Τελικά, μήπως σε βάθος χρόνου, θα ήταν καλύτερο για εμάς να βγούμε από την Ευρωζώνη?
- Ο έλεγχος του νομίσματος θα γίνεται από εμάς, τη δική μας κεντρική τράπεζα, και τη δική μας κυβέρνηση, που σημαίνει ότι (θεωρητικά) η παροχή και η αξία του χρήματος, θα γίνεται σε εθνικό επίπεδο. Αυτό στη θεωρία τουλάχιστον θα σήμαινε ότι σε περιόδους κρίσης, θα μπορούσαμε να τυπώσουμε χρήματα, και να μειώσουμε τους φόρους, κάνοντας την οικονομία μας πιο ανταγωνιστική, όπως έκαναν οι περισσότερες χώρες που απέφυγαν την κρίση.
- Η αποπληρωμή του τεράστιου χρέους μας γίνεται πιο εύκολη. Αντί να παρακαλάμε να διαγράφει το χρέος, θα το διαγράφαμε μόνοι μας πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
- Για μια σοβαρή Τράπεζα της Ελλάδος, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να κάνει ότι η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα δεν έκανε τόσα χρονιά, δηλαδή να έχει το νου της στα κεφάλαια των ιδιωτικών τραπεζών και με εγγυήσεις και στρες-τεστ, να διασφαλίζει την υγειά τους, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να διασώζονται από το λαό κάθε λίγο και λιγάκι.
- Η Ευρωζώνη αυτή κάθε αυτή βασίζεται σε τζούφια θεμέλια. Μπορεί ένα 70% των Ελλήνων να υποστηρίζει το ευρώ, άλλα όπως κάθε σοβαρός οικονομολόγος μας λέει χρονιά, το ευρώ όπως είναι σήμερα δεν είναι οικονομικά βιώσιμο. Το πάντρεμα μεγάλων με μικρές οικονομίες κάτω από μια κοινή νομισματική πολίτικη, ενώ ταυτόχρονα ο καθένας έχει διαφορετικές δημοσιονομικές πολιτικές [click for explanation] δεν έχει δουλέψει ποτέ. που μας οδηγεί στο:
- Προκειμένου να δουλέψει το ευρώ, κινούμαστε σε ένα μέλλον όπου οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να δίνουν λογαριασμό για τις δημοσιονομικές τους πολίτικες, δηλαδή: όλο και περισσότερο οι αποφάσεις για το πόσο φορολογούμαστε, τι δημόσια αγαθά παρέχει το κράτος, και τι πολιτικές εφαρμόζονται, δεν παίρνονται στην Αθήνα, αλλά στις Βρυξέλλες. Και στις Βρυξέλλες η φωνή μας αντιπροσωπεύει περίπου το 3% του ευρωκοινοβουλίου ενώ στην Αθήνα (θεωρητικά πάντα) το 100%.
- [Extra Bonus] Ίσως έχουμε και κανένα αξιοπρεπές σχέδιο στο νέο μας νόμισμα, και όχι πόρτες και αψίδες. [pic related]
- Μια έξοδος από το ευρώ σαν πράξη δε θα είναι ούτε εύκολη, ούτε απαραίτητα προσοδοφόρα βραχυπρόθεσμα, είναι πιθανό να υπάρξει μαζική φυγή κεφαλαίων στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, η οποία με χαρά θα δεχτεί τις καταθέσεις των Ελλήνων. Επίσης δεν είναι βέβαιο ότι κατά τη διαδικασία, θα μπορέσουμε να πείσουμε όσους κρατάνε ελληνικό χρέος, να πληρωθούν σε ένα νέο νόμισμα έναντι του ευρώ.
- Ο έλεγχος του νομίσματος δε θα γίνεται από εμάς, αλλά από την Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Αυτό σημαίνει ότι όσο η Ευρωπαϊκή οικονομία πηγαίνει καλά, μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα πολύ δυνατό νόμισμα, με χαμηλά επιτόκια, στο οποίο όμως πρακτικά δεν έχουμε κανέναν έλεγχο.
- Δεν έχουμε συνάλλαγμα, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε χρήματα στα ταξίδια μας η στις συναλλαγές μας με 300+εκ Ευρωπαίους.
- Σε περίπτωση εκμετάλλευσης των αποθεμάτων πετρελαίου η φυσικού αερίου, η διάθεση τους σε ευρώ μας δίνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στις αγορές τις Ευρώπης, σε σχέση με την Ρωσία και τη μέση ανατολή, όπου κατά κύριο λόγο η πώληση του πετρελαίου γίνεται με δολάρια, επιβαρυμένη από διπλή αλλαγή συναλλάγματος και κάτω από την αμερικανική επιρροή.
- Η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα έχει ξεκινήσει ήδη να κάνει αυτό που δεν έκανε τόσα χρόνια, και από φέτος είναι υπεύθυνη για την επίβλεψη των τραπεζών της Ευρωζώνης. Ένα θετικό βήμα, που μας εγγυάται ότι στο μέλλον στην Ευρωζώνη κατά πάσα πιθανότητα δε θα υπάρχουν τραπεζικές κρίσεις, κάτι που κάνεις δεν μπορεί να μας εγγυηθεί για ένα εθνικό νόμισμα.
- Το ότι η Ευρωζώνη δε δουλεύει αποτελεσματικά σήμερα δε σημαίνει απαραίτητα ότι το ίδιο θα ισχύει και στο μέλλον. Οι αποφάσεις που θα οδηγήσουν σε σταθερό νόμισμα μακροπρόθεσμα είναι πιο πιθανό να ληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πάρα σε κρατικό και κυρίως στην Ελλάδα.
- Και τέλος: Μια έξοδος μας από το ευρώ, ακόμα και μελετημένη, και εθελοντική, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βλάψει την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Μια πολύ αρνητική εξέλιξη και για εμάς αφού είμαστε κομμάτι της Ευρωπαϊκής αγοράς, και δραστηριοποιούμαστε κατά κύριο λόγο εκεί.
Το δίλημμα είναι το εξής: και εδώ ίσως βοηθήσουν μεγαλύτεροι μιας και εγώ δεν έζησα τη δραχμή σχεδόν καθόλου. Τελικά ένα νόμισμα είναι όσο δυνατό όσο αυτός που το εγγυάται. Η ερώτηση μου είναι: Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει στάση πιο γρήγορα, και να εγγυηθεί το μέλλον μας, η Ελλάδα, ή η Ευρώπη? Και γιατί? Είναι από τα λίγα θέματα που όσο πιο πολύ το σκέφτομαι, τόσο λιγότερο σίγουρος είμαι, και δεν μπορώ να πάρω θέση...
Source of some of my bullets: http://www.bestthinking.com/trendingtop ... editem/750
:god, I am so bored: Δημοψήφισμα σε edit από αύριο.