Oh my gods what is this? We cannot play this slow, physically.
Η καλύτερη μπάντα όλου του κόσμου: Sonata Antartika
Mpomp is building an army army. And I got my head back.
░░░░░███████ ]▄▄▄▄▄▄▄▄
▂▄▅█████████▅▄▃▂ ____☻/︻╦╤─
Il███████████████████]. /▌
_◥⊙▲⊙▲⊙▲⊙▲⊙▲⊙▲⊙◤.. . / \
I would love to change the world, but they won't give me the source code.
Οι καθηγητές πληρώνονται από το δημόσιο αρα από όλους τους Έλληνες για να κάνουν τα μαθήματα.
Όλοι οι Έλληνες θα έπρεπε να μπορούν να δουν τα μαθήματα τα οποία πληρώνουν!
Tο πνευματικό έργο που επιτελείται με τα χρήματα του δημοσίου ΔΕΝ είναι μόνο δικό σας
Όποιος δεν δίνει πανελλήνιες έχει δικαίωμα στην γνώση που πληρώνει
[url=http://ammar.gr/gddg]gddg blog[/url]
Ο θάνατος γελάει
είσαι πολύ κοντά
σπάσε την βέλονα
πρίν να είναι αργά.
Αργά μέσα στην φλέβα
το αίμα σου κυλάει
και η καρδία στον ίδιο τον ρυθμό στο στέρνο σου χτυπάει,
έφτασε η στιγμή
η αυλαία πια να κλείσει
και το κεφάλαιο της ζωής
στα μάτια σου να σβήσει.
Σπάσε την βελόνα.
Δεν ήξερες, δεν στα 'πανε
ποιά θα 'τανε η μέρα
ποτέ σου δεν φαντάστηκες
πως θα 'βαζες την βέρα
αυτή που με τον θάνατο
την μοίρα σου θα ενώσει,
αυτή που την πραγματικότητα θα χαρακώσει.
Στα όνειρά σου έβλεπες
μονάχα την ζωή σου,
τώρα νοιώθεις να χάνεσαι
να φεύγει η ψυχή σου.
Στον ύπνο σου αναίστεναις
νεκρούς τους συγγένεις
τώρα ομώς στο πλάι σου
δεν βρέθηκε κανείς.
Γι αυτούς που μοιραζόσουνα
τον δικό τους πόνο
αυτοί όλοι πιά φύγανε
σε αφήσαν τώρα μόνο
κανένας δεν κατάλαβε
ανάγκη πως τους είχες σε αυτήν την φοβερή στιγμή
τον θάνατο που βρήκες.
Γι αυτό σπασε την βελόνα.
Σου λέω σπάσε την βελόνα.
Σπάσε την βελόνα.
Στα μάτια σου περνάνε
σκηνες πριν απ'το τέλος
την νύχτα που σου έστειλε
ο θάνατος το βέλος.
Μασκαρεμένος ήτανε
που να τον γνωρίσεις
γυναίκας είχε την μορφή
ίσως της Αφροδίτης
και σαν μια άλλη Έυα
το μήλο σου χαρίζει
πάντα ο νούς είναι ευάλωτος
σε ότι πολύ γυαλίζει.
Μα ο καιρός σαν πέρασε
και έφυγε η ομίχλη
σε όλο σου το σώμα
σου άφησε τα ίχνη.
Και το μυαλό σου καθαρό
δεν ήθελε να μάθει
γιατι εσύ όσα έφτιαχνες
τα κάναν οι άλλοι στάχτη.
κανείς πιά δεν σου έπιασε
το χερι με άγαπη
κανείς τους δεν περπατήσε στο ίδιο μονοπάτι.
Απο μακρύα σαν σε έβλεπαν
τον δρόμο τους αλλάζαν
το νήμα τους με την ζωή
μην τους κοπεί τρομάζαν.
Πελώρια άσπρα κτήρια γίνανε
οι ναοί σου ελόνισε
και γεμίσε το όλο πληγές κορμί σου.
Γι αυτό σπασε την βελόνα.
Σου λέω σπάσε την βελόνα.
Μια μέρα που το τέλος ήρθε να σε βρεί
και η ψυχή σου ξέφυγε απο την φυλακη
το βλέμα εσύ έριξες
και σε έπιασε ο καημός
που αντίκρυσες τον τάφο σου
και ήτανε γυμνός.
Οι φίλοι σου τα λέγανε
τους έπιασε φοβία
στο σπίτι σου φωνάζανε
κακούργα κοινωνία,
αυτή που εξημέρωνε
χίλιων λαών τα ήθη
σε αρρώτεια και σε θάνατο προσέφερε την λήθη.
Κανένας τους δεν βρέθηκε
να παραπονεθεί θα ήταν
σαν αξύλινη ανοιχτή πληγή.
Παρόλα αυτα το φάραμακο
ξέρεις τώρα πιο είναι
και το καλό και το κακό
και αυτούς που φταίνε κρινέ.
Πλησίασε στον άνθρωπο
κι ο άνθρωπος εχάθει
η ιστορία γύρισε
στα ίδια της τα λάθη αιώνες
και αν περάσουνε
και προοδεύσει η γη
ο άνθρωπος στον άνθρωπο
φαρμάκι πάντα δίνει.
Γι αυτό σπάσε την βέλονα.
Σου λέω σπάσε την βελόνα...
[color=#800000][size=85]1) You are on the internet
2) You are visiting Venus forum
3) You are reading my signature
5) You didn't notice that point 4 is missing
6) You just checked for point 4
7) You are smiling
[/size][/color]
[color=#800000][size=85]1) You are on the internet
2) You are visiting Venus forum
3) You are reading my signature
5) You didn't notice that point 4 is missing
6) You just checked for point 4
7) You are smiling
[/size][/color]
No matter what kind of sadness envelops the darkness of our despair, if you put one foot in front of the other, at some point you will reach a place where you can see the light.
In heaven or earth, no matter to where we progress, no matter where we walk, that becomes our road.
As long as we keep walking the battle will continue.
And that is exactly why this place will always be a paradise
If you should go skating
On the thin ice of modern life
Dragging behind you the silent reproach
Of a million tear stained eyes
Don't be surprised, when a crack in the ice
Appears under your feet
You slip out of your depth and out of your mind
With your fear flowing out behind you
As you claw the thin ice