Θανάσιμος τραυματισμός 16χρονου από σφαίρα αστυνομικού

[stoupeace]

Jeronimo ++
Τι λέμε τόσο καιρό? Βγαίνει και το λέει και ο Τζερόνυμο Γκρούβυ. Αλλα ακόμα και οι τυφλοί ακόλουθοι της Χριστιανικής Εκκλησιας (Α.Ε.) θα τον ακούσουν, τωρα που μιλάει για κάτι εγκόσμιο και κοινωνικό?
Μακάρι ναι. Και μακάρι ο λόγος του να μην είναι ξύλινος, αλλά κάποια στιγμή να βρεθεί ένας ηγέτης που να την παλεύει.

[ultimate_aektzis]

Καποιες ενστασεις μου επι της επιστολης στο troktiko

Βλέπουν ν’ απαξιώνεται η υπόστασή τους, η δουλειά τους, η καθημερινή προσφορά τους απέναντι στο έγκλημα

Οι ιδιοι βγαλαν τα ματια τους.Αν ηταν σωστοι(ολοι και οχι το 2%) θα τους ειχαμε και σε εκτιμηση,τουλαχιστον οι περισσοτεροι.

• Αγωνίζονται καθημερινά εναντίον του οργανωμένου και κοινού εγκλήματος για να έχομε πιο ασφαλή ζωή,

Φιλαρακο στον Αγιο Παντελεημονα εχεις παει τα τελευταια χρονια?

Βλέπουν να περνούν αντιλήψεις προς τους νέους ότι όσοι φορούν την αστυνομική στολή είναι υπ-άνθρωποι, οι οποίοι αξίζουν την περιφρόνηση και τη λοιδορία του κόσμου και μάλιστα έμπρακτα πετώντας τους «ό,τι βρεθεί μπροστά μας

Η αντιληψη που ειχαν συμμαθητες μου,σε σχολειο και φροντιστηριο, και θελαν να μπουν στις ενοπλες δυναμεις ηταν:να βγαλουν ενα 15 να μπουν αστυφυλακων και σε 10 χρονια ακομα και να ξυνονται θα ανεβουν στην ιεραρχιαΣτην τειλκη αν δεν βγαζουν πολλα χρηματα ως αστυφυλακες αφου δεν θα κουραζονται στο τμημα θα κανουν και μια δευτερη δουλεια.Ποσοι απο αυτους θα πηγαιναν αν ηταν ιδιωτικη η αστυνομια?Οχι,για να δουμε ποσοι πραγματικα θελουν να αγωνιστουν κατα του εγκληματος...

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Στο Τρωκτικο ειδα ενα κειμενο που υποτιθεται εστειλε ο φονιας στον Ριζοσπαστη
Εχετε ξανακουσει για αυτο ή ειναι ραδιο-αρβυλα

Δειτε

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

"Ακου με προσεχτικά φίλε, χωρίς να με διακόψεις. Ξέρω πως έχεις βοηθήσει πολλούς ανώνυμους ν' ακουστεί η φωνή τους, γι' αυτό σε παίρνω κι εγώ. Ελπίζω να φερθείς και σε μένα όπως στους άλλους. Λοιπόν, ναι του την άναψα! Και δεν το μετανιώνω, να το ξέρεις, μόνο που άλλον νόμιζα ότι βαρούσα, αν και καλά να πάθει το κωλόπαιδο, το πλουσιόπαιδο που γύρευε να κάνει πλάκα σε μας, που μας έβριζε κωλόμπατσους και τα τέτοια... Κι όλοι εσείς που ουρλιάζετε τώρα στα κανάλια και μυξοκλαίτε, δεν ξέρετε τίποτα ή ξέρετε και κάνετε τον παλαβό. Λένε λοιπόν κάποιοι από σας πως έπρεπε να πάω σε ψυχίατρο αφού ήμουνα λέει με σπασμένα νεύρα, ή να φύγω από την Αστυνομία και να μην κρατάω όπλο και άλλα τέτοια... Τόσα ξέρουν οι κοπρίτες, οι καναλάκηδες και όλοι οι βολεμένοι. Μόνο εκείνη η *** η Λιάνα σα να μου φάνηκε πως το πλησίασε το θέμα, λέγοντας πως μ' έχουνε καρφωμένο δέκα χρόνια στα... Εξάρχεια! Εχει τις πληροφορίες της αυτή, όπως όλοι στο σινάφι σας, μόνο που τις χρησιμοποιείτε όπως και όταν σας βολεύει... Νομίζω λοιπόν πως ακούω τους αραχτούς όλους στους καναπέδες να λένε, «δηλαδή δεν πρέπει όλοι να περνούν από ψυχίατρο;» και άλλες τέτοιες μαλακίες. Οπως ας πούμε, περνάνε από ψυχίατρο οι γιατροί, οι δικαστές και τόσοι άλλοι που σε σφάζουν ή σε ξεφτιλίζουν όταν σε πετυχαίνουν στο «γήπεδό» τους, τα νοσοκομεία και τα δικαστήρια δηλαδή. Δηλαδή, πόσοι σε υπεύθυνες θέσεις περνάνε από ψυχίατρο κανονικά και μετά από κάποια διαστήματα στην υπηρεσία; Δεν μπορεί να είσαι ή να φαίνεσαι καλά και ξαφνικά κάτι να στη βαρέσει; Να σε κερατώνει η γυναίκα σου ας πούμε ή κάτι άλλο σοβαρότερο ή να σε κάψει η καθημερινή υπηρεσία, ειδικά αν δε σου δίνουν άδεια, δεν πας διακοπές γιατί πότε το ένα πότε το άλλο, η υπηρεσία θεωρεί πως πρέπει να ανακαλέσει τις άδειες και όλα τα σχετικά; Για να μη σου θυμίσω πως οι τελευταίοι που μπορούν να εξετάσουν και να κρίνουν αν είσαι ψυχικά εντάξει είναι οι ψυχίατροι, έτσι δε λένε; Και να μη σου θυμίσω πόσοι πολιτικοί αποδείχτηκε πως ήταν βαρεμένοι και σε άλλη περίπτωση θα τους είχανε δεμένους, όχι αμολητούς να κυβερνάνε τον κοσμάκη, ούτε να σου θυμίσω πόσοι στρατιωτικοί που δίνουν διαταγές στα παιδάκια είναι για τα σίδερα, άσε που... αλλά τι να πρωτοπείς... Λοιπόν, εγώ, είν' αλήθεια πως υπηρετώ κοντά δέκα χρόνια εκεί, που λέει η έτσι. Το προσπάθησα τρεις φορές μετά τα τρία πρώτα χρόνια να την κάνω με μετάθεση, έπιασα διάφορους, παρακάλεσα αλλά τίποτα! Δεν είχα βλέπεις βύσμα, άσε που είχα και τη φωλιά μου λερωμένη από την αρχή. Υστερα τα παράτησα και κάπου μάλλον βολεύτηκα, έμαθα τη «δουλειά», έμαθα να λουφάρω και κοίταξα να στήσω κι εγώ μια οικογένεια που μέχρι τότε είχα στερηθεί. Αλλά ησυχία δεν είχαμε ποτέ. Πότε ο ένας πότε ο άλλος είμαστε οι μόνιμοι στόχοι. Οι πολιτικοί και οι διάφοροι κομπιναδόροι κάνουν τις αρπαχτές τους κι εμείς γινόμαστε σάκοι του μποξ - «γι' αυτό πληρώνεστε ρεμάλια!» φωνάζει συχνά ο διοικητής, ενώ οι υψηλά ιστάμενοι είναι πιο ευγενείς αλλά και πιο σκληροί. «Κυρίους» μας προσφωνούν αλλά στάζουνε φαρμάκι και μας στέλνουν στο στόμα του λύκου. Ξέρεις πόσες φορές πήγαν να με κάψουν σαν λαμπάδα αυτά τα κωλόπαιδα, οι φονιάδες οι κουκούλες; Ξέρεις με τι τέχνη φτιάχνουν και πετάνε τις μολότοφ; Πάνω στη μαρκίζα τις αμολάνε κάτω από κει που καθόμαστε να προστατευτούμε, κι έρχεται η φωτιά και σε λούζει... τρεις φορές με έχουνε κάψει και τη γλίτωσα με μέτρια εγκαύματα σε όλο το σώμα. Ξέρεις εσύ που με δείχνεις με το δάχτυλο, ξέρεις πόσες φορές γύρισα στο σπίτι με τα αίματα και το δέρμα μου καμένο και με ρωτούσαν τα παιδιά μου τι έπαθα και κρυβόμουνα για να μη με δουν καμένο και κλαίγανε; Ενα κομμάτι ψωμί έβγαζα κι εγώ, το παιδί της παραδουλεύτρας από το χωριό, με τον πατέρα χαμένο στο πιοτό, να γυρίζει στο σπίτι και να τσακίζει στα χαστούκια κι εμένα και τη μάνα μου γιατί δεν του άρεσε πότε το ένα πότε το άλλο... Και πώς βρέθηκα στο Σώμα δε θα το αναλύσω, αν και ξέρω πως όλοι ξέρετε πάνω - κάτω με ποιο τρόπο μας χώνουν στο τσουβάλι, όπως τα φίδια που τα αμολάνε μετά - μας αμολάνε δηλαδή, γιατί να μην το ομολογήσω; - μας στέλνουνε καταπάνω στον κοσμάκη. Λεπτομέρειες δεν τολμάω να σου πως, πάντως εκείνο το βράδυ αφού με σύρανε με κλοτσιές και μπουνιές στην Ασφάλεια, με μούρη πρησμένη και αίματα να τρέχουν από τα χείλια και τη σπασμένη μύτη - όλα για μια μηχανή που είχα κλέψει από το πάρκινγκ, κάναμε απίθανες κόντρες τότε, τι άλλο να κάναμε, πεταμένοι απ' όλους, μάνα, πατέρα, χωρίς φράγκο στην τσέπη, από το σχολείο τρεις αποβολές και στο τέλος έπρεπε ν' αλλάξω σχολείο, και τι να το κάνω το σχολείο; - αφού λοιπόν με αφήσανε χωρίς φαΐ και νερό τρεις μέρες, μου είπαν: «ή δέκα χρόνια μέσα ή στην Αστυνομία και θα κάνεις ό,τι σου λέμε, γκέγκε μάγκα;». Διάλεξα τα σίγουρο ψωμί και να μας, δέκα χρόνια στη σφηκοφωλιά, στα Εξάρχεια με όλο εκείνο το αληταριό, που τους ήξερα και από τη μια και από την άλλη - και ανάμεσά τους κάμποσους παραστρατημένους. Μήπως ξέρεις φίλε τι ρόλο παίζουν πολλοί από αυτούς; Δικοί μας είναι, τι δικοί μας δηλαδή, της Ασφάλειας είναι και από κει παίρνουν οδηγίες, πότε θα την ανάψουν τη μια ή την άλλη φωτιά εδώ κι εκεί! Για πες μου εσύ που είσαι έξυπνος και σπουδαγμένος, γιατί δε χτυπάνε κανένα στόχο πλουτοκρατίας, κανέναν με γιοτ, με αυτοκίνητα ακριβά και τεράστιες περιουσίες; Γιατί χτυπάνε τον μεροκαματιάρη με το μαγαζάκι, τον περιπτερά και άλλους ανυπεράσπιστους; Δειλά πραχτοράκια της μαύρης συμφοράς είναι, πεμπτοφαλαγγίτες τους έλεγε ο μόνος σοβαρός και τίμιος άνθρωπος που γνώρισα στη ζωή μου, ένας δικηγόρος που έλεγε πως είναι με το ΚΚΕ, αλλά είναι έξω και απ' αυτό γιατί θέλει λέει να είναι ανεξάρτητος. Λοιπόν, τον φουκαρά το μικρό τον έφαγα. Είχα φτάσει στο αμήν, και πώς φτάνει κανείς στο αμήν δε θα στο αναλύσω, πάντως είχα μπουχτίσει. Με βρίζανε τα κωλόπαιδα, με είχαν βρίσει τουλάχιστον άλλες πενήντα φορές την ίδια μέρα, βρίζανε τη μάνα μου - «γ**ώ το μ... που σε πέταγε» μου είχε φωνάξει ένα καθίκι το ίδιο απόγευμα - και είχα φτάσει ως το λαιμό - σου είπα ότι η μάνα μου ήταν παραδουλεύτρα, τίποτε άλλο δε σου λέω. Κάτι αυτές οι βρισιές, κάτι οι σπόντες του αστυνόμου την προηγουμένη «δεν κάνετε για τη δουλειά για την οποία προσληφθήκατε, και πλησιάζει η λήξη ή ανανέωση της σύμβασής σας και πρέπει να αποδείξετε πως αξίζετε το ψωμί που τρώτε...» και άλλα τέτοια. Ξέρεις πώς είναι να έχεις το σιδερικό στη θήκη και να σε βλαστημάνε και να σου πετάνε μπουκάλια που μπορεί να είναι και μολότοφ; Οχι φίλε, δεν ξέρεις, και να μην αξιωθείς να μάθεις, στο λέω εγώ, ο γιος της πλύστρας που θέλησα να ζήσω έξω στην κοινωνία και με στολή εξουσίας και όχι στη φυλακή. Τον σημάδεψα και πρώτη φορά το χέρι μου δεν έτρεμε. Γιατί πρώτη φορά δεν είχα πιει πριν βγω περιπολία - στο λέω κι αυτό και να μείνει μεταξύ μας: αν κρατήθηκα τόσα χρόνια και δε σκότωσα, είναι που έπινα μισό μπουκάλι ουίσκι πριν βγούμε περίπολο και έτσι ό,τι κι αν άκουγα για τη μάνα μου και το αντριλίκι μου το πέρναγα ντούκου - έχω ακούσει πως άμα μεθύσεις βγαίνει ο πραγματικός εαυτός σου κι εγώ είμαι καλό παιδί στο βάθος και όλοι στην υπηρεσία το ξέρουν και μ' αγαπάνε, αλλά και με εκμεταλλεύονται. Και δε θα σου πω τι καλοσύνες έχω κάνει εγώ στη ζωή μου, γιατί θα με περάσεις ή για παινεψιάρη ή για μ@λ@κ@. Μέσα στο πιοτό κατάλαβα σιγά σιγά και τον πατέρα μου, που δεν ήταν κακός άνθρωπος έστω κι αν μεθώντας έβγαινε η κακή του πλευρά. Να σου πω κάτι; Αποτυχημένος σε όλα ήτανε, γι' αυτό έπινε. Οπως κι εγώ δηλαδή: Τι πέτυχα στη ζωή μου; Τίποτα! Ενας μπάτσος έγινα κι αυτό από σπόντα, όπως σου είπα, και μάλιστα χωρίς καν μόνιμη σύμβαση. Και να 'ρχονται αυτά τα κωλόπαιδα, που δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους, που δεν ξέρουν τι θα πει βάρδια και ξενύχτι, τι πάει να πει μεροκάματο και τι σφαλιάρα κάθε είδους από το αφεντικό και να σου ρίχνονται μετά από δώδεκα ώρες ορθοστασία στις γωνίες ή στις εισόδους τραπεζών, να 'ρχονται και να σε βρίζουν και να σου πετάνε ό,τι βρουν στο δρόμο. Και να σου πω κάτι άλλο; Πόσοι από αυτά τα κωλόπαιδα είναι εργαζόμενοι των 700 ευρώ που λένε και ξαναλένε; Να σου πω εγώ; Κανένας! 'Η κάτι πρεζόνια είναι ή κάτι τύποι από τα βόρια προάστια που βαριούνται στη σιγουριά του σπιτιού ή τα πραχτοράκια, οι πεμπτοφαλαγγίτες που λέγαμε πριν. Ποιος μεροκαματιάρης προλαβαίνει να βγει στους δρόμους, πόσοι από τους αναγκεμένους έχουν τέτοιες πολυτέλειες; Εντάξει, είμαι απόλυτος θα μου πεις, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία αυτού που λέω. Λοιπόν, για να τελειώνω γιατί σε ζάλισα: το έκανα! Πριν, σου έλεγα πως τον σημάδεψα και έτσι έγινε, όπως ήμουνα με το αίμα στο κεφάλι. Ομως, φίλε, πρέπει να σου πω πως δε θυμάμαι αν εκείνη τη στιγμή που πάτησα τη σκανδάλη, σημάδευα ακόμη τον πιτσιρικά ή το χέρι μου είχε κατέβει. Και μη νομίσεις πως πάω να πω ότι δεν το 'κανα, αφού ξέρω ότι εσύ δε θα με δώσεις. Απλά, δε θυμάμαι γιατί το μυαλό μου έχει σκεπαστεί από μια θολούρα και έχω χάσει εκείνες τις στιγμές τελείως. Για να μη λέω πολλά: δεν ξέρω ποια δύναμη ή ποια κούραση μου κατέβασε το χέρι - αν το κατέβασε - πάντως ό,τι έγινε, έγινε χωρίς τη θέλησή μου. Και να στο πω; Ενα βουνό έχει πέσει πάνω μου από την επόμενη στιγμή που έφυγε η σφαίρα και είδα το κορμάκι του πιτσιρικά να διπλώνεται στις πλάκες. Οταν σκέφτομαι πως θέρισα μια ψυχούλα που δεν είχε κάνει ούτε ένα βήμα ακόμα στη ζωή, άνετο ή ζόρικο βήμα - τι σημασία έχει; Αλλά φίλε, είχε φτάσει ένας κόμπος και μ' είχε πνίξει, αν δεν τράβαγα το πιστόλι εκείνη τη στιγμή θα είχα πεθάνει από ασφυξία. Ολο τον τελευταίο καιρό με είχε μαγκώσει ένα μούδιασμα - ξέρεις τι σημαίνει μούδιασμα; - ένα μούδιασμα που ξεκίνησε από τα πόδια και σκαρφάλωνε σιγά σιγά στο λαιμό. Δε θα το πιστέψεις φίλε, όμως με το που έφυγε η σφαίρα, μου φάνηκε πως πήρε μαζί της κι αυτόν τον βραχνά, έστω κι αν αυτό κράτησε όσο και η διαδρομή του βλήματος που άφησα να φύγει μέσα στο πάθιασμά μου. Ξέρω καλά πως θα με κυνηγάει πάντα αυτή η στιγμή αλλά πίσω δεν μπορώ να τη φέρω ούτε τη σφαίρα ούτε τη ζωούλα του πιτσιρικά. Ολοι εσείς που σήμερα φωνάζετε και χτυπιέστε τάχα, θα το προσπεράσετε γρήγορα, θα το ξεχάσετε μέχρι τις επόμενες δυο - τρεις μέρες, όπως ξεχάστηκαν τόσα και τόσα φριχτά εγκλήματα, δικά μας ή των άλλων, των επωνύμων που δεν τους αγγίζει ούτε νόμος ούτε συνείδηση. Ετσι κυλάει η ζωή, με όλες τις καθημερινές σκοτούρες, γιατί έτσι πρέπει, οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι νεκροί με τους νεκρούς. Εγώ βέβαια εδώ σημαδεύτηκα και εδώ θα καρφωθώ, αλλά δε θ' αφήσω να το καταλάβει κανείς και πιστεύω πως εσύ θα κρατήσεις το μυστικό που σου εμπιστεύτηκα. Να το ξέρεις: ό,τι και να δείξει η βαλλιστική που θα γίνει, όπως πάντα, εγώ δε θα το παραδεχτώ δημόσια πως του την άναψα και μάλιστα εν βρασμώ, που λένε, ούτε πως τον σημάδεψα κατάστηθα. Εχω τρία παιδιά να μεγαλώσω κι εγώ. Ναι, σαν εκείνο που σκότωσα, θα μου πεις, το ξέρω και τα δικά μου έχουν μόνο εμένα και τη μάνα τους, δεν έχουν σπίτι ιδιόκτητο, δεν έχουν τρία αυτοκίνητα, δεν έχουνε νταντάδες και καθηγητές στο σπίτι. Δε θα έχουν καλά καλά να φάνε άμα εγώ μπω φυλακή. Ούτε συγγνώμη με παίρνει να ζητήσω, γιατί θα είναι σα να ομολογώ. Αλλωστε, πόσοι απ' όλους αυτούς που κακοποιούν κάθε μέρα τους ανθρώπους - και δεν είναι και λίγοι, κοίταξε στα ρετιρέ της παλιοκοινωνίας μας και θα καταλάβεις τι εννοώ - πόσοι απ' αυτούς ζήτησαν συγνώμη; Οχι, δεν οφείλω κανένα συγγνώμη σε κανέναν, κανέναν από τούτη τη βρωμοκοινωνία που ζούμε, εκτός ναι, εκτός από κείνο το παιδάκι που έστειλα στον άλλο κόσμο, αλλά όπως σου είπα, θα είναι η καταδίκη μου, άλλωστε τι θα άλλαζε αν ζητούσα συγγνώμη; Θα έφερνα πίσω τον πιτσιρικά ή θα μου το αναγνώριζαν σαν ελαφρυντικό; Εμένα η μόνη μου ελπίδα τώρα είναι οι εγγυήσεις που μας έχουν δώσει από τότε που μπήκαμε στο Σώμα, πως ό,τι κι αν κάνουμε θα το κουκουλώσουν, αρκεί να πειθαρχούμε στις διαταγές των ανωτέρων. Και μου το 'χουν υποσχεθεί πως κι εγώ θα πέσω στα μαλακά. Τόσα χρόνια κάνω τον μ@λ@κ@, μου το χρωστάνε. Κυρίως φοβούνται, μην ανοίξω εγώ και άλλοι πολλοί το στόμα μας. Γι' αυτό θα μου το κλείσουν απαλά και κομψά. Κρατώντας, μέχρι να περάσει η μπόρα μου, το στόμα των παιδιών μου γεμάτο. Που με τη σειρά τους, μεγαλώνοντας, θα βαδίσουν στα χνάρια μου, τη λαμπρή «σταδιοδρομία» μου. Γιατί άλλη επιλογή δεν έχουν. Οπως κι εσύ και τόσοι άλλοι που νομίζουν πως ποτέ δε θα τους αγγίξει η κακιά η ώρα. Ολοι στο ίδιο καζάνι κλωθογυρνάμε βλαστημώντας την τύχη μας που δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε. Για την αντιγραφή, Α. Σ. Α.

http://troktiko.blogspot.com/2008/12/to_30.html

[StormRider]

Είναι διήγημα του Ρ. Κυκλοφόρησε την Κυριακή, αν δεν κάνω λάθος. Η θλιβερή αυτή γραφειοκρατεία έχει μοναδικό της σκοπό να αναπαράγεται με κάθε μέσο. "Λαός, Αστυνομία η δύναμη είναι μία!". Κλασσικό σύνθημα ΚΚΕ, που νοσταλγεί τις μέρες της KGB. Λυπάμαι, ειλικρινά που υπάρχουν ακόμη κοινωνικοί αγωνιστές που υποτάσσονται στο σημερινό έκτρωμα του ΚΚΕ. Ο Ρ. -όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ- κατάφερε να δημοσιεύσει ένα διήγημα που μόνο στα όνειρά του, θα δημοσίευε ο "Στόχος" της ΧΑ.

Το θέμα αυτό αναφέρεται στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Τις ώρες αυτές συνεχίζονται οι δολοφονίες ανθρώπων όλων των ηλικιών στη λωρίδα της Γάζας. Η χθεσινή πορεία στην Αθήνα είχε παλμό, επεισόδια και την αποκαθήλωση του εθνικού-κρατικού συμβόλου (σημαίας) από την Ισραηλινή πρεσβεία, από έναν Σύριο μετανάστη. Έγιναν συλλήψεις μεταναστών που συμμετείχαν στην πορεία.

[AmmarkoV]

"Λαός, Αστυνομία η δύναμη είναι μία!". Κλασσικό σύνθημα ΚΚΕ

Και οι αστυνόμοι είναι άνθρωποι ( δεν είναι αρκούδες του βουνού ) και πρέπει και θα έπρεπε να συμμερίζονται τα προβλήματα του "λαού".. Υπό αυτή την έννοια είναι η φράση..

Πως του ήρθε η KGB του αρθρογράφου ένας Θεός ξέρει....

[stoupeace]

Eχουμε κανα νέο για το θέμα?

[StormRider]

Eχουμε κανα νέο για το θέμα?

Για ποιο απ' όλα; Ο Αλέξης είναι νεκρός. Και στη θέση του μπορεί να ήταν οποιοσδήποτε. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Γενικότερα;

Ο δολοφόνος το παίζει τρελός, τη σφαίρα τη βρήκαν εξοστρακισμένη και οι δεκάδες μάρτυρες λένε για ευθεία βολή. Η δικαιοσύνη θα αποφανθεί (όπως οι κουκουλοφόροι/αμερικανό/γερμανοτσολιάδες/δεξιοί μας διδάσκουν: "Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν λαϊκά δικαστήρια -στην Ιστορία του τόπου κάποιοι θέλησαν να τα θεσμοθετήσουν, αλλά δεν τα κατάφεραν"). Όπως αποφάνθηκε για τον ... ή τον ... -ονόματα θα λέμε τώρα; (Για τη δημοκρατία θα μιλάμε τώρα;)

Όσο για τα νέα από τα "κομμάντα" (σέχτα, Ε.Α), με πρωτοπορίες -ένοπλες ή μη- ελιτιστές, λενινιστές, κακλαμάνηδες κ.λπ. δεν τα πάω καλά.

Για την ιστορία της ενημέρωσης, πέρα από τη δολοφονική επίθεση εναντίον της Κούνεβα, έχουμε τρεις νεκρούς εργάτες το Γενάρη(Ξάνθη, Εύβοια κι -δεν είμαι σίγουρος- Κρήτη). Στη Θεσ/νικη την Πέμπτη(5/2) έχουμε άλλο ένα "άτυχο και σπάνιο" περιστατικό εργατικού ατυχήματος, όταν τον εργάτη Βλαδίμηρο Μαμπεντζίδη στο εργοτάξιο του μετρό καταπλάκωσε τμήμα γερανού που αποκολλήθηκε -Θεμελιοδομή Α.Ε όνομα και πράγμα. Τέλος την ίδια μέρα (5/2) τα αφεντικά κλείνουν 25 ανασφάλιστες εργάτριες σε κονσερβοποιία της Νάουσας σε κατάψυξη κατά τη διάρκεια ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας. Δεδομένου ότι η ανεργία στην περιοχή αγγίζει το 50% η εργατική τρομοκρατία είναι τρόπος ζωής.

[sandra]

http://www.enet.gr/?i=news.el.home&id=31278

[redlabel]

http://www.enet.gr/?i=news.el.home&id=31278

Κάπου πήρε το μάτι μου, αν δεν κάνω λάθος (κι ελπίζω να μην κάνω), ότι οι δύο ελεεινοί και τρισάθλιοι αυτοί τύποι - που θέλουν να λέγονται καθηγητές των παιδιών μας και προϊστάμενοι των συναδέλφων τους - τελικά απομακρύνθηκαν κακήν-κακώς από τις θέσεις τους.

Πιστεύω ότι κανένας Υπουργός Παιδείας, καμιάς κυβέρνησης, δεν θάπρεπε να τους ανεχτεί. Αν, τελικά, ο Στυλιανίδης ή ο Σπηλιωτόπουλος δεν δίστασε και τους εξωπέταξε από τις θέσεις ευθύνης που είχαν, τότε πολύ καλά έκανε. Επιτέλους, πρόκειται για χαρτογιακάδες ρουφιάνους περιωπής!

Δ. Γκρ.

[rapadder]

Μισό λεπτό, γιατί όταν ξεκινάει η ξύλινη γλώσσα (που παραπέμπει στην χούντα) χάνω λίγο το νόημα: Διαβάζω ότι "κάποιοι καθηγητές ενέκριναν την πραγματοποίηση πορείας διαμαρτυρίας μαθητών στο κέντρο των Νέων Μουδανιών, με τη συνοδεία καθηγητών εν ώρα υπηρεσίας".

Η παρατήρηση μου είναι: Είναι αυτό συμβατό με βάση τον δημοσιουπαλληλικό κώδικα; Είναι εκδρομή; Τι είναι; Ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη αν πάθει κάποιο παιδί κάτι; Έτσι παίρνουμε τους μαθητές από τα σχολεία και τους βγάζουμε στους δρόμους;

Ο προϊστάμενος του γραφείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής είχε καθήκον να κάνει σχετική έρευνα. Όσοι καθηγητές συνόδευαν τους μαθητές (εν ώρα υπηρεσίας) στην διαδήλωση/πορεία θα πρέπει να διωχθούν πειθαρχικά. Οι καθηγητές δεν πηγαίνουν σε "διαδηλώσεις" εν ώρα υπηρεσίας, πόσο δε μάλλον να παροτρύνουν τους μαθητές να κάνουν "κοπάνα" για αυτό το σκοπό.

[redlabel]

Για τη δολοφονία του παιδιού ξεσηκώθηκε ουσιαστικά όλη η Ελλάδα. Όλη, πλην φασιστών, αντιδραστικών και αφάσιων, εννοείται. Το γραφείο του Υπουργού Παιδείας έσπευσε να διαρρεύσει - όλες οι εφημερίδες τόγραψαν και φυσικά ποτέ δεν διαψεύστηκε - ότι ο Υπουργός "δυσαρεστήθηκε σφόδρα" με τα καμώματα των ρουφιάνων υπαλλήλων του (ο χαρακτηρισμός δικός μου).

Το ό,τι οι ρουφιάνοι δήλωσαν ότι - δήθεν - η πράξη τους προβλέπεται και καλύπτεται από το δημοσιο-υπαλληλικό κώδικα αποτελούν αφελείς προφάσεις εν αμαρτίαις κι αυτό προκύπτει κι από το γεγονός ότι κανείς άλλος από τις εκατοντάδες συνάδελφους τους με θέση ευθύνης δεν διανοήθηκε να κάνει τις ίδιες αθλιότητες. Η ειρωνεία της Ιστορίας; Ο "Πρύτανης των τανκς" Σδράκας τα ίδια είπε στην απολογία του, λίγο πριν η Δικαιοσύνη της Ελληνικής Δημοκρατίας τον απολύσει οριστικά και αμετάκλητα από τις τάξεις των Πανεπιστημιακών Καθηγητών και τον παραδώσει στη χλεύη της Ιστορίας.

Το ό,τι βρίσκονται πάντα κάποιοι που σπεύδουν να δικαιολογήσουν ή να υπερασπιστούν ακόμα και ελεεινές αθλιότητες, αθλιότητες που καταδικάζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των κυβερνώντων του, αυτό είναι και προβλέψιμο και αναπόφευκτο σε μια Δημοκρατία. Προσωπικά, βρίσκω θετικό (αν και όχι αρκετό) ότι οι θεσμοθετημένοι φορείς της Εκπαίδευσης, αλλά κι ο Υπουργός Παιδείας, κατάγγειλαν και καταδίκασαν την πράξη αυτή. Σε ό,τι με αφορά, θα συνεχίσω να πολεμάω, όπως μπορώ, αντιδημοκρατικές πράξεις αυθαιρεσίας σαν κι αυτή.

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έγραψε σε άρθρο του (Κόσμος του Επενδυτή): «Πώς να καταδικάσεις τον αδικημένο για τα λάθη του, αν δεν αναζητήσεις πρώτα τρόπους και λύσεις που να δίνουν ελπίδα και να προσκαλούν σε αξιοποίηση των δυνάμεων, που τώρα σπαταλιούνται στην εκτόνωση της πικρίας και της απογοήτευσης, συμβάλλοντας εντέλει στο περαιτέρω ρήμαγμα της ήδη παραπαίουσας ηθικώς, πολιτιστικώς και κοινωνικο-οικονομικώς πατρίδας μας;... ...Πόσο ακόμα μπορούμε να στεκόμαστε, κλήρος και λαός, αδιάφοροι ή αυτοκαταστροφικά βολεμένοι απέναντι σε φαινόμενα τα οποία όλοι γνωρίζουμε, όλοι συμφωνούμε ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίζονται, όλοι δηλώνουμε ευκαίρως-ακαίρως τη δυσφορία μας και συγχρόνως τα συντηρούμε ή τα ανεχόμαστε ως παθητικοί δέκτες της ίδιας μας της αυτο-υπονόμευσης;"

[rapadder]

Λυπάμαι αλλά κάθε πράξη έχει και το τίμημα της. Αν οι καθηγητές θέλουν να διαδηλώσουν εν ώρα υπηρεσίας, ας υποστούν τις συνέπειες. Γιατί δεν παραδέχονται ότι αυτό που έκαναν είναι παράνομο; Εξέθεσαν ανηλίκους σε κίνδυνο ή όχι; Από εκεί και πέρα ο καθένας ας τους κρίνει.
Με την ίδια λογική παλαιότερα καθηγητές είχαν πάρει από το χέρι μαθητές και τους είχαν πάει σε αντι-αμερικανικά συλλαλητήρια (όπου τυπικά γίνονται επεισόδια). Δεν ζούμε σε κράτος με νόμους; Για όλα θα πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια;
Δημοκρατία δεν είναι ο καθένας να κάνει ότι θέλει όταν νομίζει ότι αναβιώνει το 1-1-4. Οι καθηγητές έχουν ευθύνη απέναντι στους μαθητές τους και πρέπει να λειτουργούν σαν πρότυπα. Αν λειτουργούν με τον παρορμητισμό των εφήβων, αυτό είναι πρόβλημα. Δεν πληρώνονται για να κάνουν μαθήματα επαναστατικότητας ούτε για να προωθούν τις ιδέες του κάθε κόμματος.

Αν οι καθηγητές θέλουν να διαδηλώσουν, ας ακυρώσουν κάνα ιδιαίτερο για να διαδηλώσουν το απόγευμα, όχι την ώρα που πληρώνονται για να κάνουν μάθημα.

Το ό,τι οι ρουφιάνοι δήλωσαν ότι - δήθεν - η πράξη τους προβλέπεται και καλύπτεται από το δημοσιο-υπαλληλικό κώδικα αποτελούν αφελείς προφάσεις εν αμαρτίαις κι αυτό προκύπτει κι από το γεγονός ότι κανείς άλλος από τις εκατοντάδες συνάδελφους τους με θέση ευθύνης δεν διανοήθηκε να κάνει τις ίδιες αθλιότητες.

Λογικό είναι, όταν υπάρχει ενα κλίμα τρομοκρατίας. Κανένας δεν θέλει να δει το αυτοκίνητο του σπασμένο από "εξεγερμένους" έφηβους.

[marios]

Δεν πληρώνονται για να κάνουν μαθήματα επαναστατικότητας ούτε για να προωθούν τις ιδέες του κάθε κόμματος.

Όχι, αλλά από την άλλη δεν πληρώνονται μόνο και μόνο για να μαθαίνουν την ξερή και αποστειρωμένη ύλη. Ειδικά στο σχολείο(και ακόμα περισσότερο σε όσο το δυνατόν πιο χαμηλές τάξεις), ο καθηγητής πρέπει πριν από όλα να μαθαίνει το παιδί να σκέφτεται, να αμφιβάλλει, να ψάχνεται και (γιατί όχι;) να αντιδρά. Αλλιώς τα άλλα μπορεί να τα διδαχθεί και ένα παιδί από σκέτα βιβλία.

Από εκεί και πέρα:

Εξέθεσαν ανηλίκους σε κίνδυνο ή όχι;

Θα ήταν προτιμότερο να βγουν οι μαθητές μόνοι τους σε διαδήλωση; Ίσως να σκέφτηκαν ότι αν είναι μαζί τους, τότε ίσως μπορέσουν να τους προφυλάξουν σε κάποιο επεισόδιο.

[rapadder]

Αυτά που γράφεις έχουν λογική και θα μπορούσα να δω με συμπάθεια τις προθέσεις τους. Αλλά όπως όταν απεργείς σου κρατάνε χρήματα από τον μισθό σου και δηλώνεις υπεύθυνα ότι απεργείς, έτσι και όταν αποφασίζεις να συνοδέψεις μαθητές σου σε διαδήλωση θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες (αφού το κάνεις εν ώρα υπηρεσίας). Τσάμπα μάγκας δεν γίνεται.
Πολιτικοποίηση για εναν καθηγητή δεν σημαίνει το να πηγαίνει με τους μαθητές του χεράκι χεράκι σε διαδήλωση. Σημαίνει το να καλλιεργεί την κριτική ικανότητα των μαθητών και να μην υιοθετεί την λογική στρατολόγου. Πριν δράσεις δυναμικά θα πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι.

[vasvas]

Δεν είμαι σίγουρος αν η λέξη "ξεσηκώνομαι" έχει το ίδιο νόημα για όλους. Για το φόνο του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου θύμωσε όλη η Ελλάδα, και ζήτησε απόδωση ευθυνών. Κάμποσοι το βρήκαν ευκαιρία για να σπάσουν την Αθήνα, πάντως, και άλλες πόλεις (σε μικρότερο βαθμό) και πολλοί άνθρωποι ονόμασαν και αυτές τις αντιδράσεις ξεσηκωμό (επωνύμως, σε εφημερίδες κλπ). Αυτός ο "ξεσηκωμός" σίγουρα ΔΕΝ αφορούσε "ολη [την Ελλάδα] πλην φασιστών, αντιδραστικών και αφάσιων".

Επίσης, δεν είμαι σίγουρος αν η νηφαλιότητα, η ψυχραιμία και η σύνεση που όλοι μας επιθυμούμε και αναζητούμε είναι απολύτως "συμβατές" με πολύ έντονες, έως υβριστικές, εκφράσεις κατά ανθρώπων των οποίων τις ενέργειες δε γνωρίζουμε καν πλήρως.

[marios]

Εξαρτάται από το τι συνέβει...
Αμφιβάλλω ότι θα έμπαινε καθηγητής στην αίθουσα και θα έλεγε "σήμερα να πάμε σε πορεία για τον 15χρονο", χωρίς να το ζητήσουν/απαιτήσουν οι μαθητές.
Και ακόμα περισσότερο αμφιβάλλω ότι τα παιδιά θα ακολουθούσαν τον καθηγητή αν αυτός έλεγε να κάνουν κάτι τέτοιο χωρίς να συμφωνούν.
Εγώ τουλάχιστον αν ήμουν καθηγητής και μου έλεγαν οι μαθητές μου ότι θα πάνε σε πορεία(και προφανώς αν δεν το είχα δει δημοσιος υπάλληλος), τότε πιθανότατα θα ακολουθούσα και εγώ(είτε συμφωνούσα είτε όχι) για να δω μήπως μπορούσα να κάνω κάτι σε περίπτωση ανάγκης.
Δεν ξέρω αν πήγαν με αυτή τη λογική, αλλα πραγματικά μακάρι να πήγαν(γιατί θα έδειχνε ότι ενδιαφέρονται για τα πιτσιρίκια).

Δίκιο έχεις rapadder σε αυτά που λες, αλλά θέλω να ελπίζω ότι δεν έγιναν με αυτήν την λογική...
Από την άλλη, "You may say that I'm a dreamer..."

@vasvas: ξεσηκωμός(τουλάχιστον για μένα) δεν είναι να σπας μαγαζιά, να πετάς μολότωφ κλπ. Ξεσηκωμός είναι και το να σε ευαισθητοποιεί κάτι "εσωτερικά" ώστε να γίνεις πιο σωστός(στα κριτήρια και τις αντιδράσεις σου) και λιγότερο αδιάφορος. Με αυτήν την λογική, νομίζω ότι όντως "ξεσηκώθηκε όλη η Ελλάδα πλην φασιστων, αντιδραστικών και αφάσιων"

[redlabel]

...είπα "προβλέψιμο και αναπόφευκτο" κι επιβεβαιώθηκα, πριν ...αλέκτωρ φωνήσαι τρις, thanks guys!

Δ. Γκρ.

ΥΓ-1. Αναμένω να δω κάτι ακόμη, για να δούμε...

ΥΓ-2. Ας μην χάνουμε το χιούμορ μας!

[rapadder]

Κάθε πράξη έχει και το τίμημα της, όχι τσάμπα επαναστάτες .

Εγώ τουλάχιστον αν ήμουν καθηγητής και μου έλεγαν οι μαθητές μου ότι θα πάνε σε πορεία(και προφανώς αν δεν το είχα δει δημοσιος υπάλληλος), τότε πιθανότατα θα ακολουθούσα και εγώ(είτε συμφωνούσα είτε όχι) για να δω μήπως μπορούσα να κάνω κάτι σε περίπτωση ανάγκης.

Όχι φυσικά, γιατί:

1. Άμα φάει καμιά πέτρα στο κεφάλι κάποιος μαθητής σου, ο μπαμπάς του (που είναι δικηγόρος και δεν συμμερίζεται τις επαναστατικές ανησυχίες του γιού του) θα σου κάνει μήνυση. Είχες την ευθύνη για τον γιό του και τον "παρέσυρες".
2. Άμα τα παιδιά κλείσουν τον δρόμο με θρανία και κάποιο από αυτά το χτυπήσει αυτοκίνητο, τότε ο μπαμπάς - δικηγόρος επίσης θα σε κυνηγήσει. Έχουν γίνει και φέτος τέτοια ατυχήματα. Επίσης θα αισθάνεσαι άσχημα γιατί δεν τα απομάκρυνες από τον δρόμο ή δεν προσπάθησες τουλάχιστον.
3. Επίσης θα κυνηγήσει και τον "άθλιο, ρουφιάνο, χουντικό" προϊστάμενο σου γιατί δεν σε επέβλεψε και από το πουθενά μπορεί να μπλέξεις σε καταστάσεις που δεν μπορείς να φανταστείς.
4. Αν φοβάσαι ότι μπορεί να πάθουν κάτι ή ανησυχείς για την περίπτωση ανάγκης, πάρε τηλέφωνο τους γονείς τους και ενημέρωσε τους σχετικά. Οι γονείς νομίζουν ότι τα παιδιά τους κάνουν μάθημα και αυτά είναι στους δρόμους ή έξω από ενα αστυνομικά τμήμα στο οποίο οι αστυνομικοί έχουν ταμπουρωθεί γιατί τους πετάνε πέτρες και αβγά!
5. Γενικά δεν δράς παρορμητικά, όσο αυτό είναι εφικτό.
6. Προσπαθείς να κάνεις συστάσεις στα διάφορα εξωσχολικά άτομα (από κομματικές νεολαίες ή ιδιώτες) που απο το πουθενά έχουν κάνει την εμφάνιση τους στο σχολείο και έχουν αναλάβει τον ρόλο του καθοδηγητή, να απομακρυνθούν από αυτό.

[redlabel]

...φυσικά μπορεί να μην πάθεις τίποτα από όλα αυτά, γιατί απλώς θα ...ξυπνήσεις έγκαιρα και δεν θα πολυφάς κανένα βράδυ στο μέλλον!

Δ. Γκρ.

ΥΓ. Συνforumίτη rapadder, μπορώ να υποθέσω ότι τα γραφόμενά σου βασίζονται σε μακρά εμπειρία στην εκπαίδευση;

[rose]

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα παιδιά, το λογικό δεν ειναι - ουτε θα έπρεπε - αυτονόητο.

[rapadder]

Χωρίς να διεκδηκώ το αλάθητο, εχω γονείς καθηγητές και αδελφή (που έχει διοριστεί φέτος) στην εκπαίδευση, οπότε έχω μια εικόνα.
Έχω ακούσει επίσης ιστορίες για "μπαμπάδες - δικηγόρους" που έχουν απειλήσει καθηγητές για πολύ μικρότερα παραπτώματα. Άμα χτυπήσει/ απειληθεί το βλαστάρι τους αγριεύουν.
Οι μαθητές έφευγαν από τα σχολεία για να διαδηλώσουν στα αστυνομικά τμήματα όπου συνήθως (μεταξύ υβριστικών συνθημάτων) γίνονταν μικρής έκτασης επεισόδια (αβγά, πέτρες κλπ) από μια μειοψηφία τους. Επίσης στα περισσότερα σχολεία είχαν δώσει το παρόν άτομα από (αριστερές) φοιτητικές νεολαίες που είχαν τον ρόλο του καθοδηγητή. Είχα δει ο ίδιος άτομα γύρω στα 35 που έδιναν οδηγίες σε μαθητές (που είχαν αποκλείσει τον σταθμό του Ηλεκτρικού Νεραντζιώτισσα).

Σε κάθε περίπτωση, οι συγκεκριμένοι καθηγητές θα έπρεπε να είχαν δράσει πιο υπεύθυνα και να μην παρασυρθούν. Φυσικά και θα πρέπει να τιμωρηθούν με κάποιον τρόπο. Αυτό θα το κάνουν οι προϊστάμενοι τους, τυπικά οι διευθυντές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής.

[rose]

Σε κάθε περίπτωση, οι συγκεκριμένοι καθηγητές θα έπρεπε να είχαν δράσει πιο υπεύθυνα και να μην παρασυρθούν. Έχουν ευθύνες και πρέπει να αποδωθούν. Αυτό θα το κάνουν οι προϊστάμενοι τους, τυπικά οι διευθυντές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής.

Η αισιόδοξη εκδοχή.

[redlabel]

Χωρίς να διεκδηκώ το αλάθητο, εχω γονείς καθηγητές και αδελφή (που έχει διοριστεί φέτος) στην εκπαίδευση, οπότε έχω μια εικόνα.

Εννοείς ότι δεν έχεις εργασθεί ΚΑΘΟΛΟΥ ως εκπαιδευτικός;

Δ. Γκρ.