*estrngd wrote:Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση το ζήτημα της παπαγαλίας. Για παράδειγμα, το ότι εγώ είμαι υποχρεωμένος να περάσω διοίκηση ανθρωπίνων πόρων, όταν μπήκα σε ένα τμήμα για πληροφορική, sorry, αλλά όχι παπαγαλία αλλά χαλαρά και σκονάκι. Αλλά και οι εξετάσεις στο τέλος ή κατά την διάρκεια, δεν προάγουν την ανθρώπινη γνώση, αλλά την βαθμοθηρία και την καριέρα.
Είναι υποχρεωτική η Διοίκηση ανθρωπίνων πόρων;
ΚΑΘΕ μάθημα που μπορείς να το παπαγαλίσεις, μπορείς και να το εμπεδώσεις. Είναι στην κρίση του φοιτητή το ποιά μαθήματα τον ενδιαφέρουν, ποιά όχι, σε ποιά θέλει να εντριφύσει και ποιά θέλει απλά να τα "περάσει".
Αλλά όταν βλέπω στατιστικά όπως:
- Το 93,2% των φοιτητών δεν έχει ποτέ ή μόνο περιπτωσιακά διαβάσει βιβλία και άρθρα από τη βιβλιοθήκη ή το Διαδίκτυο.
ή
Ένας στους τέσσερις φοιτητές (25,3%) δήλωσε ότι συνεχίζει -όπως στην υποχρεωτική εκπαίδευση- να αποστηθίζει χωρίς να καταλαβαίνει αυτά που διαβάζει. Το 64,1% απομνημονεύει, αφού έχει κατανοήσει,
Τότε το πρόβλημα είναι στους φοιτητές και όχι στο Πανεπιστήμιο Από προσωπική εμπείρια έχω καταλήξει ότι παπαγαλία απλά ΔΕΝ χρειάζεται. Οι διορθωτές στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ΔΕΝ είναι βλάκες και μπορούν να καταλάβουν από τα γραφούμενά σου αν έχεις εμπεδώσει το μάθημα, ακόμα και αν αυτά απέχουν από ότι αναφέρεται στο "Σύγγραμα".
Και συνεχίζω τον συλλογισμό μου λέγοντας ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στους φοιτητές που "μπήκαν" στο Πανεπιστήμιο απλά για να πάρουν το πτυχίο. Είναι αυτοί που δίνουν μαθήματα για να "τελειώσουν" και να έχουν το χαρτί και να εξασφαλίσουν τα εργασιακά δικαιώματα. Το πρόβλημα εντοπίζεται όχι στον τρόπο με τον οποίο εξετάζονται τα μαθήματα μέσα στο Ίδρυμα, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ΜΠΑΙΝΕΙ ο κόσμος στο ίδρυμα. Αφού οι 9/10 φοιτητές που μπαίνουν (και παραμένουν) στο πανεπιστήμιο
αδιαφορούν να ψάξουν να βρουν ένα paper online , τότε προφανώς και τα στατιστικά είναι ανάλογα.
Και ο βασιλιάς είναι όχι η παπαγαλία, αυτή είναι ο πιστός ακόλουθος της καριέρας, ενώ ανάμεσα σε αυτούς που δίνουν το ρυθμό είναι και ο πρύτανης, ο οποίος δεν με πειράζει να τις τρώει που και που, αν και πάντα έχει σημασία και ο λόγος (για παράδειγμα όταν αυτό γίνεται για καλύτερη θέση στο κόμμα). Κανένας πρύτανης δεν ασχολήθηκε με αυτό που θα λέγαμε πραγματικά πανεπιστήμιο, ασχολήθηκε σίγουρα με την θέση του, τον πλουτισμό του, το χάιδεμα των ανωτέρων του. Και ακολουθούν οι από κάτω.
Ωραία απόπειρα εκτροχιασμού του thread...