μου δωσατε δικαιώματα- θα πετάξω ενα λογίδριο
@zaneti
ναι πράγματι ήμουν απο "τα παιδιά της πλατείας" και καθόλου δεν μετανιώνω γι αυτό αλλά αυτα με τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στους συλλόγους τα σχηματα τα λένε από το 1980 όχι τωρα....
-> για το νέκρωμα του πανεπιστημίου
για να γεννά το πανεπιστήμιο νέα γνώση που δύναται να βελτιώσει την κατάσταση στην οποία ζούμε (ειδικά ένα πανεπιστήμιο κοινωνικών επιστημών όπως υποτίθεται ότι είναι το δικό μας) πρέπει να εγκολπώσει στο εσωτερικό του την κοινωνική πραγματικότητα. Αυτή ειναι διαφορά του πανεπιστημίου με την σχολή τεχνικής κατάρτισης.
τα πανεπιστήμια καλώς ή κακως παίζουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της κοινωνίας διότι εκει γεννίεται η νέα γνώση ή οι νεές ιδέες αν θέλετε που μετέπειτα κυριαρχούν στους ανθρώπους...
εσεις βέβαια ως πληροφορικάριοι (εγώ είμαι σε άλλο τμήμα) που υπηρετείτε μια μαλλον αντικειμενική επιστήμη δικαιολογημένα δυσκολεύεστε να το αντιληφθείτε αυτό. Είναι όμως φοβερό για μενα σε μια περιόδο πλήρης αποτυχίας του νεοφιλελεύθερου μοντέλου το πανεπιστήμιο μας να συνεχίζει να το αναπαράγει αταλάντευτα λες και δεν υπήρξε κρίση βγάζοντας στην κοινωνία ανθρώπους (διοικητικούς,οικονομικούς ή απλά ανθρώπους) που έχουν γαλουχιθεί στο να πιστεύουν στο σάπιο αυτό μοντέλο οργάνωσης της οικονομικής ζωής.
αυτό δεν έχει τοσο να κάνει με τις παρατάξεις, τα σχήματα ή τις συλλογικότητες που υπαρχουν στις σχολές αλλά περισσότερο με τις συζητήσεις που γίνονται εντος του πανεπιστημίου. Είτε αυτές οι συζητήσεις γίνονται στα όργανα του ΦΣ (Γενική Συνέλευση) είτε στους διαδρόμους, στα μαθήματα, σε εκδηλώσεις πέρα απο το ακαδημαϊκό πρόγραμμα. Δυστυχώς τέτοια ζητήματα σήμερα τίθονται σε διάλογο μονο μέσα από δράσεις συγκεκριμένων σχήματατων/συλλογικοτήτων και όχι από το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας... Αλλά και ο ίδιος ο ΦΣ (που τον θεωρείται πολιτική...) είναι βαθύτατα απολιτικός κυριαρχούμενος από ΠΑΣΠ και ΔΑΠ (σημειώσεις, USB, πάρτυ και δεν συμμαζεύεται...).
-> τωρα για τις σχέσεις κομμάτων και σχημάτων
επείδή πολλους δεν τους ενδιαφέρει αλλά από την άλλη δεν μπορούσα να μην απαντήσω το έβαλα σε spoiler:
- Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη
φυσικά υπάρχουν άτομα που υπήρξαν σε σχήματα και μετα υπήρξαν και σε κομματικές θέσεις. Ο ίδιο ο Τσίπρας ήταν μέλος τους σχήματος του Εγκέλαδου όταν ηταν φοιτητής (αυτος λογικά ειναι ο πρόεδρος με το τζιν που λέει ο άλλος) ενω μελος των ΕΑΑΚ στους Ηλεκτρολόγους έχει καταλήξει στη Γραμματεία των Οικολόγων Πρασίνων. Δεν είναι ντροπή για μένα αν πιστεύεις κατι ,όπως είπε και κάποιος άλλος, να ενταχθείς σε αυτό εκτος πανεπιστημίου. Και πολύ καλά έκαναν λοιπόν (εξάλλου δεν είδαμε ακόμα κανέναν να καταλήγει στο ΠΑΣΟΚ ώστε να ντρεπόμαστε). Το ζήτημα ειναι κατα ποσον οι συλλογικότητες μέσα στο πανεπιστήμιο και κατ επέκταση το φοιτητικό κίνημα διατηρούν την αυτονομία τους από τους κομματικούς φορείες. Νομίζω οτι η φοιτητική αριστέρα έχει αποδείξει πολλές φορές την αυτονομία της ακόμα και αν αυτό στοίχιζε στην διαγραφή των μελων της (οσων ηταν σε κόμμα). Είτε με το Φοιτητικό Κίνημα του 79-80 (που τα κόμματα της αριστεράς δεν ήθελαν - και τότε γεννήθηκαν τα πρώτα σχήματα) είτε το 1990-91 είτε ακόμα και με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Τίποτα δεν έχει γινει τυχαία. Αν παρατηρήσει κανεις τον λογο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τα ΕΑΑΚ και την ΑΡΕΝ θα καταλάβει οτι υπάρχουν τόσες διαφορες όσες και ομοιότητες (άσε που ανα σχολή τα πράγματα ειναι πολύ διαφορετικά). Έχουμε λοιπόν το κάθε σχήμα να εκφράζει τον δικό του πολιτικό λόγο (γράφουμε τα δικά μας κείμενα) και όχι απλά να μοιράζει έτοιμα κομματικά φυλλάδια. Κουλουβάχατα με λιγα λογια. Ωραία κουλουβάχατα για μένα. :-D
και τώρα ας καταρύψουμε μερικούς μύθους:
α)
το Πολυτεχνείο το έκανε ένα ενωμένο φοιτητικο κίνημα στο οποίο δεν κυριαρχούσε η αριστέρα αλλά είμασταν όλοι μαζί αντίθετα με τώρα
Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του φοιτητικού πληθυσμού πράγματι ηταν ενάντια στη χούντα, αυτοί που συμμετείχαν στο κίνημα ήταν κυρίως πολιτικά οργανωμενοι αριστεροί. Αυτό φαίνεται και από τα βαθιά πολιτικά αιτήματα που τέθηκαν στο πολυτεχνειο αλλά και από την σύνθεση της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Στην οποία πλειοψηφούσαν οι αριστεροί (Ρηγάδες, ΚΝΙτες όταν μπήκαν, πολλοι αριστεριστές ) υπήρχε ένας της ΠΑΚ (ο μ@λ@κ@ς ο Λαλιώτης) και μειοψηφούσαν οι ανένταχτοι που οι περισσοτεροι ήταν αριστεροι ανένταχτοι... Για να ξέρουμε και τι λέμε δηλαδή. Και ακόμα και αν το Πολυτεχνείο είχε πολυ μαζικότερη απήχηση στον φοιτητικό κόσμο, η κινητοποιήμουνη μάζα που έκανε το Φοιτητικό Κίνημα του 2006-2007 (παρά την προφανή ιδεολογική κυριαρχία των ΕΑΑΚ) είχε πλατύτερη βάση!! Δεν σφετερήστηκαν λοιπον οι υποομάδες το Πολυτεχνείο. Οι υποομάδες έκαναν στα αλήθεια το Πολυτεχνείο απλώς καποια μέλη τους (όχι τοσα πολλά όσο λέγεται) ξεπουλήθηκαν για το χαβιάρι και τις καράκλες στις κυβερνήσεις του Αντρέα...
β)
Πριν που δεν είχαμε παρατάξεις, δεν είχαμε και τόσο άσχημα πανεπιστήμια.
Προφανώς εννοείς πριν το 81'. (σωστά;) Διπλό λοιπον το λάθος:
και παρατάξεις είχαμε (καθαρά κομματικές οι περισσότερες) απλά δεν συμμετείχαν στην συνδιοίκηση παρά μονο στον Φοιτητικό Συλλογο και μάλιστα ύπηρχε και κομματική γραφειοκρατία που άκουγε στο όνομα ΕΦΕΕ (χωρις να υποβαθμίζω τους διαρκείς και μεγάλους αγώνες που έγιναν τότε - 114 κτλπ).
και τα πανεπιστήμια μας ήταν πολυ μικρότερα, πολυ λιγότερα και πολυυυ χειρότερα. Απο που στο καλό σας έχει περάσει ο μύθος οτι το πανεπιστήμιο ήταν καλύτερο το 50' και το 60' ;; Τη δεκαετία του 80' (κακα τα ψέμματα) η δημόσια παιδεία στην ελλάδα (ειδικα η τριτοβάθμια) έκανε πραγματικά άλματα σε πάρα πολλά επίπεδα και καμμια σχέση δεν έχει με τα πανεπιστήμια της ψωροκώσταινας του 60΄. Παρά τα λάθη, τις παραλειψεις και τις λαμογιές που υπήρξαν.
- Spoiler: εμφάνιση/απόκρυψη
Η βελτιώση ηταν κατα κύριο λογο αποτέλεσμα της κοινωνικής πίεσης για ένα καλύτερο και μαζικότερο πανεπιστήμιο (και εδώ πάλι εχει να κάνει με την αριστερά που ηταν ιδιαίτερα μαζική και δυνατή εκείνη την εποχή). Πίεση που το ΠΑΣΟΚ αφομοίωσε για να διατηρήσει τον πυρήνα του οικονομικού συστήματος ανέπαφο με αντάλαγμα -μεταξύ άλλων- ενα καλύτερο και δημοκρατικότερο δημόσιο πανεπιστήμιο. Δευτερός (αλλά όχι ασήμαντος λογος) ήταν η τεχνολογική ανάπτυξη.
Και ακόμα και σήμερα παρά την άγρια υποχρηματοδότηση και τις προσπάθειες για νεοφιλελεύθερες μεταρυθμίσεις η παιδεια μας διατηρει ένα επίπεδο πολύ ανωτερο και ποσοτικά και ποιοτικά από εκείνης της εποχής...
και ενα σχόλιο για την "πολιτική":
ακόμα δεν λέτε να αντιληφθείτε μερικοί πως πολιτική δεν είναι ένα επάγγελμα ή μια ασχολία κάποιου ειδικού. Πολιτική (και όχι Η πολιτική) είναι τα πάντα που αφορούν την δημόσια σφαίρα. Δεν είναι κατι ξεχωριστό. Απο το πάρκο της γειτονιάς, στο παγκάκι, τους μισθούς, τον τρόπο παραγωγής, τις διεθνείς σχέσεις. Οτι αφορά την δόμηση της ανθρώπινης κοινωνίας είναι πολιτική και εμεις συμμετέχουμε σε αυτό εκ των πραγμάτων είτε ενεργητικά είτε παθητικά (με την απραξία μας). Μονο όταν αντιληφθούμε ότι πολιτικοί είμαστε όλοι μας (ώς όντα πολιτικά) και τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία τον αποφασίζουμε στην ουσιά εμείς και όχι κάποιος εξωτερικός παράγοντας (είτε λέγεται θεός είτε λέγεται πολιτικός ηγέτης είτε λέγεται νόρμα από το παρελθόν) θα καταφέρουμε να παρέμβουμε ως κοινωνικό σύνολο ριζικά στις καταστάσεις.
). Από εκεί και πέρα αν τα πανεπιστήμια στελεχώνονταν τόσο από φοιτητές που ξέρουν τι θέλουν (όχι ένα χαρτί μόνο αλλά αφοσίωση στην επιστήμη που διαλέγουν) αλλά και από καθηγητές που αφιερώνονται στην επιστήμη τους (και όχι σε μια θέση και ένα σταθερό μισθό) το επίπεδο --κατά τη γνώμη μου-- θα βελτιωνόταν.