Συμπαράσταση στους Γάλλους συμφοιτήτες μας.
- PASCAL
- Wow! Terabyte level
- Posts: 3587
- Joined: Wed Nov 23, 2005 10:58 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Συμπαράσταση στους Γάλλους συμφοιτήτες μας.
Ανοίγω αυτό topic για να δηλώσω συπαράσταση στους Γάλλους συμφοιτητές μας που αγωνίζονται για τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Το θέμα δεν είναι πολιτικό, είναι κοινωνικό. Αν δεν μιλήσουμε τώρα η σιωπή μας θα είναι συναυτουργία με τους κανίβαλους της εργοδοσίας. Αν δεν τους στηρίξουμε τουλάχιστον ηθικά οι επομενοι που θα ζήσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα θα είμαστε εμείς. Και ήδη τα πρώτα σύνεφα αρχίζουν να φαίνονται και στον δικό μας ορίζοντα.
Φαίνεται ότι φέτος ο Μάης θα έρθει ποιο νωρίς...
Το θέμα δεν είναι πολιτικό, είναι κοινωνικό. Αν δεν μιλήσουμε τώρα η σιωπή μας θα είναι συναυτουργία με τους κανίβαλους της εργοδοσίας. Αν δεν τους στηρίξουμε τουλάχιστον ηθικά οι επομενοι που θα ζήσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα θα είμαστε εμείς. Και ήδη τα πρώτα σύνεφα αρχίζουν να φαίνονται και στον δικό μας ορίζοντα.
Φαίνεται ότι φέτος ο Μάης θα έρθει ποιο νωρίς...
- lumenintervalum
- Wow! Terabyte level
- Posts: 2377
- Joined: Thu May 06, 2004 7:06 pm
- Location: somewhere far beyond..
- Contact:
δε νομίζω ότι ξεφεύγει και τόσο...
τίθεται θέμα εργασιακών δικαιωμάτων. δεν είναι και τόσο μακριά όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε.
τίθεται θέμα εργασιακών δικαιωμάτων. δεν είναι και τόσο μακριά όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε.
We are just a moment in time
A blink of an eye
A dream for the blind
Visions from a dying brain
I hope you don't understand
_______________________
scraps& photo gallery στο deviantart- last update 25/08/06
A blink of an eye
A dream for the blind
Visions from a dying brain
I hope you don't understand
_______________________
scraps& photo gallery στο deviantart- last update 25/08/06
- PASCAL
- Wow! Terabyte level
- Posts: 3587
- Joined: Wed Nov 23, 2005 10:58 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Όσοι το δουν. Η συμπαράσταση υπάρχει. Είναι ηθική. Άσε που σου δίνεται ένα βήμα να διαμαρτυρηθείς, έστω και ηλεκτρονικά. Η λογική του είμαι ένα τίποτα θα μείνω ένα τίποτα δε βγαζει πουθενά.
Όσο για το πνεύμα του forum θέλω να πιστεύω ότι το συνθέτουν φοιτητές που δεν αδιαφορούν γι' αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.
Όσο για το πνεύμα του forum θέλω να πιστεύω ότι το συνθέτουν φοιτητές που δεν αδιαφορούν γι' αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.
- Proxenos
- Gbyte level
- Posts: 1095
- Joined: Fri Apr 30, 2004 4:20 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
- Location: Κολωνία, Γερμανία
- Contact:
Μήπως ξέρει κανείς κάτι συγκεκριμένο για το καθεστώς των νέων στην Ελλάδα; Τι συμβόλαια υπογράφουν οι νέοι; Μήπως ισχύει de facto αυτό που πάει να περάσει στη Γαλλία;
Ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα ως νέοι έχουμε πολύ λιγότερα δικαιώματα από ότι στη Γαλλία. Μήπως χρειαζόμαστε συμπαράσταση;
Ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα ως νέοι έχουμε πολύ λιγότερα δικαιώματα από ότι στη Γαλλία. Μήπως χρειαζόμαστε συμπαράσταση;
One who pays some attention to history will not be surprised if those who cry most loudly that we must smash and destroy are later found among the administrators of some new system of repression. - Noam Chomsky
- PASCAL
- Wow! Terabyte level
- Posts: 3587
- Joined: Wed Nov 23, 2005 10:58 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Βεβαίως και στην Ελλάδα γίνοναται αυθαιρεσίες σε βάρος μας, νόμιμα ή έκνομα. Όμως αυτές δεν καλύπτονται από ένα τόσο γενικό νομοσχέδιο όπως αυτό της Γαλλίας. Είναι επιμέρους. Για παράδειγμα ανασφάλιστη 8 μηνη σύμβαση στην Τράπεζα της Ελλάδος, ασφαλισμένη 6 μηνη σύμβαση στον ΟΤΕ. Υπάρχουν διαφορές. Αυτό βέβαια δε συνιστά εφησυχασμό. Ήδη οι βιομήχανοί μας υπερασπίζονται το Γαλλικό νομοσχέδιο. Δεν ξέρω αν αυτό λέει κάτι σε κάποιους? Αν βγάζει το θέμα έξω από τα Γαλλικά σύνορα?
Πάντως και στην Ελλάδα τα χειρότερα...έρχονται. Εγείρεσθαι...
Πάντως και στην Ελλάδα τα χειρότερα...έρχονται. Εγείρεσθαι...
-
- Buffer underflow exception
- Posts: 2
- Joined: Sat Mar 11, 2006 3:50 pm
Ξέρει κανείς ακριβώς τι αλλαγές επιφέρει ο νέος εργασιακός νόμος στη Γαλλία σε σχέση με το τι ίσχυε μέχρι τώρα; Γιατί από κάτι ειδήσεις/εφημερίδες που είδα, άλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος...
Επίσης όπως ρωτάει και ο Proxenos, ξέρει κανείς τι συγκεκριμένο ισχύει στην Ελλάδα;
Επίσης όπως ρωτάει και ο Proxenos, ξέρει κανείς τι συγκεκριμένο ισχύει στην Ελλάδα;
It is by will alone I set my mind in motion...
Και εγώ συμφωνώ ότι τα θέματα αυτά μας αφορούν άμεσα και πρέπει να τα συζητάμε, έστω και για να ενημερωνόμαστε. Εγώ άκουσα ότι ο νέος νόμος προβλέπει ότι οι νέοι μέχρι 27 ετών θα μπορούν να απολύωνται ανα πάσα στιγμή από τους εργοδότες τους, χωρίς να χρειάζεται να τους δώσουν αποζημίωση.
Αν ξέρει κάποιος περισσότερα ή έχει βρει κάποιο σχετικό άρθρο ας μας ενημερώσει...
Αν ξέρει κάποιος περισσότερα ή έχει βρει κάποιο σχετικό άρθρο ας μας ενημερώσει...
-
- Venus Former Team Member
- Posts: 7561
- Joined: Thu Oct 27, 2005 1:43 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
- Location: Boston, MA
Εδώ θα σας λυθούν όλες οι απορίες...
- rapadder
- Gbyte level
- Posts: 1897
- Joined: Thu Jun 17, 2004 7:12 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Διάβασα το παραπάνω link και διαπίστωσα ότι ο νόμος έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία. Δεν ξέρω αν πρέπει να σχολιάσω κάτι επί της ουσίας (γιατί θα καταλήξουμε σε πολιτική συζήτηση, αντιπαράθεση, flame κλπ) απλά θα σταθώ στο ότι αφορά τους νέους κάτω των 26 ετών. Επίσης προβλήματα όπως η ανεργία έχουν πολλές παραμέτρους και φοβάμαι ότι όποια προσπάθεια να τα θίξουμε εδώ θα είναι εκ των πραγμάτων ελλιπής και πρόχειρη. Για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι εναντίον του να συζητιούνται τέτοια θέματα. Σε μια κοινωνία οπού η αποβλάκωση κυριαρχεί αποτελεί θετικό στοιχείο το ότι κάποιοι φοιτητές αναπτύσσουν κοινωνικό προβληματισμό αντί να παραπέμπουν στο ρητό "Το φαϊ σου, την TV σου και ... πώς θα γίνεις χαλίφης στη θέση του χαλίφη, ας πούμε
.". Απλά επειδή αυτήν την περίοδο το κλίμα είναι πολωμένο (φοιτητικές εκλογές κλπ) δεν θα ήθελα να καταλήξει το topic σε μια στείρα διαμάχη γύρω από το πώς βλέπει ο καθένας τα πράγματα.

... Γράφτε κώδικα όσο είναι καιρός ...
- PASCAL
- Wow! Terabyte level
- Posts: 3587
- Joined: Wed Nov 23, 2005 10:58 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Όχι δεν υπάρχει λόγος να γινόμαστε ερειστικοί ούτε να τσακωνόμαστε. Απλώς εκθέτουμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς μας πάνω στο θέμα. Και εδώ θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις:
Επισημάνσεις:
1η) Για την ενημέρωση:
Στο http://www.et.gr/varviews/freesearch.asp (εθνικό τυπογραφείο) θα βρείτε όσα θέλετε για τους νόμους στην Ελλάδα(Καλο διάβασμα
). Επίσης υπάρχει και το Google.
2η) Για τον CPE.
Τώρα, δεν νομίζω τα υπόλοιπα εδάφια του CPE να αθωώνουν τo εδάφιο για το οποίο γίνονται η κινητοποιήσεις. Άλλωστε είναι σαφές: ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να απολύσει εργαζόμενο κάτω των 26 ετών εντός 2 χρόνων "εκπαιδευτικής" εργασίας και οποιονδήποτε μεγαλύτερο εντός 1 - 3 μηνών "εκπαιδευτικής" εργασίας.
3η) Για το αν μας αφορά.
Για το αν μας αφορά θα πώ μόνο τούτο: αύριο στη Γαλλία μπορεί να δουλεύω εγώ, εσύ, ο καθένας. Ποτέ δεν ξέρεις που θα δουλεύεις μετά το Πανεπιστήμιο. Και δέυτερον ποιός εγγυάται ότι στο μέλλον δεν θα ισχύσει το ίδιο εργασιακό περιβάλλον και εδώ στην Ελλάδα. Αν δεν ισχύει ήδη και δεν το ξέρουμε...
Επισημάνσεις:
1η) Για την ενημέρωση:
Στο http://www.et.gr/varviews/freesearch.asp (εθνικό τυπογραφείο) θα βρείτε όσα θέλετε για τους νόμους στην Ελλάδα(Καλο διάβασμα


2η) Για τον CPE.
Τώρα, δεν νομίζω τα υπόλοιπα εδάφια του CPE να αθωώνουν τo εδάφιο για το οποίο γίνονται η κινητοποιήσεις. Άλλωστε είναι σαφές: ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να απολύσει εργαζόμενο κάτω των 26 ετών εντός 2 χρόνων "εκπαιδευτικής" εργασίας και οποιονδήποτε μεγαλύτερο εντός 1 - 3 μηνών "εκπαιδευτικής" εργασίας.
3η) Για το αν μας αφορά.
Για το αν μας αφορά θα πώ μόνο τούτο: αύριο στη Γαλλία μπορεί να δουλεύω εγώ, εσύ, ο καθένας. Ποτέ δεν ξέρεις που θα δουλεύεις μετά το Πανεπιστήμιο. Και δέυτερον ποιός εγγυάται ότι στο μέλλον δεν θα ισχύσει το ίδιο εργασιακό περιβάλλον και εδώ στην Ελλάδα. Αν δεν ισχύει ήδη και δεν το ξέρουμε...
Δυστυχώς το Εθνικό Τυπογραφείο δεν δίνει δωρεάν τα ΦΕΚ που μας ενδιαφέρουν άμεσα (Τεύχη Α - Νόμοι και Προεδρικά Διατάγματα). Αν κάποιος μπορεί να βρει κάπου κάποια ηλεκτρονική κόπια (doc, pdf) του ελληνικού Εργατικού Δικαίου, ενδιαφέρομαι...
Στην Ελλάδα νομίζω ότι ένας εργοδότης μπορεί, πριν σε προσλάβει κανονικά, να σε απασχολήσει για εκπαίδευση/δοκιμή/αξιολόγηση 3 μήνες χωρίς πληρωμή. Στο τέλος του χρόνου αυτού ή θα σου πεί "Μας κάνεις, προσλαμβάνεσαι (με τάδε σύμβαση και δείνα μισθό)" ή θα σου πει "Δεν μας κάνεις, ψάξε αλλού". Δεν ξέρω όμως αν αυτό ισχυέι για όλους, ή μόνο για συγκεκριμένες ηλικίες ή μόνο για εργαζόμενους χωρίς προϋπηρεσία...
Απ' ό,τι κατάλαβα, αυτό με τα 2 χρόνια ισχύει μόνο για την πρώτη εργασία κάποιου (αυτό σημαίνουν και τα αρχικά CPE αν δεν κάνω λάθος). Το "εκπαιδευτικής" που λες τι σημαίνει; Ότι δεν πληρώνεσαι;PASCAL wrote:2η) Για τον CPE.
Τώρα, δεν νομίζω τα υπόλοιπα εδάφια του CPE να αθωώνουν τo εδάφιο για το οποίο γίνονται η κινητοποιήσεις. Άλλωστε είναι σαφές: ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να απολύσει εργαζόμενο κάτω των 26 ετών εντός 2 χρόνων "εκπαιδευτικής" εργασίας και οποιονδήποτε μεγαλύτερο εντός 1 - 3 μηνών "εκπαιδευτικής" εργασίας.
Στην Ελλάδα νομίζω ότι ένας εργοδότης μπορεί, πριν σε προσλάβει κανονικά, να σε απασχολήσει για εκπαίδευση/δοκιμή/αξιολόγηση 3 μήνες χωρίς πληρωμή. Στο τέλος του χρόνου αυτού ή θα σου πεί "Μας κάνεις, προσλαμβάνεσαι (με τάδε σύμβαση και δείνα μισθό)" ή θα σου πει "Δεν μας κάνεις, ψάξε αλλού". Δεν ξέρω όμως αν αυτό ισχυέι για όλους, ή μόνο για συγκεκριμένες ηλικίες ή μόνο για εργαζόμενους χωρίς προϋπηρεσία...
It is by will alone I set my mind in motion...
Συμπαρίσταμαι και εγώ αλλά όχι μόνο στους συντρόφους του Quartier Larin
Συμπαράσταση λοιπόν
Στον αγωνιζόμενο λαό του Ανατολικού Τιμόρ
Στους αθώους του Γκουαντάναμο
Στους αγωνιστές του Αμπού Γκράιμπ
Στα θύματα των υποκλοπών
Στον υπουργό Υγείας (αυτός και αν θέλει συμπαράσταση)
Στους αναγνώστες του νέου βιβλίου του ΙΜΑΤΖΙΝ (ο νοών)
Στη Μαρία από τα Λιολια
Στα παιδιά που είναι στους δρόμους χωρίς να ξέρουν γιατί ειναι στους δρόμους αλλά για να είναι στους δρόμους πραγμα το οποίο τους δίνει την όποια ιδιοσυστασία τους
Πέρα από την ειρωνεία...οτιδήποτε βοηθά να πέσει μια αντιδραστική κυβέρνηση όπως αυτή του De Villepen το χαίρομαι. Αλλά αν με ρωτήσει κανείς σε φάση ειλικρίνειας αν πραγματικά διαφωνώ με το Contrat Premier Embauche, αν πιστεύω ότι αυτά που λέει, σε σχέση με τη νο1 επιλογή δημόσιας πολιτικής (που είναι να μην κάνουμε απολύτως τίποτα) τότε υπογράφω το νόμο με χέρια και με πόδια. Αφου έτσι κ αλλιώς ο ερργοδότης δεν θα προσλάβει κόσμο - ο νόμος δίνει κίνητρο σε έναν εργοδότη να σε προσλάβει. Θα μου πείς θα με απολύσει πρίν τα 26. Απαντώ: ο κόσμος με μόνιμα επαγγέλματα έχει παρέλθει από τη στιγμή που ο Γκορμπατσώφ αποφάσισε να διαφημίσει την Πίτσα Χάτ. Το ερώτημα είναι αν θα έχεις δουλειά - όχι το αν θα έχεις την ίδια δουλειά για πάντα. Τα παιδιά αυτά μπορούν να απολυθούν μεχρι τα 26 τους μάλιστα. Δεν με καλύπτει ψυχολογικά να απολύεται ένας νέος. Αλλά ο νέος αυτός απολύεται με κάποια χρήματα και με κάποια χρόνια προυπηρεσία - το νο1 πρόβλημα σε μια αγορά εργασίας σαν τη δίκή μας και τη Γαλλική - φτάνεις 26, με 2 μάστερ και δεν εχεις αυτή την προυπηρεσία- μετα σου λέει η θεία σου να πας να βρείς ένα φίλο της βουλευτή, ο οποίος σε βάζει στο δημόσιο (στις μη ΑΣΕΠ θέσεις πλεον) και αυτό είναι - και η ζωή συνεχίζεται... Κάποτε η Σορβώννη έκλεισε για λόγους ιστορικά αναγκαίους, με μια εξουσία που έφθινε όλο και περισσότερο στην κοινωνική της διάσταση. Σήμερα κλείνουμε τη Σορβώννη γιατί θέλουμε δυστυχώς να σταματήσουμε το μέλλον που έρχεται απειλητικά. όσο και αν θα ήθελα έναν κόσμο χωρίς απολύσεις, με μόνιμη και πλήρη απασχόληση κλπ μεγάλωσα αρκετά για να ξέρω ότι αυτό δεν γίνεται. Το μόνο που γίνεται είναι πολύ απλά να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Κακός ο νόμος; Δεν είπα ότι μου αρέσει. Αλλά ας μου πεί κάποιος κάτι καλύτερο από αυτόν - γιατί δε νομίζω ότι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αποτελεί πλέον " μια κάποια λύσις" . Εκτός και αν δεν μας απασχολεί να προτείνουμε κάτι παρά μόνον να αντιδράσουμε σε κάτι. Είναι και αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.
Συμπαράσταση λοιπόν
Στον αγωνιζόμενο λαό του Ανατολικού Τιμόρ
Στους αθώους του Γκουαντάναμο
Στους αγωνιστές του Αμπού Γκράιμπ
Στα θύματα των υποκλοπών
Στον υπουργό Υγείας (αυτός και αν θέλει συμπαράσταση)
Στους αναγνώστες του νέου βιβλίου του ΙΜΑΤΖΙΝ (ο νοών)
Στη Μαρία από τα Λιολια
Στα παιδιά που είναι στους δρόμους χωρίς να ξέρουν γιατί ειναι στους δρόμους αλλά για να είναι στους δρόμους πραγμα το οποίο τους δίνει την όποια ιδιοσυστασία τους
Πέρα από την ειρωνεία...οτιδήποτε βοηθά να πέσει μια αντιδραστική κυβέρνηση όπως αυτή του De Villepen το χαίρομαι. Αλλά αν με ρωτήσει κανείς σε φάση ειλικρίνειας αν πραγματικά διαφωνώ με το Contrat Premier Embauche, αν πιστεύω ότι αυτά που λέει, σε σχέση με τη νο1 επιλογή δημόσιας πολιτικής (που είναι να μην κάνουμε απολύτως τίποτα) τότε υπογράφω το νόμο με χέρια και με πόδια. Αφου έτσι κ αλλιώς ο ερργοδότης δεν θα προσλάβει κόσμο - ο νόμος δίνει κίνητρο σε έναν εργοδότη να σε προσλάβει. Θα μου πείς θα με απολύσει πρίν τα 26. Απαντώ: ο κόσμος με μόνιμα επαγγέλματα έχει παρέλθει από τη στιγμή που ο Γκορμπατσώφ αποφάσισε να διαφημίσει την Πίτσα Χάτ. Το ερώτημα είναι αν θα έχεις δουλειά - όχι το αν θα έχεις την ίδια δουλειά για πάντα. Τα παιδιά αυτά μπορούν να απολυθούν μεχρι τα 26 τους μάλιστα. Δεν με καλύπτει ψυχολογικά να απολύεται ένας νέος. Αλλά ο νέος αυτός απολύεται με κάποια χρήματα και με κάποια χρόνια προυπηρεσία - το νο1 πρόβλημα σε μια αγορά εργασίας σαν τη δίκή μας και τη Γαλλική - φτάνεις 26, με 2 μάστερ και δεν εχεις αυτή την προυπηρεσία- μετα σου λέει η θεία σου να πας να βρείς ένα φίλο της βουλευτή, ο οποίος σε βάζει στο δημόσιο (στις μη ΑΣΕΠ θέσεις πλεον) και αυτό είναι - και η ζωή συνεχίζεται... Κάποτε η Σορβώννη έκλεισε για λόγους ιστορικά αναγκαίους, με μια εξουσία που έφθινε όλο και περισσότερο στην κοινωνική της διάσταση. Σήμερα κλείνουμε τη Σορβώννη γιατί θέλουμε δυστυχώς να σταματήσουμε το μέλλον που έρχεται απειλητικά. όσο και αν θα ήθελα έναν κόσμο χωρίς απολύσεις, με μόνιμη και πλήρη απασχόληση κλπ μεγάλωσα αρκετά για να ξέρω ότι αυτό δεν γίνεται. Το μόνο που γίνεται είναι πολύ απλά να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Κακός ο νόμος; Δεν είπα ότι μου αρέσει. Αλλά ας μου πεί κάποιος κάτι καλύτερο από αυτόν - γιατί δε νομίζω ότι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αποτελεί πλέον " μια κάποια λύσις" . Εκτός και αν δεν μας απασχολεί να προτείνουμε κάτι παρά μόνον να αντιδράσουμε σε κάτι. Είναι και αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.
- rapadder
- Gbyte level
- Posts: 1897
- Joined: Thu Jun 17, 2004 7:12 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Marauder wrote: Απαντώ: ο κόσμος με μόνιμα επαγγέλματα έχει παρέλθει από τη στιγμή που ο Γκορμπατσώφ αποφάσισε να διαφημίσει την Πίτσα Χάτ.

Marauder++
Δεν θα μπορούσα να εκφράσω τα παραπάνω καλύτερα. Η γαλλική κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίσει ανεργία που σε ορισμένες περιοχές φτάνει το 40%. Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση; Να τάζει νομιμότητα όταν δεν μπορεί να την προσφέρει;
Πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό. Οι διαδηληλώσεις από μόνες τους δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.
... Γράφτε κώδικα όσο είναι καιρός ...
- ailouros
- Gbyte level
- Posts: 1041
- Joined: Fri Apr 30, 2004 4:36 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Contact:
However, critics warn the new legislation could make it even harder for young people to find a permanent job, and it could be misused by larger employers.
Θα μπορούσε να λέγεται και σχέδιο λεμονόκουπα.Γνωστό σε όλους το ανθρωπιστικό έργο ,και οι αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα των απανταχού μεγαλοκαρχαριών.Αφού με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν πρόκειται να σε προσλάβουμε ,θα το κάνουμε μόνο αν δεχτείς τους δικούς μας όρους .Αφού σε μπιπ που σε πηδ... να υπάρχει και λίγο συναίσθημα...Μήπως να κοιτούσαμε καλύτερα τι οδηγεί τον παραλογισμό "δεν πρόκειται να βρεις ποτέ δουλειά" να αποτελεί κοινό τόπο στις σύγχρονες και αναπτυγμένες κοινωνίες ;Γιατί ο νομοθέτης δεν παρεμβαίνει για να χτυπήσει την ανεργία και το κάθε φαινόμενο παθογένειας στην ρίζα του και το κάνει μόνο για να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο του εργοδότη να μην του βγει άχρηστος ο νέος υπάλληλος και τον χρεωθεί για μια ζωή;Αναρωτιέται κανείς τι συνθήκες κανιβαλισμού θα διαμορφωθούν στους χώρους εργασίας με αυτά τα 2 trial χρόνια;
Εγώ το βλέπω ως under 26 άνθρωπος που η πόρτα προς την αγορά εργασίας όλο και στενεύει ,ούτε σαν πρωθυπουργός της Γαλλίας ,ούτε σαν υπουργός Οικονομίας ,ούτε σαν εργοδότης,για να έχω κάποιο συμφέρον από αυτό.Ούτε αν αυξηθεί η κερδοφορία της τάδε επιχείρησης ,ή η ανταγωνιστικότητα της αγοράς θα δω κάποια αλλαγή .Είναι προκλητικό ότι αλλαγές γίνονται να γίνονται μονίμως πάνω σε κάποια κεκτημένα των εργαζομένων και να μην αγγίζουν ποτέ κανέναν εργοδότη.
- PaP
- Venus Project Founder
- Posts: 1077
- Joined: Wed Apr 21, 2004 12:06 am
- Academic status: Alumnus/a
- Location: San Francisco
- Contact:
Οποιος έχει βγει να δουλέψει ξέρει πολύ καλά τι τρέχει έξω και όλοι βλέπουμε τις εκθέσεις που φέρουν τις ελληνικές εταιρίες πρώτες σε υπερκέρδη (τράπεζες πχ οι μέγακλέφτες). Οταν βλέπεις τα κέρδη κάποιων να είναι αστρονομικά και εμείς να λέμε ΝΑΙ σε μία κολοδουλειά 10ωρο για 800 ευρώ κάπου υπάρχει πρόβλημα
Οπως λέει και ο ποιητής
Οπως φαίνεται όσοι νομοθετούν συνήθως είναι αυτοί που δε δούλεψαν ποτέ και ο κυνισμός τους δεν πάει άλλο...
Ακριβώς έτσι μας θέλουν να σκεφτόμαστε και ω ναι το κάνουμε και λέμε και ευχαριστώ...
Οπως λέει και ο ποιητής
Αν περιμένουμε από νομοθετήματα τέτοιων κυβερνήσεων βελτίωση της καθημερινότητας καλύτερα να γυρίσουμε στη λίθινη εποχή και το νόμο της ζούγκλας και παράπαει η νοοτρόπια αφού έχουν γίνει έτσι τα πράγματα...Πήραμε τη ζωή μας λάθος(,) και αλλάξαμε ζωή
Οπως φαίνεται όσοι νομοθετούν συνήθως είναι αυτοί που δε δούλεψαν ποτέ και ο κυνισμός τους δεν πάει άλλο...
Ακριβώς έτσι μας θέλουν να σκεφτόμαστε και ω ναι το κάνουμε και λέμε και ευχαριστώ...
-
- Buffer underflow exception
- Posts: 2
- Joined: Sat Mar 11, 2006 3:50 pm
Πολύ σωστός ο PaP . . .
Όπως και να'χει, στις επιχειρήσεις έχει παρατραβήξει το θέμα. Δεν σου τρώνε μόνο τη ζωή στη δουλειά αλλά αποκτάς και μόνιμο άγχος-βάρος. Όσο περισσότερο ανεβαίνεις τόσο φορτώνεσαι και μετά μπορεί και να σε αυτοκτονήσουν όπως έγινε πρόσφατα.
Η μάνα ενός φίλου μου δουλεύει προγραμματίστρια στην εταιρία που φτιάχνει τις ασπιρίνες εδώ στο Μαρούσι (μη λεω τώρα όνομα, όλοι την ξέρουμε). Παίρνει απλό μισθό για 8ωρο και δουλεύει απο τις 9 το πρωί και γυρίζει μετά τις 7.30 (το πόσο μετά εξαρτάται). Όμως επειδή έχει οικογένεια και η απάντηση στην αντίδρασή της είναι η απόλυση δυστυχώς το ανέχεται. Όταν μου το έλεγε άνοιξε η καρδιά μου.
Πάλι καλά που εμείς για αρχή τουλάχιστον θα μπορούμε να κάμουμε κάποιες επιλογές πιο ελεύθερα γιατί αν έχεις οικογένεια . . .
Όπως και να'χει, στις επιχειρήσεις έχει παρατραβήξει το θέμα. Δεν σου τρώνε μόνο τη ζωή στη δουλειά αλλά αποκτάς και μόνιμο άγχος-βάρος. Όσο περισσότερο ανεβαίνεις τόσο φορτώνεσαι και μετά μπορεί και να σε αυτοκτονήσουν όπως έγινε πρόσφατα.
Η μάνα ενός φίλου μου δουλεύει προγραμματίστρια στην εταιρία που φτιάχνει τις ασπιρίνες εδώ στο Μαρούσι (μη λεω τώρα όνομα, όλοι την ξέρουμε). Παίρνει απλό μισθό για 8ωρο και δουλεύει απο τις 9 το πρωί και γυρίζει μετά τις 7.30 (το πόσο μετά εξαρτάται). Όμως επειδή έχει οικογένεια και η απάντηση στην αντίδρασή της είναι η απόλυση δυστυχώς το ανέχεται. Όταν μου το έλεγε άνοιξε η καρδιά μου.
Πάλι καλά που εμείς για αρχή τουλάχιστον θα μπορούμε να κάμουμε κάποιες επιλογές πιο ελεύθερα γιατί αν έχεις οικογένεια . . .
- PaP
- Venus Project Founder
- Posts: 1077
- Joined: Wed Apr 21, 2004 12:06 am
- Academic status: Alumnus/a
- Location: San Francisco
- Contact:
Παιδία τα πράγματα είναι πολύ δύκολα γιατί δουλειά μεν θα βρεις αλλα πλέον πρέπει να φορτώνεσαι πόσα αγχη. Σου τρώει και αυτή η πόλη τα σωθικά με τη μόλυνση, την κίνηση. Μετά πρέπει να κάνεις επανακάρτιση με δικά σου λέφτα και αφού βεβαίως δουλεύεις και και και...
Οπότε γυρνάμη στα χωριά κάνουμε βιολογική καλλιέργεια ελίας και πούλαμε στους Γιαπωνέζους 15 ευρώ το ένα λίτρο λάδι
Οπότε γυρνάμη στα χωριά κάνουμε βιολογική καλλιέργεια ελίας και πούλαμε στους Γιαπωνέζους 15 ευρώ το ένα λίτρο λάδι

Τα «ακραία» και τα... ωραία ενός λεξικού-καρνάβαλου (Sportday/Δ.Ελευθεράτος)
Το δικαίωμα στην απεργία είναι «ιερό», αλλά σαν πολύτιμο έκθεμα σε μουσείο: θαυμάζετέ το από μακριά! ΕντAξει, η γλώσσα τσακίζει κόκαλα, αλλά όταν τη μασκαρεύουν σαν Καρνάβαλο τι στην ευχή «τσακίζει»; Μα φυσικά την πραγματικότητα!
ΕδΩ και πολλά χρόνια η ελληνική κοινωνία εξοικειώνεται με ένα «νέο» καθεστωτικό «λεξικό». Τα ιδιωτικά κέρδη έχουν βαφτιστεί «Εθνική Οικονομία». Η καθήλωση των αποδοχών των μισθωτών προϋπόθεση για τη δημιουργία -και κατόπιν τη διατήρηση- της «ισχυρής Ελλάδας». Στοιχειώδη δικαιώματα (ωράριο, αμοιβή για υπερωρίες, κ.λπ.) χαρακτηρίζονται «προνόμια», ώστε να σοκάρει λιγότερο (;) η φαλκίδευσή τους.
Εχουμε και πολλαπλές ονομασίες! Το μοντέλο «δουλειά εάν, όταν, όσο και όπως αποφασίσουν οι εργοδότες» ο Σημίτης το είχε αποδώσει με τον όρο «απασχολήσιμοι».
Οι «νΕεΣ εκδΟσειΣ» του καθεστωτικού λεξικού σου επιτρέπουν να διαλέξεις: «τόνωση της ανταγωνιστικότητας», «ευελιξία της αγοράς», «παροχή κινήτρων για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Τι είδους εργασίας; Μη ρωτάτε...
ΥπΟ αυτΟ το πρίσμα, η πρόσφατη προειδοποίηση του πρωθυπουργού («δεν θα γίνουν ανεκτές ακρότητες»), εμπλουτίζει το εν λόγω λεξικό. Δεν θα πράξουν, λόγου χάριν, τίποτε το ακραίο όταν πουν ανοικτά πως σκοπεύουν να σου δώσουν τη σύνταξή σου πετσοκομμένη, λίγο πριν αποδημήσεις. Μπορεί τα αποθεματικά των ταμείων να παίχτηκαν στο Χρηματιστήριο. Να κλαψουρίζουν για την κατάστασή τους ακριβώς εκείνοι που ευνοούν τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών («κίνητρο για ανάπτυξη», σου λένε). Να χρωστά στο ΙΚΑ κάθε υπουργείο και κάθε μεγάλη επιχείρηση που... σέβεται τον εαυτό της. Ομως, όχι, «ακραίο» θα είναι να εξοργιστείς, να αντισταθείς, να απεργήσεις. Η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών εκπέμπει σαφές μήνυμα: το δικαίωμα στην απεργία είναι «ιερό», αλλά σαν πολύτιμο έκθεμα σε μουσείο: θαυμάζετέ το από μακριά!
Σε μια παλιΑ κινηματογραφική κωμωδία, ένας χαζούλης -συνεργάτης του πρωταγωνιστή Γ. Γκιωνάκη- απέφευγε συστηματικά να σκεφτεί οτιδήποτε, για να μη σπαταλήσει το πολύτιμο, πλην αναλώσιμο, μυαλό του. Ε, οι σύγχρονοι - κοινοβουλευτικοί και κουστουμαρισμένοι- «συνταγματάρχες» της «τάξης» ζητούν από εμάς να γίνουμε οικειοθελώς ηλίθιοι ή μαριονέτες (το ένα φέρνει τ' άλλο), ώστε να «προστατεύουμε» το δικαίωμά μας όπως εκείνος το μυαλό του: αρνούμενοι να το ασκήσουμε...
«ΙερΟ» το δικαΙωμα στην απεργία, αρκεί να μην είσαι εργάτης δήμου, νοσηλευτής, εκπαιδευτικός, τραπεζοϋπάλληλος, πιλότος -διότι κάτι θα διαταραχτεί στην αποκομιδή των σκουπιδιών, τα σχολεία, τις τράπεζες και τα αεροδρόμια, αντιστοίχως. Πού καταλήγουμε «διά της εις άτοπον»; Μπορείς να απεργήσεις μόνο εάν η εργασία σου δεν επηρεάζει κανέναν τομέα της κοινωνικής ζωής. Ξέρετε κάποια κατηγορία εργαζομένων που πληροί αυτή την προϋπόθεση;
ΔυστυχΩΣ, οι καθεστωτικές Μαρίες Αντουανέτες -και τα «παπαγαλάκια» τους- έχουν την ευχέρεια να ποντάρουν στον κοινωνικό κατακερματισμό που μεθοδικά επέβαλαν. Εάν η αξία της αλληλεγγύης δεν ασφυκτιούσε, στριμωγμένη άσχημα στα ατομικά καβούκια, κάπως διαφορετικά θα εξελίσσονταν τα πράγματα: όσοι αναγνωρίζουν το δίκιο των απεργών, αντιμετωπίζοντας -ταυτοχρόνως- τις συνέπειες της απεργίας, θα καθιστούσαν υπεύθυνους (και) για τη δική τους ταλαιπωρία τους κυβερνώντες. Αυτούς θα πίεζαν, όσο μπορούσαν.
ΟμωΣ, βλEπετε, η Ελλάδα είναι η κατ' εξοχήν χώρα, στην οποία το δίκαιο μιας διεκδίκησης πανθομολογείται, όχι για να ενισχυθούν οι κινητοποιούμενοι, αλλά για να... παρηγορηθούν. Οι Μαρίες Αντουανέτες τη δουλειά τους κάνουν: εξυπηρετούν συμφέροντα «εφ' οις ετάχθησαν». Αλλοι ζημιώνονται αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι εάν κάποιος χάσει ένα δικαίωμα, το χάνουμε όλοι μας
δημοσιεύτηκε στη sportday στις 04.03.2006
το βάζω εδώ λόγω συνάφειας με το θέμα..περιττό να πω ότι συμφωνώ με
το άρθρο όπως και με τα όσα είπε ο Pap παραπάνω
Το δικαίωμα στην απεργία είναι «ιερό», αλλά σαν πολύτιμο έκθεμα σε μουσείο: θαυμάζετέ το από μακριά! ΕντAξει, η γλώσσα τσακίζει κόκαλα, αλλά όταν τη μασκαρεύουν σαν Καρνάβαλο τι στην ευχή «τσακίζει»; Μα φυσικά την πραγματικότητα!
ΕδΩ και πολλά χρόνια η ελληνική κοινωνία εξοικειώνεται με ένα «νέο» καθεστωτικό «λεξικό». Τα ιδιωτικά κέρδη έχουν βαφτιστεί «Εθνική Οικονομία». Η καθήλωση των αποδοχών των μισθωτών προϋπόθεση για τη δημιουργία -και κατόπιν τη διατήρηση- της «ισχυρής Ελλάδας». Στοιχειώδη δικαιώματα (ωράριο, αμοιβή για υπερωρίες, κ.λπ.) χαρακτηρίζονται «προνόμια», ώστε να σοκάρει λιγότερο (;) η φαλκίδευσή τους.
Εχουμε και πολλαπλές ονομασίες! Το μοντέλο «δουλειά εάν, όταν, όσο και όπως αποφασίσουν οι εργοδότες» ο Σημίτης το είχε αποδώσει με τον όρο «απασχολήσιμοι».
Οι «νΕεΣ εκδΟσειΣ» του καθεστωτικού λεξικού σου επιτρέπουν να διαλέξεις: «τόνωση της ανταγωνιστικότητας», «ευελιξία της αγοράς», «παροχή κινήτρων για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Τι είδους εργασίας; Μη ρωτάτε...
ΥπΟ αυτΟ το πρίσμα, η πρόσφατη προειδοποίηση του πρωθυπουργού («δεν θα γίνουν ανεκτές ακρότητες»), εμπλουτίζει το εν λόγω λεξικό. Δεν θα πράξουν, λόγου χάριν, τίποτε το ακραίο όταν πουν ανοικτά πως σκοπεύουν να σου δώσουν τη σύνταξή σου πετσοκομμένη, λίγο πριν αποδημήσεις. Μπορεί τα αποθεματικά των ταμείων να παίχτηκαν στο Χρηματιστήριο. Να κλαψουρίζουν για την κατάστασή τους ακριβώς εκείνοι που ευνοούν τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών («κίνητρο για ανάπτυξη», σου λένε). Να χρωστά στο ΙΚΑ κάθε υπουργείο και κάθε μεγάλη επιχείρηση που... σέβεται τον εαυτό της. Ομως, όχι, «ακραίο» θα είναι να εξοργιστείς, να αντισταθείς, να απεργήσεις. Η πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών εκπέμπει σαφές μήνυμα: το δικαίωμα στην απεργία είναι «ιερό», αλλά σαν πολύτιμο έκθεμα σε μουσείο: θαυμάζετέ το από μακριά!
Σε μια παλιΑ κινηματογραφική κωμωδία, ένας χαζούλης -συνεργάτης του πρωταγωνιστή Γ. Γκιωνάκη- απέφευγε συστηματικά να σκεφτεί οτιδήποτε, για να μη σπαταλήσει το πολύτιμο, πλην αναλώσιμο, μυαλό του. Ε, οι σύγχρονοι - κοινοβουλευτικοί και κουστουμαρισμένοι- «συνταγματάρχες» της «τάξης» ζητούν από εμάς να γίνουμε οικειοθελώς ηλίθιοι ή μαριονέτες (το ένα φέρνει τ' άλλο), ώστε να «προστατεύουμε» το δικαίωμά μας όπως εκείνος το μυαλό του: αρνούμενοι να το ασκήσουμε...
«ΙερΟ» το δικαΙωμα στην απεργία, αρκεί να μην είσαι εργάτης δήμου, νοσηλευτής, εκπαιδευτικός, τραπεζοϋπάλληλος, πιλότος -διότι κάτι θα διαταραχτεί στην αποκομιδή των σκουπιδιών, τα σχολεία, τις τράπεζες και τα αεροδρόμια, αντιστοίχως. Πού καταλήγουμε «διά της εις άτοπον»; Μπορείς να απεργήσεις μόνο εάν η εργασία σου δεν επηρεάζει κανέναν τομέα της κοινωνικής ζωής. Ξέρετε κάποια κατηγορία εργαζομένων που πληροί αυτή την προϋπόθεση;
ΔυστυχΩΣ, οι καθεστωτικές Μαρίες Αντουανέτες -και τα «παπαγαλάκια» τους- έχουν την ευχέρεια να ποντάρουν στον κοινωνικό κατακερματισμό που μεθοδικά επέβαλαν. Εάν η αξία της αλληλεγγύης δεν ασφυκτιούσε, στριμωγμένη άσχημα στα ατομικά καβούκια, κάπως διαφορετικά θα εξελίσσονταν τα πράγματα: όσοι αναγνωρίζουν το δίκιο των απεργών, αντιμετωπίζοντας -ταυτοχρόνως- τις συνέπειες της απεργίας, θα καθιστούσαν υπεύθυνους (και) για τη δική τους ταλαιπωρία τους κυβερνώντες. Αυτούς θα πίεζαν, όσο μπορούσαν.
ΟμωΣ, βλEπετε, η Ελλάδα είναι η κατ' εξοχήν χώρα, στην οποία το δίκαιο μιας διεκδίκησης πανθομολογείται, όχι για να ενισχυθούν οι κινητοποιούμενοι, αλλά για να... παρηγορηθούν. Οι Μαρίες Αντουανέτες τη δουλειά τους κάνουν: εξυπηρετούν συμφέροντα «εφ' οις ετάχθησαν». Αλλοι ζημιώνονται αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι εάν κάποιος χάσει ένα δικαίωμα, το χάνουμε όλοι μας
δημοσιεύτηκε στη sportday στις 04.03.2006
το βάζω εδώ λόγω συνάφειας με το θέμα..περιττό να πω ότι συμφωνώ με
το άρθρο όπως και με τα όσα είπε ο Pap παραπάνω
The greater danger for most of us lies not in setting our aim too high and falling short but in setting our aim too low, and achieving our mark - Michelangelo