Καθόλου. Το γεγονός ότι θεωρώ ανεπαρκή και γελοίο το Σαμαρά, ο οποίος δεν κάνει κάτι άλλο πέρα απ'το ν'ασχολείται με τον Τσίπρα, δεν σημαίνει ότι προτρέπω σε κάτι τέτοιο. Σε περίοδο όπου επικρατούν ή θα επικρατήσουν οι συνεργασίες, το να λέω τους λόγους που δεν πρέπει κάποιος να ψηφίσει ΝΔ δεν σημαίνει ότι προτείνω ΣΥΡΙΖΑ. Κάνει λάθος όποιος δε μπορεί να χωνέψει ότι δεν είναι αναγκαστικό να υπάρχουν δύο πόλοι. Νομίζω άλλωστε έχω ξεκαθαρίσει ότι ούτε κι εγώ ψηφίζω σύριζα.rose wrote:michalis, χαχα θα μας κανεις να ψηφίσουμε ολοι συριζα φιλε. Δυστυχώς ομως δεν ειναι μονο θεμα προσωπων αλλα και πολιτικής δεοντολογίας. Ενα κομμα που στο συνολο του πιστευει οτι μπορει να εχει στενοτερες σχεσεις με την λατινική αμερική σε σχεση με την Ευρώπη δεν πειθει. Ενα κομμα με αντι ευρωπαϊκή συνειδηση στο εσωτερικο του δεν πειθει. Ενα κομμα με βασική πολιτική την κρατικοποιηση τραπεζών και δημοσίων οργανισμων δεν πειθει. Αν ο Συριζα ηταν ΔΗΜΑΡ θα τον ψηφιζα. Η ΔΗΜΑΡ ειναι σωστή φιλελευθερη αριστερα, οι χαμηλοι τονοι δεν βοηθουν την ΔΗΜΑΡ ομως. Επισης η ΔΞ παραμένη μια αξιολογη εναλλακτική πρόταση.

Κατα τ'άλλα συμφωνώ. Τα υπόλοιπα κόμματα απλώς πρέπει να προσέχουν λίγο με ποιους συνεργάζονται. Η ΔΞ, για παράδειγμα, θα μπορούσε να μη συνεργαστεί και με το Μάνο. Δεν ήταν μέχρι χθες επαγγελματίας που αποφάσισε να κατέβει στην πολιτική (αυτό που δηλαδή θέλει να περάσει ο Τζήμερος), ήταν πολιτικός πάνω από 25 χρόνια και μάλιστα σε κεντρικές θέσεις (έως και υπουργός οικονομικών).
Ως προς αυτό, έχει αρκετή διαφορά από την κρατικοποίηση. Στη σωστή της μορφή η ανακεφαλαιοποίηση συνδέεται με αυστηρούς όρους (πχ. ό,τι πάρετε θα το ρίξετε αμέσως στην αγορά με τους τάδε όρους) καθώς και επιβολή ευθύνης σε πρόσωπα. Δε νοείται, για παράδειγμα, αυτοί που χρεοκόπησαν τις τράπεζες με την αλόγιστη δανειοδότηση του νεοπλουτισμού σήμερα να κάθονται στις ίδιες θέσεις και να διαχειρίζονται τα δισεκατομμύρια του ευρωπαίου φορολογούμενου. Η λύση σε αυτό, απ'την άλλη, δεν είναι επιβολή κρατικά διορισμένων διοικήσεων που θα λειτουργούν με τους ίδιους όρους διαφάνειας, αξιοκρατίας, μονιμότητας και αργομισθίας, όπως και το υπόλοιπο δημόσιο. Κι επίσης κρατικοποίηση όλων των τραπεζών βασικά σημαίνει κατάργηση του ανταγωνισμού στο συγκεκριμένο τομέα της αγοράς με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Γενικώς τα κρατικά μονοπώλια, όταν δεν χρηματοδοτούνται από πρωτογενή πλεονάσματα αλλά από την τσέπη μας, πάντα κάνουν τη ζωή ακριβότερη. Κλασικό παράδειγμα ο ΟΤΕ. Προφανώς ένας ΟΤΕ στη Νορβηγία, με διατυπωμένη κοινωνική αποστολή, θα κόστιζε λιγότερο. Αλλά εδώ είναι Ελλάδα.fo@ wrote:@rose
Τι γνώμη έχεις για τις ανακεφαλοποιήσεις; Πρέπει να γίνονται;
