Πανεπιστήμιο εχθρικό, αδιάφορο προς τις εργαζομενες τάξεις

[PASCAL]

Πάγιος ρόλος των δεξιών / νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων στην Ελλάδα και τελευταία και των σοσιαλοδημοκρατικών ήταν η υπονόμευση των δημοσίων υπηρεσιών ώστε να φανεί πώς "ότι είναι δημόσιο είναι εγγενώς και δυσλειτουργικό". Ένα κατασκευασμένο ψέμα δηλαδή, μια προβοκάτσια εκ των έσω. Θύμα αυτής της πολιτικής ήταν και είναι το Ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο μέσω της υποχρηματοδότησης, της μείωσης της αυτονομίας του, την "επιχειρηματικοποιήση" του, την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και τη διατήρηση συμφερόντων ανάμεσα σε φοιτητές πελάτες, καθηγητές αρπαχτικά και καθεστωτικές παρατάξεις. Συνθήκες που έκαναν ένα εχθρικό και αδιάφορο πανεπιστήμιο προς τις εργαζόμενες τάξεις και όχι μόνο. Και μιας και ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες η λύση προφανώς και δεν βρίσκεται στις μαγνητοσκοπήσεις και στο ίντερνετ αλλά στην εκ βάθρων ανατροπή της φιλοσοφίας και της χρηματοδότησης της ανώτατης παιδείας ώστε να μπορούν όλοι να σπουδάζουν όποτε θέλουν και ανθρώπινα. Μια αλλαγή που θα έρθει μόνο μέσα από την διαρκή πάλη των φοιτητών αλλά και του λαού συνολικά με τις δεξίες / νεοφιλελεύθερες και εκφυλισμένες σοσιαλοδημοκρατικές δυνάμεις.

[PaP]

καλά και οι δημοσιογράφοι ούτε που ακριβώς ξέρουν τι θα πει νεοφιλελεύθερη πολιτική και στην Ελλάδα μιλάμε για λαΪκη δεξιά όχι φιλελεύθερη και φυσικά παρεοκρατική

τέλος offtopic

[StormRider]

H λύση που βλέπω εγώ είναι η δωρεάν παιδεία. Αν το πανεπιστήμιο προσέφερε στέγη και σίτιση στο σύνολο των φοιτητών του, δε θα υπήρχε τόσο αυτό, όσο και άλλα προβλήματα.

μισό λεπτό.

1)...
2)...

1) Στα πρακτικά λοιπόν, ας φτάσει η χρηματοδότηση της παιδείας στα ποσοστά που ανακοίνωναν προεκλογικώς -από το 2004- τόσο η ΝΔ όσο καί το ΠΑΣΟΚ και βρίσκονται τα χρήματα. Αλλά, είναι και στην κρίση του ψηφοφόρου αν θα μείνει στην πεπατημένη οδό της δημαγωγίας ή όχι. Όσο για τους προϋπολογισμούς και τις φανφάρες της δημοσιονομικής εξυγίανσης με ταυτόχρονη τη διατήρηση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης- εν μέσω κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος παγκοσμίως- βλέπουμε τον πληθωρισμό, τις ανατιμήσεις και τις προβλέψεις για την αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ).

Μέχρι στιγμής, δηλαδή, έχουμε επιβράδυνση της ελληνικής οικονομίας (λογικό και αντίθετο από όσα μας διαβεβαίωνε ο Αλογοσκούφης). Φοροεπιδρομή (για την αύξηση των δημόσιων εσόδων. Θυμίζω την αύξηση της φορολογίας των νοµικών προσώπων -Α.Ε μέσα- σε σχέση με τη σχεδόν διπλάσια των φυσικών προσώπων, καθώς και την μετατροπή του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, σε φόρο καθολικής περιουσίας). Κερδοσκοπία (ανικανότητα κυβερνώντων, όλο και πιο φιλελεύθερη αγορά, έλλειψη αντιδρασης από το αγοραστικό κοινό -με αυτή τη σειρά). Αναδιανομή δημοσίων δαπανών (δε με βοηθά η μνήμη μου, αν τ 3 στον προυπολογισμό του 2008 ως αύξηση μισθών των εργαζομένων, ήταν ποσοστό ή "κάτι αλλό" σε συνδιασμό με τον πληθωρισμό ιούλη-αυγούστου του 4,8-4,9%) με το υψηλότερο ποσοστό στρατιωτικών δαπανών στην Ευρώπη και την εντυπωσιακή αύξηση δαπανών των σωμάτων "ασφαλείας" τα τελευταία χρόνια (ξέρουν ότι θα τους χρειαστούν...).

Που να χωρέσουν οι μεγαλειώδεις ιδέες; Τί περιμένουμε;
Σίγουρα (για το 2) θα χρειαστεί όλο και περισσότεροι να δουλεύουν για την οικογένειά τους.

Το έχω ξαναπεί όμως ότι αυτό προϋποθέτει ότι δεν μπαίνει σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ το σύνολο σχεδόν των αποφοίτων Λυκείου... ή ότι δεν γίνονται όλοι απόφοιτοι Λυκείου.

Δεν είναι λύση αυτή στον 21ο αι. και γνωρίζω ότι στη γερμανία είναι δύσκολη η εισαγωγή σε uni αν στο δημοτικό είσαι πιο ατίθασος από ότι πρέπει. (αλλά ενδέχεται αλλαγές το σύστημα αν δεν κάνω λάθος)

Όπως το περιγράφεις είναι στη Γερμανία - αν εξαιρέσεις τις παρατάξεις. Νομίζεις όμως ότι οι φοιτητές μαθαίνουν χειρότερα επειδή δεν τους έδωσαν στο χέρι το βιβλίο που πρότεινε ο καθηγητής (και απ το οποίο πολλές φορές παίρνει ποσοστά) ;

Όχι, πληρώνεις δίδακτρα στη Γερμανία -εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, το φαγητό για τους φοιτητές κάνει 1,90 και 5 για τους εξωπανεπιστημιακούς, τα βιβλία τα βγάζεις φωτοτυπίες. Δε μαθαίνουν χειρότερα, αλλά μαθαίνουν ό,τι πρέπει (με τα θετικά και τα αρνητικά). Αυτά από τη σύντομη εμπειρία μου στη Γερμανία this summer.
Τέσπα, μην το πάμε εκεί γιατί δεν είναι της παρούσης να συγκρίνουμε τις δύο χώρες...

Γιατί η δουλειά δεν είναι ντροπή, ό,τι δουλειά κι αν είναι

Ας πω αυτό που σκέφτονται, τόσοι εργαζόμενοι, καθημερινά... Η δουλειά δεν είναι ντροπη, είναι βλακεία. Αν τυχαίνει το χόμπυ σου να το έκανες δουλειά -καλή ώρα πολλοί από εμάς- τότε καλύτερα να μην το θίγουμε το θέμα

---------------------------------
Pascal ++ για το πνεύμα των λόγων σου. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία -από τις απαρχές της ήδη (βλ. Engels και SPD)- βοήθησε σ' όλη τη διάρκεια του 20ου αι. στην εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού και στη μαζική λήθη και ακρισία.

[PaP]

Φιλελεύθερη αγορά έχουμε όταν δεν υπάρχου καρτέλς, κλειστά επαγγέλματα και ολιγοπώλιο και επειδή στην Ελλάδα έχουμε ένα διαστρεβλωμένο καπιταλισμό και ανυπαρξία ορθολογικών καταναλωτών για αυτό έχουμε και αυτό το αποτέλεσμα...

[The Punisher]

Και μιας και ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες η λύση προφανώς και δεν βρίσκεται στις μαγνητοσκοπήσεις και στο ίντερνετ αλλά στην εκ βάθρων ανατροπή της φιλοσοφίας και της χρηματοδότησης της ανώτατης παιδείας ώστε να μπορούν όλοι να σπουδάζουν όποτε θέλουν και ανθρώπινα. Μια αλλαγή που θα έρθει μόνο μέσα από την διαρκή πάλη των φοιτητών αλλά και του λαού συνολικά με τις δεξίες / νεοφιλελεύθερες και εκφυλισμένες σοσιαλοδημοκρατικές δυνάμεις.

Οκ λοιπόν, έστω ότι έχεις το κεφάλαιο που σου υποσχέθηκαν (αυτό που ονειρευόμαστε από τον προϋπολογισμό + ό,τι κονδύλι από ΕΕ) ακέραιο. Τι θα έκανες για τους εργαζόμενους? Απλά και όμορφα, χωρίς πολλά και δύσκολα λόγια ...

Plz, μη μιλάτε με αυτό το ξύλινο υφάκι, ας μη βιαζόμαστε να μπούμε στο σύστημα και να γίνουμε όπως μας θέλει αυτό.
Επίσης δεν καταλαβαίνω (Storm + Pascal) γιατί επαναλαμβάνετε τόσο συχνά τις ίδιες εκφράσεις : σοσιαλ*, νεοφιλελεύθερος, δεξιός. Επειδή δε σκαμπάζω από πολιτική, γιατί δεν μιλάτε και για τα αντίθετα αυτών ( ) ?

[Fairy]

Αλήθεια δεν σας έχει ποτέ περάσει από το μυαλό πως τα περισσότερα προβλήματα δεν λύνονται γιατί αμέσως πολλοί και διαφορετικών απόψεων άνθρωποι σπεύδουν αμέσως να τα μεταφράσουν σε κομματικά / παραταξιακά; Δεν έχει νόημα να βγαίνουμε να λέμε πως φταίνε οι αριστεροί, δεξιοί ή κεντρώοι... Το θέμα είναι τι κάνουμε για να τα λύσουμε.

Αυτό που βλέπω είναι πως τα μέλη των διάφορων παρατάξεων εκφράζουν ξανά και ξανά τις ίδιες γενικόλογες απόψεις από τις αρχές του περασμένου αιώνα και τις κολλάνε σαν τσίχλα σε κάθε φύσης πρόβλημα, από τα πιο μεγάλα στα πιο ασήμαντα.

Εφόσον κάποιος θεωρεί πως το ωράριο είναι εχθρικό, ας βγει να προτείνει πως φαντάζεται το ιδανικό ωράριο και γιατί κι ας αφήσει εμάς τους υπόλοιπους να πουμε γνώμες αν μας αρέσει η ιδέα.

[PASCAL]

Και μιας και ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες η λύση προφανώς και δεν βρίσκεται στις μαγνητοσκοπήσεις και στο ίντερνετ αλλά στην εκ βάθρων ανατροπή της φιλοσοφίας και της χρηματοδότησης της ανώτατης παιδείας ώστε να μπορούν όλοι να σπουδάζουν όποτε θέλουν και ανθρώπινα. Μια αλλαγή που θα έρθει μόνο μέσα από την διαρκή πάλη των φοιτητών αλλά και του λαού συνολικά με τις δεξίες / νεοφιλελεύθερες και εκφυλισμένες σοσιαλοδημοκρατικές δυνάμεις.

Οκ λοιπόν, έστω ότι έχεις το κεφάλαιο που σου υποσχέθηκαν (αυτό που ονειρευόμαστε από τον προϋπολογισμό + ό,τι κονδύλι από ΕΕ) ακέραιο. Τι θα έκανες για τους εργαζόμενους? Απλά και όμορφα, χωρίς πολλά και δύσκολα λόγια ...

Plz, μη μιλάτε με αυτό το ξύλινο υφάκι, ας μη βιαζόμαστε να μπούμε στο σύστημα και να γίνουμε όπως μας θέλει αυτό.
Επίσης δεν καταλαβαίνω (Storm + Pascal) γιατί επαναλαμβάνετε τόσο συχνά τις ίδιες εκφράσεις : σοσιαλ*, νεοφιλελεύθερος, δεξιός. Επειδή δε σκαμπάζω από πολιτική, γιατί δεν μιλάτε και για τα αντίθετα αυτών ( ) ?

Περισσότερες εστίες, ολοήμερα αναγνωστήρια, περισσότερα εργαστήρια, επανάληψη μαθημάτων(ημερήσια τμήματα και εσπερινά), πρόσληψη επιλέον διδακτικού προσωπικού, δωρεάν σίτηση, μεταφορές, ψυχαγωγία και άλλα πολλά χωρίς πολλά και δύσκολα λόγια ...

Όσο για το "ξύλινο" υφάκι μάλλον θα πρέπει να πας σε κάποια συνέλευση για να ακούσεις τους πραγματικούς ξύλινους λόγους που εκφωνούνται εκεί από κάποιούς άλλους και όχι στο Venus.

Τώρα αν θέλεις να κάνουμε μια συζήτηση και για τα αντίθετα όπως λες και για το τι βάρος έδιναν στην παιδεία και σε τι επιτεύγματα είχαν φτάσει τα αριστερά καθεστώτα, πολλύ ευχαρίστως.

[Proxenos]

Τώρα αν θέλεις να κάνουμε μια συζήτηση και για τα αντίθετα όπως λες και για το τι βάρος έδιναν στην παιδεία και σε τι επιτεύγματα είχαν φτάσει τα αριστερά καθεστώτα, πολλύ ευχαρίστως.

Για πες μας σε τι αποτέλεσμα είχαν φτάσει τα κομμουνιστικά καθεστώτα... Μην μας πεις όμως μόνο τα θετικά...

Γιατί η δουλειά δεν είναι ντροπή, ό,τι δουλειά κι αν είναι

Ας πω αυτό που σκέφτονται, τόσοι εργαζόμενοι, καθημερινά... Η δουλειά δεν είναι ντροπη, είναι βλακεία. Αν τυχαίνει το χόμπυ σου να το έκανες δουλειά -καλή ώρα πολλοί από εμάς- τότε καλύτερα να μην το θίγουμε το θέμα

Working on it...


Edit: Απάντηση σε StormRider

[The Punisher]

Περισσότερες εστίες, ολοήμερα αναγνωστήρια, περισσότερα εργαστήρια, επανάληψη μαθημάτων(ημερήσια τμήματα και εσπερινά), πρόσληψη επιλέον διδακτικού προσωπικού, δωρεάν σίτηση, μεταφορές, ψυχαγωγία και άλλα πολλά χωρίς πολλά και δύσκολα λόγια ...

Ok όλα αυτά. Ποια από αυτά κάνουν τη ζωή του εργαζόμενου φοιτητή ποιο εύκολη? το bold? Μπορείς να υπολογίσεις το κόστος αυτών όλων που πρότεινες ... φτάνουν τα χρήματα που μας διατίθενται (για να χτιστούν τα κτήρια, να απασχοληθεί νέος κόσμος [με καλύτερους μισθούς απ' ότι τώρα], να χτιστούν περισσότερες εστίες και να καλυφθούν τα έξοδα τους) ? Γιατί εντάξει, αν κάνουμε κουβέντα για unlimited budget, τότε θα μπορούσαμε κάλλιστα να συμπεριλάβουμε κι άλλα τέτοια στη λίστα. Θέλω όμως να παραμείνω ρεαλιστής.

Όσο για το "ξύλινο" υφάκι μάλλον θα πρέπει να πας σε κάποια συνέλευση για να ακούσεις τους πραγματικούς ξύλινους λόγους που εκφωνούνται εκεί από κάποιούς άλλους και όχι στο Venus.

1)Τους έχω ακούσει, και δεν τους γουστάρω μία..
2) με στεναχωρεί το ότι αναπαράγεται από άτομα που επικρίνουν τον λόγο στις συνελεύσεις. Σαν συνθήματα, ακούω τα ίδια και τα ίδια 3 χρόνια τώρα

[Erevodifwntas]

Κάποιοι τα ακούμε ακόμα περισσότερα χρόνια (και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις τα άτομα που τα υποστηρίζουν είναι τα ίδια τόσα χρόνια μετά και από τις ίδιες θέσεις...).

Μία μικρή σημείωση: και μόνο που λέγονται καθεστώτα πολύ δύσκολα μπορούν να κερδίσουν την εύνοιά μου... (και μάλιστα από κάποιον που επαναστατεί -ζητά αλλαγές-, να τον ακούς να παρουσιάζει ως λύση ένα καθεστώς -μία παγιωμένη κατάσταση- είναι τουλάχιστον οξύμωρο)

[StormRider]

Plz, μη μιλάτε με αυτό το ξύλινο υφάκι, ας μη βιαζόμαστε να μπούμε στο σύστημα και να γίνουμε όπως μας θέλει αυτό.
Επίσης δεν καταλαβαίνω (Storm + Pascal) γιατί επαναλαμβάνετε τόσο συχνά τις ίδιες εκφράσεις : σοσιαλ*, νεοφιλελεύθερος, δεξιός. Επειδή δε σκαμπάζω από πολιτική, γιατί δεν μιλάτε και για τα αντίθετα αυτών ( ) ?

Από πολιτική σκαμπάζεις από τη στιγμή που προβληματίζεσαι, σοβαρώς, για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτός, είναι ο μεγαλύτερος φόβος των κομμάτων και του συστήματος. Γι' αυτό δε βλέπεις πολλές τέτοιες συζητήσεις around, για αυτό δε βλέπεις ενδιαφέρον από τις παρατάξεις (τουλάχιστον όσο είμαστε ακίνδυνοι). Όταν μιλάμε για τέτοια ζητήματα, θεωρώ αρεστό να είμαστε προσεκτικοί στις εκφράσεις μας. Οι λέξεις σοσιαλδημοκρατία, νεοφιλελεύθερος κτλ κτλ, μπαίνουν πολλές φορές για να μην ειπωθούν ονόματα, τόσο κομμάτων και κομματαρχών που θα αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση. Οι "αντίθετες" έννοιες, είναι ίσως ακόμα πιο ευκόλως παρεξηγήσιμες λόγω της συστημικής προπαγάνδας, εύρους νοήματος κτλ. κτλ. Επίσης, δεν πιστεύω, ότι η πολιτική μπορεί να αποκοπεί ως επιστήμη από την ψυχολογία και την κοινωνιολογία για αυτό και η χρήση λέξεων που περιγράφουν κι άλλες καταστάσεις, οικονομικές, πολιτισμικές κτλ.

@Fairy, σίγουρα η ακυβερνησία δεν είναι καλό πράγμα. Όμως, η ανάγκη της οργάνωσης και του πράττειν, δεν πρέπει να αντικαθίσταται από λύσεις που τελικά δεν ικανοποιούν τις ανάγκες των πολλών. Οι απόψεις του επόμενου αιώνα δεν είναι γενικόλογες, γενικόλογα ίσως τα λένε κάποιοι και αυτό είναι πρόβλημά τους. Η επαναστατική θεωρία δεν αναφέρεται, στο τί πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι, αλλά στο τί κάνουν. Και εδώ συνεχίζω:

Μία μικρή σημείωση: και μόνο που λέγονται καθεστώτα πολύ δύσκολα μπορούν να κερδίσουν την εύνοιά μου... (και μάλιστα από κάποιον που επαναστατεί -ζητά αλλαγές-, να τον ακούς να παρουσιάζει ως λύση ένα καθεστώς -μία παγιωμένη κατάσταση- είναι τουλάχιστον οξύμωρο)

Έχεις δίκιο. Κομμουνιστικό καθεστώς. Έχουμε οξύμωρο σχήμα. Ο κομμουνισμός δεν είναι μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να εγκαθιδρυθεί. Ο κομμουνισμός δεν είναι απλά ένα ιδεώδες που περιμένει την πραγματικότητα να προσαρμοστεί σ'αυτό. Ο κομμουνισμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση. Αυτή η κίνηση προσδιορίζεται από τις προϋποθέσεις που υπάρχουν τώρα. Σύμφωνα με αυτό κάθε επανάσταση/εξέγερση/αντίδραση θα είναι πάντα δίκαιη.

Ας αφήσουμε τη φρασεολογία κατά του κομμουνισμού, που εστιάζεται στις λέξεις "Ρωσία, Κάστρο, κίνα κτλ." και ας το ψάξουμε καλύτερα.

[Erevodifwntas]

Ας αφήσουμε τη φρασεολογία κατά του κομμουνισμού, που εστιάζεται στις λέξεις "Ρωσία, Κάστρο, κίνα κτλ." και ας το ψάξουμε καλύτερα.

Προσωπικά οι βασικές αρχές και ιδέες του κομμουνισμού δε με βρισκουν αντίθετο. Το πρόβλημα είναι η υλοποίησή τους. Δυστυχώς όπου εφαρμόστηκε, τελικά απέτυχε (και εκεί μπαίνουν οι λεξούλες). Μακάρι κάποια στιγμή να φτάσουμε σε μία κατάσταση αλλά Star Trek, αλλά δε το βλέπω.

[shodanjr_gr]

Ας αφήσουμε τη φρασεολογία κατά του κομμουνισμού, που εστιάζεται στις λέξεις "Ρωσία, Κάστρο, κίνα κτλ." και ας το ψάξουμε καλύτερα.

Στα χαρτιά όλες οι ιδεολογίες καλές φαίνονται....εκ του αποτελέσματος της εφαρμογής τους κρίνονται όμως...

[tsilochr]

θα ήθελα να συμπληρώσω στη κουβέντα, με το αφελές μυαλό μου
- δωρεάν σίτιση και στέγαση δεν ξέρω σε ποιο εκπαιδευτικό σύστημα παρέχονται αυτή τη στιγμή
- οπωσδήποτε οι υποδομές μας θέλουν βελτίωση
- ο Pascal μίλησε για αύξηση του διδακτικού προσωπικού, νομίζω θα πρέπει να μιλάμε για μείωση του αριθμού φοιτητών ανα διδάσκοντα (σε άλλα ιδρύματα χρειάζεται αύξηση προσωπικού, αλλού μείωση σπουδαστών)

Επίσης, θα πρέπει να κοιτάξουμε και την ποιότητα της ρημάδας της εκπαίδευσης. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ένα σωρό επιπλέον βοηθητικές επιλογές για να παίρνουν όλοι ένα πτυχίο - την διασφάλιση της ποιότητας της εκπαίδευσης θα την κοιτάξει κανείς? Υπάρχουν προγράμματα σπουδών που απαιτούν την full time προσήλωση του σπουδαστή σε αυτά. Ελπίζω να μην περιμένετε να χαλαρώσουμε τις απαιτήσεις των σπουδών (πχ με 100 εξετάστικες το χρόνο) προκειμένου όλοι να μπορούν να περνάνε τα μαθήματα.

[PASCAL]

Η ίδια λάθος αντίληψη ξανά και ξανά.... Αν το πάρουμε όπως το θέτετε shodanjr_gr και Erevodifwntas και ο χριστιανισμός, και η δημοκρατία και ο καπιταλισμός και πολλά άλλα πράγματα στην πράξη "απέτυχαν"... Μπορούμε όμως να δούμε τι λέει η θεωρία τους και αν αυτή εφαρμόστηκε πραγματικά ή αν απλά χρησιμοποιήθηκε σαν μανδύας για κρύψει άλλες επιδιώξεις;

Τέλος πάντων εδώ μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο εχθρικό, αδιάφορο προς τις εργαζομενες τάξεις. Και επειδή και αυτό είναι ένα πρόβλημα καθαρά πολιτικό καλό θα ήταν να εξετάσουμε τις προόπτικές που δίνει κάθε μερίδα του πολιτικού κόσμου για την παιδεία και να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε για παράδειγμα χρηματοδότηση 3.5% από τον προϋπολογισμό ή από το 5% και πάνω; Θέλουμε δωρεάν σίτιση και εστίες για όλους ή σίτιση για λίγους και εστίες για ακόμη λιγότερους; Θέλουμε δωρεάν βιβλία ή να τα πληρώνουμε; Θέλουμε ανθρώπινους ρυθμούς μάθησης ή εντατικοποιημένους ρυθμούς με υποχρεωτικές παρακολουθήσεις 8-ώρων και 12-ώρων, υποχρεωτικές εργασίες, αλυσίδες μαθημάτων κτλ; Θέλουμε πανεπιστήμιο με διευκολύνσεις στους εργαζόμενους φοιτητές ή ανεπιστήμιο εχθρικό, αδιάφορο προς τις εργαζομενες τάξεις; Και τέλος θέλουμε πανεπιστήμιο προσαντολισμένο στην αγορά ή στον άνθρωπο;

[The Punisher]

Θέλουμε ανθρώπινους ρυθμούς μάθησης ή εντατικοποιημένους ρυθμούς με υποχρεωτικές παρακολουθήσεις 8-ώρων και 12-ώρων, υποχρεωτικές εργασίες, αλυσίδες μαθημάτων κτλ;

Κοίτα, ειδικά εδώ, νομίζω ότι θα θέλαμε το 2ο. Και για να μην παρεξηγηθώ, εξηγούμαι:

Θέλουμε το Πανεπιστήμιο

• να είναι ανταγωνιστικό στον τομέα του (ο ανταγωνισμός καθορίζεται από το διεθνές επίπεδο "προσφοράς στην έρευνα").
• να βγάζει φοιτητές με πλήρη επιστημονική γνώση του τομέα που επιλέγουν
• να προσφέρει αυτή τη γνώση στους φοιτητές σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να τους προετοιμάζει για να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους αρκετά νέοι

Δεδομένου ότι:

1. ο άνθρωπος, τους "ανθρώπινους ρυθμούς μάθησης" τους αντιλαμβάνεται σαν "χαλαρούς"
2. το μη-υποχρεωτικές παρακολουθήσεις το αντιλαμβάνεται σαν "δεν πατάω"
3. έχει την απαίτηση να δοκιμάζει προχωρημένα μαθήματα, χωρίς να αναγνωρίζει ότι δεν ξέρει τις βάσεις, προξενώντας έτσι πρόβλημα τόσο στον ίδιο όσο και στους συμφοιτητές του και στον όλο ρυθμό του μαθήματος (με απορίες σε πράγματα που θεωρούνται δεδομένα)
4. το μη-υποχρεωτικές εργασίες το αντιλαμβάνεται ως "δε-βαριέσαι/δεν-την-κάνω", κατάσταση που οδηγεί σε πλήρη άγνοια μεγάλων και πολλές φορές ζωτικών τμημάτων ενός μαθήματος
5. η ημιμάθεια είναι πολύ χειρότερη από την αμάθεια

πιστεύω πως ένα Πανεπιστήμιο "προδέρμ" θα απαιτούσε μεγάλη ωριμότητα και απόλυτη συνειδητοποίηση από την πλευρά του φοιτητή του γιατί βρίσκεται σε κάποιον χώρο και ποιες είναι οι υποχρεώσεις του.

Όλοι μας αναγνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί γύρω μας. Δεν έχουμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να ζητήσουμε ένα πιο ανθρώπινο Πανεπιστήμιο, και να μην πάρει αυτό την κάτω βόλτα.

-------------
Ένα άλλο σημείο: Συζητάμε για την στάση του Πανεπιστημίου απέναντι στον εργαζόμενο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το Πανεπιστήμιο δεν απευθύνεται στον εργαζόμενο. Ο εργαζόμενος είναι αυτός που πρέπει να κάνει θυσίες, ώστε να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο. Ένα Πανεπιστήμιο όπως αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω, το οποίο προετοιμάζει επιστήμονες, έχει υψηλές απαιτήσεις από τους φοιτητές του. Χαλαρώνοντας τις απαιτήσεις, και μεταβάλλοντας το Πανεπιστήμιο αυτό σε "φιλικό προς τον εργαζόμενο", ουσιαστικά ρίχνουμε την ποιότητα του, τις απαιτήσεις του.

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, υπάρχουν ειδικά Πανεπιστήμια ή τμήματα για τους εργαζόμενους (όπως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο) τα οποία λειτουργούν σε πιο αργούς ρυθμούς, ώστε να δοθεί και στον εργαζόμενο η δυνατότητα να σπουδάσει

Open to conversation ...

[PASCAL]

Κι όταν τα λεφτά των γονέων δεν επαρκούν για το ενοίκιο, τη σίτιση, την ένδυση, τις μεταφορές και την ψυχαγωγία του φοιτητή που είναι οι αντίστοιχες δαπάνες της πολιτείας για να καλυφθούν αυτά τα έξοδα ώστε να μην χρειαστεί ο φοιτητής να δουλέψει για να σπουδάσει;

Πουθενά!

Και θα 'ρθει εδώ φυσικά κάποιος έξυπνος που δεν έχει συναίσθηση του πόσο χρεωμένα είναι ήδη τα ελληνικά νοικοκυριά και θα πει ότι λύση βρίσκεται στη σύνδεση με τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες, τα δάνεια, τις δόσεις κτλ....

[Proxenos]

Κι όταν τα λεφτά των γονέων δεν επαρκούν για το ενοίκιο, τη σίτιση, την ένδυση, τις μεταφορές και την ψυχαγωγία του φοιτητή που είναι οι αντίστοιχες δαπάνες της πολιτείας για να καλυφθούν αυτά τα έξοδα ώστε να μην χρειαστεί ο φοιτητής να δουλέψει για να σπουδάσει;

Πουθενά!

Και θα 'ρθει εδώ φυσικά κάποιος έξυπνος που δεν έχει συναίσθηση του πόσο χρεωμένα είναι ήδη τα ελληνικά νοικοκυριά και θα πει ότι λύση βρίσκεται στη σύνδεση με τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες, τα δάνεια, τις δόσεις κτλ....

Επιτέλους έθεσες το ζήτημα στη σωστή βάση του. Χείρα βοηθείας χρειάζονται οι φοιτητές χωρίς οικονομικές δυνατότητες. Από που κι ως που λοιπόν όλα δωρεάν για όλους; Ο Punisher ανέλυσε τα σημεία που καταστούν τέτοιες λύσεις όχι ανέφικτες, αλλά αφελείς...

Off-topic: η σύνδεση των επιχειρήσεων με το Πανεπιστήμιο ποια σχέση έχει με την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών;

Και ας αλλάξει κάποιος τον τίτλο σε "Πανεπιστήμιο αδιάφορο προς τους εργαζόμενους", γιατί οι γονείς των περισσοτέρων μας δεν είναι εισοδηματίες (και το ίδιο ισχύει και για εμάς)...

[ailouros]

Off-topic: η σύνδεση των επιχειρήσεων με το Πανεπιστήμιο ποια σχέση έχει με την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών;

Μάλλον εννοεί ο PASCAL φοιτητικά δάνεια, χρηματοδότηση από επιχειρήσεις στο Πανεπιστήμιο (με τα ανάλογα αντίτιμα) κλπ.
Αλλά πόσο εφικτό είναι να δημιουργηθεί υβριδικό δημόσιο-ιδιωτικό, όπου οι πλούσιοι φοιτητές θα πληρώνουν δίδακτρα για τους φτωχότερους; Σε λίγο θα φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε και έρανο για να λύσουμε τα προβληματά μας αλλά τα προβλήματα δεν λύνονται έτσι εκτός πια και αν ζούμε μεγάλες στιγμές και στην Ελλάδα φτάσαμε στα επίπεδα της αναρχικής αυτοοργάνωσης.

Όπως είπανε και παραπάνω τα παιδιά το πρόβλημα είναι πολιτικό (και όχι κομματικό όπως είναι και τόσα άλλα βλ. 700 G). Βασικά οι φόροι που πληρώνει μια μικροαστική οικογένεια μπορεί να είναι ίδιοι με αυτους που πληρώνει ο κάθε καρχαρίας που φοροδιαφεύγει με τις ευλογίες των κυβερνήσεων. Επίσης το που κατανέμονται αυτά τα έσοδα είναι το θέμα. Κάτω από 5% για την παιδεία, και εξωφρενικά ποσά για Γιουροβίζιον, εξοπλισμούς, μίζες, Ολυμπιακά έργα κλπ.

Οπότε τι ψάχνουμε; Να βελτιώσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με μόντες τύπου να μπουν οι επιχειρήσεις, να γίνουν ιδιωτικά και να πληρώνουν οι φοιτητές στα δημόσια δίδακτρα και να οδηγήσουμε την αγορά στην "αυτορύθμισή" της (άλλη καραμέλα);

[rose]

@off topic
Νομίζω στην Ελλάδα ζούμε ακόμα σε αυτό τον κοινωνικό μετασχηματισμό που επικράτησε μετά την πτώση της χούντας...

Αλήθεια δεν σας έχει ποτέ περάσει από το μυαλό πως τα περισσότερα προβλήματα δεν λύνονται γιατί αμέσως πολλοί και διαφορετικών απόψεων άνθρωποι σπεύδουν αμέσως να τα μεταφράσουν σε κομματικά / παραταξιακά; Δεν έχει νόημα να βγαίνουμε να λέμε πως φταίνε οι αριστεροί, δεξιοί ή κεντρώοι... Το θέμα είναι τι κάνουμε για να τα λύσουμε.

Αυτό που βλέπω είναι πως τα μέλη των διάφορων παρατάξεων εκφράζουν ξανά και ξανά τις ίδιες γενικόλογες απόψεις από τις αρχές του περασμένου αιώνα και τις κολλάνε σαν τσίχλα σε κάθε φύσης πρόβλημα, από τα πιο μεγάλα στα πιο ασήμαντα.

Εφόσον κάποιος θεωρεί πως το ωράριο είναι εχθρικό, ας βγει να προτείνει πως φαντάζεται το ιδανικό ωράριο και γιατί κι ας αφήσει εμάς τους υπόλοιπους να πουμε γνώμες αν μας αρέσει η ιδέα.

Αρχικά πιστεύω ότι η πρόσβαση στην γνώση – η στο πανεπιστήμιο - δεν πρέπει να είναι μόνο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας. Αυτό πρέπει να γίνει κανόνας. Αν δεν το πιστέψουμε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε λύση. Απλά θα ξεχαστεί...

Έστω και το πιστεύουμε είναι και περασμένα μεσάνυχτα, βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στο καναπέ η κάνουμε μια μοναχική βόλτα και μας έρχεται και η ιδέα…
Θεϊκή παρηγοριά!

Όλοι θέλουμε ιδέες αλλά πρώτα έρχεται η λειτουργική μόρφωση.

Στις επιχειρήσεις θα το συναντήσετε σαν ‘big picture’.

Είναι σαν να ζητάς από ένα παιδί να λειτουργεί λογικά ενώ η λογική είναι ο καρπός της ωριμότητας.

Αργότερα έρχεται η τακτική η ενέργεια η στρατηγική και συνήθως κάποιος πληρώνεται για να το κάνει…

Επιτέλους έθεσες το ζήτημα στη σωστή βάση του. Χείρα βοηθείας χρειάζονται οι φοιτητές χωρίς οικονομικές δυνατότητες.

Αυτο δεν εχει να κάνει με την συζήτηση, θέλω να πιστεύω οτι δεν μιλάμε για φοιτητές με οικονομικά προβλήματα (τοτε ειναι σαν να παραδέχεται το σύστημα άλλη μια αδυναμία του,δηλαδή ο νέος και άπορος που πάει στο πανεπιστήμιο σε υλικά 18 χρονών πρέπει να δουλέψει...)

Ένα άλλο σημείο: Συζητάμε για την στάση του Πανεπιστημίου απέναντι στον εργαζόμενο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το Πανεπιστήμιο δεν απευθύνεται στον εργαζόμενο. Ο εργαζόμενος είναι αυτός που πρέπει να κάνει θυσίες, ώστε να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο. Ένα Πανεπιστήμιο όπως αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω, το οποίο προετοιμάζει επιστήμονες, έχει υψηλές απαιτήσεις από τους φοιτητές του. Χαλαρώνοντας τις απαιτήσεις, και μεταβάλλοντας το Πανεπιστήμιο αυτό σε "φιλικό προς τον εργαζόμενο", ουσιαστικά ρίχνουμε την ποιότητα του, τις απαιτήσεις του.

Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, υπάρχουν ειδικά Πανεπιστήμια ή τμήματα για τους εργαζόμενους (όπως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο) τα οποία λειτουργούν σε πιο αργούς ρυθμούς, ώστε να δοθεί και στον εργαζόμενο η δυνατότητα να σπουδάσει

Αρχικά συμφωνώ και πίστεψε με, οτι ο συνειδητοποιημένος εργαζόμενος φοιτητής κάνει αρκετές θυσίες...

Το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο φίλε μου ειναι επιλογή αλλα δεν πρέπει να ειναι μονόδρομος...Φαντάζομαι αναγνωρίζεις τα πλεονεκτήματα της σχολής σου σε σχέση με ενα Ανοιχτό πανεπιστήμιο...

[StormRider]

Το πρόβλημα είναι η υλοποίησή τους. Δυστυχώς όπου εφαρμόστηκε, τελικά απέτυχε (και εκεί μπαίνουν οι λεξούλες). Μακάρι κάποια στιγμή να φτάσουμε σε μία κατάσταση αλλά Star Trek, αλλά δε το βλέπω.

Υπάρχουν πολλοί δίοδοι για τον κομμουνισμό. Όπως όμως είπα, πρόκειται για ένα ρεύμα κοινωνικής αναμόχλευσης και ρήξης με το υπάρχον σύστημα, που ανάλογα την εποχή βρίσκει και διαφορετικούς δρόμους. Δεν έχω παρακολουθήσει Star Trek, αλλά για μια πραγματική αλλαγή, οι έννοιες του αλτρουϊσμού, της αλληλεγύης και της συλλογικότητας πρέπει να περάσουν στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Όσον αφορά τις λεξούλες, θα μπορούσα να αναφέρω τη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα και άλλες που λησμονώ, οι οποίες προσπαθούν να βαδίσουν το δρόμο του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας, σε δυσμενείς συνθήκες (βλ. USA interferes), μέσα από τη διαχείρηση ενός κράτους με τους μηχανισμούς ενός κόμματος. Αυτή είναι μία δίοδος.

- οπωσδήποτε οι υποδομές μας θέλουν βελτίωση
- ο Pascal μίλησε για αύξηση του διδακτικού προσωπικού, νομίζω θα πρέπει να μιλάμε για μείωση του αριθμού φοιτητών ανα διδάσκοντα (σε άλλα ιδρύματα χρειάζεται αύξηση προσωπικού, αλλού μείωση σπουδαστών)

Επίσης, θα πρέπει να κοιτάξουμε και την ποιότητα της ρημάδας της εκπαίδευσης. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ένα σωρό επιπλέον βοηθητικές επιλογές για να παίρνουν όλοι ένα πτυχίο - την διασφάλιση της ποιότητας της εκπαίδευσης θα την κοιτάξει κανείς? Υπάρχουν προγράμματα σπουδών που απαιτούν την full time προσήλωση του σπουδαστή σε αυτά. Ελπίζω να μην περιμένετε να χαλαρώσουμε τις απαιτήσεις των σπουδών (πχ με 100 εξετάστικες το χρόνο) προκειμένου όλοι να μπορούν να περνάνε τα μαθήματα.

Η μείωση του αριθμού φοιτητών ανα διδάσκοντα είναι μεγάλη πληγή για την ποιότητα των σπουδών. Σημασία δεν έχει να περνάνε οι φοιτητές τα μαθήματα. Τα μαθήματα είναι για τους καλούς μαθητές. Σημασία έχει να ανέβει η ποιότητα της εκπαίδευσης, ώστε περισσότεροι τελειοφοιτοι να κατέχουν όλο και περισσότερες γνώσεις. Οι εξετάσεις δε λένε πολλά... πότε δεν έλεγαν.

# να βγάζει φοιτητές με πλήρη επιστημονική γνώση του τομέα που επιλέγουν
# να προσφέρει αυτή τη γνώση στους φοιτητές σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να τους προετοιμάζει για να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους αρκετά νέοι

Πιστεύεις, ότι με τη Μπολόνια και την οργάνωση σε BSc, οι φοιτητές θα βγαίνουν με πλήρη επιστημονική γνώση, ή με τεχνική γνώση, έτοιμοι να καλύψουν τις -φτηνές- θέσεις που απαιτούνται και αργότερα να πάρουν μέρος στο παιχνίδι που λέγεται δια βίου κατάρτιση;

Δεδομένου ότι: ...

Είχα πει και σε προηγούμενη δημοσίευση σε άλλο θέμα, ότι τέτοια εξαντλητικά ωράρια δε μπορω να τα χαρακτηρίσω επιστημονικά, γιατί μετά από τόσες ώρες δεν πιστεύω ότι είμαστε στη θέση να κρίνουμε τη δουλειά που κάνουμε και τα αποτελέσματα που προκυπτουν απ' αυτή. Για μένα δεν είναι καθόλου άσχημη η εικόνα, μετά από κάποιες ώρες μαθημάτων/εργασιών να μαζεύομαι με συμφοιτητές μου, να συζητάμε για αυτά που κάνουμε και για το τί μπορείς να κάνεις πέρα από τις πανεπιστημιακές γνώσεις, σε επίπεδο π.χ. ελεύθερου λογισμικού. Τώρα, αυτή τη συζήτηση με τα βίας την κάνω με τον ευατό μου, έχοντας το κόστος της παρακολούθησης/πρόχειρων εργασιών και της προσωπικής μου ζωής. Αυτα είναι κάποια σημεία στα οποία είμαι κατά της εντατικοποίησης.

Φυσικά, καθείς μπορεί να εργάζεται όσο τραβά η ψυχή του ώστε να καταφέρει να γίνει ανταγωνιστικός σε παγκόσμιο επίπεδο, αρκετά νέος. Αλλά ο παγκόσμιος εργασιακός ανταγωνισμός, που έπεται του ακαδημαϊκού, -στη θέση της εργασιακής αλληλεγύης- μαλλον φαίνεται να παράγει εργαζομένους όπως τους θέλει το κεφάλαιο, οι οποίοι ούτε την κοινωνική εμπειρία, ούτε το χρόνο, έχουν για να αλλαξούν τους κοινωνικούς συσχετισμούς.

Το 2) δεν είναι και τόσο απλό. Αυτό θα πρέπει να το επανεξετάσει συνολικά το πανεπιστήμιο και οι διδάσκοντες, να εγείρουν περισσότερο το ενδιαφέρον.

Χείρα βοηθείας χρειάζονται οι φοιτητές χωρίς οικονομικές δυνατότητες. Από που κι ως που λοιπόν όλα δωρεάν για όλους;

Εγώ λέω δωρεάν για όλους, γιατί υπάρχουν δύο πρακτικά ζητήματα που συναντά κανείς πολύ γρήγορα, πέραν των ιδεολογικών εμποδίων:
Είναι λίγοι αυτοί που δε χρειάζονται χείρα βοηθείας;
Πώς θα τους ξεχωρίσεις; Με τη φορολογική ενημεροτητα; Πρέπει πρώτα να καταπολεμήσεις τη φοροδιαφυγή των ελ.επαγγελματιών που δηλώνουν στάνταρ λιγότερα από τους δημοσίους υπαλλήλους.

[The Punisher]

Σχετικά με τα ωράρια: Δεν πιστεύω ότι έχουμε φοβερά δύσκολο πρόγραμμα! Το πρόβλημα του Πανεπιστημίου είναι η παντελής έλλειψη οργάνωσης,πχ:

1. Οι εργασίες δεν είναι σωστά μοιρασμένες
2. Οι καθηγητές δε συνεννοούνται μεταξύ τους για τις εργασίες
3. Οι καθηγητές δε συνεννοούνται μεταξύ τους για την ύλη
4. Τα χρονικά περιθώρια για τις εργασίες, πολλές φορές, είναι απλά αστεία
5. Το πρόγραμμα είναι κακοφτιαγμένο, και το μαθαίνουμε τελευταία στιγμή
6. Ασαφείς εκφωνήσεις, που πολλές φορές αναδεικνύουν τις μαντικές ικανότητες των φοιτητών
7. Εργασίες χωρίς σκοπό
8. Καθημερινό ωράριο το οποίο έχει ως βασικό σκοπό να βολεύει τους καθηγητές, με αποτέλεσμα να μη δίνεται βάρος στους φοιτητές (θυμάμαι πρώτο έτος: πήξιμο κάθε μέρα όλη μέρα, ενώ Παρασκευή βράδυ και Δευτέρα πρωί κενό -> καλά να περάσετε στο τριήμερο σας! )

Οπότε βλέπεις ότι στην τελική δεν είναι ο σοβαρός φόρτος σοβαρός, ούτε καν η αυξημένη δυσκολία που οφείλεται για το χάος που ζούμε. Η ανοργανωσιά είναι!