Η Ολυμπιακή, τα 2Β και ο... άγνωστος Χ

[rose]

Του Σταμάτη Ζαχαρού

Στα χέρια της Κυβέρνησης βρίσκεται πλέον το «μπαλάκι» για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής καθώς για πρώτη φορά στη μακρόχρονη ιστορία των διαγωνισμών ή προσκλήσεων που απηύθυναν οι διάφορες Κυβερνήσεις, υπάρχουν τουλάχιστον δύο ενδιαφερόμενοι για την εταιρεία με προτάσεις που δείχνουν να βασίζονται σε σταθερό υπόβαθρο και μετόχους που εμπνέουν εμπιστοσύνη.

Η πρόταση της Aegean Airlines ήρθε στο προσκήνιο λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν ολοκληρωθεί η περίοδος αποκλειστικής διαπραγμάτευσης με τη MIG και περιέπλεξε τα πράγματα καθώς η Κυβέρνηση οφείλει τώρα να λάβει αποφάσεις για το μέλλον του αερομεταφορέα, όχι στη λογική της έσχατης λύσης (που προφανώς βόλευε μετά το φιάσκο του διαγωνισμού), αλλά με γνώμονα το συμφέρον της χώρας που φυσικά δεν αποτιμάται μόνο σε χρήματα.

Στην πραγματικότητα, όσοι είχαν εμπλακεί στην υπόθεση της αποκλειστικής διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης με τη MIG, εξέφραζαν μέχρι και προχθές τη βεβαιότητα ότι η υπόθεση θα έχει κλείσει μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Το τυπικό και νομικό μέρος της διαδικασίας είχε ολοκληρωθεί και ουσιαστικά απέμενε μόνον να «κλειστεί» το ραντεβού του ΥΠΑΝ Κωστή Χατζηδάκη με τον Ανδρέα Βγενόπουλο. Οι φήμες τοποθετούσαν το ραντεβού το απόγευμα της Παρασκευής, λίγες μόνον ώρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία των τριών εβδομάδων για αποκλειστικές διαπραγματεύσεις με τον επενδυτικό όμιλο.

Ο λόγος που οι δύο ισχυροί άνδρες θα χαράμιζαν το απόγευμα της Παρασκευής ήταν προφανής. Η Κυβέρνηση ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξει άλλος ενδιαφερόμενος πλην της MIG πριν προχωρήσει στην -τολμηρή για τα ήθη της ελληνικής κοινωνίας- κίνηση να παραδώσει τα κλειδιά της «εταιρείας-σύμβολο των αιθέρων» σε ιδιώτες. Η πρόταση της Aegean ήρθε κυριολεκτικά στη στροφή υποχρεώνοντας φυσικά την Κυβέρνηση σε δεύτερες σκέψεις και παγώνοντας ουσιαστικά τις οποιεσδήποτε διαδικασίες. Ακόμη και αν η Κυβέρνηση ήθελε να κλείσει το θέμα με τη MIG απορρίπτοντας τις υπόλοιπες προτάσεις, θα έπρεπε να σταθμίσει τις επιπτώσεις που θα είχε η κίνησή της σε μια ευαίσθητη πολιτικά περίοδο όπως αυτή που διανύουμε.

Από την πλευρά τους, οι ισχυροί άνδρες της Aegean Airlines, Θόδωρος και Ευτύχιος Βασιλάκης στάθμιζαν εδώ και αρκετές ημέρες την κατάσταση που προδιαγραφόταν στην ελληνική αγορά αερομεταφορών. Γνωρίζοντας όσο λίγοι την αεροπορική πιάτσα, ίσως εκτίμησαν (όπως και αρκετοί άλλοι) ότι ο διαγωνισμός που τους προηγούμενους μήνες βρισκόταν σε εξέλιξη, δεν είχε πολλές πιθανότητες να στεφθεί με επιτυχία. Καθώς η εταιρεία τους «υποκατέστησε» στην πράξη την Ολυμπιακή, ένα ενδεχόμενο λουκέτο θα ήταν μια ευκαιρία για να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο τη διεθνή παρουσία τους. Όταν όμως ο Ανδρέας Βγενόπουλος εμφανίστηκε σε ρόλο «λευκού ιππότη» η κατάσταση άλλαξε. Με δεδομένα ότι η ελληνική αγορά δεν «χωρά» περισσότερες από μία σοβαρές και μεγάλες εταιρείες αερομεταφορών και ενώ η Aegean βρισκόταν σε περίοδο ανάπτυξης, προφανώς θεώρησαν ότι πρέπει να κινηθούν.

Εν τω μεταξύ, η MIG κινήθηκε ιδιαίτερα επιθετικά, κάνοντας τρεις σοβαρές μεταγραφές στελεχών. Ο Αντώνης Συμιγδαλάς, ήταν από τους πρωτεργάτες της απελευθέρωσης των αερομεταφορών και ιδρυτής της Aegean. Ο Σταύρος Δαλιάκας ήταν εμπορικός διευθυντής της εταιρείας από την έναρξη της λειτουργίας της. Τελευταία «μεταγραφή» ήταν ο τεχνικός διευθυντής Θάνος Πασχάλης. Η MIG ουσιαστικά έχτιζε την ομάδα της, χτυπώντας τον ανταγωνισμό καίρια και συμβολικά.

Η συνάντηση πατέρα και υιού Βασιλάκη με τον Ανδρέα Βγενόπουλο, είχε ακριβώς αυτό το αντικείμενο. Την ενδεχόμενη εξαγορά δηλαδή της Ολυμπιακής και τις νέες συνθήκες που θα δημιουργούσε ο νέος ουσιαστικά «παίκτης» στην αγορά. Θέλοντας να προστατεύσουν τη θέση τους, οι μέτοχοι της Aegean φαίνεται ότι αποφάσισαν να μπουν στο παιχνίδι, ακόμη και αν χρειαστεί να πληρώσουν κάτι παραπάνω στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.

Η Κυβέρνηση έχει «παγώσει» τις εξελίξεις και μελετά όλα τα σενάρια. Με δεδομένο ότι και οι δύο όμιλοι έχουν ισχυρούς μετόχους, δύο είναι τα σημεία κλειδιά που θα επηρεάσουν την τελική απόφαση. Το πρώτο αφορά τον ανταγωνισμό και φυσικά βαρύνουσα σημασία έχει και η άποψη της Ε.Ε. σε περίπτωση που η Ολυμπιακή καταλήξει στην Aegean, τουλάχιστον για τα δρομολόγια εσωτερικού, θα υπάρχει ένας και μόνον μεγάλος παίκτης καθώς οι νέες εταιρείες που έχουν κάνει την εμφάνισή τους έχουν προς το παρόν μηδαμινά μερίδια. Το δεύτερο αφορά την τεχνογνωσία της Aegean και την ισχυρή θέλησή της να παραμείνει στην αγορά σαν η «καλή» εταιρεία της Ελλάδας. Ενδεχόμενη είσοδος της MIG πιθανότατα θα σήμαινε ισχυρότερο ανταγωνισμό και ενδεχομένως μελλοντικά προβλήματα για την Aegean.

Η MIG, όπως όλα δείχνουν, δεν προτίθεται να διενεργήσει «πλειστηριασμό» αυξάνοντας το τίμημα. Η Κυβέρνηση ίσως καθυστερήσει λίγο ακόμη να λάβει την τελική της απόφαση αλλά ειδικά στην περίπτωση της Ολυμπιακής ο χρόνος είναι σίγουρα χρήμα καθώς σε δηλώσεις του ο ίδιος κ. Χατζηδάκης είχε επισημάνει ότι το κόστος λειτουργίας της εταιρείας ανέρχεται σε 1 εκατ. ευρώ ημερησίως.

http://www.capital.gr/

[redlabel]

"...τα ενδύματα έμπροσθεν αυτού διεμερίσαντο και λαχμόν έβαλον επ' αυτοίς. ...Και μετά το σταυρώσαι αυτόν έβαλον κλήρον επί τον ιματισμόν αυτού..."

Για την αντιγραφή (mutatis mutandis, φυσικά!).

Δ. Γκρ.

[Proxenos]

"...τα ενδύματα έμπροσθεν αυτού διεμερίσαντο και λαχμόν έβαλον επ' αυτοίς. ...Και μετά το σταυρώσαι αυτόν έβαλον κλήρον επί τον ιματισμόν αυτού..."

Για την αντιγραφή (mutatis mutandis, φυσικά!).

Δ. Γκρ.

Εδώ δεν μοιράζονται μόνα τα ιμάτια... αλλά τον Χριστό ολόκληρο. Και στη χειρότερη περίπτωση, τον συνδιαχειρίζονται κιόλας, για να μην αδικηθεί κανείς...

[redlabel]

Συνforumίτη Proxenos, όπως προβλέψαμε το κουβάρι της Ο.Α. ξετυλίγεται (πάρα) πολύ γρήγορα, για να φανεί ότι στον καπιταλισμό το μόνο σημαντικό που αρχίζει από "χρ" είναι το "χρήμα" κι όχι ο "χριστός"...

Δ. Γκρ.

[rose]

Shut down the olympic airlines immediately! Απλά είναι ωραίο !

[rapadder]

Η Ολυμπιακή κοστίζει 1.000.000 Ευρώ την ημέρα στον Έλληνα φορολογούμενο. Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοδιαχείρισης, πελατειακών σχέσεων, συνδικαλιστικής αριστοκρατίας από την μεταπολίτευση και μετά. Ποτέ ξανά Ολυμπιακή!

[redlabel]

Νομίζω ότι τα πράγματα είναι κάπως πιο πολύπλοκα...

Δ. Γκρ.

[mikem4600]

Η Ολυμπιακή κοστίζει 1.000.000 Ευρώ την ημέρα στον Έλληνα φορολογούμενο. Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοδιαχείρισης, πελατειακών σχέσεων, συνδικαλιστικής αριστοκρατίας από την μεταπολίτευση και μετά. Ποτέ ξανά Ολυμπιακή!

Καλά, όχι και το πιο χαρακτηριστικό. Που να δεις τον ΟΣΕ τα τελευταία 30+ χρόνια... Εκεί κι αν έχει πέσει φαγοπότι - μιλάμε για διαφορά τάξης μεγέθους.

Ο έρμος ο ΠΑΘΕ/Π ξεκίνησε να φτιάχνεται αρχές δεκαετίας 80 και... στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν.

Άντε να τελειώνουμε με αυτά τα βαρίδια.

[redlabel]

Ανάμεσα στην απαξίωση των κρατικών μονοπωλίων και στην ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου (σε συνδυασμό με την ανικανότητα-απροθυμία εποπτείας του από τους φιλελεύθερους οικονομικούς μηχανισμούς - τις Κεντρικές Τράπεζες) δεν διακρίνω ουσιαστικές διαφορές.

Η τρέχουσα διεθνής οικονομική συγκυρία δείχνει - με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο - ότι οι μέχρι σήμερα επικρατούσες κυρίαρχες οικονομικές αντιλήψεις αναδιαμορφώνονται εκ βάθρων και μάλλον επιφυλάσσουν εκπλήξεις - για πολλούς και διάφορους.

Δ. Γκρ.

[mikem4600]

"Εκ βάθρων"; Μάλλον για wishful thinking ακούγεται...

Στο μεταξύ συνεχίζω να παρατηρώ τους φόρους μου να πηγαίνουν στις τσέπες των ολίγων που στηρίζονται από "προοδευτικές" και "συντηρητικές" κυβερνήσεις εξίσου.

[redlabel]

Η προσπάθεια "σωτηρίας" της Citigroup από το Αμερικάνικο Δημόσιο (http://www.calculatedriskblog.com/2008/ ... n-bad.html) μου μοιάζει ένδειξη "εκ βάθρων" αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών.

H διαπίστωση των ελεγκτών της General Motors ότι η εταιρεία κινδυνεύει να πτωχεύσει (http://www.telegraph.co.uk/finance/news ... -loss.html) μου μοιάζει ένδειξη "εκ βάθρων" αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών.

Οι άναρθρες κραυγές ντόπιων αμαθών κονδυλοφόρων (κυρίως των ΜΜΕ) δεν δείχνουν παρά την αδυναμία τους να καταλάβουν - με ποιά θεωρητικά εφόδια, άλλωστε, οι ταλαίπωροι; - τα προβλήματα του σήμερα με τις πρακτικές συνταγές του χθες. Οι κρίσεις γεννάνε ελπίδες - αλλά και κόστος και συνέπειες - ειδικά για τους αδύναμους.

Ευτυχώς υπάρχουν και νηφάλιες φωνές, που στοχάζονται και δημοσιεύουν. Και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και παντού. Και είναι ευτύχημα ότι οι εκκλήσεις τους προέρχονται από ολοένα και περισσότερες ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες. Κι είναι καλό, θαρρώ, τις γνώμες αυτές να τις αφουγκραζόμαστε όλοι - ακόμη κι όσοι έχουν παραδοθεί στις φιλελεύθερες σειρήνες ή πλέουν στο πηγάδι της αβυσσαλέας άγνοιάς τους ή τυφλώθηκαν από τον αλαζονικό και απύθμενο ξερολισμό τους.

Δ. Γκρ.

[Proxenos]

Η προσπάθεια "σωτηρίας" της Citigroup από το Αμερικάνικο Δημόσιο (http://www.calculatedriskblog.com/2008/ ... n-bad.html) μου μοιάζει ένδειξη "εκ βάθρων" αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών.

H διαπίστωση των ελεγκτών της General Motors ότι η εταιρεία κινδυνεύει να πτωχεύσει (http://www.telegraph.co.uk/finance/news ... -loss.html) μου μοιάζει ένδειξη "εκ βάθρων" αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών.

Οι άναρθρες κραυγές ντόπιων αμαθών κονδυλοφόρων (κυρίως των ΜΜΕ) δεν δείχνουν παρά την αδυναμία τους να καταλάβουν - με ποιά θεωρητικά εφόδια, άλλωστε, οι ταλαίπωροι; - τα προβλήματα του σήμερα με τις πρακτικές συνταγές του χθες. Οι κρίσεις γεννάνε ελπίδες - αλλά και κόστος και συνέπειες - ειδικά για τους αδύναμους.

Ευτυχώς υπάρχουν και νηφάλιες φωνές, που στοχάζονται και δημοσιεύουν. Και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και παντού. Και είναι ευτύχημα ότι οι εκκλήσεις τους προέρχονται από ολοένα και περισσότερες ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες. Κι είναι καλό, θαρρώ, τις γνώμες αυτές να τις αφουγκραζόμαστε όλοι - ακόμη κι όσοι έχουν παραδοθεί στις φιλελεύθερες σειρήνες ή πλέουν στο πηγάδι της αβυσσαλέας άγνοιάς τους ή τυφλώθηκαν από τον αλαζονικό και απύθμενο ξερολισμό τους.

Δ. Γκρ.

Η Citibank κάποια μέρα θα επιστρέψει σε ιδιωτικά χέρια, όπως και η Commerzbank στη Γερμανία. Θα έχει όμως ξελασπώσει με τα λεφτά των φορολογουμένων (μεταξύ αυτών και εγώ ; )

[redlabel]

Τις ΗΠΑ ακολουθεί ασμένως η Μεγάλη Βρετανία, η οποία φέρεται να "κρατικοποιεί" στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα την Lloyds, σε ποσοστό που φτάνει το 75% (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=251).

Ποιά θάναι η πρώτη ελληνική (ή ελληνο-κάτι...) τράπεζα που θα ακολουθήσει το δρόμο αυτό;

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Οικονομολόγοι λένε, ουσιαστικά, ότι αν δεν πληρώσουμε για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τότε θα πληρώσουμε πολύ περισσότερα μετά την καταστροφή του. Φορολογούμενοι, καλωσήλθατε στο θαυμαστό κόσμο του καπιταλισμού - μεταξύ σας και πολλοί (ειλικρινείς ή αφελείς) θιασώτες του.

[PASCAL]

Η Citibank κάποια μέρα θα επιστρέψει σε ιδιωτικά χέρια, όπως και η Commerzbank στη Γερμανία. Θα έχει όμως ξελασπώσει με τα λεφτά των φορολογουμένων (μεταξύ αυτών και εγώ ; )

Και σ' αρέσει αυτό; Να ξελασπώνουν οι "τράπεζες" με τα λεφτά σου; Γενικά σ' αρέσει να πληρώνεις τα λάθη και την απληστία των golden boys;

[Proxenos]

Τις ΗΠΑ ακολουθεί ασμένως η Μεγάλη Βρετανία, η οποία φέρεται να "κρατικοποιεί" στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα την Lloyds, σε ποσοστό που φτάνει το 75% (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=251).

Ποιά θάναι η πρώτη ελληνική (ή ελληνο-κάτι...) τράπεζα που θα ακολουθήσει το δρόμο αυτό;

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Οικονομολόγοι λένε, ουσιαστικά, ότι αν δεν πληρώσουμε για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τότε θα πληρώσουμε πολύ περισσότερα μετά την καταστροφή του. Φορολογούμενοι, καλωσήλθατε στο θαυμαστό κόσμο του καπιταλισμού - μεταξύ σας και πολλοί (ειλικρινείς ή αφελείς) θιασώτες του.

Ακόμη δεν έχω δει πως επέρχεται αυτή η αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών. Και εκτός του ότι καπιταλισμός δεν υπάρχει πουθενά, εσείς ποιο σύστημα/φιλοσοφία/θρησκεία θα θέλατε να δείτε στον τόπο που ζείτε; Τα μεν διδακτά μανθάνω, τα δ’ ευρετά ζητώ, τα δ’ ευκτά παρά θεών ητησάμην.

Η Citibank κάποια μέρα θα επιστρέψει σε ιδιωτικά χέρια, όπως και η Commerzbank στη Γερμανία. Θα έχει όμως ξελασπώσει με τα λεφτά των φορολογουμένων (μεταξύ αυτών και εγώ ; )

Και σ' αρέσει αυτό; Να ξελασπώνουν οι "τράπεζες" με τα λεφτά σου; Γενικά σ' αρέσει να πληρώνεις τα λάθη και την απληστία των golden boys;

Εδώ μου αρέσει να πληρώνω για να μπορείς ελεύθερα να λες τη γνώμη σου...

[PASCAL]

Τότε "Zήτω η ελευθερία που μας χαρίζουν οι τράπεζες!"

+ Ε Λ Ε Ο C +

[redlabel]

Ακόμη δεν έχω δει πως επέρχεται αυτή η αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών. Και εκτός του ότι καπιταλισμός δεν υπάρχει πουθενά, εσείς ποιο σύστημα/φιλοσοφία/θρησκεία θα θέλατε να δείτε στον τόπο που ζείτε; Τα μεν διδακτά μανθάνω, τα δ’ ευρετά ζητώ, τα δ’ ευκτά παρά θεών ητησάμην.

Για το πρώτο νομίζω ότι θα χρειαστεί υπομονή.

Για το δεύτερο, αυτό που λες είναι περισσότερο τέχνασμα Λογικής, παρά διαπίστωση.

Όσο για το τρίτο, έχεις ακούσει για κάποια ...Νεφελοκοκκυγία;

Δ. Γκρ.

[Proxenos]

Ακόμη δεν έχω δει πως επέρχεται αυτή η αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών. Και εκτός του ότι καπιταλισμός δεν υπάρχει πουθενά, εσείς ποιο σύστημα/φιλοσοφία/θρησκεία θα θέλατε να δείτε στον τόπο που ζείτε; Τα μεν διδακτά μανθάνω, τα δ’ ευρετά ζητώ, τα δ’ ευκτά παρά θεών ητησάμην.

Για το πρώτο νομίζω ότι θα χρειαστεί υπομονή.

Για το δεύτερο, αυτό που λες είναι περισσότερο τέχνασμα Λογικής, παρά διαπίστωση.

Όσο για το τρίτο, έχεις ακούσει για κάποια ...Νεφελοκοκκυγία;

Δ. Γκρ.

Μάλλον αλλάξατε το δεύτερο με το τρίτο Εάν θέλετε λοιπόν να ζήσετε σε μια ουτοπική κοινωνία, ξεκινήστε από τις προτροπές του συντρόφου Μάο, που πειραματιζόμενος με τον λαό του κατήργησε τις εξετάσεις... Για χατήρι σας άλλαξα και την υπογραφή μου

[redlabel]

Μια χαρά είναι η σειρά τους. Οι οδοδείκτες - όπως η Νεφελοκοκκυγία - δεν μπορούν να είναι εκεί που δείχνουν. Δεν αποτελούν συνταγή μίμησης. Πηγή στοχασμού είναι μάλλον. Τουλάχιστον για όσους προτιμούν την ευτοπία απο την ουτοπία.

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Νομίζω ότι η χιουμοριστική (;) παρότρυνσή σου μας αδικεί και τους δύο...

[Proxenos]

Μια χαρά είναι η σειρά τους. Οι οδοδείκτες - όπως η Νεφελοκοκκυγία - δεν μπορούν να είναι εκεί που δείχνουν. Δεν αποτελούν συνταγή μίμησης. Πηγή στοχασμού είναι μάλλον. Τουλάχιστον για όσους προτιμούν την ευτοπία απο την ουτοπία.

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Νομίζω ότι η χιουμοριστική (;) παρότρυνσή σου μας αδικεί και τους δύο...

Σύμφωνοι, θα έπρεπε να έχω καταλάβει έως τώρα, η Ιθάκες τι σημαίνουν. 'Ισα-ίσα όμως, η κωμωδία είναι η ύψιστη τέχνη. Εάν μπορούμε να πούμε κάτι με χιουμοριστική διάθεση, τότε κερδίζουμε τους θεατές

[redlabel]

Ευχαριστώ για την κατανόηση, Proxenos. Όπως καταλαβαίνεις, στην πλατεία του Θεάτρου ορισμένοι είναι θεατές και κάποιοι άλλοι ...ταξιθέτες

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Συνforumίτες, απολογούμαι που μονοπώλησα το θέμα. CU elsewhere!

[vasvas]

Η πώληση της Ολυμπιακής ήταν απαραίτητη και επιβεβλημένη. Δοκιμάστηκαν πολλές άλλες "λύσεις," και το αποτέλεσμα παρέμενε ένα: το ταμείο ήταν μείον. Σε άλλο κόσμο, κάποιες άλλες λύσεις ίσως απέδιδαν (δεν απέδωσαν βέβαια στην Ιταλία, την Ελβετία, και πολλές άλλες χώρες...αλλά ποιός ξέρει;).
Με διάφορα μέρη της διαδικασίας και του "πακέτου" φυσικά υπάρχουν ενστάσεις, αλλά αυτό είναι μάλλον αναπόφευκτο για τέτοιου μεγέθους εγχειρήματα, με τόσες "ουρές".

Για το μέλλον του καπιταλισμού, βρήκα πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον αυτό:
http://www.business-standard.com/india/ ... 27/348673/

Ο Dani Rodrik είναι διεθνούς φήμης οικονομολόγος της ανάπτυξης.

Για το κακό παρόν και τα excesses του καπιταλισμού:
http://www.vanityfair.com/politics/feat ... ntPage=all
O Michael Lewis εχει γράψει το πολύ ενδιαφέρον Liar's Poker. Το συνιστώ.

Οι κραυγές περί θανάτου του καπιταλισμού είναι μάλλον ανιστόρητες και σίγουρα πρόωρες. Ξέρω ότι έχει πολυ πέραση στην Ελλάδα από διάφορους επαϊοντες αυτή η άποψη -- ανοίχτε και καμμιά ξένη εφημερίδα/blog.

Για τις πρόσφατες κινήσεις των κρατών, αν πράγματι θέλετε να ενημερωθείτε, πρέπει να διαβάσετε αρκετά. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία είναι μεγάλα, και οι σίγουρες λύσεις ανύπαρκτες.
Συνιστώ δυο τρια blogs:
-- Bradford de long
-- Paul Krugman
-- Greg Mankiw
-- Crooked Timber
και σταθερά τους Financial Times. (Martin Wolf κατ'αρχήν).

Σε πιο γενικό θέμα: Συνιστώ σύνεση και ψυχραιμία και προτείνω να την εφαρμόζουμε όλοι και στα γραπτά μας -- μια πρώτη ιδέα θα ήταν να περιορίζουμε τις φορτισμένες, έντονες και απαξιωτικές κρίσεις για τους φορείς απόψεων με τις οποίες διαφωνούμε.