Μιλάτε για γόνιμη αμφιβολία, όρο που μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει. Η αμφιβολία θα είναι γόνιμη για ποιον; Για τον ερευνητή; Αφού δεν έχει κάποιο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν "προτάσεις" ή "διαφορετικές οπτικές". Υπάρχει μόνο το "κρύο ντους" για να μας ξυπνήσει, σωστά; Η κριτική μπορεί να είναι γόνιμη, "κύριε θεωρώ ότι το αποτέλεσμα σας είναι απογοητευτικό εδώ κι εδώ, γιατί ...". Η αμφιβολία όμως μου φαίνεται άγονη εξ ορισμού: "χμ, δε νομίζω ότι είναι καλό" ή "αμφιβάλλω αν πέτυχε τον στόχο του" ή "δεν ξεπέρασε τις προσδοκίες μου". Κοιτώντας τα posts σας παραπάνω δε βλέπω κάτι το γόνιμο. Το "γιατί" απέτυχε των προσδοκιών σας είναι ακόμη ξεκρέμαστο.
Επιπλέον, αναφερόμενος στους άκριτους χειροκροτητές, θέλω να πω με σιγουριά ότι ο κ. Ανδρουτσόπουλος δεν ψάχνει για τέτοια άτομα. Θέλω να τον συγχαρώ που μοιράστηκε μαζί μας το αποτέλεσμα της δουλειάς του και αν μπορούσαν θα πρότεινα και στους υπόλοιπους ερευνητές του τμήματος να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Πιστεύω ότι ως καθηγητές έχετε κάνει ένα μεγάλο λάθος. Δεν μας δείχνετε με τι ασχολείστε. Δεν μας δίνετε ένα πρώτο πάτημα για να μπούμε στον χώρο. Πρέπει εμείς να σας κυνηγήσουμε και ίσως να καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή μαζί σας. Καταλαβαίνετε όμως πως έτσι χάνεται ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών, που, αν του έδιναν τα ερεθίσματα και το πρώτο πάτημα, θα μπορούσε να ασχοληθεί και με την σχολή αλλά και με την επιστήμη.
Τέλος, θέλω να ομολογήσω ότι δυσκολεύομαι ιδιαιτέρως να καταλάβω τον λόγο σας, και δεν ντρέπομαι να το πω
