Πάμε ένα ένα
Vag_plir wrote:1.Κρύβει κινδύνους στρέβλωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς πλέον ο καθηγητής θα κάνει μάθημα στο εκλογικό του σώμα.
Ενώ οι φοιτητικές εκλογές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υπόδειγμα! Καθόλου στρέβλωση, σοβαρές διαδικασίες κλπ... Άσε που μερικοί κάνουν παρέα με το εκλογικό τους σώμα. Είναι καταδικαστέοι κι αυτοί? Γιατί το ένα να θεωρείται φυσιολογικό και το άλλο όχι?
Vag_plir wrote:2.Οι εκπρόσωποι φοιτητών είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτούν στους συμφοιτητές τους για τις επιλογές και για την δράση τους μέσα στο Πανεπιστήμιο, ενώ ο μέσος φοιτητής κοιτάει το (καλώς εννοούμενο ή μη) συμφέρον του.
Πραγματικά πιστεύεις ότι γίνεται αυτό? Πιστεύεις ότι έχει λογοδοτήσει έστω κι ένας
σοβαρά για το τι έγινε ή τι θα γίνει? Ή οι παρατάξεις είναι "ομάδες ανιδιοτέλειας" και το συμφέρον δεν υπάρχει σαν έννοια. Ίσα ίσα, το συμφέρον του φοιτητή (και μόνον) δε θα πρέπει να εξυπηρετείται στο Πανεπιστήμιο? (το ποιο είναι αυτό εξαρτάται με το πως θα ορίσεις την έννοια "φοιτητής")
Vag_plir wrote:3.Η καθολική ψηφοφορία θα τοποθετεί στο "απυρόβλητο" τον εκλεγμένο πρόεδρο-πρύτανη.
Και δε μας αρέσει αυτό? Ας τον βγάζουμε οι λίγοι-δικοί-experts-ανιδιοτελείς ψηφοφόροι. Και αν συμβεί και καμία στραβή θα έχουμε να λέμε "Ο Πρύτανης υποστηρίζει τα συμφέροντα της κυβέρνησης γιατί τον στήριξε η τάδε παράταξη". Μήπως το δικαίωμα του εκλέγειν και το ποιος το έχει είναι αυτό που ξεχωρίζει την ολιγαρχία από την δημοκρατία?
Vag_plir wrote:4.Δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και αρκετές παραστάσεις στον μέσο φοιτητή για να κάνει επιλογή για την διοίκηση του Πανεπιστημίου/τμήματος.
Πως το εννοείς αυτό? Τι κριτήρια δηλαδή χρειάζονται? Τι παραστάσεις?
Vag_plir wrote:Είναι διαφορετικό πράγμα η εκπαιδευτική ικανότητα ενός καθηγητή με την διοικητική του ικανότητα.
Δηλαδή το ποιόν κάποιου σαν καθηγητής, ο τρόπος που έχει διαχειριστεί το μάθημα, ο τρόπος σκέψης του, πράγματα δηλαδή τα οποία είναι προφανή για κάποιον που παρακολουθεί το μάθημα, δε μπορούν να σε προϊδεάσουν (έως και πολύ θα έλεγα) για τις ικανότητες (διοικητικές κ.α.) ενός ατόμου?
Με θλίβει που όλοι ζητούν αλλαγή (έχει πέραση στου νέους ψηφοφόρους), κανείς δε καταθέτει
σοβαρές προτάσεις αλλαγής, και στην εντέλει, όλοι είναι βολεμένοι με το υπάρχον σύστημα. Γιατί να μάχεσαι να αλλάξεις κάτι στο κάτω κάτω? Καλά δεν είμαστε και τώρα?
