Ανέκδοτα

[emperormario]

Ίσως το καλύτερο blog που υπάρχει στην πιάτσα..Πρόσφατα το έμαθα και εχω κολλήσει..Είναι και πολύ ψαγμένο παλλικαρι!

[Theofaman]

Λίγο "καφροανέκδοτο"

What to do the next time you're on an airliner and there is a real jerk sitting next to you.

1. Take out your laptop.

2. Slowly open your laptop.

3. Turn it on.

4. Make certain your neighbor is watching and can see the laptop.

5. Open your internet browser.

6. Close your eyes for a few moments, open them and then look up to the sky, or the heavens if you will.

7. Breathe deeply and open the site

8. Look at the expression on your neighbor's face.

[emperormario]

http://venus.cslab.aueb.gr/forum/viewto ... rl#p182114
Αλλα όντως είναι εξυπνο, και αξίζει double post

[sinty]

http://venus.cslab.aueb.gr/forum/viewto ... rl#p182114
Αλλα όντως είναι εξυπνο, και αξίζει double post

Τέλειο είναι... ακόμα γελάω...

[Theofaman]

Γιατί οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές στις στήλες των περιοδικών

Αγαπητέ Γιώργο,

Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα. Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση.
Μπορείς να με βοηθήσεις?
Μαρία
———————————————————
Αγαπητή Μαρία
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης. Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα

Γιώργος

[ultimate_aektzis]

χαχαχα καλο καλο.

[zweistein]

Ένας άνδρας έβγαινε από μια καφετέρια με τον πρωινό καφέ του, όταν παρατήρησε μια εντελώς ασυνήθιστη τελετή κηδείας προς το κοντινό νεκροταφείο.
Μια μεγάλη μαύρη πομπή ακολουθείτο από μια δεύτερη μεγάλη μαύρη πομπή περίπου στα 20 μέτρα πίσω από την πρώτη.
Λίγο πιο πίσω από τη δεύτερη πομπή ήταν ένας άνδρας. Περπατούσε μόνος, έχοντας δεμένο ένα σκύλο σε ένα λουρί.
Πίσω από τον άνδρα με το σκύλο ακολουθούσαν περίπου 200 άνδρες που περπατούσαν στοιχισμένοι εφ'ενός ζυγού.
Τον πρώτο άνδρα κυρίευσε η περιέργεια οπότε πλησίασε με σεβασμό το άνδρα με το σκυλί και τον ρώτησε:
- "Λυπάμαι για την απώλειά σας. Μάλλον είναι κακή στιγμή να σας ενοχλήσω αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπω μια κηδεία σαν κι αυτήν. Τίνος κηδεία είναι;"
- "Της συζύγου μου".
- "Τι της συνέβη;"
- "Το σκυλί μου της επιτέθηκε και την σκότωσε".
- "Κι η δεύτερη πομπή, τίνος κηδεία είναι;"
- "Είναι της πεθεράς μου. Προσπαθούσε να βοηθήσει τη σύζυγό μου όταν την άρπαξε το σκυλί".
Μια οδυνηρή και στοχαστική στιγμή σιωπής πέρασε μεταξύ των δύο ανδρών.
- "Θα μπορούσα να δανειστώ το σκυλί;"
- "Κάτσε στη σειρά..."




__________________________________________

Πάει ο μπαμπάς στο κρεβάτι του παιδιού του, για να το καληνυχτίσει και το ακούει να λέει:
- "Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου, τη γιαγιά μου και δώσε χαιρετίσματα στον παππού μου!"
Το ακούει ο μπαμπάς αλλά δε δίνει σημασία! Την επόμενη μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η γιαγιά. Πέθανε ο παππούς!
Το ίδιο βράδυ πάει πάλι ο μπαμπάς να καληνυχτίσει το παιδί και ακούει:
- "Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου, το μπαμπά μου και δώσε χαιρετίσματα στη γιαγιά μου!"
Το ακούει ο πατέρας αλλά και πάλι δε δίνει σημασία! Την επόμενη μέρα πέθανε η γιαγιά! Ο πατέρας τα είδε όλα!
Το βράδυ πήγε επίτηδες να κρυφακούσει:
- "Θεούλη μου, θέλω να έχεις καλά τη μαμά μου και δώσε χαιρετίσματα στον μπαμπά μου!"
Με το που το ακούει αυτό ο μπαμπάς τρελαίνεται! Την επόμενη μέρα φεύγει απ' το σπίτι νωρίς για τη δουλειά και γυρίζει αργά το βράδυ ευτυχισμένος που μέχρι στιγμής ήταν ζωντανός! Μπαίνει στο σπίτι καλησπερίζει τη γυναίκα του και της λέει:
- "Συγνώμη αγάπη μου, που άργησα αλλά είχα μια πολύ άσχημη μέρα..."
Και η γυναίκα:
- "Μιλάς εσύ; Εγώ τι να πω που πέθανε ο κουμπάρος μπροστά στην πόρτα μας;;;;"

[cypher]

Μια γυναικα περνωντας εξω απο το δωματιο της κορης της ακουει απο μεσα ενα ηλεκτρονικο βουητο.Ανοιγει τη πορτα μπαινει μεσα...Η κορη της παιζει με εναν δ*νητη...

"Τι κανεις εκει κοριτσι μου;"ρωταει σοκαρισμενη.

"Μαμα σε παρακαλω", απαντα εκεινη, "ειμαι 35 χρονων ανυπαντρη γυναικα και αυτο εδω το πραγματακι ειναι ο συζυγος που δεν ειχα ποτε. Σε παρακαλω βγες εξω"!

Την επομενη μερα καθως μπαινει στο σπιτι ο πατερας ακουει τον ιδιο θορυβο απο το δωματιο της κορης του. Χωρις να ξερει, μπαινει κι αυτος μεσα στο δωματιο καιτσακωνει τη κορη του να βγαζει γουστα με τον δ*νητη... Σοκαρισμενος κι αυτος ρωταει τι κανει εκει περα..

"Μπαμπα σε παρακαλω", απαντα εκεινη, "ειμαι 35 χρονων ανυπαντρη γυναικα και αυτο εδω το πραγματακι ειναι ο συζυγος που δεν ειχα ποτε. Σε παρακαλω βγες εξω"!

Μερικες μερες αργοτερα η γυναικα επιστρεφει απο τα ψωνια. Καθως μπαινει μεσα στο σπιτι
Ακουει το ιδιο ηλεκτρικο βουητο, πιο δυνατο απο ποτε, να ερχεται αποτο καθιστικο.

Τρεχει στο καθιστικο και βλεπει τον αντρα της να καθεται μπροστα στη τηλεοραση με τη μπυρα
Στο χερι και διπλα στον καναπε ο δ*νητης να παλλεται περα-δωθε σα τρελλος...

"Τι κανεις εκει ρε καραγκιοζη";;; ρωταει
"Τι θες μωρε;" απαντα ο συζυγος.

"Βλεπω Τσαμπιονς Λιγκ με το γαμπρο μου"!

-------------------------------
Φοιτητες:

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

[quote]Φοιτητές χαραμοφάηδες και μη Μιας και η sex-εταστική πλησιάζει στις περισσότερες σχολές (αν είστε σε αυτούς που δεν ξέρουν ακόμα αν θα δώσουν λόγω καταλήψεων όπως εγώ ας πούμε, καλά να πάθετε :) ) θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο με κάτι σχετικό, τους τύπους φοιτητών και φοιτητριών που μπορεί να συναντήσει κάποιος στο τσίρκο που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο. Θα περιγράψω όσες κατηγορίες έχω δει ή μου έχουν πει, ωστόσο είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και άλλες εκεί έξω που δεν ξέρω. Feel free to contribute. Φοιτητής "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα" Πρόκειται για μια κλασσική κατηγορία φοιτητών, που υπάρχουν σε όλες μα όλες τις σχολές. Είναι αυτοί που στο γυμνάσιο φοβούνταν να κάνουν κοπάνα, που στο λύκειο το σκέφτονταν αν θα πάνε στην 5ήμερη, είναι αυτός που έψαχνες για να δείρεις επειδή σου έβαλε απουσία την πρώτη ώρα και ας μην κατάλαβε ο καθηγητής την έκανες για καφέ. ’λλοι τους λένε φλώρους, άλλοι φυτά, άλλοι σπασίκλες, σημασία έχει πως ο κόσμος να χαλάσει, ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. Είτε αυτό είναι αγγλικά, είτε από τα πιο δύσκολα της σχολής. Φυσικά και κάθονται πάντα στις 2, βαριά 3 πρώτες σειρές και μέχρι να τελειώσει το μάθημα είναι σαν να παίζουν το "αγαλματάκια ακούνητα-αμίλητα". Η χρησιμότητά τους ως προς τους άλλους φοιτητές, άρα και εσένα (καλά κατάλαβες, αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία σταμάτα να διαβάζεις ΕΔΩ.) είναι φυσικά για τις σημειώσεις τους, αφού δεν λείπει ούτε τελεία από αυτά που γράφει και λέει ο καθηγητής. Σε προχώ επίπεδα μάλιστα φέρνουν και μαγνητοφωνάκι ώστε να μην χάνουν ούτε το τελευταίο "και". Προσωπικά δεν είχα τη χαρά να το δω αυτό ποτέ, ελπίζω να το ζήσω και αυτό κάποτε, καθώς θα μου προσφέρει άπλετο γέλωτα. Φανταστείτε δηλαδή πως αντί για τετράδια με σημειώσεις στο σπίτι θα έχουν κασετοθήκη. Όταν λείψετε σε κάποιο μάθημα λοιπόν μπορείτε να τους πείτε "μήπως έχεις την καινούρια κασέτα μαθηματικά;" ή να τους πειράξετε λέγοντάς τους "εγώ τα έχω στο mp3 και τα ακούω στο λεωφορείο" ή "είδα χτες έναν μαύρο να πουλάει σε cd το αυριανό μάθημα". Μπαχααχαχαχαχαχαχ τραγικοί. Φοιτητής "δεν ξέρω σε ποια σχολή βρίσκομαι" Μεγάλη μερίδα των σημερινών φοιτητών, ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία. Πρόκειται για αυτούς που ήρθαν στο πανεπιστήμιο για να γραφτούν, να πάνε σε 5-6 μαθήματα στην αρχή, βαριά κανένα εργαστήριο αν τους υποχρεώνει το σύστημα (ααααααααααααχ... ρουφιάνα κοινωνία) και σε τίποτα εύκολα μαθήματα στις εξεταστικές. Αν τους ρωτήσεις στο δρόμο σε ποια σχολή είναι παίζει και να μην ξέρουν, σε αντίθεση με τις καφετέριες της πόλης, τις οποίες γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά συμπεριλαμβανομένων των τιμοκαταλόγων τους. Αν είστε από αυτούς που παρακολουθούν, έστω και στοιχειωδώς, καλό είναι να μην τους αφήσετε να μάθουν πως έχετε σημειώσεις. Για ευνόητους λόγους. Φοιτητής "ουάου, δικέ μου, τα ξέρω όλα" Προσωπικά είναι η αδυναμία μου. Είναι οι τύποι που κάνουν μπαμ από 'δω και πέρα, που τους βλέπεις και λες "Ω ΡΕ ΦΙΛΕ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Γ@ΜΩ ΤΟΥΣ ΨΑΓΜΕΝΟΥΣ". Αυτοί λοιπόν είχαν την ευλογία με το που πέρασαν στη σχολή και έκαναν 1-2 μαθήματα έτσι για ζέσταμα, την επόμενη μέρα να ξέρουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Σίριουσλι όμως. Ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους μου αρέσει να παίρνω το λεωφορείο από το πανεπιστήμιο είναι για να τους ακούω να συζητάνε -σιγανοφωναχτά, ώστε να μας ακούνε και οι γύρω και να λένε ΠΣΣΣΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΨΑΓΜΕΝΟΣ- για διάφορα θέματα περί της σχολής, τόσο για μαθήματα, που τους ακούς και πραγματικά νομίζεις πως θα πάνε την επόμενη μέρα ακριβώς και θα γράψουν σε όλα 10, όσο και για θέματα οργανωτικά της σχολής, όπως για το ποιος καθηγητής περνάει μαθητές και ποιος κόβει κλπ. Αδυναμία μου αποτελούν οι φοιτητές σχολών υπολογιστών, οι οποίοι έχουν το στιλ του "ξέρω τόσα πολλά από υπολογιστές που σκέφτομαι με 0 και 1". ΦΥΣΙΚΑ και δουλεύουν ΜΟΝΟ σε macbook ή στη χειρότερη linux διότι τα windows και η microsoft είναι banal πλέον, suXX όπως λένε στην uber-l33t γλώσσα τους. Ξέχασα να αναφέρω πως η πλειονότητα των παραπάνω φοιτητών ανήκουν στο αγαπημένο σε όλους μας 1ο έτος και δη 1ο εξάμηνο. Εκεί που περνάς σε μια ψωρροσχολή από το λύκειο και νομίζεις πως ξαφνικά είσαι ο Einstein. Περαστικά σας εύχομαι. Φοιτητής "ρουφιάνος" Στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν κάποιοι από τους φοιτητές "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα", όχι όμως όλοι. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η σπιουνιά, το "να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει" ένα πράμα που κοιτάνε να εκμεταλλευτούν τα πάντα ολομόναχοι και φυσικά χωρίς να πούνε κουβέντα. Κλασσικό παράδειγμα είναι ας πούμε το ότι δε σου δίνουν ΠΟΤΕ σημειώσεις, ωστόσο αν χάσουν κάποιο μάθημα σου γλύφουν τον κώλο για να στις πάρουν. Όπως επίσης και το φαινόμενο της αντιγραφής στην εξεταστική, που όταν ξέρουν τα ζητήματα πέφτουν ολόκληροι πάνω απ' το γραπτό ώστε να μη φαίνεται ούτε γράμμα στον από πίσω, ενώ όταν τα βρουν σκούρα στριφογυρνάνε και σκυλιάζουν ώστε να πάρουν και την παραμικρή πληροφορία. Αντιπαθείς μέχρι αηδίας, μπορείτε να τους κοροϊδέψετε στέλνοντάς τους άκυρες ώρες στη σχολή λέγοντάς τους δήθεν "τα 'μαθες; έβαλε έκτακτο φυσική απόψε το βράδυ στις 9" κατά τις 8 ή να τους δώσετε λάθος απαντήσεις αν σας ζητήσουν να αντιγράψουν. Φοιτητής "50 χρονών" ’λλη μια κλασσική κατηγορία των σύγχρονων πανεπιστημίων, ειδικά σε σχολές όπως φυσικό, μαθηματικό και κάποιες πολυτεχνικές. Μέλη αυτής της κατηγορίας αποτελούν κάποιοι γκριζομάλληδες κύριοι, με 2-3 παιδιά, που στο 1ο μάθημα νομίσατε πως είναι ο καθηγητής και καθίσατε στο θρανίο μόλις μπήκε στο αμφιθέατρο. Αμ δε. Έλα που θα ρθει να σου ζητήσει τσιγάρο στο διάλειμμα. Οι περισσότεροι είναι ήσυχοι και δεν ενοχλούν, κρατούν δε ιδιαίτερα καλές σημειώσεις τις οποίες δεν έχουν πρόβλημα να δώσουν όποτε τους τις ζητήσεις! Να σκεφτείτε έχουν έρθει φορές που ευχήθηκα να ήταν όλοι σαν αυτούς στο αμφιθέατρο :-P Το μόνο τους μελανό σημείο είναι οι όποιες "εξω-αμφιθεατρικές" συζητήσεις που ενίοτε ξεκινάνε είτε από τον καθηγητή είτε από αυτούς στη διάρκεια του μαθήματος, με θέμα την πολιτική, την παιδεία και άλλα διάφορα, όπου και ξεδιπλώνουν την "κορεσμένη από εμπειρίες" ζωή τους και απόψεις τους οπότε και συ κόβεις φλέβα ή στην καλύτερη φεύγεις. Αν εφαρμοστεί ο νόμος για τα χρόνια φοίτησης οι περισσότεροι την έχουν ***. Φοιτητής "συνδικαλιστής" Δε θα μπορούσαν να λείπουν από την παρούσα έρευνα οι αγαπημένοι μας τραγελαφικοί φοιτητές που μπήκαν στη σχολή ως φοιτητές για να βγουν βουλευτές και κομματικά στελέχη. Συχνάζουν στα επιμέρους "Τραπεζάκια" της παράταξης με τα υπόλοιπα στελέχη-συντρόφους-όπως θέλετε πείτε το και δεν πηγαίνουν συνήθως στα μαθήματα, καθώς "θα διαβάσουν από τις σημειώσεις της παράταξης" στο τέλος. Yeah. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προπαγάνδα για το κόμμα τους, το όποιο ενδιαφέρον δείχνουν για σένα φυσικά και είναι ψεύτικο, καθώς γι' αυτούς αποτελείς μια ψήφο υπέρ τους στις συνελεύσεις ή τις εκλογές. Στη σχολή έρχονται σχεδόν κάθε μέρα είτε το πρωί που γίνονται τα μαθήματα, είτε το βράδυ για να κολλήσουν αφίσες, σημασία έχει όμως πως έρχονται. Τα χουμε ξαναπεί και κουράζουμε. Φοιτητής "ο ωραίος και cool της σχολής" Εδώ ανήκουν κάτι γραφικά τυπάκια, που ο μόνος λόγος που έρχονται στο πανεπιστήμιο είναι για να δείξουν το ξυρισμένο φρύδι τους, το σκουλαρίκι τους, το tattoo και το κατεβασμένο-ώστε-να-φαίνεται-το-βρακί-και-ο-ξυρισμένος-κ@λος-μου πανάκριβο παντελόνι τους. Ξυπνάνε γύρω στις 2 ώρες πριν φύγουν για τη σχολή, προκειμένου να ετοιμαστούν, να μπανιαριστούν, να αδειάσουν όλο το τζελ στο μαλλί τους και να το φτιάχνουν καμιά ώρα μπροστά στον καθρέφτη και φυσικά να φορέσουν μισό λίτρο κολόνια. Είναι εύκολο να τους ξεχωρίσετε από μακριά, καθώς θα δείτε μια φωτεινή επιγραφή στο κεφάλι τους να αναβοσβήνει "Είμαι εδώ για να πιάσω γκόμενα!". Μίζεροι μπήχτες φάση δηλαδή. Το χειρότερο είναι δε, πως σε σχολές όπως φιλοσοφικές, ιατρικές, παιδαγωγικά κλπ έχουν και πέραση. Τζιτιπί. Φοιτητής "προσπαθώ να την παλέψω" Για το τέλος άφησα την κατηγορία στην οποία ανήκουν οι μέσοι φοιτητές σήμερα. Ουσιαστικά πρόκειται για αυτούς που όταν τους ρωτάς "πώς τα πας με τη σχολή" σου απαντάνε "την παλεύω" ή "τρέχω μωρέ" ή "προσπαθούμε". Ξέρουν για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί και αργά ή γρήγορα θα την τελειώσουν, με όποιο κόστος και να γίνει αυτό. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι το τερατόμορφο πλάσμα που λέγεται εξεταστική, αλλά τις περισσότερες φορές εξοπλισμένοι με σκονάκια, κινητά, σημειώσεις και καμιά φορά διάβασμα, τα βγάζουν πέρα. Κλείνοντας ελπίζω να σχηματίσατε με τα παραπάνω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι απαρτίζουν τα πανεπιστήμια σήμερα. Σε όποια κατηγορία και να ανήκετε, καλά να πάθετε, και κουράγιο σε όσους διαβάσουν για την sex-εταστική που έρχεται. Όσοι ανήκετε στη 2η κατηγορία μόλις το μάθατε, big deal ;p[/quote]

Απο εδω.
Και αυτο ειναι ομοιως καλο.

[emperormario]

Φοιτητες:

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

[quote]Φοιτητές χαραμοφάηδες και μη Μιας και η sex-εταστική πλησιάζει στις περισσότερες σχολές (αν είστε σε αυτούς που δεν ξέρουν ακόμα αν θα δώσουν λόγω καταλήψεων όπως εγώ ας πούμε, καλά να πάθετε :) ) θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο με κάτι σχετικό, τους τύπους φοιτητών και φοιτητριών που μπορεί να συναντήσει κάποιος στο τσίρκο που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο. Θα περιγράψω όσες κατηγορίες έχω δει ή μου έχουν πει, ωστόσο είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και άλλες εκεί έξω που δεν ξέρω. Feel free to contribute. Φοιτητής "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα" Πρόκειται για μια κλασσική κατηγορία φοιτητών, που υπάρχουν σε όλες μα όλες τις σχολές. Είναι αυτοί που στο γυμνάσιο φοβούνταν να κάνουν κοπάνα, που στο λύκειο το σκέφτονταν αν θα πάνε στην 5ήμερη, είναι αυτός που έψαχνες για να δείρεις επειδή σου έβαλε απουσία την πρώτη ώρα και ας μην κατάλαβε ο καθηγητής την έκανες για καφέ. ’λλοι τους λένε φλώρους, άλλοι φυτά, άλλοι σπασίκλες, σημασία έχει πως ο κόσμος να χαλάσει, ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. Είτε αυτό είναι αγγλικά, είτε από τα πιο δύσκολα της σχολής. Φυσικά και κάθονται πάντα στις 2, βαριά 3 πρώτες σειρές και μέχρι να τελειώσει το μάθημα είναι σαν να παίζουν το "αγαλματάκια ακούνητα-αμίλητα". Η χρησιμότητά τους ως προς τους άλλους φοιτητές, άρα και εσένα (καλά κατάλαβες, αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία σταμάτα να διαβάζεις ΕΔΩ.) είναι φυσικά για τις σημειώσεις τους, αφού δεν λείπει ούτε τελεία από αυτά που γράφει και λέει ο καθηγητής. Σε προχώ επίπεδα μάλιστα φέρνουν και μαγνητοφωνάκι ώστε να μην χάνουν ούτε το τελευταίο "και". Προσωπικά δεν είχα τη χαρά να το δω αυτό ποτέ, ελπίζω να το ζήσω και αυτό κάποτε, καθώς θα μου προσφέρει άπλετο γέλωτα. Φανταστείτε δηλαδή πως αντί για τετράδια με σημειώσεις στο σπίτι θα έχουν κασετοθήκη. Όταν λείψετε σε κάποιο μάθημα λοιπόν μπορείτε να τους πείτε "μήπως έχεις την καινούρια κασέτα μαθηματικά;" ή να τους πειράξετε λέγοντάς τους "εγώ τα έχω στο mp3 και τα ακούω στο λεωφορείο" ή "είδα χτες έναν μαύρο να πουλάει σε cd το αυριανό μάθημα". Μπαχααχαχαχαχαχαχ τραγικοί. Φοιτητής "δεν ξέρω σε ποια σχολή βρίσκομαι" Μεγάλη μερίδα των σημερινών φοιτητών, ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία. Πρόκειται για αυτούς που ήρθαν στο πανεπιστήμιο για να γραφτούν, να πάνε σε 5-6 μαθήματα στην αρχή, βαριά κανένα εργαστήριο αν τους υποχρεώνει το σύστημα (ααααααααααααχ... ρουφιάνα κοινωνία) και σε τίποτα εύκολα μαθήματα στις εξεταστικές. Αν τους ρωτήσεις στο δρόμο σε ποια σχολή είναι παίζει και να μην ξέρουν, σε αντίθεση με τις καφετέριες της πόλης, τις οποίες γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά συμπεριλαμβανομένων των τιμοκαταλόγων τους. Αν είστε από αυτούς που παρακολουθούν, έστω και στοιχειωδώς, καλό είναι να μην τους αφήσετε να μάθουν πως έχετε σημειώσεις. Για ευνόητους λόγους. Φοιτητής "ουάου, δικέ μου, τα ξέρω όλα" Προσωπικά είναι η αδυναμία μου. Είναι οι τύποι που κάνουν μπαμ από 'δω και πέρα, που τους βλέπεις και λες "Ω ΡΕ ΦΙΛΕ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Γ@ΜΩ ΤΟΥΣ ΨΑΓΜΕΝΟΥΣ". Αυτοί λοιπόν είχαν την ευλογία με το που πέρασαν στη σχολή και έκαναν 1-2 μαθήματα έτσι για ζέσταμα, την επόμενη μέρα να ξέρουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Σίριουσλι όμως. Ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους μου αρέσει να παίρνω το λεωφορείο από το πανεπιστήμιο είναι για να τους ακούω να συζητάνε -σιγανοφωναχτά, ώστε να μας ακούνε και οι γύρω και να λένε ΠΣΣΣΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΨΑΓΜΕΝΟΣ- για διάφορα θέματα περί της σχολής, τόσο για μαθήματα, που τους ακούς και πραγματικά νομίζεις πως θα πάνε την επόμενη μέρα ακριβώς και θα γράψουν σε όλα 10, όσο και για θέματα οργανωτικά της σχολής, όπως για το ποιος καθηγητής περνάει μαθητές και ποιος κόβει κλπ. Αδυναμία μου αποτελούν οι φοιτητές σχολών υπολογιστών, οι οποίοι έχουν το στιλ του "ξέρω τόσα πολλά από υπολογιστές που σκέφτομαι με 0 και 1". ΦΥΣΙΚΑ και δουλεύουν ΜΟΝΟ σε macbook ή στη χειρότερη linux διότι τα windows και η microsoft είναι banal πλέον, suXX όπως λένε στην uber-l33t γλώσσα τους. Ξέχασα να αναφέρω πως η πλειονότητα των παραπάνω φοιτητών ανήκουν στο αγαπημένο σε όλους μας 1ο έτος και δη 1ο εξάμηνο. Εκεί που περνάς σε μια ψωρροσχολή από το λύκειο και νομίζεις πως ξαφνικά είσαι ο Einstein. Περαστικά σας εύχομαι. Φοιτητής "ρουφιάνος" Στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν κάποιοι από τους φοιτητές "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα", όχι όμως όλοι. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η σπιουνιά, το "να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει" ένα πράμα που κοιτάνε να εκμεταλλευτούν τα πάντα ολομόναχοι και φυσικά χωρίς να πούνε κουβέντα. Κλασσικό παράδειγμα είναι ας πούμε το ότι δε σου δίνουν ΠΟΤΕ σημειώσεις, ωστόσο αν χάσουν κάποιο μάθημα σου γλύφουν τον κώλο για να στις πάρουν. Όπως επίσης και το φαινόμενο της αντιγραφής στην εξεταστική, που όταν ξέρουν τα ζητήματα πέφτουν ολόκληροι πάνω απ' το γραπτό ώστε να μη φαίνεται ούτε γράμμα στον από πίσω, ενώ όταν τα βρουν σκούρα στριφογυρνάνε και σκυλιάζουν ώστε να πάρουν και την παραμικρή πληροφορία. Αντιπαθείς μέχρι αηδίας, μπορείτε να τους κοροϊδέψετε στέλνοντάς τους άκυρες ώρες στη σχολή λέγοντάς τους δήθεν "τα 'μαθες; έβαλε έκτακτο φυσική απόψε το βράδυ στις 9" κατά τις 8 ή να τους δώσετε λάθος απαντήσεις αν σας ζητήσουν να αντιγράψουν. Φοιτητής "50 χρονών" ’λλη μια κλασσική κατηγορία των σύγχρονων πανεπιστημίων, ειδικά σε σχολές όπως φυσικό, μαθηματικό και κάποιες πολυτεχνικές. Μέλη αυτής της κατηγορίας αποτελούν κάποιοι γκριζομάλληδες κύριοι, με 2-3 παιδιά, που στο 1ο μάθημα νομίσατε πως είναι ο καθηγητής και καθίσατε στο θρανίο μόλις μπήκε στο αμφιθέατρο. Αμ δε. Έλα που θα ρθει να σου ζητήσει τσιγάρο στο διάλειμμα. Οι περισσότεροι είναι ήσυχοι και δεν ενοχλούν, κρατούν δε ιδιαίτερα καλές σημειώσεις τις οποίες δεν έχουν πρόβλημα να δώσουν όποτε τους τις ζητήσεις! Να σκεφτείτε έχουν έρθει φορές που ευχήθηκα να ήταν όλοι σαν αυτούς στο αμφιθέατρο :-P Το μόνο τους μελανό σημείο είναι οι όποιες "εξω-αμφιθεατρικές" συζητήσεις που ενίοτε ξεκινάνε είτε από τον καθηγητή είτε από αυτούς στη διάρκεια του μαθήματος, με θέμα την πολιτική, την παιδεία και άλλα διάφορα, όπου και ξεδιπλώνουν την "κορεσμένη από εμπειρίες" ζωή τους και απόψεις τους οπότε και συ κόβεις φλέβα ή στην καλύτερη φεύγεις. Αν εφαρμοστεί ο νόμος για τα χρόνια φοίτησης οι περισσότεροι την έχουν ***. Φοιτητής "συνδικαλιστής" Δε θα μπορούσαν να λείπουν από την παρούσα έρευνα οι αγαπημένοι μας τραγελαφικοί φοιτητές που μπήκαν στη σχολή ως φοιτητές για να βγουν βουλευτές και κομματικά στελέχη. Συχνάζουν στα επιμέρους "Τραπεζάκια" της παράταξης με τα υπόλοιπα στελέχη-συντρόφους-όπως θέλετε πείτε το και δεν πηγαίνουν συνήθως στα μαθήματα, καθώς "θα διαβάσουν από τις σημειώσεις της παράταξης" στο τέλος. Yeah. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προπαγάνδα για το κόμμα τους, το όποιο ενδιαφέρον δείχνουν για σένα φυσικά και είναι ψεύτικο, καθώς γι' αυτούς αποτελείς μια ψήφο υπέρ τους στις συνελεύσεις ή τις εκλογές. Στη σχολή έρχονται σχεδόν κάθε μέρα είτε το πρωί που γίνονται τα μαθήματα, είτε το βράδυ για να κολλήσουν αφίσες, σημασία έχει όμως πως έρχονται. Τα χουμε ξαναπεί και κουράζουμε. Φοιτητής "ο ωραίος και cool της σχολής" Εδώ ανήκουν κάτι γραφικά τυπάκια, που ο μόνος λόγος που έρχονται στο πανεπιστήμιο είναι για να δείξουν το ξυρισμένο φρύδι τους, το σκουλαρίκι τους, το tattoo και το κατεβασμένο-ώστε-να-φαίνεται-το-βρακί-και-ο-ξυρισμένος-κ@λος-μου πανάκριβο παντελόνι τους. Ξυπνάνε γύρω στις 2 ώρες πριν φύγουν για τη σχολή, προκειμένου να ετοιμαστούν, να μπανιαριστούν, να αδειάσουν όλο το τζελ στο μαλλί τους και να το φτιάχνουν καμιά ώρα μπροστά στον καθρέφτη και φυσικά να φορέσουν μισό λίτρο κολόνια. Είναι εύκολο να τους ξεχωρίσετε από μακριά, καθώς θα δείτε μια φωτεινή επιγραφή στο κεφάλι τους να αναβοσβήνει "Είμαι εδώ για να πιάσω γκόμενα!". Μίζεροι μπήχτες φάση δηλαδή. Το χειρότερο είναι δε, πως σε σχολές όπως φιλοσοφικές, ιατρικές, παιδαγωγικά κλπ έχουν και πέραση. Τζιτιπί. Φοιτητής "προσπαθώ να την παλέψω" Για το τέλος άφησα την κατηγορία στην οποία ανήκουν οι μέσοι φοιτητές σήμερα. Ουσιαστικά πρόκειται για αυτούς που όταν τους ρωτάς "πώς τα πας με τη σχολή" σου απαντάνε "την παλεύω" ή "τρέχω μωρέ" ή "προσπαθούμε". Ξέρουν για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί και αργά ή γρήγορα θα την τελειώσουν, με όποιο κόστος και να γίνει αυτό. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι το τερατόμορφο πλάσμα που λέγεται εξεταστική, αλλά τις περισσότερες φορές εξοπλισμένοι με σκονάκια, κινητά, σημειώσεις και καμιά φορά διάβασμα, τα βγάζουν πέρα. Κλείνοντας ελπίζω να σχηματίσατε με τα παραπάνω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι απαρτίζουν τα πανεπιστήμια σήμερα. Σε όποια κατηγορία και να ανήκετε, καλά να πάθετε, και κουράγιο σε όσους διαβάσουν για την sex-εταστική που έρχεται. Όσοι ανήκετε στη 2η κατηγορία μόλις το μάθατε, big deal ;p

[/quote]http://venus.cslab.aueb.gr/forum/viewto ... =59&t=6861

[cypher]

http://venus.cslab.aueb.gr/forum/viewto ... =59&t=6861

Memory gap is my middle name.

[Luke]

Ήταν ένας Άγγλος, ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας και καθώς πετούν με ένα αεροπλάνο πάνω από τον ωκεανό ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά τους ο Χάρος και τους λέει:
"Σήμερα ήρθα να σας παρω όλους μαζί μου. Επειδή όμως έχω κέφια θα ήθελα να παίξουμε ένα παιχνίδι πρώτα."
"Εντάξει" του λένε εκείνοι σαστισμένοι.
"Θα ήθελα να επιλέξετε οτιδήποτε, όσο μικρό και να είναι, να το ρίξετε στον ωκεανό και εγώ θα προσπαθησω να το βρω και να σας το φέρω. Όποιος καταφέρει να ρίξει κάτι και να μη το βρω θα τον αφήσω ελεύθερο."

Ξεκινάει λοιπόν ο Άγγλος, ρίχνει μια καρφίτσα και πηγαίνει ο Χάρος να τη βρει μέσα στον ωκεανό. Περνούν 3 λεπτά κι επσιτρέφει.
"Αυτή είναι η καρφίτσα που πέταξες;"
"Ναι" του απαντάει ο Άγγλος.
"Εσύ θα έρθεις μαζί μου" του λέει.

Συνεχίζει ο Γάλλος, βγάζει μια τρίχα από τα μαλλιά του και τη ρίχνει κι αυτός στον ωκεανό. Περνούν 3, 5, 10 λεπτά και τελικά επιστρέφει ο Χάρος με μια τρίχα στο χέρι.
"Αυτή είναι η τρίχα από τα μαλλιά σου;"
"Ναι" του απαντάει ο Γάλλος
"Κι εσύ θα έρθεις μαζί μου" του λέει.

Τέλος, βγάζει ο Έλληνας κάτι από την τσέπη και το πετάει πολύ γρήγορα στη θάλασσα πριν προλάβει να δει ο Χάρος τι ήταν. Πάει λοιπόν να το ψάξει, κάνει 5, 10 λεπτά, μισή ώρα. Μετά από 1 ώρα επιστρέφει δίχως να έχει βρει τίποτα.
"Σε παραδέχομαι, τη γλίτωσες" λέει στον Έλληνα. Και συμπληρώνει:
"Εντάξει σε παραδέχομαι κλπ αλλά θα ήθελα να μου πεις τώρα που τέλειωσε το παιχνίδι τι ήταν αυτό που έριξες στον ωκεανό γιατί είμαι πολύ περίεργος. Έτσι κι αλλιώς είσαι πλέον κερδισμένος".
Και απαντάει ο Έλληνας: "Ντεπόν αναβράζον".

[elsupreme]

Καλό

[zweistein]

Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι.
Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου
πάθος, κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για
ζωή.
Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά
παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία
κατάσταση εκρηκτική . Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα
και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.
Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά
ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε
τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι
χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.
Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά
δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα
πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε
παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά
ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την
έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς
στόχους στη ζωή του.
Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και
φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ..... την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα.
Τώρα είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για
μια ξανθιά με μεγάλα βυζιά!!!

[Shocker]

Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι.
Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου
πάθος, κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για
ζωή.
Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά
παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία
κατάσταση εκρηκτική . Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα
και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.
Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά
ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε
τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι
χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.
Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά
δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα
πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε
παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά
ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την
έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς
στόχους στη ζωή του.
Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και
φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ..... την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα.
Τώρα είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για
μια ξανθιά με μεγάλα βυζιά!!!

[thefreak]

ahahaha τέλειο zweistein.. κάτι τέτοιο:

[ultimate_aektzis]

Μαλλον κατι τετοιο :

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

[img]http://c.wrzuta.pl/wi6396/cdb25cfc00071fcd48342904/0/katie%20price%20jordan[/img]

[ismael blanco]

Είναι λίγο μεγάλο ανέκδοτο αλλα αρκετά καλό....


Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.

«Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία;» λέει η δασκάλα. «Ποιος είπε ‘δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο’;»

Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούριο:

«Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέφεια», απαντά.

«Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε: ‘Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό’;», ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.

«Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.

Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»

Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε δεν πάτε να γ******τε όλοι, μ*****ς γιαπωνέζοι!»

«Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.

Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.

Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.

«Ποιος το είπε αυτό;;;» ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.

Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991».

Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά π***, λέω γω!!!»

Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».

Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν: «Α γ*****υ ρε μ********νο, Σουζούκι».

Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».

Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπ******ο».

Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του».

[proskopos]

Είναι κορυφαίο.. Όσες φορες και να το ακουσω λιώνω...

[ismael blanco]

Εγω πρωτη φορα χθες το εμαθα και γελαγα για ωρες ειναι απιστευτο ανεκδοτο....

[cypher]

Linus vs Chuck Norris fun facts

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

[quote]Linus Torvalds once found a segmentation fault in the universe. Linus Torvalds can run kill -9 and kill Chuck Norris. Linus Torvalds doesn’t die, he simply returns zero. Linus Torvalds first written program had artificial intelligence. Linus can divide by zero. Linus Torvalds runs Linux on his wristwatch and toster. Linus Torvalds doesn’t receive error messages. There is no theory of probability, just a list of events that Linus Torvalds allows to occur. Linus Torvalds does not sleep. He hacks. Linus surfs the web using nothing but netcat. Linus Torvalds can play 3D games in his head by interpreting the source code in real-time. Linus made the red pill. :smt005 Linus Torvalds didn’t learn from the University of Helsinki, the University of Helsinki learned from Linus Torvalds. Linus Torvalds once developed a programming language so good that it makes python look like punch cards. Linus Torvalds doesn’t need to boot. Linus is real, unless declared Integer. Linus doesn’t push the flush toilet button. He simply says “make clean”. Linus Torvalds has no dependencies. Linus Torvalds takes one look at your desktop and knows which porn sites you visited. In the last ten years. Linus Torvalds sleeps with nunchucks. Linus can enrich himself simply by chowning your bank account. He does not do this because there is no challenge in it. There are no man pages for Linus Torvalds, only god pages. Linus Torvalds can do an infinite loop in five seconds… in his head. Linus Torvalds doesn’t wear glasses anymore not because he had laser eye surgery, but because he finally got his xorg.conf properly configured in his head. Linus Torvalds can use a nice level lower than -20. Linus Torvalds doesn’t need to mount his drives. Linus Torvalds doesn’t debug. His programs are always perfect. Linus Torvalds can install Linux on a dead badger. Linus Torvalds doesn’t need backups. He just uploads his files and lets the world mirror them. Linus Torvalds is taking over the world. Microsoft is just a diversion so that no one would suspect a mild mannered Finnish programmer. Linus Torvalds already has Linux 3.0. He is just keeping it to himself to build suspense. Linus Torvalds didn’t design Linux to run on the 386. Intel designed the 386 to run Linux. People pray to Jesus, but Jesus prays to Linus Torvalds. Linus need not worry about Microsoft patent crap, he simply do `sudo mv /tmp/ms /dev/null`. Linus Torvalds is more powerful than root. If you could read Linus Torvald’s mind, you’d find that his stream of conciousness is entirely in binary. Linus only has 2 buttons on his keyboard ‘1′ and ‘0′ Linus’s kernel never panics. Linus does not use the GCC, he _writes_ binaries.[/quote]

[ismael blanco]

Πάει μια μέρα η Έρη στον μπαμπά της και του λέει:
- "Μπαμπά, θέλω λεφτά για να πάω να κανω καρτ."
Και ο μπαμπάς της, της απαντάει:
- "Πάρε 5 ευρώ, ελπίζω να σου είναι αρκετά."
- "Τι; 5 ευρώ δώσε μου 10 σε παρακαλώ", απαντάει η Έρη!
Τέλος πάντων της έδωσε 10 ευρώ και πήγε στο καρτ, και σε μια στροφή έφυγε το αμάξι και έσπασε το πόδι της η Έρηηηη!!!
Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα;;

Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη

Κάλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτ Έρη!!

[gasparosoft]

Να φανταστώ ήσουνα στα καρτ μαζί της ;