Χωρίς συμφωνία έληξε η Σύνοδος των Πρυτάνεων

[Proxenos]

Δεν κατάφερε να καταλήξει σε κοινή θέση η Σύνοδος των Πρυτάνεων, με «αγκάθι» τα θέματα της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη «βάση του 10». Το θέμα θα συζητηθεί εκ νέου.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Παιδείας υποσχέθηκε να εξετάσει τις προτάσεις που θα προέλθουν ομόφωνα από την Σύνοδο των Πρυτάνεων. Την Τετάρτη ξεκινά ο εθνικός διάλογος για την Παιδεία.

Αν και από τη Σύνοδο στο Καρπενήσι, οι πρυτάνεις επισήμως αρνήθηκαν ότι δεν κατέληξαν σε κοινή πρόταση για το εξεταστικό, δήλωσαν ότι το προσχέδιο το οποίο μελέτησαν απαιτεί μεγαλύτερη επεξεργασία.

Έτσι δεν κατέθεσαν στον υπουργό Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλο συγκεκριμένο σχέδιο. Αυτό αναμένεται να κατατεθεί σε μελλοντικό χρόνο.

Ανάμεσα στις προτάσεις που συζητήθηκαν από τους πρυτάνεις είναι οι εξής:

-Τα πανεπιστήμια να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξεταστικής ύλης.

-Να παραμείνουν οι πανελλαδικές εξετάσεις.

-Να περιοριστεί ο αριθμός των σχολών που δηλώνουν οι υποψήφιοι.

Διαφωνίες υπήρξαν και για το θέμα της «βάσης του 10». Τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια ζήτησαν να διατηρηθεί, ενώ τα περιφερειακά που έχουν ανάγκη από περισσότερους φοιτητές ζήτησαν την κατάργησή του.

Επίσης τα μεγάλα πανεπιστήμια δήλωσαν ότι δεν μπορούν να δεχθούν περισσότερους φοιτητές.

«Οποιεσδήποτε προτάσεις προέρχονται σε ομόφωνη βάση από την Σύνοδο των Πρυτάνεων είναι προτάσεις που μπορούμε να τις δούμε με καλή πίστη και με κάθε διάθεση συνεργασίας, προκειμένου, πράγματι, εκεί που μπορούμε να βοηθήσουμε και να συμβάλλουμε, αυτό να το κάνουμε» δήλωσε από την πλευρά του ο υπουργός Παιδείας.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα όσα θα ακουστούν είναι και αποδεκτά. Ούτε, βεβαίως, όπως είπα και στο Συμβούλιο των Πρυτάνεων, δεν έχουμε έρθει κρατώντας στο χέρι μας μαγικές λύσεις για όλα τα προβλήματα, τα οποία υπάρχουν στην εκπαίδευση και είναι, μάλιστα, χρονίζοντα» πρόσθεσε ο υπουργός Παιδείας.

Την Τετάρτη ξεκινά επίσημα ο διάλογος για την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την αναμόρφωση του λυκείου και την αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

www.in.gr

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Είναι απίστευτοι... Στείλε μας καλέ κυρία, το παιδί σου... όλες οι σχολές ένα τάληρο! 4 έχει; Δεν πειράζει, καλός είναι κι αυτός, παζάρια θα κάνουμε τώρα;

[PASCAL]

Τι θα πεί 4 στις εισαγωγικές; Θα πει ένα σχολείο που δεν βοήθησε κάποιον μαθητή να αναγνωρίσει τις κλίσεις του, ένα σχολείο που δεν νοιάστηκε αν ένας μαθητής έχει εξωσχολικά ταλέντα και τέλος ένα σχολείο που δεν μπόρεσε να τραβήξει σε ένα μαθητή το ενδιαφέρον για διάβασμα.

Ουσιαστικά οι πανελλήνιες είναι η βιτρίνα των ίσων ευκαιριών μιας καλόπληρωμένης παραπαιδείας για το 99% του "ανώτατου" φοιτητικού πληθυσμού. Το 1% μπορεί να κλείσει τα μάτια και να συνεχίσει να πιστεύει στις ίσες ευκαιρές του συστήματος εισαγωγής και της τέλειας δευτεροβάθμιας...

[mikem4600]

Πηγαίνοντας σήμερα στη δουλειά, άκουσα στο ραδιόφωνο:

Οι απογοητευμένοι επιστρέφουν - και ψηφίζουν!

Δευτέρα 9 Μαρτίου – και είναι λίγοι άνθρωποι, είναι μια μικρή κοινωνική ομάδα, αλλά είναι μια αλλαγή με μεγάλη σημασία. Οι πανεπιστημιακοί, η ακαδημαϊκή κοινότητα, δεν εκπροσωπούνται πια από την ομάδα των ακραίων συνδικαλιστών που πρωταγωνίστησαν στην άρνηση της μεταρρύθμισης του ελληνικού πανεπιστημίου, στην απόρριψη κάθε ιδέας για αλλαγές, στην υπεράσπιση των κεκτημένων με τον πιο κοντόφθαλμο και μικροπολιτικό τρόπο.

Η αλλαγή στην ΠΟΣΔΕΠ, το συνδικαλιστικό τους όργανο, έχει μεγάλη πρακτική και συμβολική σημασία. Πρώτα από όλα, γιατί αρχίζει σήμερα ένας διάλογος για την Παιδεία στον οποίο οι Πανεπιστημιακοί, οι κατεξοχήν ενδιαφερόμενοι, οι κατεξοχήν επιφορτισμένοι και γνωστικά εξοπλισμένοι για να συμμετάσχουν σε αυτόν δεν θα έπρεπε να είναι απόντες. Τώρα υπάρχει μια ευκαιρία.

Δεύτερον, γιατί ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώθηκαν οι συσχετισμοί έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ποιοι κέρδισαν ψήφους, έδρες και επιρροή, τη νέα ηγεσία; Όσοι δεν υποδαύλισαν τις καταλήψεις, όσοι δεν υποκίνησαν τις αντιδράσεις, όσοι αντιτάχθηκαν (όχι όσο σθεναρά θα χρειαζόταν, αλλά πάντως αντιτάχθηκαν) στη σύμπραξη των ανθρώπων του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου στη διάλυσή του.

Και πώς συντελέστηκε η αλλαγή; Ήρθε μέσα από τη συμμετοχή. Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα ήταν ότι άνθρωποι, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, που στο παρελθόν είχαν εγκαταλείψει κάθε ελπίδα και απείχαν, αυτή τη φορά αποφάσισαν πως δεν πάει άλλο για το Πανεπιστήμιο και ότι δεν τους αξίζει (στους ίδιους ως επιστήμονες και ακαδημαϊκούς) να εκπροσωπούνται από ανθρώπους που δεν ψήφισαν. Έτσι ένα πολύ μεγαλύτερο σώμα ψηφοφόρων πήγε στην κάλπη. Και μάθαμε ποιοι δεν πήγαιναν, και μάθαμε επίσης ότι οι φίλοι των μπαχαλάκηδων ή όσοι τους ανέχονταν ή οι αλλεργικοί στη μεταρρύθμιση δεν ήταν πλειοψηφία. Φαινόντουσαν πλειοψηφία.

Και, τέλος, η υπόθεση μοιάζει πολύ με πολιτικό εργαστήρι. Την αποφασιστική τροπή έδωσαν άνθρωποι που δεν έχουν ιδιαίτερη σύνδεση με τα κομματικά σχήματα, αντιθέτως μάλλον χαρακτηρίζονται από την άρνησή τους, απαυδισμένοι από τον κομματισμό και την επιρροή του στο Πανεπιστήμιο. Την πλειοψηφία συγκροτούν, πέρα από αυτούς, πανεπιστημιακοί ανεξάρτητοι και επίσης άλλοι που συνδέονται με το ΠΑΣΟΚ, με την ανανεωτική και μόνον πτέρυγα του Συνασπισμού (ο οποίος διχάστηκε πλήρως) αλλά και συντηρητικοί που προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Τα σκληρά κομματικά ψηφοδέλτια αποδοκιμάστηκαν. Οι οριζόντιες συσπειρώσεις εκφράστηκαν. Οι ομαδοποιήσεις έγιναν πάνω στις απόψεις για τα ζητήματα του πανεπιστημίου και της μεταρρύθμισης και όχι πάνω στις κομματικές αναφορές.

Σαν να έπαιρνε, δηλαδή, κανείς απόφαση ότι (για το Πανεπιστήμιο και όχι μόνον) σημασία δεν έχουν οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και οι κομματικές εντάξεις, αλλά η άποψη για το μέλλον και η συγκεκριμένη τοποθέτηση για την ανάγκη ή την απόρριψη της μεταρρύθμισης. Σαν να έπαιρνε, δηλαδή, κανείς απόφαση ότι το ζήτημα δεν ήταν η αυτοδυναμία και η μονοπώληση της (συνδικαλιστικής, αλλά γιατί μόνον…) εξουσίας, αλλά μια κοινή πορεία προς τη δύσκολη κατεύθυνση κι όχι την εύκολη ακινησία.

Χρειάζεται βέβαια για όλα αυτά μια ψήφος. Οι πανεπιστημιακοί έδειξαν, πάντως, πού βρίσκονται οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές.

Πηγή

[redlabel]

Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Οι όποιες δυσκολίες ξεπερνιώνται, ακόμη κι αν xρειαστεί να προηγηθούν horror stories για να αφυπνισθούν οι απαθείς, οι αδιάφοροι και οι βολεψάκηδες.

Οι Πανεπιστημιακοί είμαστε παρόντες και - στο βαθμό που μας αφορά - το Πανεπιστήμιο μπορεί και θα πάει μπροστά, παρά τις εγκάθετες Σειρήνες της καταστροφής και της αντίδρασης και τους αφελείς υποτακτικούς τους.

Δ. Γκρ.

[Proxenos]

Τι θα πεί 4 στις εισαγωγικές; Θα πει ένα σχολείο που δεν βοήθησε κάποιον μαθητή να αναγνωρίσει τις κλίσεις του, ένα σχολείο που δεν νοιάστηκε αν ένας μαθητής έχει εξωσχολικά ταλέντα και τέλος ένα σχολείο που δεν μπόρεσε να τραβήξει σε ένα μαθητή το ενδιαφέρον για διάβασμα.

Ουσιαστικά οι πανελλήνιες είναι η βιτρίνα των ίσων ευκαιριών μιας καλόπληρωμένης παραπαιδείας για το 99% του "ανώτατου" φοιτητικού πληθυσμού. Το 1% μπορεί να κλείσει τα μάτια και να συνεχίσει να πιστεύει στις ίσες ευκαιρές του συστήματος εισαγωγής και της τέλειας δευτεροβάθμιας...

Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια. Οι εξαιρέσεις ούτε αποτελούν τον κανόνα (απλώς τον επιβεβαιώνουν) ούτε λαμβάνονται στα σοβαρά από τις πλειοψηφίες - τουλάχιστον όχι στην Ελληνική Δημοκρατία. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν όλοι θέση στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ ούτε και θα πρεπε να υποσχόμαστε στην ελληνική οικογένεια κάτι τέτοιο. Υπάρχουν ταλέντα, κλίσεις και επιθυμίες και δεν μπορούν ούτε πρέπει να εκπληρώνονται όλα μέσα από το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο.

Εάν εσύ τώρα επέλεξες να δώσεις τα ωραία σου λεφτουδάκια σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα, δεν πειράζει. Συνέχισε να καταριέσαι τον καπιταλισμό, αφού τον ταϊζεις με κάθε σου στάση.

Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Οι όποιες δυσκολίες ξεπερνιώνται, ακόμη κι αν xρειαστεί να προηγηθούν horror stories για να αφυπνισθούν οι απαθείς, οι αδιάφοροι και οι βολεψάκηδες.

Οι Πανεπιστημιακοί είμαστε παρόντες και - στο βαθμό που μας αφορά - το Πανεπιστήμιο μπορεί και θα πάει μπροστά, παρά τις εγκάθετες Σειρήνες της καταστροφής και της αντίδρασης και τους αφελείς υποτακτικούς τους.

Δ. Γκρ.

Εγώ από τα γεγονότα καταλαβαίνω ότι μέσα στους απαθείς, αδιάφορους και βολεψάκηδες βρίσκονται και πολύ πρυτάνεις, επικουρούμενοι από μια σεβαστή μερίδα καθηγητών. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

[PASCAL]

Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια. Οι εξαιρέσεις ούτε αποτελούν τον κανόνα (απλώς τον επιβεβαιώνουν) ούτε λαμβάνονται στα σοβαρά από τις πλειοψηφίες - τουλάχιστον όχι στην Ελληνική Δημοκρατία. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν όλοι θέση στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ ούτε και θα πρεπε να υποσχόμαστε στην ελληνική οικογένεια κάτι τέτοιο. Υπάρχουν ταλέντα, κλίσεις και επιθυμίες και δεν μπορούν ούτε πρέπει να εκπληρώνονται όλα μέσα από το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο.

Σωστά, μόνο που η αλεπού λέγεται σύστημα εισαγωγής στα ανώτατα ιδρύματα, πρυτάνεις, καθηγητές και συντηρητικές μειοψηφίες που κάνουν κρεμαστάρια όσους άξιους δεν μπορουν να "ψαρέψουν" για να επανδρώσουν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ τους. Η ανοησία τους όμως δεν θα σταματήσει να λάμπει όσο θα διατηρούν βάσεις του 10, σελιδοποιημένη ύλη, SOS θέματα και άλλα καλούδια "αξιολόγησης"(πάντα!).

Εάν εσύ τώρα επέλεξες να δώσεις τα ωραία σου λεφτουδάκια σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα, δεν πειράζει. Συνέχισε να καταριέσαι τον καπιταλισμό, αφού τον ταϊζεις με κάθε σου στάση.

Ξέρεις κάποιοι αξιοποιήσαν και το σύστημα της δημόσιας ενισχυτικής διδασκαλίας άσχετα αν κάποιοι το κάνανε χάλια μετά την επανίδρυση του... κράτους!

[rose]

Είναι απίστευτοι... Στείλε μας καλέ κυρία, το παιδί σου... όλες οι σχολές ένα τάληρο! 4 έχει; Δεν πειράζει, καλός είναι κι αυτός, παζάρια θα κάνουμε τώρα;

Φέτος η βάση για το εξαίρετο τμήμα επιστήμης υλικών Κρήτης, ηταν 10.5. Αναρωτιέμαι, αν μπορεί ο 10.5 να βγάλει αυτό το τμήμα γιατί να μην μπορεί
ο 8.0 να βγάλει την ιχθυοκαλιέργια; Αυτή η περίπτωση με προβλημάτισε...Αυτό όμως που με προβληματίζει ακόμη περισσότερο ειναι οτι ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα κάποιοι θα επιλέξουν να σπουδάσουν σε ξένα η ιδιωτικά ιδρυματα - σε βάρος ποιών;. Αρα μήπως στην πράξη το 10 εχει καταργηθεί; Μήπως οι εξελίξεις η αν θέλετε η ιδια η κοινωνία έχει ξεπεράσει τα δεδομένα;

[rapadder]

Μισό λεπτό. Ούτε ο 10.5 μπορεί να βγάλει το τμήμα ούτε ο 8.5.
Εγώ την πρώτη φορά που έδωσα Εισαγωγικές εξετάσεις (1999, 1η Δέσμη), έγραψα Φυσική 10 (για την ακρίβεια 38 και 41 με άριστα το 80, δηλαδή μέσο όρο 39.5, κάτω από το 10). Ξαναέδωσα εισαγωγικές εξετάσεις και πέρασα στο ΔΕΤ (και μετά έδωσα μόνο την Έκθεση και πέρασα Πληροφορική ΑΣΟΕΕ). Αν κάποιος έχει συγκεντρώσει βαθμολογία 10, ας δώσει πάλι εισαγωγικές. Τι θέλει δηλαδή, να γίνει "επιστήμονας" και να έχει τραγικά κενά;
Πραγματικά αναρωτιέμαι ποιά είναι τα επιχειρήματα όσων θέλουν να καταργηθεί η βάση του 10...

[the_night_watchman]

Δεν ειναι θεμα επιχειρηματων αλλα θέμα νοοτροπίας:
Κοιτανε να μπουνε καπου μετα το λυκειο.Οπουδήποτε.Και μετα βλέπουν...
Έτσι σκέφτονται,γιατι το παιδακι που απ το γυμνάσιο το έχουν πλακώσει στα φροντιστήρια δεν εχει προλάβει να σκεφτεί τι θέλει να κανει μεγαλώνοντας και ακολουθει τον στοχο που του εχουν θεσει οι γονεις του, δλδ να μπει σε μια σχολη.

[ultimate_aektzis]

Οσο δεν υπαρχει διεξοδος απο τεχνικα λυκεια αυτα τα χαλια θα εχουμε.Οσο καλοι διαθεση και να εχουν οι περισσοτεροι για σοβαρες αλλαγες.

[Proxenos]

Εάν εσύ τώρα επέλεξες να δώσεις τα ωραία σου λεφτουδάκια σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα, δεν πειράζει. Συνέχισε να καταριέσαι τον καπιταλισμό, αφού τον ταϊζεις με κάθε σου στάση.

Ξέρεις κάποιοι αξιοποιήσαν και το σύστημα της δημόσιας ενισχυτικής διδασκαλίας άσχετα αν κάποιοι το κάνανε χάλια μετά την επανίδρυση του... κράτους!

Τι λες τώρα; Μια "δήθεν σοσιαλδημοκρατική αλλά κατά βάθος φιλελεύθερη κυβέρνηση του δικομματισμού" έκανε και κάτι καλό; Το σημειώνω αυτό... Στο δικό μου το σχολείο δεν υπήρχε (την πρώτη χρονιά, όταν τελείωσα εγώ) ενισχυτική. Την είχαν αφήσει βλέπεις στην ευχέρεια των "φοβερών" καθηγητών μου...

Πραγματικά αναρωτιέμαι ποιά είναι τα επιχειρήματα όσων θέλουν να καταργηθεί η βάση του 10...

Οι ίδιοι που ζητούν να καταργηθεί η βάση του 10 είναι εκείνοι που θέλουν να έχουν λόγο στα μαθήματα που θα εξετάζονται. Από τη μια υποστηριζουν ότι οι εισακτέοι πρέπει να έχουν ένα μίνιμουμ γνώσεων, από την άλλη τους θέλουν όλους, αρκεί να γεμίσουν τα Πανεπιστήμιά τους... Τα επιχείρηματα: όσοι πήραν κάτω από 10 αδικήθηκαν, είναι παιδιά φτωχών οικογενειών, δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες, θέσεις για όλους κτλ.

[sandra]

Φέτος η βάση για το εξαίρετο τμήμα επιστήμης υλικών Κρήτης, ηταν 10.5.

Ποιο εξαιρετικό ρε rose? Το τμήμα δεν έχει αίθουσες και τους φοιτητές τους κάνουν μπαλάκι σε μαθηματικό και χημικό. Δικαιώματα 0. Τμήματα που σε κάποια άλλη χώρα θα είχαν αξία και οι απόφοιτοι τους κάποιο μέλλον, στην Ελλάδα απλά υπάρχουν για να χαιρόμαστε.

[redlabel]

Η "βάση" του 10 εξαρτάται από τη δυσκολία/ευκολία των θεμάτων και - από μόνη της - έχει αξία ίση με το μηδέν...

Δ. Γκρ.

[Proxenos]

Η "βάση" του 10 εξαρτάται από τη δυσκολία/ευκολία των θεμάτων και - από μόνη της - έχει αξία ίση με το μηδέν...

Δ. Γκρ.

Θα συμφωνήσω μαζί σας, αυτό ισχύει σε κάθε εξέταση. Βρήκα εδώ από το 3ο Λύκειο Θήβας μία κλιμάκωση της βαθμολογίας των Πανελλαδικών εξετάσεων για το 2007 και το 2008. Είναι φανερό ότι οι κατανομές διαφέρουν από μάθημα σε μάθημα. Όταν βάζουμε κάποια βάση τότε έχουμε πάρει κάποιες αποφάσεις για το ελάχιστο επίπεδο γνώσεων, τα (επιθυμητά) ποσοστά επιτυχίας και αναλόγως - όλα αυτά το ξέρετε εσείς πολύ καλύτερα από μένα, για την κουβέντα τα αναφέρω - επέρχεται η δυσκολία των θεμάτων που έχει σαν στόχο να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Βέβαια η βαθμολογία - από την οποία εξαρτάται και η βάση - μπορεί να είναι εξ αρχής δεδομένη ή να προσδιοριστεί μετά την εξέταση με βάση τα αποτελέσματά της. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο να γίνει στις Πανελλαδικές γιατί θα αρχίσουν τα γνωστά για το αδιάβλητο από τους ανίδεους... Συνεπώς θα έχουμε κατανομές όπως οι παραπάνω (εντάξει, κάποιοι θα έχουν και πρόχειρες μερικές θεωρίες συνομωσίας ) Εν κατακλείδι, μία βάση από μόνη της δεν έχει αξία, σημασία έχει πως την ορίζουμε και αν έχουμε συμφωνήσει όλοι με αυτή. Όταν όμως την ορίσουμε, τότε δεν μπορούμε να την αγνοούμε, έτσι δεν είναι; Μπορούμε βέβαια να καταργήσουμε τη βάση και η βαθμολογία των Πανελλαδικών να ρυθμίζει μόνο τη σειρά επιλογής των εισακτέων. Έχει όμως νόημα κάτι τέτοιο; Κατ εμέ ναι, αν οι εξετάσεις αποσυνδεθούν από το Λύκειο και το Απολυτήριό του. Διότι δεν ειναι λογικό να παίρνει Απολυτήριο κάποιος που έβγαλε 4 - με την ίδια βαθμολογία σε όλες τις άλλες τάξεις θα είχε μείνει

Αυτό όμως που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι: κάποιος που έχει βγάλει 6 παίρνει ακόμη Εθνικό Απολυτήριο; Με άλλα λόγια, μπορεί να σπουδάσει σε κολλέγιο ή Πανεπιστήμιο του εξωτερικού σαν απόφοιτος Λυκείου;