WoLfeN Ilic wrote:
Για να ξεκαθαρισω τη θεση μου: δεν αμφισβητω την υπαρξη ασφαλιτων σε επεισοδια. Ουτε αμφισβητω οτι καποια απο αυτα μπορει να τα προμοταραν. Αυτο που αμφισβητω ειναι η αντιληψη οτι για τα επεισοδια που γινονται (και γινοντουσαν), ειτε αυτα ειναι πετρες, ειτε μολοτοφ ειτε σπασιματα καψιματα, ευθυνεται η αστυνομια. Δυστυχως ή ευτυχως αυτο δεν ισχυει.
Συμφωνώ, δεν είπα το αντίθετο. Απλά λέω ότι ίσως μερικά επεισόδια είναι "συμβόλαια" μεταξύ κυκλωμάτων (ασφάλειας ή άλλων "οργανώσεων") και γι' αυτό έχουν συγκεκριμένη διάσταση και αποτελεσματικότητα. Για συνομωσιολογία ακούγεται, αλλά προσωπικά το θεωρώ από πολύ πιθανό έως σίγουρο.
WoLfeN Ilic wrote:
οπως ξεχναει οτι το ιδιο εκανε και με την μαρφιν οταν αυτη καιγοταν.
Καλά όλα τα υπόλοιπα, αλλά αυτό? Ποιος χειροκροτούσε όταν καίγονταν ζωντανοί εργαζόμενοι εκεί μέσα? Και μια έγκυος αν θυμάμαι καλά.
michalis wrote:
Απλά η βία που απαιτείται για την ανατροπή, συγγνώμη κιόλας, αλλά δε συνίσταται ούτε στο να κάψεις το μικρομάγαζο κάποιου άτυχου που πήγε και το άνοιξε στην Πανεπιστημίου (κάψανε πολλά τέτοια, γνωρίζω προσωπικά ιδιοκτήτες), ούτε στο να κάψεις το χώρο εργασίας κάποιου, από σινεμά μέχρι τράπεζα, ούτε γενικά στο να σπάσεις και να κάψεις ό,τι βρεις μπροστά σου και μετά να πας τρέχοντας στη Νομική, που έχει άσυλο. Αυτού του είδους τη βία δε γουστάρει, νομίζω, ο κόσμος κι απ'τη στιγμή που τέτοια βία δε φέρνει ανατροπή, αλλά μάλλον ενισχύει περισσότερο το σύστημα, καλά κάνει και δεν τη γουστάρει.
Επειδή εγώ προσωπικά δεν είδα μικρομάγαζα να καίγονται, παρά μερικά με λίγες υλικές ζημιές, μπορείς να βρεις κάποιες φωτογραφίες να δούμε αν όχι τις τοποθεσίες τους?
Αυτή η βία σίγουρα δε φέρνει ανατροπή, επειδή δεν είναι στοχευμένη ούτε οργανωμένη. Όταν βλέπω τον μπαχαλάκια να σπάει την τράπεζα (δεκτό) και μετά να πηγαίνει και να σπάει το μετρό και τους τηλεφωνικούς θαλάμους (απαράδεκτο), απλά απογοητεύομαι.
michalis wrote:
Το θέμα είναι η "οργή" και η "επανάσταση" όχι μόνο να υπάρχουν ουσιαστικά, αλλά να στρέφονται εκεί που πρέπει, αλλιώς κάνουν κακό στην ίδια την κοινωνία. Εγώ τελευταία αποφάσισα να επαναστατήσω απέναντι στη στάση μου στο δημόσιο χώρο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Όταν οικειοποιείσαι χωρίς τύψεις το δημόσιο δρόμο και παρκάρεις όπου γουστάρεις, για παράδειγμα, με την ανάλογη ευκολία (ανάλογη είπα, όχι ίδια, για να προλάβω αντιδράσεις) κάποτε θα οικειοποιηθείς χωρίς τύψεις και τα δημόσια λεφτά που σου εμπιστεύθηκε μία κοινωνία. Όποιος νομίζει ότι όπου και να βρίσκεται δικαιούται να κάνει ό,τι γουστάρει, αυτομάτως προσυπογράφει αυτό που είναι σήμερα η ελληνική κοινωνία. Και όχι, το ότι φέρεται λάθος ο απέναντι δεν ειναι δικαιολογία για να φέρομαι κι εγώ.
Αυτό. +++++++++++