Ευτυχία των ανθρώπων (Τι ζητάμε)

Άσχετα μηνύματα και λοιπές παρεκτροπές.
User avatar
AmmarkoV
Wow! Terabyte level
Wow! Terabyte level
Posts: 2838
Joined: Thu Nov 04, 2004 2:55 pm
Gender:
Location: Reloaded @ Santa Friday
Contact:

Post by AmmarkoV » Tue Dec 19, 2006 1:20 am

Image Image

Για μένα ευτυχία είναι υγεία , χρόνος , άνεση , δημιουργικότητα , να είσαι με άνθρωπους που σε ενδιαφέρουν και τους ενδιαφέρεις , ενασχόληση με πράγματα που την αξίζουν και να μαθαίνεις ..
Υπάρχουν τόσα ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς που δεν μπορώ να με φανταστώ να βαριέμαι..
Να κουράζεται κανείς όμως ίσως , γιατί υπάρχουν και πάρα πολλά πράγματα που το δηλητηριάζουν αυτό , συμφέροντα , υποχρεώσεις , οι ηλίθιοι που μας αγχώνουν και η ρουτίνα στην οποία αναγκαζόμαστε να υποκήψουμε (για να είμαστε ανταγωνιστικοί/παραγωγικοί στην φιλελεύθερη κοινωνία :-p που ζούμε και οπου αν είσαι άτυχος ψωμολυσσάς)..
Γενικότερα πιστεύω οτι ο κάθε άνθρωπος ξέρει μέσα του τι είναι πραγματικά αυτό που ζητάει και περισσότερο ή λιγότερο προσπαθεί να το προσεγγύσει , απλά οι ενδορφίνες κρατάνε λίγο.. :lol: οπότε γκρινιάζει..
Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι δεν είναι ευτυχισμένος και αυτό το καταλαβαίνει κανείς οταν έρθουν τα χειρότερα..

Τέλος σχετικά με τα υλικά αγαθά , είμαι πολύ ευτυχισμένος που ζώ σε αυτή την εποχή με όλη την υπέροχη τεχνολογία που μας περιβάλλει.. Ο πατέρας μου πχ ο οποίος έκανε εγχείρηση πέρσυ αν ζούσαμε 100 χρόνια πριν δεν ξέρω κατα πόσο θα υπήρχε τώρα , μπορώ να σκεφτώ άπειρα παραδείγματα..
Όσο για τις κακή της χρήση (βόμβες κτλ) , ή την εντύπωση του οτι ένα καινούργιο σπίτι θα μας λύσει τα προβλήματα , πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν χαζοί άνθρωποι , το θέμα είναι να προσπαθούμε μην είναι η πλειοψηφία..
Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη
I would love to change the world, but they won't give me the source code. Οι καθηγητές πληρώνονται από το δημόσιο αρα από όλους τους Έλληνες για να κάνουν τα μαθήματα. Όλοι οι Έλληνες θα έπρεπε να μπορούν να δουν τα μαθήματα τα οποία πληρώνουν! Tο πνευματικό έργο που επιτελείται με τα χρήματα του δημοσίου ΔΕΝ είναι μόνο δικό σας Όποιος δεν δίνει πανελλήνιες έχει δικαίωμα στην γνώση που πληρώνει [url=http://ammar.gr/gddg]gddg blog[/url]
Image
User avatar
sandra
Wow! Terabyte level
Wow! Terabyte level
Posts: 4917
Joined: Mon Oct 02, 2006 11:37 am
Academic status: Alumnus/a
Gender:
Location: στη φωλιά μου κοιτώντας ένα χωράφι με στάρι...

Post by sandra » Wed Dec 20, 2006 7:09 pm

Συμφωνώ με όλους σας από λίγο.Δεν θα κάτσω να αναλύσω γιατί πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι,όλοι κάποια στιγμή έχουμε νιώσει κάπως έτσι...Αλλά είναι μερικές εικόνες,κάποια λεπτά στη ζωή μας που μας κάνουν να αισθανθούμε πως αξίζει να το παλεύουμε μόνο γι'αυτά.Η ανατολή του ήλιου,η πανσέληνος που καθρεπτίζεται στην επιφάνεια της θάλασσας,μια όμορφη βραδιά με τους φίλους σου,το χαμόγελο ενός άγνωστου στο δρόμο...Όλα αυτά είναι μοναδικά...Όπως και κάθε τι που ζούμε.Διάβαζα τις προάλλες τον Μικρό Πρίγκιπα και σκεφτόμουν ότι αν βλέπαμε με την καρδιά μας τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά...

Υ.Γ.Ammarkov υπέροχες εικόνες...
Από εδώ κι εμπρός θα είσαι για πάντα υπεύθυνος για εκείνο που έχεις ημερώσει.
Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου...
User avatar
nada
bit level
bit level
Posts: 41
Joined: Sun Jun 25, 2006 12:27 am
Location: Αθήνα

Post by nada » Thu Jan 25, 2007 3:50 pm

Άλλαξε ο χρόνος (ηρθε 2007) αλλά δεν άλλαξε ο άνθρωπος, γι'αυτό θυμήθηκα να γράψω κι εγώ την θέση μου για την δυστυχία του ανθρώπου.
Κατ'αρχάς πιστεύω οτι είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο και δεν είναι φαινόμενο των ημερών.
Νομίζω οτι στις συμπεριφορές των ανθρώπων μπορούμε να ορίσουμε δυο άκρα.
Τον "διανοούμενο" που νιώθει δυστυχής επειδή έχει συναίσθηση της ματαιώτητας του ανθρώπου κλπ κλπ...
Και το "παιδάκι" που νιώθει δυστιχισμένο επειδή κάποιο άλλο παιδάκι έχει πιό καλό παιχνίδι. κλπ κλπ...
Νομίζω οτι όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται κάπου ανάμεσα σε αυτά τα άκρα, του θεωρητικού προβληματισμού και των απλών καθημερινών προβλημάτων.
Το ένα λύνει το άλλο, δηλαδή με το να φιλοσοφούμε ξεπερνάμε τα απλά καθημερινά προβλήματα και με τον να καταπιανόμαστε με απλά καθημερινά προβλήματα ξεχνάμε τα υπαρξιακά μας. Το ζήτημα θεωρώ πως είναι να βρούμε την "χρυσή τομή" ανάμεσα στα δυο άκρα... (ή να την πλησιάσουμε έστω!)
"Σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε...
πως να χωρέσουμε τόσοι άνθρωποι στο κενό;"
Λίνα Νικολακοπούλου
Post Reply

Return to “off-topic”