Πηγή http://www.anthropos.gr
Περίπου 750.000 υπολογίζονται τα δέντρα τα οποία κάηκαν στις πυρκαγιές που προκλήθηκαν από τις ρουκέτες που εξαπέλυσε η Χεζμπολαχ κατά του Βόρειου Ισραήλ στις 33 ημέρες των μαχών του προηγούμενου καλοκαιριού. Οι υπολογισμοί κάνουν λόγο για 4.000 ρουκέτες από τις οποίες οι 600 έπεσαν σε δάση προκαλώντας εκατοντάδες φωτιές.
Το ημικυβερνητικό Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο εκτιμά ότι η καταστροφή ήταν η μεγαλύτερη στην 58χρονη ιστορία του Ισραήλ και έχει ξεκινήσει εκστρατεία στην οποία συμμετέχουν περίπου 4.000 εκατοντάδες εθελοντές που έχουν αρχίσει τον καθαρισμό των καμένων, το πριόνισμα των υγιών και το φύτεμα νέων δέντρων. Άλλες 16.000 άτομα έχουν δηλώσει ότι θα ανταποκριθούν στην έκκληση της οργάνωσης για βοήθεια.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα απαιτηθούν τουλάχιστον 50 χρόνια για να επιστρέψουν τα δάση στην κατάσταση που ήταν, εκτιμά στέλεχος του Ταμείου, σύμφωνα με το οποίο τα δάση ήταν ηλικίας 50-60 ετών και φυτεύτηκαν από τους πρώτους εβραίους εποίκους στην περιοχή μετά την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Η περιοχή που κάηκε υπολογίζεται σε 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή όσο είναι το Τελ Αβιβ ή 1500 ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Στο κάθε ένα από τα δύο δάση που χτυπήθηκαν έπεσαν μέχρι και τριακόσιοι πύραυλοι Κατιούσα ανά δέκα, γεγονός που έκανε πολύ δύσκολη την κατάσβεση, σημειώνουν ισραηλινοί ειδικοί που διευκρινίζουν ότι η έκρηξη μιας ρουκέτας προκαλεί αμέσως φωτιά. Από τις 600 φωτιές, μόνο δέκα εξελίχθηκαν ανεξέλεγκτα. Εκτός από τα δάση, περίπου 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα καλλιεργήσιμης γης κάηκαν επίσης. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο στην κοιλάδα Χούλα, όπου χρειάστηκε να πλημμυρίζει νερό επί τρεις βδομάδες για να μπορέσουν να σβήσουν οι υπόγειες φωτιές που μπορούν να καίνε και δύο μέτρα κάτω από το έδαφος. Η συνολική ζημιά στα δάση εκτιμάται σε περίπου 15 εκ. ευρώ.
Πηγή: Καθημερινή, 03/11/2006
750.000 δέντρα κάηκαν στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμο
-
PASCAL
- Wow! Terabyte level
- Posts: 3587
- Joined: Wed Nov 23, 2005 10:58 pm
- Academic status: Alumnus/a
- Gender: ♂
Greenpeace Greece, Αύγουστος 2006
Πετρελαιοκηλίδα στον Λίβανο
Η πετρελαιοκηλίδα που έχει καλύψει περίπου 100 χιλιόμετρα ακτών στο Λίβανο, δεν είναι η μεγαλύτερη που έχει εμφανιστεί και απειλήσει τη θαλάσσια ζωή στη Μεσόγειο. Σίγουρα όμως είναι η μεγαλύτερη, που έχει καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία, ως αποτέλεσμα πολεμικής σύγκρουσης.
Το βαρύ πετρέλαιο (15.000 τόνοι σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Λιβάνου, ενώ σημαντική ποσότητα πετρελαίου κάηκε) που χύθηκε από τις βομβαρδισμένες δεξαμενές είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακτηθεί. Οι υψηλές θερμοκρασίες του δίνουν τη μορφή ιδιαίτερα ρευστής τσίχλας. Τα πιο τοξικά συστατικά του θα εξατμιστούν, επιβαρύνοντας επιπλέον τους κατοίκους των γύρω περιοχών καθώς και τα συνεργεία που θα αναλάβουν τη συλλογή του. Μέρος των τοξικών συστατικών του θα μεταφερθούν στο νερό και από εκεί στη θαλάσσια ζωή.
Οι ακτές, από τα πιο ευαίσθητα και σημαντικά θαλάσσια οικοσυστήματα είναι περιοχές αναπαραγωγής πολλών ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών. Ειδικότερα για τις ακτές του Λιβάνου, είναι γνωστό ότι εκεί ωοτοκούν μερικές από τις τελευταίες πράσινες χελώνες της Μεσογείου (άλλες παραλίες ωοτοκίας υπάρχουν στην Κύπρο και την Τουρκία). Τυχόν αλλοίωση των παραλιών τους μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τους πληθυσμούς της πράσινης χελώνας (το είδος είναι επίσημα χαρακτηρισμένο ως κινδυνεύον).
Το μέγεθος της καταστροφής δεν είναι ακόμα γνωστό. Λόγω του μεγάλου μήκους ακτογραμμής που έχει καλυφθεί από πετρέλαιο, είναι απαραίτητη η χρήση αεροπλάνου. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο – μέχρι στιγμής – λόγω εμπάργκο πτήσεων. Ήδη, η ομάδα της Greenpeace που βρίσκεται στο πεδίο, από κοινού με άλλους φορείς και οργανώσεις, έχει απευθύνει σχετικό αίτημα στην κυβέρνηση του Ισραήλ (υπουργό εξωτερικών και υπουργό περιβάλλοντος), ζητώντας ταυτόχρονα κάθε δυνατή βοήθεια σε απαραίτητο εξοπλισμό (πλωτά φράγματα, ειδικά σκάφη κλπ). Η χρήση αεροπλάνου θα μας επιτρέψει επίσης να δούμε και την κίνηση της πετρελαιοκηλίδας στο θαλάσσιο χώρο.
Μέχρι στιγμής, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης, είναι άγνωστες οι λεπτομέρειες σχετικά με το μέγεθος της πετρελαιοκηλίδας στην επιφάνεια της θάλασσας. Οι νοτιοδυτικοί άνεμοι παρέσυραν μέρος της πετρελαιοκηλίδας στις ακτές του Λιβάνου. Είναι πιθανό, σε περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες το ευνοήσουν, η πετρελαιοκηλίδα να φτάσει τα δυτικά και νότια παράλια της Κύπρου. Η πιθανότητα να πληγούν άμεσα ελληνικές ακτές φαίνεται απειροελάχιστη. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψη ότι μέσα στην κλειστή λεκάνη της Μεσογείου καταλήγουν κάθε χρόνο – εκτός από χιλιάδες τόνους πετρελαίου – σημαντικές ποσότητες από αστικά και βιομηχανικά λύματα, λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη πετρελαιοκηλίδα έρχεται να απειλήσει ένα δη βεβαρημένο οικοσύστημα. Η παράκτια θαλάσσια ζωή σε ορισμένα σημεία των ακτών του Λιβάνου, εκτός από εξαιρετικής ομορφιάς είναι και μεγάλης σπανιότητας για ολόκληρη τη Μεσόγειο.
ΥΓ. Δυστυχώς, η πετρελαιοκηλίδα δεν είναι η μόνη περιβαλλοντική επίπτωση του πολέμου στην περιοχή. Πέρα από την ατμοσφαιρική επιβάρυνση από την καύση χιλιάδων τόνων πετρελαίου στις βομβαρδισμένες δεξαμενές, πρέπει να δούμε σοβαρά και τις επιπτώσεις από τις τοξικές ουσίες (όπως τα PCBs) που απελευθερώθηκαν ή κάηκαν κατά τον βομβαρδισμό βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Η ομάδα της Greenpeace στην περιοχή προσπαθεί να συμβάλει και σε αυτή την κατεύθυνση.
Greenpeace Greece, Αύγουστος 2006
Πετρελαιοκηλίδα στον Λίβανο
Η πετρελαιοκηλίδα που έχει καλύψει περίπου 100 χιλιόμετρα ακτών στο Λίβανο, δεν είναι η μεγαλύτερη που έχει εμφανιστεί και απειλήσει τη θαλάσσια ζωή στη Μεσόγειο. Σίγουρα όμως είναι η μεγαλύτερη, που έχει καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία, ως αποτέλεσμα πολεμικής σύγκρουσης.
Το βαρύ πετρέλαιο (15.000 τόνοι σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Λιβάνου, ενώ σημαντική ποσότητα πετρελαίου κάηκε) που χύθηκε από τις βομβαρδισμένες δεξαμενές είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακτηθεί. Οι υψηλές θερμοκρασίες του δίνουν τη μορφή ιδιαίτερα ρευστής τσίχλας. Τα πιο τοξικά συστατικά του θα εξατμιστούν, επιβαρύνοντας επιπλέον τους κατοίκους των γύρω περιοχών καθώς και τα συνεργεία που θα αναλάβουν τη συλλογή του. Μέρος των τοξικών συστατικών του θα μεταφερθούν στο νερό και από εκεί στη θαλάσσια ζωή.
Οι ακτές, από τα πιο ευαίσθητα και σημαντικά θαλάσσια οικοσυστήματα είναι περιοχές αναπαραγωγής πολλών ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών. Ειδικότερα για τις ακτές του Λιβάνου, είναι γνωστό ότι εκεί ωοτοκούν μερικές από τις τελευταίες πράσινες χελώνες της Μεσογείου (άλλες παραλίες ωοτοκίας υπάρχουν στην Κύπρο και την Τουρκία). Τυχόν αλλοίωση των παραλιών τους μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τους πληθυσμούς της πράσινης χελώνας (το είδος είναι επίσημα χαρακτηρισμένο ως κινδυνεύον).
Το μέγεθος της καταστροφής δεν είναι ακόμα γνωστό. Λόγω του μεγάλου μήκους ακτογραμμής που έχει καλυφθεί από πετρέλαιο, είναι απαραίτητη η χρήση αεροπλάνου. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο – μέχρι στιγμής – λόγω εμπάργκο πτήσεων. Ήδη, η ομάδα της Greenpeace που βρίσκεται στο πεδίο, από κοινού με άλλους φορείς και οργανώσεις, έχει απευθύνει σχετικό αίτημα στην κυβέρνηση του Ισραήλ (υπουργό εξωτερικών και υπουργό περιβάλλοντος), ζητώντας ταυτόχρονα κάθε δυνατή βοήθεια σε απαραίτητο εξοπλισμό (πλωτά φράγματα, ειδικά σκάφη κλπ). Η χρήση αεροπλάνου θα μας επιτρέψει επίσης να δούμε και την κίνηση της πετρελαιοκηλίδας στο θαλάσσιο χώρο.
Μέχρι στιγμής, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης, είναι άγνωστες οι λεπτομέρειες σχετικά με το μέγεθος της πετρελαιοκηλίδας στην επιφάνεια της θάλασσας. Οι νοτιοδυτικοί άνεμοι παρέσυραν μέρος της πετρελαιοκηλίδας στις ακτές του Λιβάνου. Είναι πιθανό, σε περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες το ευνοήσουν, η πετρελαιοκηλίδα να φτάσει τα δυτικά και νότια παράλια της Κύπρου. Η πιθανότητα να πληγούν άμεσα ελληνικές ακτές φαίνεται απειροελάχιστη. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψη ότι μέσα στην κλειστή λεκάνη της Μεσογείου καταλήγουν κάθε χρόνο – εκτός από χιλιάδες τόνους πετρελαίου – σημαντικές ποσότητες από αστικά και βιομηχανικά λύματα, λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη πετρελαιοκηλίδα έρχεται να απειλήσει ένα δη βεβαρημένο οικοσύστημα. Η παράκτια θαλάσσια ζωή σε ορισμένα σημεία των ακτών του Λιβάνου, εκτός από εξαιρετικής ομορφιάς είναι και μεγάλης σπανιότητας για ολόκληρη τη Μεσόγειο.
ΥΓ. Δυστυχώς, η πετρελαιοκηλίδα δεν είναι η μόνη περιβαλλοντική επίπτωση του πολέμου στην περιοχή. Πέρα από την ατμοσφαιρική επιβάρυνση από την καύση χιλιάδων τόνων πετρελαίου στις βομβαρδισμένες δεξαμενές, πρέπει να δούμε σοβαρά και τις επιπτώσεις από τις τοξικές ουσίες (όπως τα PCBs) που απελευθερώθηκαν ή κάηκαν κατά τον βομβαρδισμό βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Η ομάδα της Greenpeace στην περιοχή προσπαθεί να συμβάλει και σε αυτή την κατεύθυνση.
Greenpeace Greece, Αύγουστος 2006