιπα που λες :

στις αλλες χωρες, που δουλευει τοσο καλα, η εχουν πολυ λιγοτερες γνωσεις απο τους δικους μας αποφοιτους(ξερω παιδια που εχουν παει για μεταπτυχιακο σε μεγαλα πανεπιστημια του εξωτερικου - caltech πχ - και εκαναν στο μεταπτυχιακο πραγματα που ειχαν ηδη κανει στο προπτυχιακο εδω), η εχουν διδακτρα (για τα οποια γινεται ολοκληρος πανικος στις γυρω χωρες αμα το προσεξες, ενω η κυβερνησεις τους μαλιστα ειχαν υποσχεθει οτι δεν θα τα αυξησουν και τελικα - τι εκπληξη - τα αυξησαν) , η και τα δυο. δεν βλεπω γιατι παντα οι αλλοι ειναι καλυτεροι , και μαλιστα εξαιρετικοι. καλυτερες υποδομες εχουν συνηθως, οχι καλυτερο τροπο που οργανωνεται η εκπαιδευση.

οσο για το αμα εχουν ηδη λυσεις οι διαφορες ομαδες και κομματα, πηγαινε στα κεντρικα του καθενος και ρωτα, τι να πω. παρακολουθωντας (και) κομματικες (η φιλικες προς συγκεκριμενα κομματα) εφημεριδες (και οχι μονο αριστερες, αμα αυτο σκεφτηκες), βλεπω συχνα να βγαζουν τα διαφορα εναλλακτικα σχεδια τους εκει - πως τα βγαζουν αμα δεν υπαρχουν ; προφανως δνε ειναι τελεια, απλα καποια απο αυτα φαινονται και πιο ευκολα πραγματοποιησιμα και αρκετα καλυτερα απο αυτα που προτινει η κυβερνηση. προφανως θα μπαζουν και απο καπου, δεν τα εφτιαξε ο γκανταλφ .

Δεν πρόκειται για παγίδα: απλά θέλω να τονίσω πως κακώς αντιτίθεστε τόσο στην παραπάνω πρόταση.

Δεν διαφωνώ. Κανείς δεν είπε ότι οι άλλοι είναι πάντα καλύτεροι. Αλλά εδώ βλέπω πως πιστεύεται (παθητική φωνή) ότι εμείς είμαστε πάντα οι χειρότεροι.
Υποδομές και οργάνωση δεν είναι διαφορετικά πράγματα. Άλλο το περιεχόμενο των σπουδών και άλλο οι υποδομές και η οργάνωσή τους. Στο περιεχόμενο ξέρω πολύ καλά πως το επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων είναι υψηλότατο παγκοσμίως. Ας υιοθετήσουμε τις υποδομές και μέρος της οργάνωσης των άλλων, και ίσως καταφέρουμε να έχουμε τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο.

Ωραία, έστω ότι ισχύει ακριβώς όπως το λες. Και μετά? Πιστεύεις τώρα εσύ ότι και αυτοί εννοούν όσα υπόσχονται? Γιατί όταν, όσοι υπήρξαν κυβέρνηση, ήταν εκεί, δεν έκαναν κάτι?

[chriskin]

εχουν περασει ολοι απο την κυβερνηση και δεν το εχω προσεξει;

αλλα οχι, δεν πιστευω οτι εννοουν ΟΛΑ οσα υποσχονται, απλα οτι πραγματι θα εφερναν κατι καλυτερο αμα (στην ιδανικη περιπτωση) αποκτουσαν εξουσια η (στην πραγματικοτητα) επιρεαζαν περισσοτερο την καθε κυβερνηση.

μην αλλαζουμε θεμα ομως

[enum21]

εχουν περασει ολοι απο την κυβερνηση και δεν το εχω προσεξει;

αλλα οχι, δεν πιστευω οτι εννοουν ΟΛΑ οσα υποσχονται, απλα οτι πραγματι θα εφερναν κατι καλυτερο αμα (στην ιδανικη περιπτωση) αποκτουσαν εξουσια η (στην πραγματικοτητα) επιρεαζαν περισσοτερο την καθε κυβερνηση.

μην αλλαζουμε θεμα ομως

το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Αυτό που πιστεύω ότι προσπαθεί να πει ο Mpo είναι ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στις αλλαγές και να παίρνουμε το ρίσκο. Βλέπουμε ότι προσπαθούν να αλλάξουν την παιδεία. Πού είναι το αρνητικό και τι έχουμε να χάσουμε. Καλό είναι να δοκιμάσουμε.
Imho, ο φόβος για αλλαγή τόσα χρόνια μας κρατάει πίσω και πάμε από τη μια κυβέρνηση στην άλλη αλλά κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Εδώ που φτάσαμε καιρός να αλλάξουμε.

[MpoMp]

Δεν είπα όλοι.

Γιατί όταν, όσοι υπήρξαν κυβέρνηση, ήταν εκεί, δεν έκαναν κάτι?

Επί του παρόντος, έχουν καταθέσει άλλα κόμματα κάποιο σχέδιο που προτιμάς?

[chriskin]

παιρνοντας το ρισκο να μπω στην κατηγορια "προκατελειμενος" η "κολλημενος" : ναι, εκτος απο καποιες μικροδιαφωνιες που εχω με τις ιδεες του κκ (ειδικα στο θεμα του πως διαχωριζονται τα τει με τα αει), και το εναλλακτικο του συριζα και του κκ μου φαινεται πως εχουν αρκετα καλυτερο μελλον απο αυτο εδω.

νεας δημοκρατιας (και των διαφορων παρακλαδιων της) δεν εχω ασχοληθει να διαβασω να πω την αληθεια, κυριως επειδη ηταν πανω και δεν ειδα να κανει κατι. (==δεν ξερω καν αμα εχει βγαλει καποιο εναλλακτικο)


τελος παντων, η αλλαγη θα περασει (σε καποια μορφη της εστω)- μιας και κανεις δεν ακουει τις αντιδρασεις του κοσμου πια - οποτε ας το αφησουμε. θα δουμε στην πραξη τι θα γινει. μεχρι τοτε, παω να κανω την εργασια στις δομες που μου εβγαλε ενα προβλημα. ας μεινει ομως, αμα γινεται, πως ειναι τελειως διαφορετικη η επιθυμια για αλλαγη στην παιδεια απο την επιθυμια για ξεπουλημα της.

[MpoMp]

ας μεινει ομως, αμα γινεται, πως ειναι τελειως διαφορετικη η επιθυμια για αλλαγη στην παιδεια απο την επιθυμια για ξεπουλημα της.

Επειδή βλέπω πως είσαι κάθετος σε αυτό και δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι, συμφωνώ στο να λήξει εδώ η συζήτηση και να ξανανοίξει όποτε εφαρμοστούν τα μέτρα.

[sinty]

Θέλω να σχολιάσω ένα σημείο:

Ακόμα, καταργείται η βαθμίδα του λέκτορα και καθίσταται μη μόνιμη η βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή, όμωςοι Λέκτορες που υπηρετούν σήμερα θα ενταχθούν σε μια μεταβατική περίοδο, κατά την οποία θα τους δοθεί η δυνατότητα να κριθούν.

Και άλλα παρόμοια (περί επιλογής μελών συμβουλίου και αυτά).
Θεωρώ ότι το σπουδαιότερο είναι να προσεχθούν τα άτομα που θα επιλεχθούν για οποιαδήποτε βαθμίδα και κυρίως η διαφάνεια των κριτηρίων με τα οποία θα γίνει η επιλογή. Ένα σύστημα από μόνο του δεν είναι καλό ή κακό... επομένως δεν κρίνω το νομοσχέδιο αυτό κάθε αυτό. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι ποιοι θα συμμετάσχουν σε αυτό και επομένως θα οδηγηθούμε σε κάτι καλύτερο η κάτι χειρότερο. Οι αλλαγές ακούγονται ιδανικές, θα εφαρμοστούν σωστά όμως; με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια; χωρίς χρηματισμούς και διαφθορά;...